Υπόμνημα 40 Ακαδημαϊκών για τζαμί στο Βοτανικό, λαθρομετανάστες και αντιρατσιστικό

Απόψεις - Άρθρα - Σχόλια | Δημοσίευση: 22/08/2014

ΥΠΟΜΝΗΜΑ

Πέμπτη 21 Αυγούστου 2014

Προς:
Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κάρολο Παπούλια,
Προεδρία της Δημοκρατίας, Προεδρικό Μέγαρο, Βασιλέως Γεωργίου Β” 2, Αθήνα, 10028.
Πρωθυπουργό της Ελλάδος κ. Αντώνιο Σαμαρά,
Γραφείο Πρωθυπουργού, Ηρώδου Αττικού 19 Εντός του Μεγάρου Μαξίμου, Αθήνα, 10674.
Υπουργό Εξωτερικών κ. Ευάγγελο Βενιζέλο, Βασ. Σοφίας 1, Αθήνα, 10671.
Υπουργό Παιδείας & Θρησκευμάτων κ. Ανδρέα Λοβέρδο, Α. Παπανδρέου 37, Μαρούσι, 15180.

Κοιν:

Πρόεδρο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ. Αλέξη Τσίπρα,
Αρχηγούς Πολιτικών κομμάτων
Όλα τα μέλη της Βουλής των Ελλήνων
Όλους τους Έλληνες Ευρωβουλευτές
Πρόεδρο και Δικαστές Συμβουλίου της Επικρατείας
Πρόεδρο του Αρείου Πάγου
Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου

 

 

Θέμα: ΑΝΕΓΕΡΣΗ ΤΕΜΕΝΟΥΣ ΣΤΟ ΒΟΤΑΝΙΚΟ, ΤΟ ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΚΑΙ Η ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ

 

 

ΠΕΡΙΛΗΨΗ: Η απόφαση για την ανέγερση του τεμένους στο Βοτανικό πρέπει να επανεξεταστεί διότι οξύνει το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης, επιβραβεύοντας την παρανομία, και δημιουργεί τεράστια προβλήματα ασφάλειας και κοινωνικής συνοχής στη χώρα μας. Παράλληλα, το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, όπως έχει, περιορίζει τα δικαιώματα των Ελλήνων, όπως είναι η ελευθερία του λόγου, και γίνεται κίνητρο που ευνοεί τη λαθρομετανάστευση. Πρωταρχικό μέλημα της πολιτείας είναι η αντιμετώπιση του εποικισμού της χώρας μας με μέτρα άμεσα και αποτελεσματικά.

 

Εξοχότατε κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας,
Εξοχότατε κύριε Πρωθυπουργέ,
Αξιότιμοι κύριοι Υπουργοί,
Αξιότιμοι κύριοι Βουλευτές,

 

Η Ελληνική πολιτεία σκοπεύει να χρηματοδοτήσει την κατασκευή και λειτουργία τεμένους στο Βοτανικό, προφανώς για να ασκείται κρατικός έλεγχος σε αυτό. Όμως στην πραγματικότητα αυτή η κίνηση, γινόμενη υπό την πίεση της Τουρκίας και των Μουσουλμάνων λαθρομεταναστών, επαυξάνει σοβαρά τους κινδύνους που διατρέχει η χώρα μας από το τεράστιο πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης.

 

Η ανεξέλεγκτη εισροή αλλοεθνών στο έδαφος μιας χώρας είναι παράνομος εποικισμός, συνιστά έγκλημα εθνοκτονίας συντελούμενο κατά κανόνα υπό ανώμαλες συνθήκες πολέμου, και απαγορευόμενο από το διεθνές δίκαιο (Άρθρο 8.2.β.viii του Καταστατικού του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου). Παράνομος μουσουλμανικός εποικισμός είναι ακριβώς αυτό που συμβαίνει εδώ και χρόνια στην Ελλάδα: και οι έποικοι, αντί να απελαθούν, όπως διατάσσουν οι νόμοι, εδραιώνονται και α π α ι τ ο ύ ν. Το δε μέλλον διαγράφεται δυσοίωνο καθώς εκατομμύρια παράνομοι αλλοδαποί βρίσκονται ήδη στη χώρα, ενώ οι νέες αφίξεις παρουσιάζουν υψηλό ρυθμό αύξησης ιδιαίτερα από μουσουλμανικές χώρες. Μια χώρα που μαστίζεται από ανεργία της τάξεως του 27% και παραπαίει στο χείλος της χρεωκοπίας όχι μόνο δεν έχει ανάγκη από μετανάστες αλλά δεν μπορεί να τους προσφέρει, και περισσότερο σε λαθρομετανάστες, ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης, αφού δεν μπορεί να τις παράσχει και σε μεγάλο ποσοστό των πολιτών της.

