(του αρχιμ. Τιμόθεου Ηλιάκη) Αφορμή για τούτες τις σκέψεις στάθηκε μια φωτογραφία που έκανε πριν λίγες ημέρες τον γύρο του κόσμου και απεικόνιζε την συνάντηση του νυν με τον τέως Πάπα της Ρώμης, τους Βενέδικτο και Φραγκίσκο, αμέσως μετά την εκλογή και ενθρόνιση του τελευταίου . Την φωτογραφία συνόδευε και η δήλωση του τέως Πάπα
Βενέδικτου για τον νυν Πάπα Φραγκίσκο " ήμαστε αδέλφια " , ενώ εμφανέστατος ήταν ο σεβασμός του νυν για τον τέως καθώς και η καλή διάθεση και των δύο να συνεργαστούν . Οι δυο Πάπες εικονίζονται προσευχόμενοι μπροστά στον Εσταυρωμένο στέλνοντας στους πιστούς μήνυμα αγάπης και αδελφοσύνης . Δεν είναι του παρόντος , και δεν μας αφορά άλλωστε, η ανάλυση του παρασκηνίου τόσο της παραιτήσεως του Βενέδικτου ,όσο και των όσων ακολούθησαν.Εκείνο που εγώ θέλω να επισημάνω είναι το γεγονός πως σε επίπεδο τουλάχιστον Προκαθημένων της Αγίας Ορθοδόξου του Χριστού Εκκλησίας, της μόνης Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας,τέτοια στιγμιότυπα δεν έχουμε δει ποτέ τα τελευταία χρόνια . Και ναι μεν στην Ορθόδοξη Εκκλησία δεν έχουμε στις κατά τόπους Εκκλησίες συχνές παραιτήσεις Πατριαρχών και Αρχιεπισκόπων, αν ανατρέξουμε όμως στο κοντινό παρελθόν θα προβληματιστούμε πολύ για την στάση ορισμένων απέναντι στους Προκατόχους τους. Αν τώρα "φύγουμε" από την Ρώμη και μεταφερθούμε στην Αγία Πόλη της Ιερουσαλήμ ,τότε μάλλον θα πρέπει να κλείσουμε τα μάτια από ντροπή για το θέαμα που θα αντικρίσουμε. Εκεί στην Πόλη την Αγία,εκεί που ο Γολγοθάς παραμένει ο αιώνιος της αγάπης άμβωνας,εκεί που ο Βασιλεύς της Αγάπης,της Ειρήνης ,της Ζωής και της Καταλλαγής έχυσε το πανάχραντο Αίμα Του συγχωρώντας όχι μόνο τον ληστή αλλά και αυτούς ακόμα τους σταυρωτές Του,εκεί παίζεται τα τελευταία χρόνια ένα από τα μεγαλύτερα δράματα σε βάρος ενός αθώου που δεν τιμά καθόλου όχι μόνο την Ορθοδοξία αλλά και κάθε έννοια δικαίου και πολιτισμού.Είναι σε όλους γνωστά τα γεγονότα που οδήγησαν τον Πατριάρχη Ειρηναίο το 2005 μακρυά από τον Πατριαρχικό Θρόνο των Ιεροσολύμων ,γεγονότα που ο ιστορικός του μέλλοντος θα καταστρώσει σε μαύρες σελίδες ,αφού πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτά έπαιξαν το ψεύδος,η διαβολή και η διαπλοκή καθώς και η απροκάλυπτη καταπάτηση των Ιερών της Εκκλησίας μας Κανόνων.Δεν θα επεκταθώ στα λυπηρά του "τότε"γεγονότα,θα πω μόνο τούτο πως από τότε ,το 2005 δηλαδή,μέχρι σήμερα καμία από τις φοβερές κατηγορίες που χωρίς ίχνος ντροπής εξαπέλυσαν Ιεράρχες των Ιεροσολύμων κατά του νόμιμου και Κανονικού Πατριάρχη τους,και που χωρίς ίχνος υπευθυνότητας υιοθέτησε η τότε Ελληνική Κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή, καμία μα καμία δεν αποδείχθηκε, κανένα δικαστήριο δεν δίκασε και βέβαια δεν καταδίκασε τον Μακαριώτατο Πατριάρχη Ειρηναίο. Απεναντίας μόλις πρόσφατα το Ελεγκτικό Συμβούλιο του Κράτους ,ύστερα από βαθύ έλεγχο,εξέδωσε αθωωτική ετυμηγορία για το Πατριάρχη Ειρηναίο.Κι όμως κανένας δεν συγκινήθηκε .Κανείς δεν σκέφθηκε να του ζητήσει συγνώμη και,το χειρότερο,κανένας δεν σκέφθηκε που βρίσκεται και πως ζει σήμερα ο άνθρωπος αυτός.Εδώ ακριβώς θα σταθούμε,γιατί εδώ ακριβώς βρίσκεται και η πληγή. Καλώς η κακώς ο Πατριάρχης Ειρηναίος απομακρύνθηκε από τον Θρόνο,άλλος ανέλαβε τα ηνία του Πατριαρχείου. Αυτός ο" άλλος" δεν ήταν ξένος ,ήταν ο μόνος Κληρικός που χειροτονήθηκε Επίσκοπος από τον Πατριάρχη Ειρηναίο για να του φωνάξει 3 μήνες ακριβώς μετά τις θερμές ευχαριστίες και τους όρκους αιώνιας αγάπης και υποταγής το " ουκ οίδα τον άνθρωπον". Και όχι μόνο αυτό αλλά με δική του εντολή ο Προκάτοχός του,ο Πατριάρχης που τον χειροτόνησε ,ο αθώος Πατριάρχης,βρίσκεται κλειδωμένος μέσα στα ταπεινά του κελιά εντός του Πατριαρχείου χωρίς να έχει το δικαίωμα να βγει από αυτά ,αλλά ούτε και να δεχθεί επισκέψεις ,ούτε συγγενών ,ούτε φίλων ,ούτε ιατρών ούτε συνηγόρων!!!
