Απόψεις - Άρθρα - Σχόλια

Του  Γιώργου  Φωτ.  Παπαδόπουλου- πρ. Δημοτικού  Συμβούλου  Χίου 

            Την  Κυριακή  μετά  τα  Άγια  Θεοφάνεια (Φώτα)  η  Αγία  μας  Εκκλησία  έχει  θεσπίσει  να  αναγινώσκεται  στη  Θεία  Λειτουργία  η  Ευαγγελική  περικοπή  που  μιλά,  μεταξύ  άλλων, για  την  μετάνοια  και  την  Βασιλεία  των  Ουρανών.  Ο  Άγιος  Ιωάννης,  Προφήτης  και  Πρόδρομος  του  Σωτήρος  Χριστού,  κήρυττε  <<Μετανοείτε, ήγγικε  γάρ  η  βασιλεία  των  ουρανών>> (Ματθ. Γ΄, 2).  Μετανοείτε,  διότι  έφθασε  η  βασιλεία  των  ουρανών.  Αλλάξτε  τρόπο  και  στάση  ζωής,  αλλάξτε  συμπεριφορά,  μην  ξανακάνετε  τα  λάθη  του  παρελθόντος,  <<ο  Κύριος  εγγύς>> (Φιλιπ. Δ΄, 5),  ο  Κύριος  πλησιάζει.

Από τον Σωτήρη Μ. Τζούμα 

Επειδή θα...ακουσθούν πολλά και θα γραφούν ελάχιστα, για τον Γέροντα Επίσκοπο Ελευθέριο,που η ανθρώπινη μοίρα κι ο επουράνιος Θεός,του επιφύλαξαν αυτό το τόσο τραγικό τέλος,τολμώ να χαράξω τις παρακάτω γραμμές,φτωχές εκφράσεις,φτωχά ψελλίσματα, στη μνήμη του!

Επειδή ζούμε στην εποχή που πλεονάζει ο ψόγος και περισσεύει η κακία και το κουτσομπολιό,αισθάνομαι την ανάγκη να πω τα εξής....

Τον Γέροντα  Επίσκοπο Ελευθέριο, δεν τον γνώριζα καλά.Ελάχιστες φορές μου δόθηκε η ευκαιρία να συνομιλήσω μαζί του ,επι των ημερών του Μακαριστού,μεγάλου Αρχιεπισκόπου μας Χριστοδούλου,τότε που ευρισκόμουν συχνά στο μάτι του κυκλώνα και εβαλλόμουν από φίλους και εχθρούς του.

Ο Γέροντας Ελευθέριος,χωρίς να είχε κάποιο ιδιαίτερο συμφέρον από μένα,είχε πάντοτε έναν καλό λόγο να μου πεί και να με παρηγορήσει, για να αποσπάσει την προσοχή μου και το μυαλό μου, από την πηγή των γεγονότων της εποχής εκείνης,Τις δύο 'η τρείς φορές που τον είδα, σε διάφορες εκδηλώσεις της Εκκλησίας στην Αρχιεπισκοπή και στο μέγαρο Μουσικής,ήθελε πάντα  να με κάνει να χαμογελάσω με το μοναδικό,συχνά αυτοσαρκαστικό, χιούμορ του και με την ιδιάζουσα,σπαστή-κυματιστή προφορά του.Μέσα από αυτό το χιούμορ και τον αυτοσαρκαστικό χαρακτήρα,ανακάλυπτε ο συνομιλητής του, μία μοναδική σοφία,στο επίπεδο της θυμοσοφίας που διαθέτουν πολλοί γέροντες και κυρίως οι πατέρες της Εκκλησίας μας, εξαιτίας του βάρους των χρόνων που σηκώνουν,αλλά και της εμπειρίας που διαθέτουν! 

 Με την δέουσα λαμπρότητα και ιεροπρέπεια εορτάστηκε στο Βόλο η μεγάλη Δεσποτική εορτή των Θεοφανείων, με επίκεντρο τον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου.Την παραμονή της εορτής τελέστηκε ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός, χοροστατούντος του Σεβ. Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. Ιγνατίου. Τον Θείο Λόγο κήρυξε ο Αρχιμ. Αγάθων Ντάτσιος,Προϊστάμενος του Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου Πορταριάς. Σήμερα τελέστηκε πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, ιερουργούντος του Σεβ. Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. Ιγνατίου, εόρτιο μήνυμα του οποίου διαβάστηκε αντί Θείου Κηρύγματος.

