Απόψεις - Άρθρα - Σχόλια

Στον καταστροφικό ρόλο  των Σιωνιστικών κέντρων και της λέσχης Μπίλντερμπεργκ αναφέρεται σε ανακοίνωσή του  ο μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ , ενώ συγχαίρει το κίνημα των αγανακτισμένων πολιτών. Ο μαχητικός μητροπολίτης, αναλύει με κατανοητό τρόπο και με  στοιχεία το πώς η Ελλάδα οδηγήθηκε στην οικονομική κρίση αλλά και  ποιοί  μας οδήγησαν σε αυτό το σημείο.

Η ανακοίνωση καταγγελία του μητροπολίτη Σεραφείμ έχει ως ακολούθως:

Καθώς βαθαίνει η κρίση και η ύφεση συγκλονίζει την χώρα μας οι εκβιασμοί της Κυβέρνησης δια στόματος του Υπουργού Οικονομικών αποδεικνύουν εναργέστατα την βασιμότητα της γνωστής δήλωσης του πρ. Διευθύνοντος Συμβούλου του ΔΝΤ περί «προεκλογικών υπογείων διαδρομών» δια την οικονομική υποδούλωση και εξαθλίωση της χώρας με στοχοθεσία την απομείωση των οικονομικών της αξιών και μεγεθών και την αρπαγή του φυσικού της πλούτου και των βασικών υποδομών της σε εξευτελισμένες τιμές εφαρμόζοντας την γνωστή μέθοδο των αρπακτικών του διεθνιστικού συστήματος.
Ναυαρχίδα όλου αυτού του δολίου και αισχρού σχεδιασμού είναι η σατανοκίνητη λέσχη Μπίλντεμπεργκ, που αποτελεί τον πολιτικό βραχίονα του διαμονιώδους Σιωνιστικού τέρατος και η οποία είναι η συντονίστρια των διαφόρων μασονικών και ναζιστικής υφής οργανώσεων που στοχεύουν στην παγκόσμια ολιγαρχική και τυρρανική διακυβέρνηση. 

   Η ετήσια Παγκόσμιος Ημέρα Περιβάλλοντος αποσκοπεί ασφαλώς στην συνειδητοποίηση της ευθύνης του ανθρώπου έναντι της εν προσοχή και σοφία διαχειρίσεως του φυσικού Περιβάλλοντος, το οποίον του ανέθεσε ο Δημιουργός «εργάζεσθε και φυλάσσειν». Όλοι οι κάτοικοι του Πλανήτη μας καλούνται να συμβάλουν στην κοινή και απαραίτητη αυτή προσπάθεια. Πολύ όμως, περισσότεροι, όσοι πιστεύουν στον Δημιουργό του Παντός, τον Θεό, ο Οποίος εγκατέστησε τους ανθρώπους επί της γης ως «ενοίκους» και «οικονόμους» και όχι ως καταστροφείς και αφανιστές των έργων Του.   Εξ άλλου, η Εκκλησία αισθάνεται την ανάγκη να κρίνει την αλόγιστη χρήση και σπατάλη των υλικών και φυσικών αγαθών, που χαρακτηρίζει τους σύγχρονους ανθρώπους. Ήδη, η οικονομική κρίση που δοκιμάζει η ανθρωπότητα ολόκληρη είναι ένα τίμημα, το οποίο καταβάλλει ως συνέπεια της άφρονης και ασύνετης διαχείρισης του φυσικού πλούτου και των πηγών ενέργειας του Πλανήτη μας.

 

 

“Η δύναμη της θρησκείας και η θρησκεία της δύναμης” είναι ο τίτλος του νέου βιβλίου του κ. Νικολάου Λάου. Το βιβλίο αυτό, που παρουσιάστηκε την περασμένη Παρασκευή από τις εκδόσεις «Λεξίτυπον» σε μια πετυχημένη εκδήλωση σε κεντρικό ξενοδοχείο των Αθηνών, αποτελεί μια σημαντική προσπάθεια του συγγραφέα διότι πραγματεύεται με καινοτόμο, δημιουργικό και κατανοητό τρόπο την ιδιαιτερότητα του ελληνικού πολιτισμού στα πεδία της φιλοσοφίας, της θρησκείας και της πολιτικής οικονομίας, και εισάγει στην ελληνική βιβλιογραφία για πρώτη φορά τους όρους διπλωματία της πίστης και χριστιανική πολιτική σκέψη, αξιοποιώντας τη διεθνή εμπειρία του ως καθηγητής πολιτιστικής διπλωματίας στη Βιρτζίνια (ΗΠΑ) και ως πολιτικός σύμβουλος.


