Μέ τήν συμπλήρωση 45 ἐτῶν ἀπό τήν ἡμέρα τῆς Ἐνθρονίσεως τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ, ἡ Ἱερά Μητρόπολις Χίου ἑτοίμασε καί ἐγκαινίασε Κειμηλιαρχεῖον αὐτοῦ στήν Ἐνορία τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Ἰσιδώρου Βροντάδου.
Πρός τοῦτο, τό ἑσπέρας τῆς 16ης Δεκεμβρίου 2024, κατά τόν Ἑσπερινό τῆς ἱερᾶς Μνήμης τοῦ ἐν ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Διονυσίου, Ἀρχιεπισκόπου Αἰγίνης τοῦ ἐν Ζακύνθῳ καί θαυματουργοῦ, κατά τήν ὁποία ἐτελοῦσε τά Ὀνομαστήριά του ὁ μακαριστός Μητροπολίτης Χίου Διονύσιος, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Χίου, Ψαρῶν καί Οινουσσῶν κ. Μᾶρκος, ὁραματιστής, εμπνευστής και δημιουργός τοῦ Κειμηλιαρχείου τούτου, μέ τή συμμετοχή ἱκανοῦ ἀριθμοῦ Κληρικῶν ἀπό ὅλη τή Χίο και πιστοῦ λαοῦ, ἐτέλεσε Εόρτιο Εσπερινό στόν Ἱερό Ναό τῶν Μεγαλομαρτύρων τῆς Χίου Ἰσιδώρου καί Μυρόπης Βροντάδου καί στή συνέχεια, μέ καταφανή συγκίνηση ὅλων τῶν συμμετεχόντων, Μνημόσυνο γιά τόν μακαριστό Προκάτοχο και Γέροντά του, Πατέρα και Ποιμενάρχη του Διονύσιο.
Κατά τήν διακονία τοῦ Λόγου, ανεφέρθη στη ζωή καί τό ἔργο τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ καί, μεταξύ πολλῶν, ἐτόνισε ὅτι "ἐγεννήθη τό ἔτος 1927 στο συνοικισμό Γραμματικιάνοι τῶν Καλημεριανῶν Εὐβοίας. Οἱ γονεῖς του ὑπῆρξαν ὁ Γεώργιος καί ἡ Μαρία. Από πολύ ενωρίς ἐξεδήλωσε τήν κλίση του στήν Ἱερωσύνη. Μετά τίς ἐγκύκλιες σπουδές ἐφοίτησε στην Μεγάλη Εκκλησιαστική Σχολή καί στή Θεολογική Σχολή τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, ἐνῶ παρηκολούθησε καί μαθήματα στή Νομική Σχολή. Εχρημάτισε κατά τήν ὀκταετή υπηρεσία του στον Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό Ἀθηνῶν Αρχιδιάκονος τριῶν Ἀρχιεπισκόπων: Σπυρίδωνος, Δωροθέου Γ ́ καί Θεοκλήτου Β ́. Ὡς Πρεσβύτερος κατετάγη στο στρατιωτικό σῶμα καί ἔφθασε στήν κορυφή τῆς διοικητικῆς ἱεραρχίας τῶν Ενόπλων Δυνάμεων, ἀπ' ὅπου ἐξελέγη Μητροπολίτης Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν. Ἐχειροτονήθη τήν 11η Νοεμβρίου 1979, ἐπέτειο τῆς ἀπελευθερώσεως τῆς Χίου ἀπό τούς Τούρκους καί τῆς ἱερᾶς Μνήμης τῶν Πολιούχων της, ἀπό τόν μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος Σεραφείμ και μέλη τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί ἀνέλαβε τόν σταυρό τῆς ἀρχιερατικῆς, θυσιαστικῆς καί σταυρικῆς του διακονίας στη Χίο την 16η Δεκεμβρίου 1979. Ἔζησε βίο λιτό και μοναστικό, διεκρίθη δέ γιά τήν μετά μουσικοῦ κάλλους καί ἀρχοντικῆς εὐπρεπείας ἐπιτέλεση τῆς θείας λατρείας, ἐχειροτόνησε ἱκανό αριθμό κληρικῶν καί ἐκάλυψε πολλές κενές θέσεις. Εγκαινίασε πλῆθος Ἱερῶν Ναῶν, ἀξιοποίησε τήν ἐκκλησιαστική περιουσία καί μέ τήν προτροπή του ανεγέρθησαν πολλές Ἐνοριακές Αἴθουσες ὡς