Ακολούθησε η τελετή του Μεγάλου Αγιασμού, στην οποία το παρών έδωσαν ο Αντιπεριφερειάρχης Μαγνησίας κ. Δημήτριος Αλεξόπουλος, οι Βουλευτές κ.κ. Ροδούλα Ζήση, Κων/νος Καρτάλης, Αθανάσιος Νάκος, Παύλος Μαρκάκης, ο Δήμαρχος Βόλου κ. Πάνος Σκοτινιώτης, εκπρόσωποι φορέων, εκπρόσωποι των Στρατιωτικών Αρχών, με επικεφαλής τον Ανώτερο Διοικητή Φρουράς Βόλου, ο Λιμενάρχης Βόλου κ.άλ.

Του Γιώργου Φωτ. Παπαδόπουλου–τ. Δημοτικού Συμβούλου Χίου 

Στις 31 Δεκεμβρίου 2011 στον Ι.Ν. Αγ. Λαζάρου  στο  Λωβοκομείο (στον Κοφινά) ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας π. Μάρκος τέλεσε την πανηγυρική Θεία Λειτουργία προς τιμήν του Αγ. Ζωτικού του Ορφανοτρόφου, προστάτου των λεπρών. Πρόκειται για μια εορτή την οποία τιμούσαν οι τρόφιμοι του ιδρύματος μέχρι πριν από λίγες δεκαετίες.  Σήμερα (04/01) τιμάται η Οσιακή κοίμηση  του γέροντος Νικηφόρου (Τζνακάκη) του λεπρού ο οποίος μόνασε στο Λωβοκομείο της Χίου, εκάρη Μοναχός από τον Αγ. Άνθιμο (Βαγιάνο), Ιδρυτή, Κτήτορα  και Ηγούμενο της Ιεράς Μονής Παναγίας Βοηθείας - του οποίου υπήρξε υποτακτικός- ενός Αγίου Μοναχού  που έδειξε <<σημεία>> τόσο εν ζωή όσο και μετά την Κοίμησή του (μέχρι και σήμερα) και εξεδήμησε προς Κύριον στις 4 Ιανουαρίου 1964 στον Αντιλεπρικό σταθμό της Αγ. Βαρβάρας Αιγάλεω. Στην ιερή μνήμη του Αγίου αυτού σημειώνονται οι κατωτέρω σκέψεις, τις οποίες κοινοποίησα προ μηνών στον τοπικό τύπο. Ευχή και προσδοκία μας ο Σεβ. Μητροπολίτης μας να κινήσει τη σχετική διαδικασία ώστε να συγκαταριθμηθεί και τυπικά ο Όσιος Νικηφόρος ο λεπρός στη σεπτή χορεία των Αγίων της Εκκλησίας μας. Γ.Φ.Π.
<<Τω καιρώ εκείνω, ήν ο Ιησούς εν μια των πόλεων, και ιδού, ανήρ πλήρης λέπρας. Και ιδών τον Ιησούν, πεσών επί πρόσωπον, εδεήθη αυτού, λέγων: Κύριε, εάν θέλης, δύνασαί με καθαρίσαι. Και εκτείνας την χείρα, ήψατο αυτού ειπών: Θέλω, καθαρίσθητι. Και ευθέως η λέπρα απήλθεν απ΄αυτού>> (Λουκ. Ζ΄, 15-21).
Όλοι μας είδαμε στον τηλεοπτικό σταθμό MEGA την περίφημη σειρά ΄΄Το Νησί΄΄ που βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο (μυθιστόρημα) της Βικτόρια Χίσλοπ που έσπασε όλα τα ρεκόρ και έφθασε στο 70 % της τηλεθέασης και δικαίως, αφού τα παρουσιαζόμενα έχουν βγει μέσα από τα σπλάχνα του λαού.
Η όλη υπόθεση αναφέρεται στη ζωή των ασθενών στο Λεπροκομείο της Σπιναλόγκας, το μικρό αυτό ξερονήσι απέναντι από την Πλάκα, στην Ελούντα, στο Νομό Λασιθίου της Κρήτης (είχα την ευκαιρία να την επισκεφθώ το καλοκαίρι του 1990 με τον αείμνηστο ιατρό Γιώργο Πατηνιωτάκη και την, επίσης μακαριστή πλέον, σύζυγό του Χρυσούλα). Η ιστορία αυτή μας μεταφέρει στο έτος 1939 (η Σπιναλόγκα έκλεισε το 1957 κι ενώ το 1948 βρέθηκε το αντιβιοτικό της νόσου του Χάνσεν) οπότε και οι προσβαλλόμενοι ασθενείς μεταφέρονταν υποχρεωτικά εκεί για να απομονωθούν, ζώντας σε άθλιες και ελεεινές συνθήκες.
<<Περπατώντας στον δρόμο της Σπιναλόγκας, σταμάτησε και κράτησε την αναπνοή σου. Από κάποιο χαμόσπιτο τριγύρω σου θα ακούσεις τον απόηχο από κάποιο μοιρολόγι μιας μάνας, μιας αδελφής ή τον αναστεναγμό ενός άνδρα. Άφησε δυο δάκρυα από τα μάτια σου και θα δεις να λαμπυρίζουν εκατομμύρια δάκρυα που πότισαν αυτόν τον δρόμο>>. Αυτά έγραφε ο Επαμεινώνδας Ρεμουνδάκης, τριτοετής φοιτητής της Νομικής, όταν το 1930 προσβλήθηκε από την νόσο του Χάνσεν, τυφλώθηκε και έχασε το ένα του χέρι. Όμως, αγωνίστηκε για την καλυτέρευση των συνθηκών των ανθρώπων της Σπιναλόγκας, ίδρυσε της ΄΄Αδελφότητα Ασθενών Σπιναλόγκας΄΄ και πέτυχε όσα κανείς άλλος γύρω από αυτή.
Στον οικισμό της Σπιναλόγκας λειτουργούσε η Εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονα, με Ιερείς που λειτουργούσαν και κοινωνούσαν τους λεπρούς, κατέλυαν τη Θεία Κοινωνία και ουδέποτε ασθένησαν (απόδειξη του θαύματος της Θείας Κοινωνίας). Μάλιστα, υπήρξε και Ιερέας ο οποίος επέλεξε ηθελημένα να μείνει με τους ασθενείς δίχως ο ίδιος να νοσήσει. Αρκετοί Χανσενικοί παντρεύτηκαν εκεί, γέννησαν παιδιά που δεν αρρώστησαν ποτέ, ενώ με πρωτοβουλία της Αδελφότητας επήλθε κάποια βελτίωση στις άθλιες συνθήκες τα τελευταία χρόνια λειτουργίας του Λεπροκομείου. Τα σπίτια ασβεστώθηκαν, η υγιεινή των ασθενών ήταν πιο επιμελής, διανοίχθηκαν νέοι περιμετρικοί δρόμοι, φτιάχτηκαν οι μόλοι, συστάθηκε υπηρεσία καθαριότητας των εξωτερικών χώρων, κατασκευάστηκαν θέατρο και κινηματογράφος και από τα μεγάφωνα του δρόμου την ημέρα ακουγόταν ελαφρά, κλασική, μουσική. Λειτούργησαν καφενείο, βιβλιοθήκη και κουρείο και οι ασθενείς-εξόριστοι φρόντιζαν ο ένας τον άλλον, μελετούσαν και έκαναν όποια εργασία μπορούσαν για να βελτιώσουν τη ζωή τους. 