 

«Με αφορμή την προκήρυξη θέσεων εφημερίων στην Ιερά Μητρόπολη Χίου» 

Άρθρο του Πρωτοπρεσβυτέρου Γεωργίου Κωνσταντίνου (φωτο)προέδρου του Συνδέσμου Κληρικών της Ι.Μ Χίου,Εφημερίου του Ι. Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Καλλιμασιάς

Μεγάλη Εβδομάδα έφθασε στα χέρια μας το τεύχος Μαρτίου 2011 του περιοδικού «ΕΚΚΛΗΣΙΑ» (επίσημο δελτίο της Εκκλησίας της Ελλάδος). Με έκπληξη διαβάσαμε στη σελίδα των προκηρύξεων, την προκήρυξη 12 κενών οργανικών εφημεριακών θέσεων της Ιεράς Μητροπόλεως Χίου, Ψαρών και Οινουσσών, όλες στη Βορειοδυτική Χίο (χωριά Αμανής και Σιδηρούντα).Η πρώτη εντύπωση δείχνει θετική με την Μητρόπολη να φαίνεται πως ύστερα από 31 χρόνια αποφάσισε να εφαρμόσει τις διατάξεις ενός νόμου, που πάντοτε υπήρχε ακόμα και όταν δεν εφαρμοζόταν! Επισημάνθηκε από τα Μέσα Ενημέρωσης της Χίου πως το γεγονός αυτό και μόνο (της προκήρυξης των θέσεων) αποτελεί δικαίωση του Συνδέσμου Κληρικών Χίου, αφού υπήρξε η πρώτη και βασική του θέση στο σύνολο των θέσεων – αιτημάτων του όπως αυτά κωδικοποιήθηκαν και κατατέθηκαν επίσημα στον Μητροπολίτη, τις αρχές του τόπου και τη χιώτικη κοινωνία τον Δεκέμβριο του 2008. 

  «Η σιωπή της Εκκλησίας, την οποία πολλοί χειροκροτούν, θα καταστεί η τιμωρία του λαού μας». «Ο ευνουχισμός της δημοσιογραφίας εντείνει την αγωνία για την ποιότητα της δημοκρατίας μας». «Η ραστώνη και η μισαλλοδοξία των δημοσίων υπαλλήλων έναντι κάθε ντόπιου και ξένου επενδυτή αποτελούν τροχοπέδη σε κάθε μορφής ανάπτυξη».

Αυτές είναι μερικές από τις φράσεις "φωτιά" που χρησιμοποιεί στο άρθρο του με τίτλο «Συνοχή εθνών εν απορία» ο μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως  Άνθιμος.

Γέροντας Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος

Η Εκκλησία μας καθόρισε όλες τις Τετάρτες και Παρασκευές της Μεγάλης Τεσσαρακοστής να τελείται μία άλλη Λειτουργία, η Λειτουργία των Προηγιασμένων Δώρων.

Κατά τη Λειτουργία αυτή δεν τελείται Θυσία, δε γίνεται δηλαδή μεταβολή του άρτου και του οίνου σε Σώμα και Αίμα Χριστού. Τα Τίμια Δώρα, ο Άρτος και ο Οίνος είναι έτοιμα, έχουν προαγιασθή (γι' αυτό και λέγεται Λειτουργία των Προηγιασμένων Δώρων) κατά την προηγηθείσα θεία Λειτουργία της Κυριακής, είναι πλέον Σώμα και Αίμα Χριστού, και απλώς προσφέρονται προς μετάληψη στους πιστούς.

Η Εκκλησία από τους αποστολικούς χρόνους τάχθηκε υπέρ της ελεύθερης εκλογής του γάμου. Οι άγαμοι Απόστολοι και οι μετέπειτα άγαμοι Κληρικοί δεν συνδέονται με το Μοναχισμό, εφόσον αυτός εμφανίσθηκε στα τέλη του γ΄ και αρχές του δ΄ αιώνα.
Ακριβώς σ’ αυτή τη θέση υπάρχει μια νόθευση και σύγχυση, όταν οι άγαμοι Κληρικοί θεωρούνται συλλήβδην ως μοναχοί και ονομάζονται Ιερομόναχοι.
Με το θέμα αυτό της θέσεως μέσα στον κόσμο των αγάμων και εγγάμων Κληρικών ασχολήθηκαν πολλές σπουδαίες εκκλησιαστικές προσωπικότητες, των οποίων τις γνώμες θα αναφέρουμε και οι οποίες επεσήμαναν τα λάθη και τη σύγχυση.
Στην ιστορία της Εκκλησίας, υπήρξαν και υπάρχουν τρεις τάξεις Κληρικών: α) οι άγαμοι κοσμικοί (δηλ. αυτοί που διαμένουν στην κόσμο), β) οι έγγαμοι κληρικοί και γ) οι Μοναχοί Κληρικοί.
Τη διάκριση αυτή δέχεται και ο αοίδιμος διακεκριμένος κληρικός Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος, στη μελέτη του «Μοναχικός και Άγαμος Κοσμικός Κλήρος».

