Απόψεις - Άρθρα - Σχόλια

( Άρθρο από την ιστοσελίδα του Ι.Ν.της Αγίας Τριάδος Πειραιώς)

Υπάρχει μία αρχή, η οποία κανονικά, δέν θα δεχόταν καμίαν αντίρρηση. 
Κάθε τί που σχετίζεται με το έργο της Εκκλησίας, δέν μπορεί κανονικά να χαρακτηριστεί, σάν σύνηθες βιοποριστικό επάγγελμα.
Η πραγματικότητα όμως, είναι κάθετα αντίθετη με αυτή την αρχή. Έτσι σήμερα, ΚΑΙ ο Κληρικός ( από τον Διάκονο μέχρι τον Αρχιεπίσκοπο ), ΚΑΙ το προσωπικό των Ιερών Ναών ( Ιεροψάλτες και Νεωκόροι ), λόγω των πολλαπλών υποχρεώσεών τους μέσα σ’ αυτούς, θα έπρεπε να ζούν αποκλειστικά και μόνον απ’ αυτή τους την απασχόληση. Μόνο τότε, θα ήταν όλοι τους αυστηρά προσηλωμένοι, στά επί μέρους καθήκοντά τους, και μάλιστα, θα υπήρχε και θεμιτός ανταγωνισμός, προσφοράς υπηρεσιών.
Βλέπουμε όμως, ότι η Εκκλησία, φρόντισε να εξασφαλίσει ΜΟΝΟ τον εαυτό της ( δηλαδή τους Κληρικούς ), αφήνοντας τους Ιεροψάλτες και Νεωκόρους, στήν τύχη τους και στίς διαθέσεις των εκάστοτε Ιερατικών προϊσταμένων τους.
Μεγάλο σφάλμα ! Διότι χωρίς τον Ιερέα, μπορεί να είναι ( και είναι ) αδύνατον να τελεστεί οποιαδήποτε Ακολουθία, αλλά και χωρίς τον Ιεροψάλτη, τα πράγματα γίνονται πολύ δύσκολα και ίσως πολλές φορές, να ματαιώθηκαν Ακολουθίες, μόνο και μόνο, γιατί δέν υπήρχε Ψάλτης. Μάλιστα, υπάρχει και σχετικό ανέκδοτο επ’ αυτού.  

(Απόσπασμα από κήρυγμα στις 1/4/2012 στην Δράμα)

Ποιά είναι η κατάσταση στη Θράκη σήμερα;

Το πρόβλημά μας μέχρι σήμερα, πλήν των εξωτερικών παρεμβάσεων που εκδηλώνονται με τον εσωτερικό αμφιλεγόμενο φορέα, είναι το δημογραφικό, όπως μάλιστα οξύνεται με την εσωτερική μετανάστευση του  χριστιανικού πληθυσμού, σε αναζήτηση εργασίας και καλύτερης τύχης.

Εκείνο που χρειάζεται, είναι η όποιας μορφής ανάπτυξη, έστω επί ζημία του Κράτους, για να παραμείνει ο χριστιανικός πληθυσμός εδώ. Όποιοι χριστιανοί φεύγουν σήμερα, δεν θα επιστρέψουν πια. Η σύσταση θέσεων εργασίας στη Θράκη είναι εθνική υπόθεση και αδήριτη ανάγκη.

Ακόμα, χρειάζεται να προσκαλέσουμε και να εξασφαλίσουμε στο γεωγραφικό μας διαμέρισμα, ποικίλα οικονομικά και πολιτιστικά συμφέροντα ξένων Κρατών που θα είναι δεμένα με τον τόπο.

Χρειάζεται ηθική και οικονομική στήριξη των κατοίκων.

Εκείνο που οπωσδήποτε οφείλουμε να αποφύγουμε, είναι η εγκατάσταση στον τόπο μας ξένων, όταν συμβαίνει αυτοί να είναι μουσουλμάνοι. 

(π. Αντώνιος Χρήστου) Στις 25 Μαρτίου 2012 και ώρα 7:00 μ.μ., τελέσθηκε ο Εσπερινός της Αποδόσεως της εορτής του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, στον Ιερό Ναό της Υπεραγίας Θεοτόκου Φανερωμένης Βουλιαγμένης, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ. Παύλου, την συμμετοχή πολλών Ιερέων και Διακόνων, την παρουσία όλων των Κληρικών και πλήθος κόσμου, από το ποίμνιο της Ιεράς Μητροπόλεως.

