Εκκλησία της Ελλάδος

φωτορεπορτάζ Ευαγ.Μπουγιώτης) Ο Βουλευτής Αργολίδας της Νέας Δημοκρατίας κ. Γιάννης Ανδριανός επισκέφθηκε σήμερα  το πρωί το συσσίτιο του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Ναυπλίου, όπου καθημερινά παρασκευάζονται από εθελοντές γεύματα τα οποία προσφέρονται σε απόρους.  Ο κ.Αδριανός συνεχάρη τον Ιερέα π. Ελευθέριο και τους εθελοντές για το έργο αυτό, ιδιαίτερα  σήμερα που πολλοί συνάνθρωποι μας έχουν ανάγκη. 

  Ο Ιερέας της Ενορίας της Ευαγγελίστριας Ναυπλίου, π.Ελευθέριος Μίχος, από την  

 (Ι.Μ.Δημητριάδος) Υπαίθρια Πρωτοχρονιάτικη γιορτή για τα Τσιγγανόπουλα διοργάνωσε ο Σ.Σ.Κ. «Ο ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ», την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς στο Αλιβέρι της Ν. Ιωνίας.  Εδώ και δέκα (10) χρόνια, ο Σύλλογος προσφέρει δώρα και γλυκά σε διακόσια (200) περίπου παιδιά του Αλιβερίου, εκφράζοντας την αγάπη και την μέριμνα της Τοπικής μας Εκκλησίας και γι’ αυτά… Η οικονομική κρίση δεν εμποδίζει και αυτή τη δράση, διότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που στηρίζουν τον «Ε» και τον βοηθούν να  

efimerios.gr-Στις ΔΟΥ σήμερα κοινοποιήθηκε έγγραφο του Γ.Λ.Κ
(ΕΑΠ20022433ΕΞ2012/21-12-2012)
που ενημερώνει ότι από 1/1/2013 δεν θα εκτελούν καμία μισθοδοσία των Ιερών Μητροπόλεων και πως πρέπει υποχρεωτικά να ενταχθούμε στην Ενιαία Αρχή Πληρωμών (ΕΑΠ).

Σύμφωνα όμως με την Ε.Α.Π. δεν μπορούν οι Ιερές Μητροπόλεις να ενταχθούν στην ΕΑΠ γιατί υπάρχει νομοθετικό Κενό.

Για το υπάρχον πρόβλημα έχουμε ενημερώσει τις αρμόδιες υπηρεσίες της Ιεράς Συνόδου και της ΕΑΠ και μας διαβεβαίωσαν ότι σύντομα θα δοθεί λύση στο Θέμα.

Οι συντελεστές του Κ.Ε.Π. Εφημερίων 

Την Κυριακή 30^ηΔεκεμβρίου 2012, στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Αγίου Βασιλείου Τριπόλεως, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ.κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ πλαισιούμενος από Ιερείς της Ιεράς μας Μητροπόλεως,  τελέσε την αρχαιοπρεπή Θεία Λειτουργία του Αγίου Ενδόξου Αποστόλου Ιακώβου του Αδελφοθέου, πρώτου Ιεράρχου  Ιεροσολύμων.

Πλήθος πιστών κατέκλυσε τον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό και συμμετείχε με κατάνυξη στη ξεχωριστή  αρχαιοπρεπή Θεία Λειτουργία.

Ο Άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος διετέλεσε πρώτος Επίσκοπος της Αγίας Πόλεως Ιερουσαλήμ, ήταν εκείνος πού συνέθεσε τον πρώτο τύπο Θείας Λειτουργίας κατά τον πρώτο αιώνα η οποία και φέρει το όνομά του.

Η Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου, αποτελεί  την βάση των άλλων τύπων των Θείων Λειτουργιών που ακολούθως συνετέθησαν από τον Αγ. Βασίλειο και τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο.

Πληροφορίες   σχετικά με την  Θεία Λειτουργία

 του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου

 ( Απ. Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος )

             Η θεια λειτουργία του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου είναι η πρώτη Αποστολική Θεία Λειτουργία, εξ ης προήλθον αι λειτουργείαι του Μ. Βασιλείου και του Αγ. Ιωάννου Χρυσοστόμου.

Επειδή δ' εξακολουθεί  αυτή να τελήται εν τη Εκκλησία μέχρι της επικρατήσεως της του Αγ. Ιωάννου Χρυσοστόμου και ενιαχού πολύ μετ' αυτήν, ως εν Αντιοχεία , εν Κύπρω , εν Αλεξανδρεία  μέχρι του ιβ' αιώνος, ανεπτύσσετο δογματικώς και τελετουργικώς και μετεσχηματιίζετο δια διαφόρων προσθηκών νέων ευχών, χωρίς όμως ν' αποβάλλη τας πρώτας αυτής Αποστολικάς βάσεις.

Τούτο μαρτυρεί αντιβολή αυτής προς την 23^ηνκατήχησιν του Αγ. Κυρίλλου Ιεροσολύμων, απαγγελθείσαν τω 348 και προς τας ομιλίας του Αγ. Ιωάννου Χρυσοστόμου (+ 407).

Ο Λατίνος πρεσβύτερος Ιερώνυμος (+420) ζήσας εν Ιεροσολύμοις μνημόνευσε λειτουργικής τινός φράσεως υπαρχούσης εν τη λειτουργία του Αγ. Ιακώβου «sacerdorumquotidieoraconcelebrant, ο μόνος αναμάρτητος, quodidlinguanostradiciturquisolusessinepeccato».Της λειτουργίας του Αγ. Ιακώβου μνεία γίνεται εν τω 32ω κανόνι της Πενθέκτης Συνόδου (691).