Το κείμενο που ακολουθεί έφθασε στο «ierovima» αργά χθες το βράδυ από ανώνυμο αποστολέα: 

«Οι μητροπολίτες που έχουν λόγο, άποψη και δημοσιοποιούν τις δραστηριότητες των μητροπόλεών τους στα έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ, χαρακτηρίζονται από λαϊκούς αλλά και κάποιους αδελφούς τους, δελφίνοι και επίδοξοι αρχιεπίσκοποι.

Η άποψη αυτή όχι μόνο δεν έχει βάση, αλλά είναι και επικίνδυνη. Η Εκκλησία, χωρίς να πολιτικολογεί, πρέπει να έχει λόγο και άποψη  για όλα τα σοβαρά θέματα που απασχολούν τον τόπο. Ιεράρχες σιωπηλοί, είναι ασκητές. Και οι πιστοί θέλουν να ακούν το Λόγο του Θεού αλλά και τη φωνή του δεσπότη.

Ακόμη, όλοι οι ιεράρχες είναι εν δυνάμει αρχιεπίσκοποι και επιπλέον τον Πρώτο μεταξύ ίσων δεν τον εκλέγουν τα ΜΜΕ, ούτε (καλώς ή κακώς) οι ιερείς και οι λαϊκοί. Τον εκλέγουν οι μητροπολίτες. 

 Η εκλογή Αρχιεπισκόπου είναι αποτέλεσμα διεργασιών και συμμαχιών και η αλήθεια είναι ότι το Άγιο Πνεύμα, δεν συμμετέχει.  Ας μην ενοχλούνται λοιπόν κάποιοι όταν περίπου δέκα –δώδεκα μητροπολίτες διατηρούν μέσω των ΜΜΕ επαφή με τον κόσμο.»   

(εκ του Γραφείου Τύπου της Ι.Μ Δημητριάδος)

Oι κατανυκτικοί Εσπερινοί τελούνται κάθε Κυριακή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.Το απόγευμα της Κυριακής της Τυροφάγου τελείται ο Κατανυκτικός Εσπερινός της Συγνώμης. Κατανυκτικός λέγεται, διότι ψάλλονται κατανυκτικά τροπάρια από το Τριώδιο, που το περιεχόμενό τους διαποτίζεται από βαθιά συναίσθηση της αμαρτωλότητας, πένθος, συντριβή, μετάνοια και θερμή ικεσία για άφεση αμαρτιών.
Εσπερινός Συγνώμης λέγεται, αυτός μόνον, από τους κατανυκτικούς, διότι στο τέλος της ακολουθίας ο λαός ασπάζεται το Ευαγγέλιο ζητώντας από τον Ιερέα συγγνώμη και στη συνέχεια και μεταξύ τους, ώστε συχωρεμένοι να αρχίσουν τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή.  

Η τέταρτη Κυριακή του Τριωδίου είναι αφιερωμένη στην εκδίωξη των πρωτοπλάστων από τον παράδεισο της τρυφής. Ο άνθρωπος δημιουργήθηκε από το Θεό ως το τελειότερο και εκλεκτότερο δημιούργημα του Θεού, ως «εικόνα και καθ' ομοίωσις» αυτού ( Γέν.1,26). Πλάστηκε να ζει αιώνια μέσα στη χάρη και τις ευλογίες του Θεού, ατέρμονο βίο άπαυτης ευδαιμονίας.

Αυτή τη σημασία έχει η βιβλική διήγηση περί του κήπου της Εδέμ (Γεν.2 ο κεφ.). Ο άνθρωπος έκαμε κακή χρήση της ελεύθερης βούλησής του και προτίμησε το κακό. Ο αρχέκακος διάβολος τον παρέσυρε στην πτώση και την καταστροφή. Αυτό του στέρησε τον παράδεισο, δηλαδή την αέναη και ζωοποιό παρουσία του Θεού και την κοινωνία των ακένωτων ευλογιών Του.