Ι.Μ.Βεροίας-Το Σάββατο 9 Αυγούστου το πρωί ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο λόγο στο εξωκλήσι του αγίου Αθανασίου Πολυδενδρίου επί τη μνήμη του αγίου νεομάρτυρος Νικολάου Κοκοβίτη ο οποίος μαρτύρησε στο Ολοκαύτωμα της Νάουσας το 1822.
Κατά την διάρκεια του όρθρου και της θείας Λειτουργίας οι πιστοί είχαν την ευκαιρία να προσκυνήσουν τον μεταλλικό Σταυρό που τοποθέτησε ο άγιος ιερομάρτυς Κοσμάς ο Αιτωλός σε ένα μεγάλο δένδρο ακριβώς δίπλα στο εξωκλήσι κατά την επίσκεψή του στην περιοχή.
Πλήθος κόσμου από την γύρω περιοχή προσήλθαν για να προσκυνήσουν τον Σταυρό του αγίου Κοσμά του Αιτωλού, που είναι ένα σπάνιο ιερό κειμήλιο το οποίο η Πρόνοια του Θεού αποκάλυψε με θαυμαστό τρόπο πριν τρία χρόνια.
Η ομιλία του σεβασμιωτάτου.
Τιμᾶ σήμερα, ἀδελφοί μου, ἡ Ἐκκλησία μας τόν ἀπόστολο Ματθία, ὁ ὁποῖος, ἄν καί ἐπελέγη τελευταῖος ἀπό τούς ἄλλους ἀποστόλους, ἀκολούθησε τόν δρόμο πού βάδισαν καί ἐκεῖνοι, τόν δρόμο τοῦ κήρυκος τοῦ ὀνόματος τοῦ Χριστοῦ καί τοῦ μάρτυρος τῆς εἰς αὐτόν πίστεως.
Αὐτόν τόν δρόμο ἀκολούθησαν, ἀδελφοί μου, καί ὅλοι οἱ ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀνεξάρτητα ἀπό τήν ἐποχή στήν ὁποία ἔζησαν, ἀνεξάρτητα ἀπό τίς συνθῆκες καί τίς καταστάσεις μέσα στίς ὁποῖες κινήθηκαν, ἀνεξάρτητα ἀπό τή μόρφωση καί τήν κοινωνική τους θέση.
Καί μποροῦμε νά τό διαπιστώσουμε αὐτό στή ζωή τῶν δύο ἁγίων πού τιμᾶ ἰδιαιτέρως ἡ ἐνορία σας, στήν ζωή τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος καί ἰσαποστόλου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, ἀλλά καί στή ζωή τοῦ κατά πνεῦμα μαθητοῦ του, τοῦ συμπολίτου σας ἁγίου Νεομάρτυρος Νικολάου τοῦ Κοκοβίτη.
Ὁ πρῶτος, ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, στόν ὁποῖο ἡ Ἱερά Μητρόπολή μας ἔχει ἀφιερώσει τό ἔτος πού διανύουμε μέ τήν εὐκαιρία τῆς συμπληρώσεως 300 ἐτῶν ἀπό τή γέννησή του, παρότι ἀρχικά εἶχε ἐπιλέξει τήν ἡσυχία καί τήν ἄσκηση στό Ἅγιο Ὄρος, στή συνέχεια ἀποφάσισε νά ἐγκαταλείψει τόν Ἄθωνα καί νά περιέλθει ὁλόκληρο τόν Ἑλλαδικό χῶρο γιά νά στηρίξει καί νά ἐνισχύσει μέ τό κήρυγμά του τήν πίστη τῶν Ἑλλήνων πού τήν ἐποχή ἐκείνη δοκιμαζόταν ὄχι μόνο ἀπό τήν ἀφόρητη πίεση τῶν Τούρκων οἱ ὁποῖοι ἤθελαν νά τούς κάνουν νά τήν ξεχάσουν, γιά νά ξεχάσουν μαζί μέ αὐτή καί τήν ἐθνική τους ταυτότητα. Ἔτσι ἄρχισε νά περιοδεύει σέ ὅλη τήν Ἑλλάδα, στίς πόλεις καί στά χωριά, καί νά καλεῖ τούς ἀνθρώπους νά μείνουν «ἑδραῖοι καί ἀμετακίνητοι» στήν πίστη τοῦ Χριστοῦ καί νά μήν ξεχνοῦν τήν ἑλληνική τους καταγωγή, τήν ἱστορία καί τή γλώσσα τοῦ Γένους.
Ἀπό ὅπου περνοῦσε ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ἔστηνε ἕνα σταυρό, γιά νά θυμοῦνται τό πέρασμά του ἀπό τόν τόπο καί τό κήρυγμα, ἀλλά καί γιά νά θυμοῦνται ὅτι ἡ πίστη στόν Χριστό δέν εἶναι εὔκολη ὑπόθεση. Συχνά εἶναι σταυρός καί μαρτύριο, ἀλλά ἀξίζει κάθε θυσία, γιατί ὁ Χριστός εἶναι αὐτός πού θυσιάσθηκε πρίν ἀπό ἐμᾶς γιά χάρη μας, προκειμένου νά μᾶς ἀπαλλάξει ἀπό τήν ἁμαρτία καί τή φθορά.