 

Μετά την συνάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού με τον Ερντογάν το 2013 μπήκαν στην τελική ευθεία οι διαδικασίες για την κατασκευή, με έξοδα του Ελληνικού κράτους, ισλαμικού τεμένους στον Βοτανικό, στην περιοχή του αρχαίου Ελαιώνα, επάνω σε οικόπεδο που παραχωρήθηκε σε αυτούς από το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό. Με την παρουσία του τεμένους ο Βοτανικός, μια περιοχή στο κέντρο της πρωτεύουσας της χώρας, διατρέχει τον κίνδυνο να μετατραπεί σε ένα γκέτο ανέργων παράνομων Μουσουλμάνων μεταναστών, με όλα τα κοινωνικά προβλήματα που μαστίζουν τέτοια γκέτο, και μια βάση του φανατικού ισλάμ που φουντώνει κάτω από τέτοιες συνθήκες. Επιπροσθέτως, η περιβαλλοντική επιβάρυνση από ένα τέτοιο γκέτο θα είναι καταστροφική για μια περιοχή που χρειάζεται ακριβώς το αντίθετο, δηλαδή ανακούφιση και χώρους «αναπνοής» για τους κατοίκους.

Η κατασκευή τεμένους στο Βοτανικό για την ικανοποίηση της Τουρκίας και των απαιτήσεων παράνομων μεταναστών, η υπουργική απόφαση (ΦΕΚ Β” 1453, 5-6-2014), και το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο που προωθείται από την κυβέρνηση, έχουν επιπτώσεις πολύ ευρύτερες από αυτές στον Βοτανικό. Η κατασκευή και λειτουργία τζαμιών με δαπάνες του κράτους ανταμείβει την παράνομη εισβολή και στην συνέχεια εποίκηση από αλλοεθνείς επήλυδες πλήρως αναφομοίωτους και οδηγεί στη διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής της χώρας με ολέθρια αποτελέσματα. Με το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, το οποίο έχει ήδη κριθεί αντισυνταγματικό από την Κεντρική Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή, επιβάλλεται στους Έλληνες η φίμωση της ελευθερίας του λόγου (που είναι το θεμέλιο της Δημοκρατίας).

 

Με την υπουργική απόφαση (ΦΕΚ Β” 1453, 5-6-2014) χορηγείται άδεια διαμονής ενός (1) έτους σε πολίτες ξένων χωρών που φέρονται ως θύματα ρατσισμού, έστω και λεκτικού. Άδεια διαμονής ενός (1) έτους χορηγείται επίσης σε όλους τους ουσιώδεις μάρτυρες, δηλαδή τους υπόλοιπους λαθρομετανάστες που εισβάλλουν παράνομα μαζί τους. Είναι φανερό ότι και η εν λόγω υπουργική απόφαση οξύνει ακόμη περισσότερο τη μάστιγα της λαθρομετανάστευσης.