Ομιλητής της ημέρας, είχε ορισθεί ο Αιδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος π. Κωνσταντίνος Στρατηγόπουλος, Προϊστάμενος του Ιερού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Δικηγορικῶν Γλυφάδας και Υπεύθυνος του Αντιαιρετικού Σεμιναρίου της Ιεράς Μητροπόλεως.

Ο π. Κωνσταντίνος παίρνοντας αφορμή από την πτώση της Βασιλεύουσας και την σκλαβιά του γένους στον Τουρκικό ζυγό για τόσα χρόνια, προσπάθησε να απαντήσει στο ερώτημα γιατί ο Θεός τα επέτρεψε όλα αυτά στο έθνος μας, κάνοντας αναφορές στη σύγχρονη πραγματικότητα στη πατρίδα μας, στην εποχή των Μνημονίων. Όπλο και πηγή του π. Κωνσταντίνου, όπως ανέφερε, ήταν η Αγία Γραφή, ειδικότερα το Βιβλίο του προφήτη Ιερεμία αλλά και των Μακκαβαίων.

Ο π. Κωνσταντίνος τόνισε ότι εμείς βλέπουμε την ιστορία από την μεριά των αδικουμένων με όλα αυτά τα δεινά που περάσαμε ως έθνος! Όμως... 

Άρθρο του Μητροπολίτη Σπάρτης κ.κ. Ευσταθίου

 Για μία ακόμη φορά  το ιστορικό έθνος μας ετοιμάζεται να πανηγυρίσει την  επέτειο της ενάρξεως του πολύχρονου, επίμοχθου και αιματοβαμμένου αγώνα για την κατάκτηση και αναγνώριση της ανεξαρτησίας του. Η επέτειος της 25ης Μαρτίου 1821 αφορά μία αξιοζήλευτη σελίδα ιστορίας που γράφτηκε από αγράμματους σοφούς και χαράχτηκε από τους άγνωστους και αδύναμους μισοξεχασμένους Έλληνες στη μνήμη και τη συνείδηση των γνωστών και ισχυρών αφεντάδων. Αυτούς, λοιπόν, τους χιλιάδες αγωνιστές επώνυμους και ανώνυμους,  οι οποίοι,  με βαθιά την πίστη στον Θεό και στα ιδανικά του γένους, τόλμησαν και κέρδισαν τον στέφανο της αθανασίας, σφυρηλατώντας τη λέξη ελευθερία στον ορίζοντα της παγκόσμιας ιστορίας, θα τιμήσουμε με υπερηφάνεια σε λίγες ημέρες.

Η τιμή, όμως, αυτή δεν πρέπει να περιορίζεται σε συμβολικό, τυποποιημένο επίπεδο. Επιβάλλεται να εκφράζεται πρωτίστως με διαρκή αγώνα προσωπικό και συλλογικό για τη διαφύλαξη της πολύτιμης κληρονομιάς που πήραμε σαν κόρη οφθαλμού. Στις μέρες μας, 

Η τρίτη Κυριακή των Νηστειών ονομάζεται «Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως». Μετά από τη μεγάλη Δοξολογία στον όρθρο, ο Σταυρός μεταφέρεται σε μια σεμνή πομπή στο κέντρο του ναού και παραμένει εκεί όλη την υπόλοιπη εβδομάδα, οπότε στο τέλος κάθε ακολουθίας γίνεται προσκύνηση του Σταυρού.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το θέμα του Σταυρού, που κυριαρχεί στην υμνολογία αυτής της Κυριακής, παρουσιάζεται όχι μέσα στα πλαίσια του πόνου, αλλά της νίκης και της χαράς.
Βρισκόμαστε στη μέση της Μεγάλης Σαρακοστής.

Από τη μια πλευρά η φυσική και πνευματική προσπάθεια, αν είναι συστηματική και συνεχής, αρχίζει να μας γίνεται αισθητή, το φόρτωμα να γίνεται πιο βαρύ, η κόπωση πιο φανερή. Έχουμε ανάγκη από βοήθεια και ενθάρρυνση. Από την άλλη πλευρά, αφού αντέξουμε αυτή τη κόπωση και έχουμε αναρριχηθεί στο βουνό μεχρι αυτό το σημείο, αρχίζουμε να βλέπουμε το τέλος της πορείας μας και η ακτινοβολία του Πάσχα γίνεται πιο έντονη.
Η Σαρακοστή είναι η σταύρωση του εαυτού μας, είναι η εμπειρία  

(της Μαρίας Παπουτσάκη από το aixmi.gr)

Απορώ με τους ιεράρχες της Εκκλησίας. Μαζεύτηκαν εκτάκτως στη Μονή Πετράκη και επί δύο μέρες συζητούσαν για την οικονομική κρίση, τις συνέπειες, και την αντιμετώπισή τους.