Δράττομαι της ευκαιρίας αυτής και παραθέτω τούτες τις δυο σκέψεις για τον λόγο ότι, η ίδια ακριβώς κατάσταση υπήρχε και εδώ στη Χίο, στο Λωβοκομείο στον Κοφινά. Το Λωβοκομείο της Χίου έκλεισε κι αυτό το έτος 1957, όταν οι εναπομείναντες 15 Χανσενικοί μεταφέρθηκαν στο Θεραπευτήριο Λοιμωδών Νόσων στην Αγ. Βαρβάρα – Αιγάλεω Αττικής. Κι εδώ υπήρχε ο Γέροντας της Παναγίας ΄΄Βοήθειας΄΄, ο Άγιος Άνθιμος (Βαγιάνος) ο οποίος βρήκε στις αρχές της δεκαετίας του 1920 ένα Λεπροκομείο όπου η δυσωδία, η βαρβαρότητα και η πορνεία ήσαν στην πρώτη σειρά της καθημερινότητας. Ο Γέροντας μέσα σε λίγα χρόνια, κι αφού έμεινε αρκετά στο Λωβοκομείο, λειτουργούσε, κήρυττε, κατηχούσε, άλλαξε άρδην τη ζωή των ασθενών. Οι ασθενείς που διαρκώς ήσαν ανήσυχοι βρήκαν στο πρόσωπό του τον καλό φίλο, τον στοργικό πατέρα, τον πιστό αδελφό. Αντί βλαστήμιες και τσιφτετέλια ακούγονταν πλέον σοφά λόγια και ο ένας επικουρούσε στα διακονήματα του άλλου. Ο Γέροντας πολλούς νουθέτησε, συνέτισε και έκανε μειλίχιους, ήρεμους, πράους, πιστούς. Οι ασθενείς πανηγύριζαν και στις τρεις εορτές τους, του Αγίου Λαζάρου (το ομώνυμο Σάββατο πριν την Κυριακή των Βαΐων) και της Οσίας Μελάνης και του Αγίου Ζωτικού του Ορφανοτρόφου (των προστατών τους, στις 31 Δεκεμβρίου), αλλά και την θαυματουργό Παναγία ΄΄Υπακοή΄΄ (στις 8 Σεπτεμβρίου), μάλιστα σε αρκετές από τις εορτές αυτές είχε λειτουργήσει ο Μητροπολίτης Παντελεήμων Φωστίνης (τέλη της δεκαετίας του 1940 και κατά τη δεκαετία του 1950). Στο Λωβοκομείο, από τα χέρια του Γέροντα, εκάρησαν αρκετοί Μοναχοί και Μοναχές ασθενείς, ενώ επιτελέσθηκαν δεκάδες θαύματα πολλά των οποίων καταγράφονται στα βιβλία της βιογραφίας του Αγίου Ανθίμου που εξέδωσε η Ιερά Μονή της Παναγίας Βοηθείας και οι συγγραφείς κ.κ. Αντώνιος Χαροκόπος και Πόπη Χαλκιά – Στεφάνου. Μάλιστα, ένας υποτακτικός του Γέροντα ο μοναχός Νικηφόρος Τζανακάκης, λεπρός και τυφλός, μεταφέρθηκε στο Θεραπευτήριο της Αγ. Βαρβάρας όπου και εκοιμήθη έπειτα από πολλά χρόνια (περίπου μετά από 20). Ο μοναχός αυτός είχε το προορατικό χάρισμα και μετέδιδε τεράστια ψυχική δύναμη σε όποιον τον επισκεπτόταν, έδειξε δε και ΄΄σημεία΄΄ (αγιότητας) μετά την κοίμησή του. Από τα γεγονότα αυτά είναι ολοφάνερο ότι η ποιότητα ζωής εξαρτάται πρωτίστως από εκείνους που εξουσιάζουν τον εαυτό τους, πως τον εξουσιάζουν και πως αντιλαμβάνονται τα πράγματα της ζωής. 
Στο Λωβοκομείο πηγαίνω από 10 ετών και μέχρι σήμερα έχω δώσει την ΄΄ψυχή΄΄ μου μήπως και γίνει κάτι και φτιαχτεί. Οι κάτοικοι του Κοφινά γνωρίζουν. Δυστυχώς, όλες οι προσπάθειες μέχρι σήμερα δεν τελεσφόρησαν. Τόσο από τα Υπουργεία όσο και από την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Θα πω και κάτι που ίσως με κάνει ΄΄κακό΄΄ στα μάτια κάποιων αλλά είναι η αλήθεια: Εν πολλοίς ευθύνεται και η αδυναμία και αδιαφορία κάποιων εκ των διοικούντων το Ίδρυμα (ως Κληροδότημα) οι οποίοι δεν αξιοποίησαν σωστά την ακίνητη περιουσία του με αποτέλεσμα σήμερα να μην υπάρχουν ίδιοι πόροι για την επισκευή του. (περισσότερα δεν χρειάζονται, η Χίος είναι μικρή). Μόνον ένα θα σας πω: Μπορεί και να εκδώσω βιβλίο για όσα τραγελαφικά έχουν συμβεί τα τελευταία χρόνια… !
Συγχαίρω ειλικρινά και συμπορεύομαι με όποιον επιθυμεί και προσπαθεί για την επισκευή και αξιοποίησή του, αρκεί να μην έχει πολιτικά κίνητρα από πίσω του και η δράση του να ενώνει και όχι να διχάζει.
Θα κλείσω το παρόν σημείωμα με μια φράση του αείμνηστου Πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Πυρουνάκη:<<Η μεγαλύτερη εξαχρείωση είναι να λατρεύεις τα δεσμά σου>>. 
Αφού, λοιπόν, εκπρόσωποι φορέων και θεσμών στέκονται ανίκανοι να παράξουν έργο, ας το κάνουν οι πολίτες με τα ίδια τους τα χέρια, ως άλλοτε εκείνοι οι ασθενείς, περισσότερο των οποίων ουδείς αγάπησε ποτέ το ίδρυμα.-