Η ανέγερση του τζαμιού προγραμματίστηκε με την υπουργική απόφαση 3512/2006, εφόσον οι νόμοι 1363/1938 και 1672/1939 εξουσιοδοτούσαν τον Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων να δίδει άδεια για ανέγερση ευκτηρίων οίκων άλλων θρησκειών. Επισημαίνουμε ότι με μια ad hocτροποποίηση του νόμου περί ευκτηρίων οίκων αλλοθρήσκων το ίδιο έτος (3467/2006) καταργήθηκε η προβλεπόμενη από τους νόμους του 1938-1939 προαπαίτηση της άδειας κ α ι της οικείας εκκλησιαστικής αρχής της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδος, έτσι ώστε να εκμηδενισθεί κάθε εμπόδιο για την κατασκευή του τεμένους μετά από μια υπουργική απόφαση που να την υποστηρίζει. Δηλαδή άλλαξε η νομοθεσία αποκλειστικά προς εξυπηρέτηση του Ισλάμ και των φορέων του. Τόσο ο 3512/2006 όσο και η απόφαση του ΣτΕ, όμως, παρακάμπτουν το γεγονός ότι οι νόμοι του 1938-1939 (έστω και στην «τροποποιημένη» τους μορφή) σε καμία περίπτωση δεν αναγνωρίζουν το δικαίωμα λατρείας σε ευκτηρίους οίκους σε μουσουλμάνους μη Έλληνες πολίτες π α ρ α ν ό μ ω ς διαβιούντες στη χώρα και των οποίων οι συνεχώς αυξανόμενοι αριθμοί αποτελούν άμεση εθνική απειλή για την Ελλάδα.

 

Η μοναδική διεθνής συμβατική υποχρέωση της Ελλάδας για παραχώρηση τόπων θρησκευτικής λατρείας εδράζεται στη Συνθήκη τη Λωζάννης και σχετίζεται αποκλειστικά και μόνον με την μειονότητα των Ελλήνων υπηκόων μουσουλμάνων το θρήσκευμα, οι οποίοι κατοικούν στη Θράκη. Η κατασκευή τζαμιού εντός της Επικράτειας και πέραν των ορίων της Θράκης σημαίνει dejure και de facto αναγνώριση ετέρων, αγνώστων το πλήθος, μουσουλμανικών μειονοτήτων στην Αττική ή οπουδήποτε αλλού. Έτσι, αυτόματα, αναγνωρίζονται ως νόμιμοι όλοι οι επήλυδες που έχουν εισβάλλει και διαβιούν παράνομα στην Ελλάδα αφού στερούνται / αποκρύπτουν τα απαιτούμενα ταξιδιωτικά έγγραφα, αλλά και οι χιλιάδες που συνωστίζονται στα παράλια της Τουρκίας παρά την θέληση του Ελληνικού Λαού και θα εισβάλλουν στο εγγύς μέλλον. Σημειώνεται ότι: α) η περιοχή του χώρου λατρείας για τους μουσουλμάνους αποτελεί και ιδιοκτησία τους, βάσει του ιερού τους βιβλίου, κάτι που συνεπάγεται ιδιοκτησία Ελληνικού εδάφους από παρανόμως ευρισκομένους σε αυτό αλλοδαπούς· β) εκ των πραγμάτων η περιοχή του τζαμιού (ως λατρευτικού χώρου και βάσει διεθνούς δικαίου) αποτελεί χώρο ασύλου που ενδέχεται να χρησιμοποιηθεί για παράνομες πράξεις.

 

Το Ισλάμ διαιρείται σε πολυάριθμες σέκτες (σουνίτες, σιίτες, αλεβίτες, κλπ.) κάποιες από τις οποίες βρίσκονται σε αιματηρή αντιπαράθεση εδώ και αιώνες. Ποιους από όλους θα εξυπηρετεί το τέμενος στον Βοτανικό; Σε κάθε περίπτωση η πολιτεία θα αναγκασθεί στο μέλλον να εκδώσει πολυάριθμες νέες άδειες ανέγερσης τζαμιών για τις θρησκευτικές ανάγκες και των υπολοίπων ισλαμικών σεκτών, οι οποίες είναι πολύ πιθανόν να εμπλακούν σε εχθροπραξίες μεταξύ τους, ακριβώς όπως πράττουν σε ολόκληρη την Μέση Ανατολή σήμερα.