Περίμενα, λοιπόν, κι εγώ- αφελώς όπως απεδείχθη- ότι στο τέλος θα έβγαιναν και θα απαριθμούσαν τις δράσεις και τα μέτρα που θα ακολουθήσουν (επιπλέον όσων μέχρι τώρα έχουν κάνει), για να ανακουφίσουν το λαό, απ΄τα δυσβάσταχτα προβλήματά του. Περίμενα δηλαδή να ανακοινώσουν νέα φιλανθρωπικά έργα, έστω νέα σημεία διανομής τροφίμων. Όμως, τίποτα απ΄όλα αυτά δεν έγινε. Αντίθετα . Οι αρχιερείς, αντί να βάλουν το δάχτυλο στον τύπο των ήλων, έφτασαν στο σημείο να αναλύουν ετυμολογικά την λέξη «κρίση» .

Ακόμη και το λεξικό του Μπαμπινιώτη κατέβασαν, αλλά για νέα μέτρα και επιπλέον βοήθεια στον κόσμο, κουβέντα…

Επί δύο ημέρες συζητούσαν, “ζυμώνονταν” και συσκέπτονταν. Προς τι;

Αντέδρασαν, για μία ακόμη φορά, προς την Πολιτεία που εξακολουθεί να κρατεί

«Νίπτει τας χείρας του» ο μητροπολίτης Ιλίου κ. Αθηναγόρας, σχετικά με τη σοκαριστική υπόθεση του αρχιμανδρίτη της μητροπόλεώς του που κατηγορείται για ασέλγεια σε βάρος ανηλίκων.

Ως πνευματικός ταγός ο μητροπολίτης, θα έπρεπε κατά την ταπεινή μας άποψη να ζητήσει και εγγράφως συγγνώμη από το ποίμνιό του για την αναστάτωση (τουλάχιστον) που έχει δημιουργηθεί στη μητροπολιτική του επαρχία από τη δραστηριότητα που φέρεται να είχε αναπτύξει κληρικός του.

Άλλωστε έχει διαβάσει την ανακοίνωση της Αστυνομίας που αναφέρει ότι στον ηλεκτρονικό υπολογιστή του αρχιμανδρίτη βρέθηκε υλικό παιδικής πορνογραφίας. Και σε αυτόν τον αρχιμανδρίτη είχε ανατεθεί η ΚΑΤΗΧΗΣΗ παιδιών.

Δεν γνώριζε ο σεβασμιότατος κ. Αθηναγόρας ότι ο αρχιμανδρίτης είχε περάσει από πέντε μητροπόλεις πριν βρει καταφύγιο στη μητρόπολη Ιλίου; Ρώτησε να μάθει γιατί δεν έμεινε σε κάποια από τις πέντε μητροπόλεις;

Δεν είχε ακούσει κάτι για τη δραστηριότητα του αρχιμανδρίτη του στο Μενίδι ο σεβασμιώτατος μητροπολίτης κ. Αθηναγόρας, τους τελευταίους μήνες;

Μάλλον όλα ήταν μέλι γάλα, γιατί ο μητροπολίτης  στο λιτό και ολιγόλογο Δελτίο Τύπου που εξέδωσε, αναφέρει ότι έθεσε σε αργία τον αρχιμανδρίτη περίπου 15 μέρες πριν αυτός οδηγηθεί με χειροπέδες στον εισαγγελέα!

Και κάτι ακόμα: Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΕΙ ΚΑΤΑΜΑΤΑ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΠΟΥ ΚΑΤΗΓΓΕΙΛΑΝ ΤΗ ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΚΛΗΡΙΚΟΥ ΤΟΥ; ΔΕΝ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ...