Το Δ.Σ. του Ιερατικού Συνδέσμου Κληρικών Ελλάδος ( Ι.Σ.Κ.Ε.), αφού έλαβε υπ’ όψιν του τις διαμαρτυρίες και την αναστάτωση, κυρίως των εκπαιδευτικών-κληρικών, αλλά και άλλων κληρικών που κατέχουν κατά πλήρη απασχόληση και δεύτερη θέση στο δημόσιο νομίμως, και λόγω της υπ’ αριθ. 2/78400/0022/14-11-2011 εγκυκλίου του Γ.Λ.Κ. , διαμαρτύρεται εντόνως για την κατάφωρη αδικία που επιχειρείται  με την εν λόγω εγκύκλιο, εις βάρος των μελών του. Ως γνωστόν οι κληρικοί αυτοί είναι κατηρτισμένοι , πολλοί εκ των οποίων δεν έχουν μόνον ένα Πανεπιστημιακό πτυχίο, αλλά και μεταπτυχιακά, διδακτορικά, επιμορφώσεις, πείρα και ένα σωρό άλλα προσόντα, χωρίς να παραγνωρίζεται το γεγονός, ότι πολλοί είναι και πολύτεκνοι.Σήμερα γίνεται προσπάθεια εκ μέρους του Γ.Λ.Κ., αυτοί να εργάζονται και στις 2 θέσεις , λαμβάνοντας από την δεύτερη θέση το 30% των αποδοχών.Δεν γνωρίζουμε ποιος σοφός εγκέφαλος το σοφίστηκε. Ίσως παρασύρθηκε,( ως συνήθως με προχειρότητα) από το μέχρι 30% των αποδοχών που μπορεί να λαμβάνει υπάλληλος του δημοσίου, πλέον του κανονικού μισθού του από την μοναδική θέση που υπηρετεί, όταν συμμετέχει σε συμβούλια, υπερωρίες, κ.λ.π. Αυτή η απόφαση θεωρούμε ότι είναι παράνομη και αντισυνταγματική, διότι εδώ πρόκειται για 2 διαφορετικές εργασίες κατά πλήρη απασχόληση. Επ’ αυτού υπάρχει πάγια νομολογία  και συμφωνία των δύο Ανωτάτων Δικαστηρίων της χώρας και την οποία το Γ.Λ.Κ. δεν έλαβε καθόλου υπ’ όψιν του.  