Κατά  τον ιβ' αιώνα ο πατριάρχης Αλεξανδρείας Μάρκος γ' (1180-1209), μεταβάς εις Κων/πολιν,  εζήτησε να τελέση την συνήθη αυτώ Λειτουργίαν του Αγ. Ιακώβου αλλ' ημποδίσθη διότι είχεν ήδη επικρατήσει η λειτουργία του Αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Έκτοτε εκράτησε να τελήται εν Ιεροσολύμοις και αλλαχού άπαξ του έτους, κατά την εορτήν του Αγίου Ιακώβου.

Το γεγονός ότι παρά τοις μονοφυσίταις της Συρίας διατηρείται ως θεμελιώδης  Λειτουργία, μαρτυρεί ότι, προ πολλού αύτη τελουμένη, παρελήφθη υπ' αυτών καθ' όν  χρόνον,  μεσούντος του στ΄ αιώνος, εχωρίσθησαν από της ορθοδόξου εκκλησίας.             
                 Κατά τους μεταγενεστέρους χρόνους υπέμνησεν αυτήν παρ' ημίν πρώτος ο εν Ιεροσολύμοις  εκπαιδευθείς Ζακύνθου Διονύσιος Λάτας (+1894), τελέσας αυτήν εν τω εν Αθήναις Ναώ της Αγίας Ειρήνης, τη 1^ηΔεκεμβρίου 1886, επί ταις εορταίς της ενηλικιώσεως του Διαδόχου Κωνσταντίνου, παρούσης εν τω Ναώ και της Βασιλίσσης Όλγας. Εξέδωκε δε αυτήν τύποις εκ λίαν μεταγενεστέρων κειμένων, εις τας υπαρχούσας εν αυτοίς προσθέσας  ιδίας προσθήκας, ούτω δ' αλλοιώσας το κείμενον της αρχαιοπρεπούς ταύτης Λειτουργίας.

Σώζεται συριακή μετάφρασις της Λειτουργίας του Αγ. Ιακώβου εν κώδικι του η΄ αιώνος, εκδοθείσα υπό A.Rucker(1923) το δε αρχαιότερον Ελληνικόν κείμενον αυτής σώζεται  εν κώδικι της Βιβλιοθήκης Μεσσήνης της Σικελίας του ι΄ αιωνος.  Όμοια προς αυτό  αντίγραφα σώζονται εν κώδικι 476 της Βιβλιοθήκης Παρισίων, εν κώδικι 1039 της Βιβλιοθήκης  Σινά, ως και εν κώδικι της Βιβλιοθήκης της Μονής Χιλιανδαρίου εν Αγίω  Όρει. Εκ του αντιγράφου  τούτου την Λειτουργίαν  εδημοσίευσε ο Assemaniκαι ο Swainson.Έτερον αρχαίον  κείμενον της Λειτουργίας σώζεται εν κώδικι του ια' αιώνος  της Βιβλιοθήκης  της εν Καλαβρία πόλεως Rossano, εκδοθέν εν Ρώμη τω 1560 υπό του Morel, είτα του Danielτου Swainson, του A.Petrowskyκαι τελευταίως του Brightman, εξ ομοίου  αντιγράφου της Βιβλιοθήκης Παρισίων υπ' αριθμ. 2509. Ο κώδιξ του Rossanoπροέρχεται εξ Αντιοχείας , ενώ ο της Μεσσήνης μάλλον εξ Ιεροσολύμων .Σώζονται δε και μεταγενέστεροι  κώδικες εις διαφόρους βιβλιοθήκας. Ο υπ' αριθ. 321 Ιεροσολυμικός κώδιξ ανάγεται           εις τον ις΄αιώνα.

Εκ δυνάμεως εις δύναμιν πορευόμενοι,

και πάσαν την εν τω Ναώ Σου πληρώσαντες Θείαν Λειτουργίαν

Και νύν δεόμεθά Σου, Κύριε ο Θεός ημών,

τελείας φιλανθρωπίας αξίωσον ημάς

ορθοτόμησον ημών την οδόν,

ρίζωσον ημάς εν τω φόβο Σου,

πάντας Ελέησον, και της επουρανίου Σου Βασιλείας

 αξίους ανάδειξον εν Χριστώ Ιησού τω Κυρίω ημών,

μεθ' Ου Σοι πρέπει δόξα, τιμή, κράτος,

άμα τω Παναγίω Πνεύματι,

νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.

 Αμήν.

                                                               + Ιερεύς Ιωάννης Σουρλίγγας

(π.Ιωάννης Σουρλίγγας) Τις φυλακές της Τρίπολης επισκέφθηκε για μια ακόμη φορά, ο Σεβ. Μητροπολίτης Μαντινείας και Κυνουρίας κ.κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, συνοδευόμενος από τον Πρωτοσύγκελο της Ιεράς Μητροπόλεως, Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτη  Θεόκλητο Ντούλια, τον υπεύθυνο Εφημέριο των φυλάκων Πανοσιολ Αρχιμ.  Ιουστίνο Τσαγκούρη, τον   Πανοσιολ Αρχιμ. Γερμανό Μίχο, τον  Προϊστάμενο του Μητροπολιτικού  Ιερού Ναού Αγίου Βασιλείου Τριπόλεως  π. Ιωάννη Σουρλίγγα και τον Αιδ. Ιερέα π. Δημήτριο Τσεκούρα,  Εφημέριο του Ιερού Ναού  Παμ.  Ταξιαρχών Τριπόλεως. Ο Σεβ. Μητροπολίτης  μας,  αφού ευχαρίστησε τον Διευθυντή των Φυλακών και το  

Ἐκφωνηθείς ὑπό τοῦ Πανοσιολ. Ἀρχιμ. κ. Ἱερωνύμου Νικολόπουλου, Β΄ Γραμματέως τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, ἐν τῷ Ἱερῷ Καθεδρικῷ Ναῷ Ζωοδόχου Πηγῆς Μυκόνου.

Ἰδού τοῦτο ἔγνωκα, ὅτι σύ ἄνθρωπος εἶ τοῦ Θεοῦ, καί ρῆμα Κυρίου ἐν τῷ στόματί σου ἀληθινόν (Γ΄ Βας. ιζ΄, 24).

Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Καστορίας κ. Σεραφείμ, Σε­πτέ Ἐκ­πρόσωπε τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πά­σης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερωνύμου τοῦ Β΄ καί πνευματικόν ἀνάστημα τοῦ με­ταστᾶντος, Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Χρι­στουπόλε­ως κυροῦ Πέ­τρου.

Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Κορίνθου κ. Διονύσιε, Διάδο­χε τοῦ ἀοιδίμου εἰς τήν ἐν τῇ Ἀποστολικῇ Διακονίᾳ διακονίαν αὐτοῦ, ἀλλά καί ποιμένα τῆς Ἀποστολικῆς Μητροπόλεως ὃπου ὁ προκείμε­νος ἡμῖν κεκοιμημένος ἔλαβε τήν Χάριν τῶν δύο πρώτων βαθμῶν τῆς Ἱερωσύνης, ὑπηρετήσας θυσιαστικῶς ἐπί πολλά ἔτη.

Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Θηβῶν καί Λεβαδείας κ. Γε­ώργιε, ὡσαύτως πνευματικόν ἀνάστημα τοῦ μεταστᾶντος, ὃστις καί ὑ­πο­δειγματικῶς περιεθάλψατε τοῦτον γεγηρακότα καί ἀσθενοῦ­ντα ἐπί τριετίαν περίπου, ἀλλά καί ἀνελάβατε καί ἐκαλύψατε προσωπικῶς τήν ὑστάτην ταύτην ἐξόδιον φροντίδα.

Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Σύρου, Τήνου, Ἂνδρου, Κέας, Μή­λου καί Μυκόνου κ. Δωρόθεε, Δεξιέ οἰακοστρόφε τῆς πολυ­νησι­ακῆς Μητροπόλεως ταύτης, ὃστις καί φιλοτίμως σπεύσατε νά παράσχητε πᾶσαν συνδρομήν, ὣστε σπουδαίως καί ἱεροπρε­πῶς νά τιμηθῇ ἐξο­δίως ὁ ἀοίδιμος Ἱεράρχης.

Σεβαστοί Πατέρες.

Ἐντιμότατοι Ἂρχοντες.

Πενθηφόρε τοῦ Κυρίου λαέ.

Τό χωρίον τῆς Γ΄ Βασιλειῶν, τό ὁποῖον ἐπεκαλέσθημεν, ἀποτυ­πώνει ἀνάγλυφον κατά τόν καλύτερον τρόπον τό κυρίαρ­χον στοι­χεῖον τῆς προσωπικότητος τοῦ μακαριστοῦ Ἱεράρχου. «Ἰδού τοῦτο ἔγνωκα, ὅτι σύ ἄνθρωπος εἶ τοῦ Θεοῦ, καί ρῆμα Κυρίου ἐν τῷ στόμα­τί σου ἀληθινόν» (Γ΄ Βασ. ιζ΄, 24). Γιατί τί ἄλ­λο μαρτυροῦν ὃσοι τόν ἐγνώρισαν, οἱ ἐγγύς καί οἱ μακράν, οἱφίλοι, ἀλλά πλέ­ον καί οἱἀντι­κείμενοι; Τί ἄλλο παρά τό ὃτι ὁ ἀοίδιμος ὑπῆρξεν ἄνθρω­πος τοῦ Θε­οῦ πορευόμενος ἐν ἀληθείᾳ καί κηρύττων οὐ λόγοις μόνοις, ἀλλά καί ἔργοις καί πράξεσι τό Εὐαγγέλιον τῆς σωτη­ρίας.

