Την «Κυριακή της Τυρινής», 2 Μαρτίου 2025, στις 6:00 το απόγευμα, τελέσθηκε, με Αρχιερατική χοροστασία και εποικοδομητική ομιλία του Σεβ. Μητροπολίτου Σερρών και Νιγρίτης κ. Θεολόγου, στον ιερό Μητροπολιτικό Ναό Παμμ. Ταξιαρχών Σερρών, ο Α’ Κατανυκτικός Εσπερινός της αγίας και μεγάλης Τεσσαρακοστής, με τους ωραιότατους ύμνους περί νηστείας, μετανοίας, ταπεινοφροσύνης και συγχωρητικότητος, που καλλιεργούν στην ψυχή των ευλαβών χριστιανών το αγωνιστικό φρόνημα και την αγάπη προς τον Νυμφίο Χριστό.
Νωρίς το απόγευμα, είχαν τοποθετηθεί στο κέντρο του ιερού Μητροπολιτικού Ναού, η θαυματουργός βυζαντινή εικόνα του Κυρίου Παντοκράτορος, προερχομένη από το χωρίο των Στεφανινών της εκκλησιαστικής επαρχίας των Σερρών και χαριτόβρυτα αποτμήματα ιερών λειψάνων, προς προσκύνηση και πνευματική ενίσχυση του μεγάλου πλήθους πιστών, που είχε κυριολεκτικώς κατακλύσει τον Μητροπολιτικό Ναό των Σερρών.
Στην εμπνευσμένη, από τονλόγο του Αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου: «Ἐτρώθημεντῇἁμαρτίᾳ• ἰαθῶμεντῇμετανοίᾳ• διά τῆςἁμαρτίας ὁ διάβολος ἔτρωσε• διά τῆςμετανοίας ὁ Χριστός ἐθεράπευσεν», λίαν διδακτική ομιλία του, ο Σεβ. Ποιμενάρχης της των Σερρών και Νιγρίτης Εκκλησίας κ. Θεολόγος, ανέφερε μεταξύ άλλων και τα εξής:
«Ηαγάπη και τοπλούσιονέλεος του Θεούοδήγησαν καιπάλινεφέ¬τος τα βήματά μας στην πιο κατανυκτική καιψυχοτρόφο περίοδο ολο¬κλήρου τουεκκλησιαστικούέτους, την αγία καιμεγάλη Τεσσαρακοστή. Για την αγία ορθόδοξο Εκκλησία μας ημεγάλη Τεσσαρακοστή απο¬τελεί την ακένωτη πηγή, που δια-ποτίζει με ταζωηφόρα νάματά της ολόκληρη την πνευματική μας ζωή και ευ¬σέβεια. Ο κύριος σκοπός της μεγάλης Τεσσαρακοστής είναι η, διά της μετανοίας, της θερμής προσευχής, της θεαρέστου νηστείας, της φιλανθρώπουελεημοσύνης, της αγίας ταπεινοφροσύνης, της μυσταγωγικής λειτουργικής μας ζωής, της καλλιεργείας των θεοειδών αρετών, πνευματική μας προετοιμασία, ώστε ναυποδεχθούμε, ‘’ψυχαῖςκαθαραῖςκαίἀρρυπώτοιςχείλεσι’’, τον προς τοεκούσιον Πάθος ερχόμενον γλυκύτατο Νυμ¬φίο των ψυχών μας, τον Κύριόν μας ΙησούνΧριστόν, να βιώσουμε φωτιστικώς ταΆχραντα και κοσμοσωτήρια Πάθη Του και να κοινωνήσουμε σωστικώς την ζωή, την ελπίδα και τη θεία ευφροσύ¬νη, που χαρίζει ηένδοξη Ανάστασή Του. Η Εκκλησίαμας, με την ωραί¬αευχή της ιεράς ακολουθίας των Προηγιασμένων Τιμίων Δώρων, μας εισάγει στο κατανυκτικό κλίμα της αγίας αυτής περιόδου και μας διδάσκει φιλοστόργωςότι ως τέκνα της χάριτος και της ευλογίας