Εδώ,επειδή γράφουμε ιστορία,πρέπει να κάνουμε κάποιες ιδιαίτερες αναφορές σε κάποια από τα γεγονότα.Πρέπει για παράδειγμα να πούμε πως την σκευωρία κατά του Πατριάρχου Ειρηναίου δεν την "έστησε" ο κ.Θεόφιλος ,εκείνος απλά ακολούθησε .Επίσης πρέπει να λεχθεί πως στον κ.Ειρηναίο έγινε πρόταση από την τότε Ελληνική Κυβέρνηση να του παραχωρηθεί κατοικία στην Αθήνα η όπου αλλού εκείνος ήθελε με αντάλλαγμα την παραίτηση από τον Θρόνο.Ο κ. Ειρηναίος δεν το δέχθηκε και τούτο γιατί ήταν αθώος, όπως στην συνέχεια αποδείχθηκε. Επίσης ο κ.Ειρηναίος ενώπιον της Πανορθοδόξου Διασκέψεως στο Φανάρι δήλωσε ευθαρσώς πως δεν αποδέχεται την περί "διαγραφής εκ των Διπτύχων"απόφαση και τούτο γιατί η "αποκήρυξη" των Ιεροσολυμιτών ήταν αντίθετη με τους Ιερούς της Εκκλησίας Κανόνες,χωρίς κανένας από τους παριστάμενους να αντιδράσει . Κλείνουμε την αναγκαία αυτή παρένθεση για να επανέλθουμε στο θέμα που μας απασχολεί και που δεν είναι άλλο από την σημερινή ανεπίτρεπτη κατάσταση που βιώνει ο Πατριάρχης Ειρηναίος.
Πόσο διαφορετικά αλήθεια θα ήταν τα πράγματα αν ο Διάδοχός του είχε ακολουθήσει το παράδειγμα του Πάπα Φραγκίσκου και το πρώτο που έκανε μετά την εκλογή του ήταν να επισκεφθεί τον Προκάτοχο και Γέροντά του ,να τον ασπασθεί με ταπείνωση ,σεβασμό και αγάπη,να ζητήσει την ευχή και την συνεργασία του για την δόξα του Θεού και το καλό του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων;Πόσο διαφορετικά θα ήταν αν τα περί αγάπης κηρύγματα που με τόση ευκολία κηρύττουμε τα πιστεύαμε και τα εφαρμόζαμε στη ζωή μας ιδιαίτερα εμείς οι Κληρικοί...Ίσως κάποιος πει, μα αν δεν τον δεχόταν ο Ειρηναίος; ...απαντάμε..ας έκανε εκείνος την καλή κίνηση και ας μην τον δεχόταν ..όμως δεν την έκανε γιατί πολλές φορές οι τύψεις αλλά και οι καταστάσεις δεν μας αφήνουν να λειτουργήσουμε όπως ενδεχομένως θα θέλαμε.Εδώ θα πρέπει και πάλι να κάνω μια παρένθεση και να καταθέσω την προσωπική μου μαρτυρία επί του θέματος αυτού. Είναι γνωστό ότι υπήρξα, με την άδεια της Εκκλησιαστικής μου Αρχής,συνεργάτης του Πατριάρχη Ειρηναίου σε θέματα Τύπου στην Ελλάδα,γνωρίζω λοιπόν καλά πρόσωπα,γεγονότα και καταστάσεις και μπορώ υπεύθυνα να καταθέσω εδώ πως ο Πατριάρχης Ειρηναίος την ημέρα της εκλογής του κ.Θεόφιλου ήταν έτοιμος να τον δεχθεί .Είχε μάλιστα έτοιμο και το εγκόλπιο που θα του έκανε δώρο. Όμως η επίσκεψη αυτή δεν έγινε ποτέ και όχι μόνο αυτό, η αντιμετώπιση του νυν προς τον τέως ήταν και παραμένει απαράδεκτη και σφόδρα αντιεκκλησιαστική και απάνθρωπη. Είναι λυπηρό να μας "διδάσκουν" ήθος οι Λατίνοι κι εμείς οι κατέχοντες τον θησαυρό της Αλήθειας να λειτουργούμε σαν ξένοι προς Αυτήν. Όμως ποτέ δεν είναι αργά .Λάθη όλοι κάνουμε αρκεί να τα αναγνωρίζουμε και να προσπαθούμε να τα διορθώσουμε.Ας ελπίσουμε πως εν όψει του Αγίου Πάσχα θα επικρατήσουν νηφάλιες σκέψεις και η Αγάπη θα βγει νικητής.Μια απόφαση είναι.Μια κίνηση,ένα χαμόγελο και όλα μπορούν να ντυθούν με Πασχαλιάτικες φορεσιές ..Ο Γολγοθάς είναι εκεί και περιμένει.. Από τον "ισχυρό" εξαρτάται να κάνει το πρώτο βήμα...ας το ευχηθούμε.
π.Τιμόθεος Ηλιάκης
Υ.Γ.Μη βιαστούν κάποιοι να πουν πως το θέμα είναι καθαρά εσωτερικό του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων.Το θέμα είναι πανανθρώπινο, πανορθόδοξο και πανχριστιανικό και πάνω απ όλα ΕΘΝΙΚΟ !