Μόλις πρό δύο ἡμερῶν ἑορτάσαμε Χριστούγεννα, ἑορτήν καθ’ ἣν ὁ Θεός τῆς εἰρήνης ἀπέστειλεν ἡμῖν τόν τῆς Μεγάλης Βου­λῆς Ἄγ­γελον αὐτοῦ εἰρήνην παρεχόμενον. Καί τήν εὒσημον ἐκείνην ἡμέ­ραν ὁ Πατήρ τῶν οἰκτιρμῶν ἐπέλεξε γιά νά καλέσῃ εἰς τήν ἐπουρά­νιον Βασιλείαν Του ὂχι ἁπλῶς ἓναν ἄνθρωπον εἰρήνης, ἀλλά ἓναν εἰρηνοποιόν. Διότι ὂντως ὁ ἀοίδιμος μετα­στάς ἀπετύπωνεν εἰς τήν μορφήν του τήν εἰρηνικήν πληρότητα τῆς καρδίας του, ἀλλά καί ἠρ­γάζετο ἀκόμη καί μέ προσωπικόν κόστος, διά τήν διακράτησιν τῆς εἰρήνης εἰς τάς διαπροσωπικάς του σχέσεις καί τήν Ἐκκλησία. «Χρι­στός ἐστιν ἡ εἰρήνη ἡμῶν», ἀκριβῶς ἐπειδή ἦλθε γιά  νά λύσῃ τό με­σότοιχον τῆς ἔχθρας καί νά κτίσῃ ἐν ἑαυτῷ καινόν ἄνθρωπον ποιῶν εἰρήνην, «καί ἐλθών εὐαγγελίσατο εἰρήνην τοῖς μακράν καί τοῖς ἐγγύς» (Ἐφ. 2, 14 – 17). Ἦλθε γιά νά μᾶς παράσχῃ τήν εἰρήνη Του. Ὄχι σάν τήν κοσμική εἰρήνη, τήν πρόσκαιρη καί ἐπιφανειακή, ἡ ὁ­ποία ταχέως διαλύεται καθώς ἑδράζεται ἐπί ἰδιοτελῶν συμφερό­ντων, ἀλλά εἰρήνην βαθεῖαν καί ἀναφαίρετον, τήν πάντα νοῦν ὑπε­ρέχουσαν. Δυστυχῶς ὅμως, ἡ κοινωνία μας καί ὁ πολιτι­σμός μας ἐφυγάδευσαν τήν εἰρήνην ἀπό προσώπου τῆς γῆς. Πανταχόθεν ἀκούονται οἰμωγαί καί φωναί ἀπελπισίας· στέρη­σις, δυστυχία, θλῖ­ψις καί ἀνέχεια ἐπικρατοῦν παντοῦ. Ἐγωι­σμός καί προσωπικά συμ­φέροντα κυριαρ­χοῦν, μῖσος καί ἔχθρα βασιλεύουν. Καί ἡ αἰτία; Ἡ ἀποστασία μας. Ἀπεμα­κρύνθημεν ἀπό τοῦ Θεοῦ. Ἐστρέψαμεν τά νῶτα εἰς τόν Ἄρχο­ντα τῆς εἰρήνης. Ἐγκατελείψαμεν τήν στενήν καί τεθλιμμένην ὁδόν τήν ἄγουσαν πρός τήν ζωήν καί ἠκολουθήσαμεν τάς ἐπι­θυμίας καί προσταγάς τῶν καρδιῶν ἡμῶν. Ἐλησμονήσαμεν ὅτι «οὐκ ἔστιν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ βρῶσις καί πόσις, ἀλλά δικαιο­σύνη καί εἰρήνη καί χαρά ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ» (Ρωμ. 14, 17). Πῶς λοιπόν νά συνεχίσῃ τήν Ἁγίαν ἐν κόσμῳ βιοτήν του ὁ εἰρηνο­ποιός; Γιατί νά ἐπιτρέπῃ ὁ Πατήρ τῆς εἰρήνης Θεός τήν ταλαι­πωρία τοῦ ἐκ­λεκτοῦ Του; Πῶς ἕνας ἐργάτης τοῦ Εὐαγγελίου τῆς εἰρήνης καί ἄν­θρωπος τοῦ Θεοῦ νά ἀνθέξῃ τό περιβάλλον τῆς μακράν τοῦ Θεοῦ βιοτῆς; Διά τοῦτο ὁ Κύριός του καί Θεός του ἀνήρπασεν αὐτόν, ὥστε νά τόν ἀποκαταστήσῃ ἐν τῇ ἀγήρω Μακαριότητι.

Ὁ Πανιερώτατος Μητροπολίτης Χριστουπόλεως κ. Πέτρος (κα­τά κόσμον Παναγιώτης Γεωργίου Δακτυλίδης) ἐγεννήθη εἰς Χώραν Μυκόνου τήν 20 Ἰανουαρίου τοῦ 1927. Δέκατος κατά σει­ράν μεταξύ τῶν ἀδελφῶν του, ἒμεινε ὀρφανός ἀπό πατέρα σέ ἡλικία μόλις εἴκο­σι-πέντε ἡμερῶν. Καταφύγιό του τά πρῶτα παιδικά του χρόνια, ὑ­πῆρξεν ἡ Μονή Τουρλιανῆς εἰς τήν Ἄνω Μερά Μυκόνου, ὁ τότε Ἡ­γούμενος τῆς ὁποίας, καί μετέπειτα Μητροπολίτης Σύρου Δωρόθεος Στέκας, τόν ἒθεσε ὑπό τήν πνευματική του προστασία. Μάλιστα ὃταν συνεστήθη κατ’  ἀρ­χάς τό Γυμνάσιον Μυκόνου ὁ Ἡγούμενος Ἀρχιμ. Δωρόθεος ἀγό­ρασε ἐξ ἰδίων τά ἀπαραίτητα σχολικά εἴδη τῆς ἐποχῆς ἐκείνης, ἀνεζήτη­σε τόν μικρόν Παναγιώτη εἰς τά χωράφια, τόν ἀνήρπασε βιαίως καί μετέβησαν εἰς τό ἐξεταστικόν κέντρον.

Τά παιδικά και νεανικά του ἔτη ἐχαρακτήρισαν ὁ ἀγών τοῦ βι­ο­πορισμοῦ καί ἡ σμίλευσις τοῦ χαρακτῆρος του ἀπό μία ὑποδειγμα­τική μητέρα, ἡρωίδα τῆς ζωῆς καί ἄνθρωπον βαθείας Πίστε­ως.

Κατά τάς δυσχειμέρους ἡμέρας τῶν τελῶν τῆς δεκαετίας τοῦ ’40 ἐστρατεύθη καί ὑπηρέτησε τήν θητείαν του ἐπί 33 μῆνες εἰς τό Πολεμικόν Ναυτικόν, διακονῶν τόν Στρατιωτικόν Ἱερέα τότε Ἀρχι­μανδρίτην Ἐπιφάνιον Καλαφάτην, μετέπειτα Μητροπολί­την Παρο­ναξίας.

Μετά τήν ἀπόλυσίν του ἐκ τῶν τάξεων τοῦ στρατεύματος ὁ Ἅ­γιος Θεός κατύθυνε τά διαβήματά του παρά τῷ τότε Μητροπο­λίτῃ Κορίνθου Προκοπίῳ Τζαβάρᾳ, ὁ ὁποῖος καί ἐνήργησε τά μέγιστα διά τήν κατά κόσμον καί κατά Θεόν παίδευσιν αὐτοῦ. Πτυχιοῦχος τῆς ἑξαταξίου Ἐκκλησιαστικῆς Σχολῆς Κορίνθου εἰσήχθη εἰς τήν Θεο­λογικήν Σχολήν τοῦ Ἐθνικοῦ καί Καποδι­στριακοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν ἐξ ἧς ἔλαβε το Πτυχίον τὀ 1962.