Κέντρα Νεότητος. Ἐποίμανε μέ ἀφοσίωση, στοργή και ζῆλο, ἀλλά καί μακροθυμία, συγχώρηση καί ἀγάπη τήν Ἱερά Μητρόπολη Χίου, Ψαρῶν καί Οινουσσῶν ἐπί τριάντα δύο χρόνια καί ἀξιώθηκε νά ἔχει ὄχι μόνο χριστιανικά αλλά καί ἀναστάσιμα τα τέλη τῆς ζωῆς του. Εξεδήμησε εἰς Κύριον τήν 17ην Ἰουλίου 2011, ἡμέραν Κυριακήν, τήν ὥρα τῆς τελέσεως τῆς Θ. Λειτουργίας, ἐνῶ εἶχε ζητήσει τήν προηγούμενη ἡμέρα ἀπό τόν εὑρισκόμενον στο πλευρό του Κληρικό νά τοῦ ψάλει ὅλη τήν ἀναστάσιμη ἀκολουθία. Και στο τέλος τοῦ εἶπε: "Πήγαινε και νά ἔλθεις γιά τήν "Αγάπη". Ἡ Ἐξόδιος Ακολουθία εψάλη στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό Χίου προεξάρχοντος τοῦ ἰδίου τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερωνύμου, ὁ ὁποῖος παρέστη αυτοπροσώπως καί στόν ἐνταφιασμό του. Στο πλούσιο ποιμαντικό έργο του περιλαμβάνονται, ἐπίσης, ἡ ἀνέγερση τοῦ "Διονυσιείου Ἐκκλησιαστικοῦ Λυκείου Β. Αἰγαίου", τό ὁποῖο, μετά τήν ἀναστολή λειτουργίας του, λίγο πρίν τήν κοίμησή του, παρεχώρησε γιά τή στέγαση τοῦ "Διονυσιείου" Μουσικοῦ Σχολείου, καθώς καί ἡ, μέ τήν διάθεση περιουσίας τοῦ Λωβοκομείου Χίου, ἀνέγερση τοῦ "Οἴκου Αγάπης", ἱδρύματος εὐρωπαϊκῶν προδιαγραφών. Σέ 'κεῖνον ὀφείλεται ἡ δημιουργία Σχολῆς Βυζαντινῆς Ἐκκλησιαστικῆς Μουσικῆς, πού φέρει επάξια το ὄνομά του, καθώς καί ἡ κατοχύρωση τῆς περιουσίας τοῦ φιλανθρωπικοῦ ἱδρύματος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Χίου "Αντιφυματικός Αγών" γιά τήν ἐπιτέλεση τοῦ σπουδαίου ἔργου του. Ακόμη, ἡ παραχώρηση 25 στρεμμάτων μοναστηριακῆς οἰκοπεδικῆς γῆς γιά τήν δημιουργία συνοικισμοῦ ἐργατικῶν κατοικιῶν καί ἡ παραχώρηση Ιδρύματος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως γιά τή στέγαση καί ἐνασχόληση παιδιών ΑΜΕΑ.
Κατά τήν Ἀρχιερατική διακονία του ἐγκαινίασε καί δύο ἐκκλησιαστικά Μουσεία, αὐτό τοῦ Καθεδρικοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Γεωργίου Βροντάδου καί τοῦ Καθεδρικοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Νικολάου Καρδαμύλων.
Ἀξιώθηκε νά ὑποδεχθεῖ στήν Ἱερά Μητρόπολή του τήν Α.Θ. Παναγιότητα, τόν Ἀρχιεπίσκοπον Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης καί Οἰκουμενικόν Πατριάρχην Κύριον Κύριον Βαρθολομαῖον (16 Αὐγούστου 1997), τόν ἐκ Βροντάδου Χίου ὁρμώμενον μακαριστόν Πατριάρχης Ἱεροσολύμων Διόδωρον, τόν μακαριστόν Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος Χριστόδουλον καί τόν μακαριστόν Ἀρχιεπίσκοπον Βορείου και Νοτίου Ἀμερικῆς Ἰάκωβον, ὡς καί ἀφ' ἑνός μέν τούς Ἐξοχωτάτους Προέδρους τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνον Στεφανόπουλον καί κ. Κάρολο Παπούλιαν και ἀφ' ἑτέρου τούς Ἐξοχωτάτους Πρωθυπουργούς Κωνσταντῖνον Μητσοτάκην, Κωνσταντῖνον Σημίτην και Κωνσταντῖνον Ἀχ. Καραμανλή.