 

Οι προθέσεις των ισλαμιστών της Τουρκίας είναι ξεκάθαρες από την δήλωση του πρωθυπουργού της Τουρκίας Ερντογάν το 1997: «Η δημοκρατία είναι μόνο το τραίνο, στο οποίο επιβιβαζόμαστε για να φθάσουμε στον στόχο μας. Τα τζαμιά είναι τα στρατόπεδά μας, οι μιναρέδες είναι οι ξιφολόγχες μας, οι τρούλοι είναι τα κράνη μας, οι πιστοί είναι οι στρατιώτες μας». Από το 2001 και έπειτα στο όνομα του Ισλάμ έχουν γίνει περισσότερες από 17.000 τρομοκρατικές επιθέσεις. Οι εκρήξεις στο μετρό της Μαδρίτης το 2004 και του Λονδίνου το 2005 είχαν εκατοντάδες θύματα, πρεσβείες της Δανίας παγκοσμίως έγιναν στόχος εξ αιτίας κάποιων αντί-ισλαμικών γελοιογραφιών και μουσουλμάνοι δεύτερης και τρίτης γενεάς έκαψαν το 2005 προάστια του Παρισιού. Εάν τα ανωτέρω έγιναν σε χριστιανικές χώρες όπου οι μουσουλμάνοι εισήχθησαν ως νόμιμοι μετανάστες, ποιος μπορεί να εγγυηθεί την δημόσια τάξη στην Ελλάδα όπου οι μετανάστες είναι παράνομοι και πολλαπλάσιοι ως ποσοστό απ” ότι στις καλά οργανωμένες και φυλασσόμενες χώρες της Δύσης; Δείγματα γραφής έχουν ήδη δοθεί με συλλογικούς βανδαλισμούς στο κέντρο των Αθηνών με αφορμή την υποτιθεμένη προσβολή αντιτύπου του κορανίου από Έλληνα αστυνομικό το 2009, με την κατάληψη των Προπυλαίων του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου και των μεγάλων πλατειών των Αθηνών το 2010, και με αμέτρητες ληστρικές επιθέσεις και δολοφονίες Ελλήνων πολιτών.

 

Οι χριστιανοί αποδεκατίζονται σήμερα σε όλο το φανατικό ισλαμικό τόξο (Λίβανο, Συρία, Αίγυπτο, Ιράκ, Σομαλία, Πακιστάν). Το φανατικό Ισλάμ εξασκεί τη λατρεία όχι μόνο προσβάλλοντας «την δημόσια τάξη και τα χρηστά ήθη», αλλά επιδιώκοντας την ανατροπή των δημοκρατικών θεσμών και την επιβολή μιας άγριας θρησκευτικής δικτατορίας. Δεν είναι εφιαλτική υπερβολή μια μελλοντική προσπάθεια για εισαγωγή της Σαρίας στη δημόσια ζωή της χώρας μας με την συνεπαγόμενη διατάραξη της ισονομίας σε σχέση με αστικές ελευθερίες και δικαιώματα, όπως γίνεται κατόπιν πιέσεων φανατικών μουσουλμάνων σε ευρωπαϊκές χώρες: Στο Ηνωμένο Βασίλειο ήδη συζητείται η ενσωμάτωσή του Ισλαμικού νόμου στο Βρετανικό νομικό σύστημα, ώστε να εξυπηρετηθούν όλοι οι κάτοικοι της χώρας, ανάλογα με το πολιτιστικό τους υπόβαθρο. Στη Νορβηγία, ισλαμιστικές οργανώσεις της χώρας απαιτούν τη δημιουργία Ισλαμικού χαλιφάτου που να τηρεί τους νόμους της Σαρίας, με την απειλή τρομοκρατικής επίθεσης εναντίον του σκανδιναβικού έθνους.

 

 

Καλούμε την Πολιτεία:

 

1) Να αντιμετωπίσει άμεσα τη μάστιγα της εισβολής-εποίκησης αποκαθιστώντας την υπό πλήρη κατάρρευση πληθυσμιακή συνοχή αλλά και την ασφάλεια της χώρας, όπως έχει υποχρέωση και καθήκον, ως εξής:

α) Καταγγέλλοντας και καταργώντας τους εθνοκτόνους Κανονισμούς «Δουβλίνο ΙΙ και ΙΙΙ» που πλήττουν το εθνικό συμφέρον.

β) Εντοπίζοντας όλους τους αλλοδαπούς που εισήλθαν παράνομα στην Ελλάδα και απελαύνοντάς τους άμεσα, με χρέωση των εξόδων απέλασης στις Πρεσβείες τους.

γ) Επαναφέροντας τα προσφάτως καταργηθέντα άρθρα του Ποινικού Κώδικα με τα οποία προβλέπονταν το μέτρο της διοικητικής απέλασης αλλοδαπών με την διάπραξη πλημμελήματος.