οφείλουμε να δοξάζουμε τον Άγιο Τριαδικό Θεό, που μας αξιώνει να εισέλθουμε στην πάν¬σεπτηπερίο¬δο της αγίας και μεγάλης Τεσσαρακοστής ‘’πρόςκαθαρισμόνψυχῶνκαί σωμά¬των, πρός ἐγκράτειανπαθῶν, πρός ἐλπίδα ἀναστάσεως’’. Η χριστια-νική μας ζωή και ο διά της μετανοίας πνευματικός μας αγώνας έχουν υψηλό νό¬ημα καιάγιο στόχο. Ύψιστος σκοπός της ζωής μας είναι ηθεοκοινω¬νία, η κατά χάριν δηλαδή ένωσή μας με τον Θεό. Τούτο επιτυγχάνεται αφού πρώτα καθαρίσουμε ψυχή και σώμα από τους εφάμαρτους ρύπους με την μετάνοια και με τα θεραπευτικά εκείνα μέσα, πουηΕκκλησία μας, ως ηταμειούχος της θείας χάριτος, διαθέτει. Σ’ αυτήν την επίπονη,αλλά λυτρωτική προσπάθεια, πουαφορά σ’ ολόκληρη την ζωή μας, η μετάνοια, ως ο νέος νους, ως ‘’θυγατέρα ἐλπίδοςκαίἄρνησιςἀπελπισίας’’ (Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος), έχει κυρίαρχη θέση.
Μετάνοια σημαίνει συνολική αλλαγή του νου, όχι μία στιγμιαία λύπη για τα λάθη του παρελθόντος, αλλά μία θεμελιώδης μεταμόρφωσις της οράσεώς μας, ένας νέος τρόπος να βλέπουμε τον εαυτό μας, τους συνανθρώπους και τον Θεόν. Μετάνοια σημαίνει πως δεν κοιτάζω προς τα κάτω στις δικές μου ελλείψεις, αλλά προς ταεπάνω, στην αγάπη του Θεού. Μετάνοια είναι η μεταστροφή καιεπανατοποθέτηση του κέντρου της ζωής μας στην Αγία Τριάδα.
Ατελής καιασθενής από μόνη της ηανθρωπίνη φύση εύ¬κολα δελεάζεται και παρασύρεται από τα θέλγητρα της αμαρτίας. Επειδή δε κατά τον λόγο της Αγίας Γραφής κανένας δεν είναι καθα¬ρός από τον ρύπο της αμαρτίας, γι’ αυτό και κάθε ημέρα της ζωής μας οφείλουμε νααγωνιζόμεθα διά της μετανοίας για την πνευματική μας αναζωογόνηση, σταθεροποίηση και ευτονία. Η αμαρτία συνιστάαποστασία από το θέλημα του Θεού. Ένα θέλημα βαθιά φιλάνθρωπο και σωτήριο. Η θεραπεία της αμαρτίας και των συνεπειών της πραγματοποιείται διά της παντοδυνάμου χάριτος του Θεού, πουενυπάρχει στην φύσιν καιστην ταυτότητα της αγίας Εκκλησίας μας. Αυτό είναι τοέργον της Εκκλησίας. Η θεραπεία των συνεπειών της αμαρτίας καιηαποκατάστασις τουανθρώπου στην περιωπή και την λαμπρότητα της χριστοζωής. Ο ποτέ άσωτος υιός διά της μετανοίαςέρχεται ‘’εἰςἑαυ¬τον’’ καιεπιστρέφει στον φυσικόν του χώρον, στον οίκο του Πατέρα Του, σεσωσμένος και θεραπευμένος. ΗΕκκλησία μας, ο πνευματικός μας Οίκος, διδάσκει ότι διά της ακτίστου θείας χάριτος παρέ¬χεται ηάφεσις των αμαρτιών και διά του πνευματικού μας αγώνος εξα-σφαλίζεται η πνευματική μας πρόοδος καιησταθεροποίησις στην αγιότητα.