Το Δελτίο Τύπου της μητροπόλεως αναφέρει: 

Ανοικτή επιστολή-έκκληση προς τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών κ Ιερώνυμο απέστειλε ο δικηγόρος κ. Ιωάννης Κανελλόπουλος με την οποία ζητεί να αναβληθεί η ημερίδα για την έγκριση νέου κανονισμού “Περί των εν Ελλάδι Ορθοδόξων Ιερών Ησυχαστηρίων”.  Στην επιστολή του ο κ. Κανελλόπουλος αναφέρει μεταξύ άλλων: «Παρακαλούμε όπως αναβάλλετε την ημερίδα, δια ευθετότερο χρόνο,  αφού προηγουμένως, έχει οριστεί εκ μέρους των Ιερών Ησυχαστηρίων, τριμελής επιτροπή, η οποία θα εκφράζει και θα εκπροσωπεί τα εν Ελλάδι Ιερά Ησυχαστήρια κατά την διαδικασία αυτή και υπό την προϋπόθεση βεβαίως, ότι θα έχουν λάβει προηγουμένως ,όλα τα Ησυχαστήρια, τας εισηγήσεις ,τόσο της Συνοδικής Επιτροπής επί του Μοναχικού βίου όσο και την εισήγηση της τριμελούς επιτροπής των, ώστε να δύνανται να τοποθετηθούν επ΄ αυτών, οι Γεροντικές Συνάξεις των».

Το πλήρες κείμενο της ανοικτής επιστολής-έκκλησης έχει ως ακολούθως:
 

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ-ΕΚΚΛΗΣΗ
                            Του δικηγόρου Ιωάννου Κανελλόπουλου
                                                     Πρός
 1)Τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος Κ. Ιερώνυμο
2) Τα μέλη της Συνοδικής επιτροπής επί του μοναχικού βίου
3) Τους Σεβασμιωτάτους Αρχιερείς  της Δ.Ι.Σ.
4)Προς άπαντας τους Αρχιερείς των ιερών μητροπόλεων της Εκκλησίας της Ελλάδος
5) Αρχιμανδρίτη Μεθόδιο Κρητικό, εισηγητή της συνοδικής επιτροπής επί του μοναχικού βίου
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ

1)Εις τα εν Ελλάδι ιερά Ησυχαστήρια
2)Εις τις εν Ελλάδι ιερές μονές
3)Εις τον ημερήσιο και περιοδικό τύπο
4) Διαδικτυακούς τόπους και εκκλησιαστικά πρακτορεία

Δευτέρα 05-03-2012
Μακαριώτατε,  Άγιοι αρχιερείς ευλογείτε,
      Δια της παρούσης αναφέρομαι προς Υμάς, καθότι όπως πληροφορούμαι την προσεχή Πέμπτη 15 Μαρτίου τρέχοντος έτους, έχετε προγραμματίσει ημερίδα, για την έγκριση νέου κανονισμού “Περί των εν Ελλάδι Ορθοδόξων Ιερών Ησυχαστηρίων”. 
          Μετά από επικοινωνία που είχα με πολλά Ησυχαστήρια, διεπίστωσα, ότι οι περισσότερες αδελφότητες αυτών, έχουν παντελή άγνοια της εν λόγω προγραμματισθείσης ημερίδος, καθότι δεν έλαβαν έως τώρα ουδεμία πρόσκληση, ενώ συγχρόνως εξέφραζαν την εύλογη απορία τους για την επιλογή του χρόνου, εν μέσω δηλαδή της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής.
       Στην παράδοση του μοναχισμού,η Μεγάλη και Αγία Τεσσαρακοστή, έχει εξέχουσα σημασία, ακόμα και εμείς οι κατά κόσμον Χριστιανοί,έχουμε εκ των γονέων μας και των παππούδων μας γαλουχηθεί, ότι αυτές τις ημέρες και εμείς πρέπει να περιορίζουμε τις άσκοπες εξόδους μας και να βρίσκομεν ευκαιρίας για αναχώρηση προς τας Ιεράς Μονάς και τα Ιερά Ησυχαστήρια,δια την πνευματικήν ανάτασή μας. Οι δε μοναχοί τηρούν με πολύ αυστηρότητα, το ησυχαστικό πνεύμα και πρόγραμμα, πηγαίνοντας από το κελί τους εις την εκκλησία και πάλι εις το κελί τους, αποφεύγοντας τας συντυχίας και με αυτούς ακόμα τους μοναχούς της Ιεράς Μονής τους. Οι δε παλαιότεροι μοναχοί  τηρούντες αυστηρότερον τας παραδόσεις, άφηναν και αυτάς τα ιδίας Ιεράς Μονάς και οδηγούντο εις την εσωτέραν έρημο και επέστρεφον την Κυριακή των Βαΐων.
      Δεν μπορούμε να κατανοήσουμε ποιος ο λόγος που οι «ενδιαφερόμενοι» για τον Ησυχαστικό (περί Ησυχαστηρίων ο λόγος) μοναχισμό δεν καταθέτουν στοιχειώδη σεβασμό στις αιώνιες παραδόσεις του μοναχισμού και της Εκκλησίας και καλούν από όλη την Ελλάδα, τις μοναχές και τους μοναχούς, εν τω μέσω της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, στην Αθήνα, για συζητήσεις και διαλόγους και μάλιστα νομοκανονικούς.