δ) Περιορίζοντας δραστικά το θεσμό του πολιτικού ασύλου, δεδομένου ότι ο θεσμός αυτός καταστρατηγείται συστηματικά για να διευκολύνει την είσοδο των αλλοδαπών στη χώρα.

2) Να αναβάλει την απόφαση για την ίδρυση τεμένους στο Βοτανικό ή αλλού στην Ελληνική επικράτεια, μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία της απέλασης των παράνομων αλλοδαπών.

3) Να αποσύρει το κριθέν ως αντισυνταγματικό αντιρατσιστικό νομοσχέδιο που, όπως έχει, καταρρακώνει το αναφαίρετο δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου.

Τέλος, καλούμε τους Έλληνες βουλευτές να συνειδητοποιήσουν τους εθνικούς κινδύνους που επισημαίνονται παραπάνω και να πράξουν τα δέοντα στις επερχόμενες ψηφοφορίες της Βουλής.

 

ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ

Σταύρος Α. Αναγνωστόπουλος, Ομότιμος Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Πατρών.

Ιωάννα Αναστασοπούλου, Καθηγήτρια, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.

Αντώνιος Ανδρεάτος, Καθηγητής, Σχολή Ικάρων.

Ιωάννης Αργυρόπουλος, PhD, Διευθυντικό στέλεχος τεχνικού προσωπικού AT&T Labs, Atlanta.

Ευάγγελος Βαλιανάτος, Διδάκτωρ, συγγραφέας.

Νίνα Γκατζούλη, Καθηγήτρια, University of New Hampshire.

Αθανάσιος Επίσκοπος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Χρήστος Κ. Ευαγγελίου, Καθηγητής Φιλοσοφίας, Πανεπιστήμιο του Μαίρυλαντ (Τάουσον), ΗΠΑ.

Παναγιώτης Εσκίογλου, Καθηγητής, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.

Πέτρος Ιωάννου, Καθηγητής, University of Southern California.

Λεωνίδας Κουμάκης, Νομικός, συγγραφέας.

Ηλίας Κουρούμαλης, Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Κρήτης.

Γεώργιος Κυριακού, Καθηγητής, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης.

Xanthippi Markenscoff, Distinguished Professor, University of California, San Diego.

Ευριπίδης Μπίλλης, τ. Επίκουρος Καθηγητής, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.

Γεώργιος Μπλύτας, PhD Physical Chemistry, συγγραφέας.

Λευτέρης Μέρμηγκας, Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης στο Μπάφαλο, Νέα Υόρκη, ΗΠΑ.

Νικόλαος Λ. Μωραΐτης, Ph.D., Πανεπιστήμιο Καλιφόρνιας, ΗΠΑ.

Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη, Πρ. Πρύτανης, Καθηγήτρια, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας.

Δημήτριος Παντελής, Επίκουρος Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.

Γρηγόριος Παπαγιάννης, Αναπληρωτής Καθηγητής, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης.

Νικόλαος Θ. Παπαδόπουλος, Ομότιμος Καθηγητής, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.

Στέφανος Παπακώστας, ΜΒΑ, τ. Καθηγητής Κολλεγίων Deree, Southeastern, University of Indianapolis.

Νικόλαος Παπαροδόπουλος, τ.Λέκτορας Πανεπιστημίου Αιγαίου

Γεώργιος Παύλος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης.

Γεώργιος Πυργιωτάκης, τ. Αναπληρωτής Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.

Ευάγγελος Ρήγος, Master Mariner, Pace University, NY – BBA, Ελλάς.

Κωνσταντίνος Ρωμανός, Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Αιγαίου.

Ηλίας Σταμπολιάδης, Καθηγητής, Πολυτεχνείο Κρήτης.

Αναστασία Τσακιροπούλου, Καθηγήτρια, University of Alabama.

Georgia Triantafillou, Professor of Mathematics, Temple University, Philadelphia, ΗΠΑ.

Μαρία Υψηλάντη, Επίκουρος Καθηγήτρια, Πανεπιστήμιο Κύπρου.

Νικόλαος Φυτρολάκης, Ομότιμος Καθηγητής, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.

Ιωάννης Χατζόπουλος, Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Αιγαίου.