Στο πνευματικό στάδιο των αρετών, πουανοίγει από σήμερα με την τέλεση του πρώτου ΚατανυκτικούΕσπερινού, ηαγία Μητέρα και πνευμα¬τική μας τροφός,Ορθόδοξος Εκκλησία, κα-λείόλους μας να εισέλθουμε μεχαρά, αγωνιστικό φρόνημα, φιλότιμη διάθεση, ελεύθερη επιλογή, αισιοδοξία καιαποφασιστικότητα για ναεργασθούμε ταέργα του φωτός. Σ’ αυτήν την σωτήρια πορεία προς συνάντησιν του Κυρίου μας η μετάνοια, ως σωτήρια επιλογή ζωής, ελευθερίας καιεν Χριστώελπίδος, αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθον της προσπάθείας μας, πουευοδούται, αυξάνει και καρποφορεί χάρις στην φιλανθρωπία του Θεού. Αληθώς,έχομενφιλάνθρωπον Θεόν και Πατέρα, πουαναμένει πάντοτε την επιστροφήν‘’τοῦἀσώτουυἱοῦ’’. Έχομενέμπειρον καιφιλόστοργον Ποιμένα, πουεξήλθεν στους κρημνούς της ανθρωπίνης ζωής σεαναζήτησιν τουπλανηθέντος προβάτου. Έχομενπαντοδύναμον Κύριον, πουήλθεν στον κόσμον‘’ἵναλύσῃτάἔργατοῦ διαβόλου’’ (Α’ Ιωάννου 3,8). ‘’Ἄνἔχειςἁμαρτίες, καίποιόςἄραγεδένἔχει; λέγει τοΓεροντικόν, νάμήνἀπελπιστεῖς! Καίἄν κάθε μέρα ἁμαρτάνεις, νάμετανοεῖς καθημερινά. Γιατί ἡ μετάνοια εἶναιτό φάρμακο κατά τῶνἁμαρτημάτων, εἶναι ἡ πρόςτόν Θεόν παρρησία, εἶναιὅπλο κατά τοῦ διαβόλου, εἶναι ἡ ἐλπίδατῆς σωτηρίας, εἶναι ἡ ἀναίρεσητῆςἀπόγνωσης. Ἡ μετάνοια μᾶςἀνοίγειτόνοὐρανόκαίμᾶςεἰσάγειστόν Παράδεισο’’.
Είθε,ο φιλάνθρωπος Κύριος και φιλόστοργος Δεσπότης της ζωής μας, με τις ακοίμητες πρεσβείες της Παναγίας Μητέρας Του καιακαται¬σχύντουΣκέπης όλων των ανθρώπων και με τις μεσιτείεςόλων των αγί¬ων Του, νααξιώσει όλους μας κατ’ αυτήν την αγίανΤεσσαρακοστήν ‘’τόνἀγῶνατόν καλόν ἀγωνίσασθαι, τόνδρόμοντῆς νηστείας ἐκτελέσαι, την πίστιν ἀδιαίρετον τηρῆσαι, τάς κεφαλάς τῶν ἀοράτων δρακόντων συνθλᾶσαι, νικητάς τε τῆς ἁμαρτί¬ας ἀνα¬φανῆναι και ἀκατακρίτως φθᾶσαι προσκυνῆσαι και την ἁγίαν Ἀνά¬στασιν’’. Γένοιτο. Ευλογημένη και σωτήρια μεγάλη Τεσσαρακοστή!».
Στο τέλος, αναπέμφθηκε από τον Σεβ. κ. Θεολόγο, η συγχωρητική ευχή και πραγματοποιήθηκε, κατά το ιερό έθος, ο ασπασμός της συγχωρήσεως, πριν την είσοδο στην αγία και μεγάλη Τεσσαρακοστή.