       Τι επείγουσα διαδικασία είναι αυτή; Και ποιος σοβαρός λόγος υφίσταται ώστε να καταπατούνται «όρια αιώνια α έθεντο οι πατέρες υμών;»
       Αληθεύει ότι αυτό εμεθοδεύθη, προκειμένου αυτός ο κανονισμός να προλάβει να περάσει από αυτή τη Βουλή και αυτή την κυβέρνηση, που πέρασε για την πατρίδα μας νομοθετήματα που υποθηκεύουν και το μέλλον της πατρίδος και το δικό μας και των παιδιών μας και φυσικά δεν έχει ευαισθησίες τέτοιες, που να την εμποδίσουν να υποθηκεύσει και το μέλλον των Ιερών Ησυχαστηρίων; 
     Το βέβαιο πάντως είναι ότι μόλις  δύο εβδομάδες πριν την ημερίδα της 15-03-2012, ενημερώθηκαν μερικά μόνον ησυχαστήρια δια την ημερίδα, ενώ άλλα, δεν έχουν καν κληθεί να καταθέσουν τας απόψεις των και αγνοούν πλήρως αυτή τη διαδικασία.
       Μάλιστα, όπως προκύπτει από το πρόγραμμα της ημερίδος, προβλέπεται κατά την διάρκεια αυτής, πρόγευμα και γεύμα, αλλά δεν προβλέπεται κανένας  εισηγητής εκ μέρους των Ιερών Ησυχαστηρίων. Ο μόνος εισηγητής που προβλέπεται είναι εκ μέρους της Ιεράς Συνόδου, ο σεβαστός π. Μεθόδιος Κρητικός, η εισήγηση του οποίου είναι από την πλευρά των προωθούντων τον νέο κανονισμό επισκόπων, ενώ οι εκπρόσωποι των Ησυχαστηρίων, στερούνται εισηγητού και δεν τους έχει κοινοποιηθεί ούτε καν η εισήγησις, επί της οποίας καλούνται να προσέλθουν και να τοποθετηθούν, με αποτέλεσμα ,αφ’ενός μεν να στερούνται της στοιχειώδους δυνατότητος να προετοιμασθούν, ώστε να τοποθετηθούν επί των θέσεων της εισηγήσεως, αφʼετέρου δε, όσοι εκπρόσωποι των Ιερών Ησυχαστηρίων προσέλθουν στην ημερίδα και για πρώτη φορά ακούσουν τα της εισηγήσεως, θα οφείλουν για ένα τέτοιο μεγίστης σημασίας ζήτημα, να θέσουν υπ’όψιν των Γεροντικών τους συνάξεων το περιεχόμενο της εισηγήσεως, να λάβουν  νόμιμα απόφαση από την γεροντική σύναξη του Ησυχαστηρίου τους, σύμφωνα με τον κανονισμό που διέπονται και στην συνέχεια εκφέρουν τας νομίμως εκπεφρασμένας εις τας γεροντικάς συνάξεις, απόψεις των.
            Εφόσον ο εισηγητής ορίζεται εκ της Ιεράς Συνόδου για την προώθηση του νέου κανονισμού των Ιερών Ησυχαστηρίων, δίκαιο και ειλικρινές θα είναι, ο εισηγητής να είναι Επίσκοπος και μάλιστα εκ των ασκούντων πιέσεις για την προώθηση του νέου κανονισμού, από δε την πλευρά του π. Μεθοδίου, φρονούμε ότι, η θα έπρεπε να είναι εισηγητής των Ησυχαστηρίων, εάν αυτά τον επέλεγαν, η θα ώφειλε, να μην δεχθεί, ηγούμενος ων Ησυχαστηρίου, να δίδει άλλοθι στους επισκόπους, ώστε να επικαλούνται στην συνέχεια ότι ο εισηγητής ήταν καθηγούμενος Ιερού Ησυχαστηρίου, που όμως ούτε καν την εισήγησή του έως σήμερα, δεν κοινοποίησε στα Ησυχαστήρια.
Φρονούμε ότι ο π. Μεθόδιος, σεβόμενος το πλήθος των Ιερών Ησυχαστηρίων, θα κατανοήσει ως «Μεθόδιος», την «Μεθόδευσιν» των προωθούντων τον νέο κανονισμό και φερόμενος τίμια ,πνευματικά και ηθικά θα παραιτηθεί από εισηγητής. Όταν τα θέματα αφορούν το γενικό καλό και πλήθος μοναστικών καθιδρυμάτων, το θέμα της υπακοής δεν θα πρέπει να είναι αδιάκριτο, δεν μπορεί να πιστεύει κανείς ότι οφείλει να κάνει υπακοή και σε τέτοιου τύπου μεθοδεύσεις, όταν μάλιστα είναι «Μεθόδιος».
       Αυτά, όσον αφορά την ορθότητα της διαδικασίας, ως προς την ουσία του θέματος θα επανέλθωμε.
            Ευελπιστούντες Άγιοι Αρχιερείς, ότι δεν θα παραβλέψετε την έκκληση μας αυτή, παρακαλούμε όπως αναβάλλετε την ημερίδα, δια ευθετότερο χρόνο,  αφού προηγουμένως, έχει οριστεί εκ μέρους των Ιερών Ησυχαστηρίων, τριμελής επιτροπή, η οποία θα εκφράζει και θα εκπροσωπεί τα εν Ελλάδι Ιερά Ησυχαστήρια κατά την διαδικασία αυτή και υπό την προϋπόθεση βεβαίως, ότι θα έχουν λάβει προηγουμένως ,όλα τα Ησυχαστήρια, τας εισηγήσεις ,τόσο της Συνοδικής Επιτροπής επί του Μοναχικού βίου όσο και την εισήγηση της τριμελούς επιτροπής των, ώστε να δύνανται να τοποθετηθούν επ΄ αυτών, οι Γεροντικές Συνάξεις των.

