Απόψεις - Άρθρα - Σχόλια

Άρθρο τοῦ ἀρχιμ. Ἱεροθέου Καλογεροπούλου

Πρωτοσυγκέλλου τῆς Ἱ. Μ. Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς

Μὲ τὴν ὕψωση τοῦ Τιμίου Ξύλου τοῦ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ, στὸ ξεκίνημα κάθε νέου ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους, ἡ Ἐκκλησία διασαφηνίζει τὴν γνησιότητα τῆς πίστεως καὶ τὴν ὀρθοπραξία τῶν ἐκδηλώσεων τῆς θρησκευτικότητας τοῦ ἀνθρώπου, τονίζοντας τὸν βαθύτερο σκοπὸ τῆς ζωῆς τῶν πιστῶν, ποὺ εἶναι ἡ ἀνάσταση διὰ τοῦ σταυροῦ, ἐνῶ παράλληλα προσδιορίζει τὴν ποιότητα τῆς προσπάθειας ποὺ πρέπει νὰ καταβληθεῖ στὴν ἐπίτευξη αὐτοῦ τοῦ στόχου.

Ὁ Χριστὸς ποὺ «πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν» (Α΄ Τιμ. β, 4) κληρονομεῖ στὸ πλάσμα Του, μέσα στὴν ἱστορία, τὴ ζωὴ τοῦ Σταυροῦ Του.  Ἔκτοτε  

Απόντες από την τελετή Αγιασμού στα σχολεία οι πρωταγωνιστές της κεντρικής πολιτικής σκηνής, αν εξαιρέσει κανείς πέντε-έξι πολιτικούς που εμφανίσθηκαν (δειλά-δειλά)σε αντίστοιχα σχολεία ανά την Ελληνική Επικράτεια. Και όλοι κατανοούμε τους λόγους της απουσίας τους…

Οι σχολικές αυλές γέμισαν από κληρικούς: ιερείς, αρχιμανδρίτες, επισκόπους, μητροπολίτες και τον Αρχιεπίσκοπο. Οι κληρικοί με το κεφάλι ψηλά , μίλησαν στους μικρούς και μεγάλους μαθητές και ευχήθηκαν καλή σχολική χρονιά τόσο στους μαθητές όσο στους εκπαιδευτικούς και τους γονείς και κηδεμόνες των παιδιών.

Οι κληρικοί σε όλες τις περιπτώσεις έγιναν δεκτοί με αγάπη από όλους. Και αυτό γιατί η Εκκλησία στον καιρό της κρίσης απέδειξε και αποδεικνύει ότι βρίσκεται κοντά στους αδύναμους τους οποίους και στηρίζει πνευματικά και υλικά.

Η χθεσινή εικόνα με τους κληρικούς να περιστοιχίζονται από παιδιά ήταν εικόνα  

Άρθρο από εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ –Ν.Ηλείας

«Η Ιεραρχία  δεν μπορεί να μένει  απαθής, μπροστά σε προβλήματα, που ταλανίζουν τις σύγχρονες ιερατικές  οικογένειες και ενίοτε λαμβάνουν τραγικές  διαστάσεις με θλιβερές συνέπειες...»

Σκόπιμο και αρκετά χρήσιμο  είναι, όπως συμβαίνει και αλλού, έτσι και στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας να υπάρξει μια σχετική αλλά και ουσιαστική αναθεώρηση για προϋποθέσεις και στεγανά που έχουν βεβαίως  δημιουργηθεί σε πορεία ετών ή αιώνων, αλλά δεν μπορούν πλέον, να συμβαδίσουν απόλυτα, με τα δεδομένα της εποχής μας.

Είναι επιβεβλημένο ίσως, είτε σε επίπεδο Ιεράς Συνόδου και των  

του Κώστα Ζαφειρίου

Ο χάρτης της ιεραρχίας, την προσεχή πενταετία, (μακάρι να είναι και δεκαετία, ο Θεός γνωρίζει), θα αλλάξει. Όχι γιατί υπάρχει σχέδιο που εξυφαίνεται, αλλά γιατί το προγραμματίζει ο χρόνος και το ελέγχει ο Θεός.

Περίπου είκοσι (20) είναι οι ιεράρχες, που λόγω ηλικίας ή προβλήματος υγείας ή ίσως κάποιου απρόοπτου γεγονότος θα βρεθούν στο περιθώριο, με ότι σημαίνει αυτό.

Η ιεραρχία λοιπόν θα ανανεωθεί. Νέοι κληρικοί θα βρεθούν σε μητροπόλεις και θα κληθούν να συνεχίσουν το έργο των προκατόχων τους, βάζοντας βέβαια και τις δικές τους (ας επιτραπεί η έκφραση) πινελιές. Και σε πολλές περιπτώσεις θα είναι αναγκαίες...

Οι αυριανοί μητροπολίτες, είναι οι σημερινοί 40άρηδες και

Εορτάζουμε και πανηγυρίζουμε την Γέννηση της Υπεραγίας Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας, της γυναίκας εκείνης που έγινε η απαρχή της σωτηρίας του ανθρώπινου γένους, καθώς έγινε η κατά σάρκα Μητέρα του Υιού και Λόγου του Θεού, του Ιησού χριστού, που με την ενανθρώπησή Του και το σωτηριώδες έργο Του λύτρωσε την ανθρωπότητα από την τυραννία του θανάτου και μας προσκάλεσε όλους στην Βασιλεία του Θεού.

Εορτάζουμε και πανηγυρίζουμε και ευγνωμονούμε τον Θεό για την Πρόνοιά Του και για τούτο το κοσμοσωτήριο γεγονός.