Του Σωτ. Μ. Τζούμα ,επικοινωνιολόγου 

Εκ προοιμίου να καταθέσω,για να μην παρεξηγηθώ οτι τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας μας Κάρολο Παπούλια τον...'πάμε!'

Είναι σοβαρός άνθρωπος και τα λίγα αρνητικά που μπορείς να του προσάψεις από τον προηγούμενο  δημόσιο βίο του, ως πολιτικού ανδρός,  έχουν πλέον παραγραφεί, για να μην πώ οτι  έχουν  ξεχασθεί!

Κάτι που θέλουμε να του πιστώσουμε είναι το γεγονός ότι δεν υποκρίθηκε ποτέ τον θρησκευόμενο, 'η έστω τον άνθρωπο που  εκμεταλλεύεται το θρησκευτικό φρόνημα των πολιτών, για ψηφοθηρικούς λόγους, όπως έκαναν και κάνουν πολλοί άλλοι, απο τον δημόσιο βίο μας!! 

Πλέγμα συνταγματικών διατάξεων παραβιάζονται με την κυβερνητική απόφαση να κατασκευαστεί με δαπάνες του Δημοσίου, ισλαμικό τέμενος στον Ελαιώνα Αττικής, τη στιγμή μάλιστα που η χώρα δοκιμάζεται οικονομικά. Αυτό υποστηρίζουν με προσφυγή τους στο Συμβούλιο της Επικρατείας ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ, ο εξωραϊστικός Φυσιολατρικός Πολιτιστικός Σύλλογος "Η Αθήνα", ένας καθηγητής Πανεπιστημίου, δύο πλωτάρχες του Πολεμικού Ναυτικού και πέντε κάτοικοι του Βοτανικού.

Υπενθυμίζεται ότι για την στέγαση του πρώτου ισλαμικού τεμένους θα ανασκευαστεί το κεντρικό συνεργείο αυτοκινήτων του Ναυτικού στον Ελαιώνα και η δαπάνη του θα ανέλθει στα 846.000 ευρώ.