Διάκονος ἐχειροτονήθη τήν 3 Σεπτεμβρίου τοῦ 1951 εἰς τόν Ἱε­ρόν Ναόν Ἁγίας Φωτεινῆς τῆς προσφιλοῦς του Ἐκκλησιαστικῆς Σχο­λῆς Κορίνθου, τῇ συμμαρτυρίᾳ τοῦ Γέροντος Νεκταρίου Μαρμαρι­νοῦ, ἐνῶ Πρεσβύτερος τήν 20 Ἰανουαρίου 1963 εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Ἁ­γίας Φωτεινῆς Νέας Σμύρνης, ὅπου ὑποδειγμα­τικῶς διηκόνησε κατά τά ἕτη τῶν ἐν τῷ Πανεπιστημίῳ σπου­δῶν του. Ἀμφοτέρας τάς χειρο­τονίας ἐτέλεσεν ὁ προστάτης του Ἀρχιερεύς, Μητροπολίτης Κορίν­θου Προκόπιος Τζαβάρας.

Ἐπί δεκαεπτά ἔτη ὑπηρέτησε εἰς τήν Ἱεράν Μητρόπολιν Κο­ρίν­θου, ἐκ τῶν ὁποίων τά ἑπτά ὡς Ἱεροκῆρυξ αὐτῆς. Διετέλεσε Προϊ­στάμενος τοῦ Ἱεροῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ Ἁγίου Ἐνδόξου Ἀποστόλου Παύλου Κορίνθου, ἐνῶ ταυτοχρό­νως καί ἐθελοντικῶς ἐξυπηρετοῦσε τάς ποιμαντικάς ἀνάγκας τοῦ 6ου Συντάγματος Πεζικοῦ, τῶν Φυλα­κῶν Κορίνθου, ἀλλά καί τῆς ὀρεινῆς Κορινθίας ἀγαπώμενος καί τι­μώμενος ὑπό πάντων. Ἀπό τό διάστημα αὐτό τῆς ἐν Κορίνθῳ διακο­νίας του καί ἕως τέλους τῆς ζωῆς των, τόν συντροφεύουν ὡς ἄλλοι φύλακες ἄγγελοι, ἡ μητέρα του Ἀννεζώ καί ἡ ἐν χηρείᾳ τελοῦσα ἀδελφή του Μαρία. Μάλιστα τήν τελευταία αὐτήν, εἶχε τήν εὐλογί­αν νά ὑπηρετήσῃ κατά τά τελευταῖα ἔτη τῆς ζωῆς της ἰδίαις χερσί, ἀπαντῶν εἰς ὅσους τοῦ προέτειναν νά τήν εἰσαγάγῃ εἰς ἕν τῶν Ἱδρυμάτων τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν, ὅτι ὀφείλει ἔστω καί κατά μικρόν νά τῆς ἀνταποδώσῃ κάτι ἀπό ὅσα αὕτη ὑπέρ αὐτοῦ ἔπραξεν ἀγαθά.

Μετατεθείς εἰς τήν Ἱεράν Ἀρχιεπισκοπήν Ἀθηνῶν ὑπηρέτησεν ἐπί δεκαπενταετίαν ὅλην ὡς Ἐφημέριος Ἱεροκῆρυξ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῆς Ἁγίας Ζώνης Κυψέλης. Διετέλεσε Προϊστάμενος τοῦ Γραφείου Ποιμαντικῆς τῶν φυλακῶν τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν ὡς καί Ἐφημέριος τῶν φυ­λακῶν Ἀβέρωφ.

Ἡ Ἱερά Ἀρχιεπισκοπή Ἀθηνῶν, ἀναγνωρίζουσα τάς ἱκανότη­τας αὐτοῦ, τοῦ ἀνέθεσε τήν διερεύνησιν τῆς δυνατότητος καί τελι­κῶς τήν ἵδρυσιν δεκατριῶν νέων Ἐνοριῶν ἐντός τῶν ὁρίων Αὑ­τῆς, καθῆκον τό ὁποῖον ἐπετέλεσεν μετά χαρᾶς καί ἀρτίως. Ἀπό τῆς 30ης Ἰανουαρίου 1985 καί ἕως τῆς ἐκλογῆς του εἰς Ἐπίσκοπον ὑπηρέτησεν ὡς Ἱερατικῶς Προϊστάμενος - Ἐφημέρι­ος καί κατά διαστήματα Πρό­εδρος τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Συμβουλίου, τοῦ Ἱεροῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου Ἀθηνῶν.

Κατά περιόδους, κατά τό διάστημα τῆς θερινῆς ἀδείας του ἐθε­ώρει μεγάλην εὐλογίαν νά διακονῇ ὡς ἁπλοῦς Ἐφημέριος – μίαν δέ φοράν καί ὡς Πρωθιερεύς – εἰς τό Πανελλήνιον Ἱερόν Ἵδρυμα Εὐαγ­γελιστρίας Τήνου, ἀρνούμενος πᾶσαν ἀμοιβήν, ἀκόμη καί ὅταν πιε­στικῶς τοῦ προετείνετο.