Ἐπραγματοποίησε ἐπισκέψεις, ὅπως στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, στο Πατριαρχεῖο Ἀλεξανδρείας, στο Πατριαρχείο Ἱεροσολύμων, στο Πατριαρχεῖο Μόσχας, στήν Ἐκκλησία τῆς Πολωνίας ὡς Ἀρχιερεύς καί στήν Ἐκκλησία τῆς Σερβίας ὡς Αρχιδιάκονος, καθώς και πολλές ποιμαντικές επισκέψεις χάριν τῶν ὁμογενῶν στήν Αμερική καί ἀλλοῦ, τρεῖς φορές δέ ἐπεσκέφθη τό Στρατιωτικό Κοιμητήριο Ν. Κορέας καί ἐτέλεσε "Τρισάγιο" στον τάφο τῶν Ἑλλήνων πεσόντων.
Διετέλεσε Αντιπρόεδρος της Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (2002 - 2003) καί Πρόεδρος τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς Ἐκκλησιαστικῆς Τέχνης και Μουσικής, καθώς καί Μέλος ἄλλων Συνοδικῶν Ἐπιτροπῶν.
Ἀξιομνημόνευτη εἶναι καί ἡ ἐθνική του συνείδηση και προσφορά στη φύλαξη τῶν ὁρίων τῆς γῆς τῆς Πατρίδος.
Ἡ ὅλη του βιοτή ὑπῆρξε μίμηση Χριστοῦ καί ἀποτελεῖ παρακαταθήκη για πιστή και συνετή ζωή.
Σήμερα, λοιπόν, ἐπελέξαμε να τελέσωμε τά Ἐγκαίνια του Κειμηλιαρχείου τοῦ Μητροπολίτου Χίου, Ψαρῶν καί Οινουσσῶν ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ, ὅπου ἔχουν ἀποθησαυρισθεῖ λειτουργικά ἄμφια, μίτρες, ποιμαντορικές ράβδοι, μανδύας, σταυροί καί ἐγκόλπια, τιμητικές διακρίσεις καί παράσημα, καθώς και πολλά ἄλλα τοῦ μακαριστοῦ Προκατόχου καί Γέροντός μου. Ἡ ἐπιλογή του χώρου στεγάσεως τοῦ Κειμηλιαρχείου ὀφείλεται στή σύνδεση τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου μέ τήν Ἐνορία αυτή καί ἀκόμη τό γεγονός τῆς καταγωγῆς ἑνός πιστοῦ καί ἀφοσιωμένου στον μακαριστό Ποιμενάρχη, χριστιανοῦ καί ὅταν ζοῦσε καί μετά τήν κοίμησή του, μέχρι τέλους τῆς ζωῆς του, τοῦ Ἰωάννου Φλάμου. Γιαυτό καί ἐκφράζουμε θερμές εὐχαριστίες στό Ἐκκλησιαστικό Συμβούλιο, τόν Ἐφημέριο καί τά Μέλη, τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Ἰσιδώρου Βροντάδου, καθώς και σε ὅλους τούς ἐνορίτες, γιατί μέ τήν προσφορά τους πραγματοποιήθηκε τό ἔργο αὐτό, πού ἀποβλέπει στη διάσωση, στη διατήρηση καί τήν διδασκαλία τῆς ἱστορικῆς καί ἐθνικῆς μνήμης."
Στή συνέχεια, μετέβησαν ὅλοι στο Κειμηλιαρχεῖο τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ, τό ὁποῖο ἐγκαινίασε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Χίου, Ψαρῶν καί Οινουσσῶν κ. Μᾶρκος μέ τήν τέλεση Ἁγιασμοῦ.
Ἡ ὅλη Τελετή ολοκληρώθηκε μέ τήν ψαλμώδηση τῆς "Φήμης" τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου καί τήν ἀναφώνηση τοῦ Ἐθνικοῦ μας Ὕμνου.
Ἔτσι, ἡ δημιουργία τοῦ Κειμηλιαρχείου αὐτοῦ ἀποτελεῖ μία ἐκδήλωση τιμῆς καί μνήμης γιά τόν μακαριστό Μητροπολίτη Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν ΔΙΟΝΥΣΙΟΝ, πού θά διασώζει τά λειτουργικά ἄμφιά του καί θά διδάσκει, ιδιαίτερα τήν νεολαία μας, τά σχολεία καί τα κατηχητικά μας, καί ὅσους τό ἐπισκέπτονται τήν ἐκκλησιαστική, ἱστορική καί ἐθνική προσφορά του.