Ο Μητροπολίτης Πειραιώς ζητάει να ακυρωθεί η από 7.11.2011 υπουργική απόφαση η οποία αποτελεί προϋπόθεση έκδοσης των αναγκαίων αποφάσεων για την κατασκευή του τεμένους. 

Χριστούγεννα. Πρωτοχρονιά. Θεοφάνεια. Το λεγόμενο Δωδεκα-ήμερο. Γεννιέται ο Χριστός. 1^ηΙανουαρίου περιτομή του Κυρίου κατά τον Μωσαϊκόν Νόμον. Ο Χριστός κατεδέχθη και την υπό του Νόμου περιτομήν, μετά την ογδόην ημέραν της γεννήσεώς του, και έλαβε το όνομα ''ΙΗΣΟΥΣ'' που σημαίνει Σωτήρ. Η περιτομή του Μωσαϊκού Νόμου ήτοι του αρχαίου Ισραήλ, είναι ο τύπος του βαπτίσματος του Νέου Ισραήλ, της Καινής Διαθήκης, της Εκκλησίας του Χριστού που είναι η πνευματική περιτομή. Γιατί με το βάπτισμα αποτάσσωμεν τα πνευματικά πάθη και γευόμεθα την σφραγίδα του Αγίου Πνεύματος.

Εορτή Αγίου Βασιλείου του Μεγάλου του Ουρανοφάντορος Αρχιεπισκόπου Καισαρείας. Ο Μέγας Βασίλειος εγεννήθη το έτος 329 εις την Καισαρείαν της Καπαδοκίας  από γονείς ευσεβείς.Τα εγκύκλια γράμματα τα έλαβε στην Κωνσταντινούπολη, και κατόπιν εις Αθήνας. Μετ' ολίγον επέστρεψε εις την ιδίαν χώραν, και το έτος 375 ανεδείχθη Αρχιεπίσκοπος Καισαρείας. Συνέγραψε κείμενα δογματικού περιεχομένου, γέμοντα σοφίας και πολυμάθειας. Τόση ήτο η δεινότης και μεγαλοπρέπεια του λόγου του, με το να δεχθεί την επωνυμίαν Ουρανοφάντωρ. 

Καλή και ευλογημένη χρονιά,στον έγγαμο ιερέα, που καλείται με πενιχρά οικονομικά μέσα να ζήσει την οικογένειά του και να στηρίξει πνευματικά και ηθικά τον συνάνθρωπό του.

Καλή και ευλογημένη χρονιά,στον ανώνυμο ιερέα, που κρατάει ψηλά τα ήθη, τα έθιμα και τις Ορθόδοξες παραδόσεις στο ακριτικό χωριό.

Καλή και ευλογημένη χρονιά,στον ήρωα παπά που με βάρκα πηγαίνει από νησί σε νησί για να τελέσει τα θρησκευτικά του καθήκοντα.

Καλή και ευλογημένη χρονιά,στο λαϊκό που εθελοντικά προσφέρει τις υπηρεσίες του στην εκκλησιά.

Καλή και ευλογημένη χρονιά στους πηδαλιούχους της Εκκλησίας μας.

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ - Κώστας Ζαφειρίου 

Με πόνο ψυχής περνούν οι ημέρες του Αγίου Δωδεκαημέρου. Οι πιστοί στέκουν προβληματισμένοι, γιατί άνθρωποι της Εκκλησίας ταλαιπωρούνται από ανθρώπους οι οποίοι ούτε θρησκευτική συνείδηση έχουν, ούτε γνωρίζουν το τι σημαίνει πραγματικά Εκκλησία. Δυστυχώς εκούσια ή ακούσια συνεργάζονται με τον αντίδικο του Χριστού, προκειμένου να πλήξουν τον Θείο θεσμό της Εκκλησίας. Αρνούνται το δικαίωμα να έχει ο Χριστός κορβανά και γλωσσόκομον, αρνούνται το δικαίωμα οι Απόστολοι να έχουν βαλάντιο και πήραν, θέλουν και ονειρεύονται μια «Εκκλησία» αμίλητη, άοσμη, άγευστη, άσχετη, ευρισκόμενη εκτός τόπου και χρόνου. Στην πραγματικότητα αυτοί δεν θέλουν να είναι δούλοι του Θεού και της Εκκλησίας αλλά αφέντες Των.