Τήν 1η Δεκεμβρίου 1984 τοῦ ἀνατέθησαν τά καθήκοντά τοῦ Ἀ­ναπληρωτοῦ Γενικοῦ Διευθυντοῦ τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί τήν 26ην Αὐγούστου 1992 τά καθήκοντα τοῦ Γενικοῦ Διευθυντοῦ τοῦ ἰδίου Ὀργανισμοῦ εἰς διαδοχήν τοῦ τότε ἐκλεγέντος Ἀρχιεπισκόπου Τιράννων καί πάσης Ἀλβανίας κ.κ. Ἀναστασίου. Ἀπό τοῦ Νοεμβρίου τοῦ ἔ­τους 1996 μέχρι τοῦ Μαρτίου τοῦ 1997, δηλαδή μετά τήν εκλογή τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολί­του Φθιώτιδος κ. Νικολάου, ἀνέλαβεν ἐπί πλέον καί τήν Διεύθυνσιν τοῦ Θεολογικοῦ Οἰκοτροφείου τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας. Ἡ διακο­νία εἰς τάς θέσεις αὐτάς συνετέλεσεν εἰς τήν πανθομολογούμενον καταξίωσίν του ἀνά τόν Ὀρθόδοξον κόσμον. Τοῦτο δέ ἀπέδειξαν αἱ εἰδικαί ἐπιστολαί, αἱ ὁποῖαι ἐστάλησαν αὐτῷ μετά τήν παραίτησίν του. Ἅπαντες οἱ Προκαθήμενοι τῶν Πρεσβυγενῶν Πατριαρχείων, πολλοί Πρόεδροι Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν, ὅλοι οἱ Σεβασμιώτατοι Μητροπολίται Ἱεραποστολικῶν Μητροπόλεων τῆς ἀλλοδαπῆς, πλη­θώρα Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἀπέστειλαν ἐπιστολάς ἐκφράζοντες τάς θερμάς αὐτῶν εὐχαριστίας διά τήν πολυεπίπεδον στήριξιν καί τό πολυσχιδές ἔργον τοῦ κορυ­φαίου Ἱεραποστολικοῦ Ὀργανισμοῦ τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν, ὁ ὁποῖος ἐπί τῶν ἡμερῶν τῆς διοικητικῆς εὐθύνης τοῦ ἀοιδίμου ὑπερέβη πᾶ­σαν προσδοκίαν καί ἀνελίχθη εἰς οὐσιαστικόν ἐργαλεῖον ποιμαντι­κῆς διακονίας, ἀλλά καί ἀποτελεσματικός τρόπος διεισδύσεως εἰς τόν λαόν πρός εὐαγγελισμόν αὐτοῦ.

 Το 2001 παρῃτήθη τῆς θέσεως τοῦ Γενικοῦ Διευθυντοῦ τῆς Ἀ­ποστολικῆς Διακονίας, ἐπικαλούμενος τήν μεγάλην ἡλικίαν αὐτοῦ καί τονίζων ὅτι εἰς τήν θέσιν ταύτην χρειάζεται ὄχι μόνον πεπειρα­μένος, ἀλλά καί μέ ἀκαμίας δυνάμεις Κληρικός. Ἐνδεικτικῶς ἀναφέ­ρομεν ὅτι κατά τήν παρίατησίν του πέραν τοῦ ὄγκου τοῦ πνευματι­κοῦ του ἔργου, ἀφῆκε καί ἕν ἰδιαιτέρως μεγάλον ποσόν εἰς τούς λο­γαριασμούς τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας. Ἐνδεχομένως, εἰς ἕναν ἐ­ξοδιαστικόν λόγον νά μή ἔχῃ θέσιν μία τοιαύτη ἀναφορά. Πλήν ὅ­μως, εἶναι ἕνας τρόπος νά καταδειχθῇ ἡ συνέπεια τοῦ Ἁγίου Κληρι­κοῦ καί νά καταγραφῇ τό μέγεθος τῆς προσφορᾶς τῆς θυσιαστικῆς Ἱερωσύνης. Γιατί εἰς ποίαν στατιστικήν μπορεῖ νά ἀποτυπωθῇ τό δά­κρυ τῆς μετανοίας κάτω ἀπό τό ἐπιτραχήλιο τοῦ Πνευματικοῦ; Ἤ ποῖος ἀριθμός δύναται νά ἀποδώσῃ τήν ἀπήχησιν εἰς τάς ψυχάς καί τήν ὠφέλειαν ἑνός Χριστοκεντρικοῦ Κηρύγματος; Ἤ πῶς μπορεῖ νά κατανοηθῇ μέ με­τρήσιμα μεγάθη ἡ σμίλευσις τῆς κάθε ψυχῆς ἀπό τόν ὑπεύθυνο ποι­μένα; Τό ἔργον, ὄχι μόνον τοῦ προκειμένου μετα­στᾶντος, ἀλλά τοῦ κάθε Ἱερέως, δέν εἶναι ἀποτιμητό μέ ἀριθμητικά μεγέθη καί διά τοῦ­το εἶναι ἀνεκτίμητο.

          Κυρίαρχος σταθμός εἰς τήν ζωήν τοῦ ἀοιδίμου ὑπῆρξεν ἡ 25 Ἰανουαρίου 1995, ὁπότε κατόπιν προτάσεως τοῦ Μακαριστοῦ Ἀρχιε­πισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κυροῦ Σεραφείμ ἐξελέγη ὑπό τῆς Σεπτῆς Ἱεραρχίας Τιτουλάριος Ἐπίσκοπος ὑπό τόν τίτλον τῆς πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Ἐπισκοπῆς Χριστουπόλεως, χειροτονηθείς τήν  27η τοῦ ἰδίου μηνός, ὑπό τοῦ Μητροπολίτου Πατρῶν κυροῦ Νι­κοδήμου καί πλειάδος Ἀρχιερέων, εἰς τόν Καθεδρικόν Ναόν τῶν Ἀ­θηνῶν. Ἀπό τῆς ἐκλογῆς του διηκόνησεν ὡς Βοηθός Ἐπίσκοπος τοῦ ἑκάστοτε Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν, μετά προσηλώσεως εἰς τό γράμ­μα καί τό πνεῦμα τῶν Ἱερῶν Κανόνων, καθιστάμενος ἀντικείμενον σεβασμοῦ καί ἀγάπης ἀπό τόν Ἱερόν Κλῆρον καί τό Χριστεπώνυμον πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν.

Τήν 11ην Ἰουνίου 2008 μέ ἀπόφασιν τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συν­όδου κατόπιν προτάσεως τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθη­νῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερωνύμου Β’, ἡ Ἐπισκοπή Χριστουπό­λεως ἀνυψώθη εἰς Μητρόπολιν καί ὁ ἀοίδιμος ἐξωνομάσθη Τιτουλά­ριος Μητροπολίτης.