Μετά σεβασμού και τιμής
                                                              
Ιωάννης Κανελλόπουλος

(φωτορεπορτάζ Ευάγγελος Μπουγιώτης) Με κάθε λαμπρότητα ξεκίνησαν σήμερα οι χαιρετισμοί στην Υπεραγία Θεοτόκο ,όπως άλλωστε αρμόζει στον πανέμορφο ιστορικό ναό του Αγίου Νικολάου στο Ναύπλιο, παρουσία πάρα πολλών πιστών ,που τις δύσκολες ημέρες που περνά η πατρίδα μας όλοι σπεύδουν να προσευχηθούν στην Παναγία. Πρόκειται για έναν μεγαλοπρεπή ναό που οικοδομήθηκε το 1713 από τον προβλεπτή  του ενετικού στόλου , τον Αυγουστίνο Σαγρέδο ,όπως μαρτυρά και η επιγραφή στην είσοδο του ναού.Την πρώτη στάση των χαιρετισμών διάβασε ο ιερέας του ναού πατέρας Κυριακός.

Ακάθιστος ύμνος ονομάζεται γενικά κάθε ορθόδοξος χριστιανικός ύμνος ο οποίος ψάλλεται από τους χριστιανούς πιστούς σε όρθια στάση. Έχει επικρατήσει όμως να λέγεται έτσι ένας ύμνος («Κοντάκιο») της Ορθόδοξης Εκκλησίας προς τιμήν της Θεοτόκου, ο οποίος ψάλλεται στους ναούς τις πέντε πρώτες Παρασκευές της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, τις πρώτες τέσσερις τμηματικά, και την πέμπτη ολόκληρος.  

Ο  ΧΑΡΙΤΙ  ΘΕΟΥ  ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ  ΚΑΙ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

  ΤΗΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ  ΑΙΤΩΛΙΑΣ  ΚΑΙ  ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ

ΚΟΣΜΑΣ

Προς  τον  ευσεβή  κλήρον  και  λαόν

της  καθ’ ημάς  Ιεράς  Μητροπόλεως

                     Αγαπητά  μου  παιδιά,

                     Η σημερινή Κυριακή, η πρώτη της αγίας και μεγάλης Τεσσαρακοστής, είναι γνωστή ως Κυριακή της Ορθοδόξιας. Εορτάζουμε την αναστήλωσι των αγίων και σεπτών εικόνων, η οποία έγινε από τους αειμνήστους αυτοκράτορες του Βυζαντίου Μιχαήλ και την μητέρα του, αγία Θεοδώρα, επί πατριαρχείας του αγίου και ομολογητού Μεθοδίου.