Εορτάζουμε και πανηγυρίζουμε τη θαυματουργό γέννηση της Παναγίας μας, από το στείρο και άτεκνο ζευγάρι, τον Ιωακείμ και την Άννα.

Η Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ νομού Ηλείας, με καταχώρησή της στον τοπικό Τύπο, αμφισβητεί το κοινωνικό έργο της Ιεράς Μητροπόλεως Ηλείας η οποία αναγκάζεται να κλείσει ευαγή ιδρύματα.

Ο μητροπολίτης Ηλείας κ. Γερμανός, που πάντα απαντά με έργα, ανέλαβε αυτή τη φορά να απαντήσει και με λόγια.

Και η αλήθεια είναι πως η Ιερά Μητρόπολις Ηλείας, προσφέρει μέγιστο κοινωνικό έργο στο νομό, αλλά κάποιοι φορούν παρωπίδες…

Η απάντηση του μητροπολίτη Ηλείας έχει ως εξής:

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σύρου κ. Δωρόθεος Β΄ εξ αφορμής του ανακύψαντος θέματος, σχετικά με τον πολυσέβαστο Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κίτρους και Κατερίνης, κ. Αγαθόνικο, προέβη στην ακόλουθη δήλωση:

     «Ας μου επιτραπεί, αντί άλλης τοποθετήσεως, να αναφερθώ στον ιερό Χρυσόστομο και συγκεκριμένα στο λόγο του «Εις τον μακάριον Αβραάμ (PG 50, 737 κ.ε.), όπου λέγει τά ἑξῆς: «πολιά σφριγώσα και γήρας ακμάζον∙ κεχάλαστο ο τόνος της σαρκός, νενεύρωτο ο τόνος της πίστεως»(λευκή κεφαλή γεμάτη σφρίγος και γήρας ακμαίο∙ έχουν εξαντληθεί οι σωματικές δυνάμεις, αλλά είναι γεμάτη νεύρο η δύναμη της πίστεως). 

Δεν είναι η πρώτη φορά που μέσα από τον καλλιτεχνικό και πνευματικό χώρο ξεπηδούν ορισμένοι απαίδευτοι, οι οποίοι με τα προκλητικά έργα τους κατορθώνουν να διαφημισθούν και να προβληθούν ως συγγραφείς, σκηνοθέτες, ηθοποιοί κλπ. Αυτούς τους θολοκουλτουριάρηδες που ισοπεδώνουν αξίες και ιδανικά δυστυχώς επιδοτεί η ελληνική πολιτεία, όπως και με το πρόσφατο ακαταίσχυντο  έργο μιας αγνώστου στο ευρύ κοινό σκηνοθέτου περί του ήρωα της Αλαμάνας Αθανασίου Διάκου, το οποίο ανέβηκε στο φεστιβάλ Αθηνών.  

Είναι να απορεί κανείς πως βρίσκουν τη δύναμη οι άνθρωποι αυτοί να αμαυρώσουν αιώνια σύμβολα, τα οποία η ιστορία και η  

“Ἡ Διαρκής Ἱερά Σύνοδος κλήθηκε νά ἀντιμετωπίσει ζητήματα, τά ὁποῖα εἶχαν νά κάνουν τόσο μέ τό ἐσωτερικό τῆς Ἐκκλησίας ὅσο καί μέ τήν μαρτυρία της καί πρός τήν κοινωνία καί  πρός τίς ἄλλες ὁμόδοξες ἀδελφές Ἐκκλησίες, ἀλλά καί πρός τούς ἑτεροδόξους. Μέσα σ’ ἕνα κλίμα πολιτικῆς ἀστάθειας, καθότι εἴχαμε τέσσερις διαφορετικές κυβερνήσεις κατά τόν διατρέξαντα χρόνο, ἀλλά καί μέσα σέ ἕνα κοινωνικό περιβάλλον γενικευμένης ἀγωνίας, ἀνέχειας καί προβληματισμοῦ γιά τό τί μέλλει γενέσθαι ἐξ αἰτίας τῆς μεγάλης κρίσεως, ἡ Ἐκκλησία μας διατήρησε ἀλώβητη τήν θεσμική της θέση, ἐνῶ προσπάθησε νά καταγράψει τίς ἀνησυχίες τοῦ λαοῦ καί νά συμβάλει κατά τίς δυνάμεις της στήν ἀντιμετώπιση τῶν ποικίλων συνεπειῶν, τίς ὁποῖες ἡ κρίση ἔχει ἐπιφέρει.”  

άρθρο τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ 

Στὶς 26 Αὐγούστου ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία τιμᾶ τὴν ἱερὰ μνήμη τῶν Ἁγίων Ἀδριανοῦ καὶ Ναταλίας οἱ ὁποῖοι ἦταν σύζυγοι. Ἀξίζει τὸν κόπο πρὶν ἀναφέρωμε ὁ,τιδήποτε ἄλλο, νὰ σημειώσωμε κάποια στοιχεῖα ἀπὸ τὴν ὡραία, συγκινητικὴ καὶ θαυμαστὴ ζωὴ τῶν δύο Ἁγίων.

Ἔζησαν, στήν Νικομήδεια, στὰ χρόνια τοῦ αὐτοκράτορα Μαξιμιανοῦ (298). Ἡ Ναταλία ἦτο Χριστιανή, ἐνῶ ὁ Ἀδριανὸς εἰδωλολάτρης. Παρὰ τὶς προσπάθειες τῆς συζύγου του, ὁ Ἀδριανὸς παρέμενε στὴν «πατρώαν ἀσέβειαν», ὡς ἀναφέρει χαρακτηριστικὰ ὁ Ἱερὸς Ὑμνογράφος.