Ἔσχεν τήν ἀπό Θεοῦ εὐλογίαν τῶν πολλῶν καί ἀφοσιωμένων πνευματικῶν τέκνων, πολλά ἐκ τῶν ὁποίων ἐποδηγέτησεν εἰς τό Ἱε­ρόν Θυσιαστήριον. Περίπου διακόσιοι Κληρικοί, ἐν οἷς προεξάρχουν ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καστορίας κ. Σεραφείμ καί ὁ Σεβα­σμιώτατος Μητροπολίτης Θηβῶν καί Λεβαδείας κ. Γεώργιος, εἶχον πνευματικόν δεσμόν μετά τοῦ μεταστᾶντος, εἴτε συμμαρτυρῶν εἴτε χειροτονῶν πολλούς ἐξ αὐτῶν.

          Μαρτυρούμενον ὑπο πολλῶν ὅτι ὑπό ἀνθρώπων ἐπικράνθη. Ὅμως, διά τόν πατέρα Πέτρον, ὅπως ἐπέμεναν οἱ πάντες νά τόν προσφωνοῦν, ἀκόμη καί μετά τήν εἰς Ἐπίσκοπον ἐκλογήν του, αὐτά ἦσαν καιρικαί περιστάσεις, τάς ὁποίας γνώριζε νά ἀντιπαρέρχηται διότι κατανοοῦσε ὅτι μόνον ἔτσι τῷ ὄντι «εἰρήνην ἔχομεν πρός τόν Θεόν», ἀλλά καί γενόμεθα καινοί ἄν­θρωποι, ποιοῦντες εἰρήνην καί εὐαγγελιζόμενοι εἰρήνην τοῖς μα­κράν καί ἐγγύς. «Νά συγχωρεῖς, νά συγχωρεῖς, νά συγχωρεῖς» ἦτο ἡ ἐπανειλημμένη παρακαταθήκη αὐ­τοῦ εἰς τά πνευματικά του τέκνα καί δή τούς Κληρικούς.

          Διά τοῦτο ἱστάμενοι πρό τῆς Σεπτῆς Σωροῦ τοῦ τιμίου Λειψά­νου σου Πανιερώτατε, μόνον τά Παύλεια λόγια δυνάμεθα νά ἀνα­φωνήσωμεν: «ὡς ὡραῖοι οἱ πόδες τῶν εὐαγγελιζομένων τήν εἰρήνην, τῶν εὐαγγελιζομένων τά ἀγα­θά» (Ρωμ. 10, 15).

          Ἔστω ἡ μνήμη σου ἀγήρως ἐν τῇ ἀφθίτῳ μακαριότητι. Ἀμήν.

(I.M.Διδυμοτείχου)Τους στρατιώτες που υπηρετούν στα Ελληνικά Φυλάκια της μεθορίου επισκέφθηκε το διήμερο 27 και 28 Δεκεμβρίου ε.ε. ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας ευχόμενος στα στρατευμένα νειάτα της Πατρίδας για τις εορτές του αγίου Δωδεκαημέρου.

Ο Σεβασμιώτατος απευθυνόμενος στους ακρίτες μας τους είπε ότι υπερασπίζοντας την Πατρίδα προστατεύουν την πίστη και την οικογένεια. Ειδικότερα ο Σεβασμιώτατος την 27.12.2012 επισκέφθηκε τα Ελληνικά Φυλάκια Μαύρου Όγκου και 126 κοντά στο Σουφλί, συνοδευόμενος από επιτελείς της 50ης Ταξιαρχίας και την επομένη 28.12.2012 επισκέφθηκε τα Ελληνικά Φυλάκια Μαρασίων, Καστανεών και Πετράδων, συνοδευόμενος από τον Στρατηγό Χρήστο Χαλκίδη, Διοικητή της 16ης Μ/Κ Μεραρχίας Πεζικού. Ο Σεβασμιώτατος συνεχάρη το Στρατηγό και τους αξιωματικούς για το ακμαίο ηθικό του Στρατού μας. Οι στρατιώτες της Μεραρχίας και των Φυλακίων υποδεχόμενοι το Σεβασμιώτατο έψαλλαν τα κάλαντα.

Το απόγευμα της 28.12.2012 ο Σεβασμιώτατος υποδέχθηκε στον Καθεδρικό Ναό Παναγίας Ελευθερωτρίας Διδυμοτείχου το Σεβ. Μητροπολίτη Aλεξανδρουπόλεως κ. Άνθιμο, ηγούμενο ομίλου συνεργατών και στη συνέχεια τον Πρωτοσύγκελλο της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος Αρχιμ. Δαμασκηνό Καμιέτη, ο οποίος συνοδεύοντας τα στελεχη του νεανικού έργου της Ι.Μ. Δημητριάδος επισκέπτεται κατ'αυτάς τη Θράκη. 

Τις θέσεις του για την παραχώρηση γης, απ' ό,τι έχει απομείνει στην Εκκλησία, σε όποιους νέους ανέργους επιθυμούν να την καλλιεργήσουν, επανέλαβε ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος, ενώ αναφέρθηκε και στην αξιοποίηση της εκκλησιαστικής περιουσίας, προς όφελος του λαού. 

Μετά την κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας στη Μονή Πετράκη και στην αίθουσα της Ιεράς Συνόδου, ο αρχιεπίσκοπος είπε ότι η Εκκλησία επιθυμεί τη βοήθεια της Πολιτείας σ΄αυτή την πρωτοβουλία, έτσι ώστε να γίνει δυνατή η παραχώρηση της εκκλησιαστικής γης, με διαφάνεια.

 

(Ι.Μ. Ιερισσού) Μέ μεγαλοπρέπεια γιορτάσθηκε ἡ μνήμη τοῦ Πρωτομάρτυρος καί Πρωτοδιακόνου Στεφάνου στόν ἑορτάζοντα Μητροπολιτικόν Ναόν Ἁγίου Στεφάνου τῆς Ἀρναίας καθώς καί τά 200 χρόνια ἀπό τήν ἀνέγερση τοῦ Ναοῦ (1812-2012).

Ἀφ’ἑσπέρας Τετάρτη 26/12 κατά τόν Πανηγυρικόν Ἑσπερινόν χοροστάτησε ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Ἱερισσοῦ, Ἁγίου Ὄρους καί Ἀρδαμερίου  κ.κ. Θεόκλητος καί ἐκήρυξε τόν λόγον ὁ Παν/τος Πρωτοσύγκελλος Ἀρχιμ. Χρυσόστομος Μαϊδώνης.

Μετά τόν Ἑσπερινό πραγματοποιήθηκε στήν αἴθουσα τοῦ Δημαρχείου ἐκδήλωση γιά τά 200 χρόνια τοῦ ναοῦ τοῦ Ἁγίου Στεφάνου Ἀρναίας. Στήν ἐκδήλωση μίλησαν:

α) Ὁ κ.Δημ. Κύρου ἐκπαιδευτικός-ἱστορικός μέ θέμα: «Ἱστορικά καί Ἐκκλησιαστικά στιγμιότυπα ἀπό τήν ζωή 200 χρόνων τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ Ἁγίου Στεφάνου Ἀρναίας».

β) Ὁ Παν/τος Πρωτοσύγκελλος Ἀρχιμ. Χρυσόστομος Μαϊδώνης μέ θέμα: «Ἡ τιμή τοῦ Ἁγίου Πρωτομάρτυρος Στεφάνου στήν Ἀρναία».

Στή συνέχεια προβλήθηκαν ἱστορικές φωτογραφίες τοῦ Ναοῦ καθώς καί βίντεο ἀπό τήν ζωή τοῦ Ναοῦ, πανυγήρεις, ἐπισκέψεις τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου, τῶν Ἀρχιεπισκόπων Χριστοδούλου καί Ἱερωνύμου καί τήν καταστροφή τοῦ Ναοῦ ἀπό πυρκαϊά στίς 5/9/2005.

Τήν ἐκδήλωση ἔκλεισε ὁ Σεβ. κ. Θεόκλητος, ὁ ὁποῖος τόνισε «τήν ἀνάγκη νά ὁλοκληρωθεῖ ἡ ἀποκατάσταση τοῦ Ναοῦ μέ τήν βοήθεια ὅλων».

Τήν κυριώνυμη ἡμέρα τῆς Ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου Στεφάνου , Πέμπτη 27/12/2012 τό πρωῒ τελέσθηκε ὁ Ὄρθρος καί πολυαρχιερατική Θεία Λειτουργία, προεξάρχοντος τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Μιλήτου κ. Ἀποστόλου καί συλλειτουργούντων τῶν Σεβ. Ἀρχιερέων Κασσανδρείας Νικοδήμου, Λαγκαδᾶ Ἰωάννου, Θεουπόλεως Παντελεήμονος καί Ἱερισσοῦ Θεοκλήτου. Τόν πανυγηρικόν τῆς ἡμέρας  κήρυξε ὁ Σεβ. Λαγκαδᾶ κ. Ἰωάννης. Μετά τήν Θεία Λειτουργία ἀκολούθησε μεγαλοπρεπής Λιτανεία τῆς Ἱερᾶς Εἰκόνος τοῦ Πρωτομάρτυρος Στεφάνου στούς δρόμους τῆς Ἀρναίας μέ τήν συνοδεία τῆς Φιλαρμονικῆς τοῦ Δήμου Ἀριστοτέλη.  

Χρόνια πολλά αδελφοί μου,

Χαρούμενον και ευτυχισμένον το νέον έτος  2 0 1 3

Κάθε νέος χρόνος που προστίθεται εις την ζωήν μας είναι ευλογία του Θεού και πρέπει να τον δεχθούμε ως μια νέα ευκαιρία διά να απολαύσωμεν  τα υλικά και πνευματικά αγαθά της ζωής αυτής, αλλά και να αυξήσωμεν την πίστιν μας προς τον Θεόν και την αγάπην μας προς την Εκκλησία, διά  να είμεθα άνθρωποι του Θεού.

Εφέτος όμως, εις το ξεκίνημα αυτής της νέας χρονιάς στεκόμαστε με ανάμικτα συναισθήματα, με συναισθήματα μελαγχολίας λόγω των καταστάσεων που διανύωμεν, αλλά και χαράς και αισιοδοξίας για το νέο ξεκίνημα που μας περιμένει.

Έτσι αδελφοί μου, για να αντιμετωπίσουμε όλα αυτά χρειάζεται περισσότερη πίστη εις τον Θεόν της αγάπης, που δεν άφησε και δεν θα αφήσει ποτέ τον άνθρωπο ἐρμαιο των λαθών και των παθών του και για να αποκτήσουν αι  ευχαί που ανταλλάσουμε νόημα και αξία.

Αδελφοί μου,

Καμία κρίση δεν θα μπορέσει να ξεπερασθεί εάν δεν αλλάξουμε νοοτροπία, τόσο προσωπικά όσο και συλλογικά. Και αυτή η αλλαγή δεν μπορεί να επιτευχθεί εάν δεν δούμε με πνευματικό ήθος τόσο τον χρόνο όσο και την ζωή μας, εάν δεν αφήσουμε τον Χριστό να δώσει με τον τρόπο και το θέλημά Του τις απαντήσεις που αναζητούμε, εάν δεν εμπιστευθούμε το έλεός Του το οποίο μας καταδιώκει «πάσας τας ημέρας της ζωής ημών» (Ψαλμ. 33).

Αυτή η αλλαγή ας είναι και η ευχή για όλους! Καλή κι ευλογημένη χρονιά!

ΧΡΟΝΙΑ  ΠΟΛΛΑ

                            Ο  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ  ΣΑΣ

                       Ο  ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ  ΣΠΥΡΙΔΩΝ