Ὅταν πέρασε ἀπό ἐδῶ ὁ ἅγιος Κοσμᾶς, ὁ ἅγιος Νικόλαος ὁ Κοκοβίτης δέν εἶχε γεννηθεῖ. Ὅμως εἶναι βέβαιο πώς ἡ ἀνάμνηση τῆς παρουσίας καί τοῦ κηρύγματος τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ ἦταν ζωντανή στόν τόπο αὐτό, πού εἶχε στήσει ἕνα σταυρό, καί οἱ συμβουλές του μεταδιδόταν ἀπό τούς μεγαλύτερους στούς νεώτερους.
Θά τίς ἄκουσε καί ὁ ἅγιος Νικόλαος, καί μπορεῖ αὐτός νά μήν ἔγινε ἱεροκήρυκας, νά μήν ἀφιέρωσε τή ζωή του στόν Θεό, ὅπως ὁ ἅγιος Κοσμᾶς, ἀλλά νά ἐπέλεξε ἕνα ταπεινό ἐπάγγελμα, τό ἐπάγγελμα τοῦ ράπτη, ὅμως ὅταν ἦρθε ἡ κατάλληλη στιγμή ἔδωσε τή δική του ὁμολογία καί κήρυξε «Χριστόν ἐσταυρωμένο καί ἀναστάντα», ὅπως ἔκανε καί ὁ ἅγιος Κοσμᾶς.
Μπορεῖ νά μήν ἀφιέρωσε ἐξαρχῆς τή ζωή του στόν Χριστό, ἀλλά ὅταν ἦρθε ἡ ὥρα νά ἐπιλέξει ἀνάμεσα σ᾽ αὐτήν καί τήν πίστη του στόν Χριστό, δέν δίστασε νά ἀρνηθεῖ τή ζωή του γιά νά κρατήσει τήν πίστη του, δέν δίστασε νά προχωρήσει στό μαρτύριο καί νά θυσιάσει τή ζωή του στή μανία τοῦ Λουμπούτ πασᾶ γιά νά μήν προδώσει τήν πίστη του καί τήν ἀγάπη του στόν Χριστό. Καί ἡ ὁμολογία τῆς πίστεώς του ἦταν διπλῆ: ἀφενός, ὅταν τήν ἐξέφρασε δημόσια πρίν τό σπαθί τοῦ δημίου τόν ἀποκεφαλίσει, καί ἀφετέρου, ὅταν μέ θαυμαστό τρόπο τόν εἶδαν ὅλοι οἱ παριστάμενοι νά κρατᾶ στά χέρια του τό κομμένο κεφάλι του καί νά βαδίζει σάν ζωντανός πρός τή σκηνή τοῦ Τούρκου στρατηγοῦ στό Κιόσκι τῆς Ναούσης. Ὁμολογία πίστεως καί αὐτή καί ὁμολογία τῆς δυνάμεως τοῦ Χριστοῦ στόν ὁποῖο πίστευε ὁ ἅγιος Νικόλαος καί γιά τήν ὁποία τόν ἀξίωσε ὁ Θεός ὡς ἀντίδωρο γιά τή δική του θυσία.
Αὐτόν τόν ἅγιο ὁμολογητή καί μάρτυρα τοῦ Χριστοῦ, τόν συμπολίτη σας ἅγιο Νικόλαο τόν Νεομάρτυρα τιμοῦμε καί ἐμεῖς σήμερα. Καί τόν τιμοῦμε, γιατί ἡ τιμή τῶν μαρτύρων εἶναι χρέος ἱερό τῶν πιστῶν, πού, ὅπως λέει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, τούς ἀξιώνει τῆς ἴδιας τιμῆς καί τῶν ἴδιων βραβείων μέ τούς μάρτυρες ἀπό τόν Θεό.
Τόν τιμοῦμε ὅμως καί γιατί ἡ ἱερή καί μαρτυρική μορφή του μᾶς ὑπενθυμίζει ὅτι ἔχουμε καί ἐμεῖς χρέος νά ὁμολογοῦμε τήν πίστη μας στόν Χριστό καί νά μήν τόν ἀρνούμεθα γιά πράγματα ἐγκόσμια καί ἁμαρτωλά.
Ζοῦμε, ἀδελφοί μου, σέ ἕνα κόσμο στόν ὁποῖο ἡ πίστη στόν Χριστό συχνά συκοφαντεῖται, καί ὅσοι πιστεύουν καί προσπαθοῦν νά ζοῦν σύμφωνα μέ τό εὐαγγέλιο γίνονται ἀντικείμενο χλεύης καί εἰρωνείας.
Ζοῦμε σέ ἕνα κόσμο ἐπηρεασμένο τόσο πολύ ἀπό τίς βιοτικές μέριμνες πού ξεχνᾶ τήν πίστη, πού λησμονεῖ τήν νηστεία, τόν ἐκκλησιασμό, τήν προσευχή, καί φθάνει στό ἐπίπεδο τῆς ἀθεΐας. Ὅλα αὐτά δέν θά πρέπει νά μᾶς ἐπηρεάζουν, ἀδελφοί μου, ὅταν ξέρουμε πώς στίς φλέβες μας τρέχει αἷμα ἁγίων καί μαρτύρων. Μᾶλλον θά πρέπει νά μᾶς κάνουν νά πιστεύουμε ἀκόμη περισσότερο καί νά ὁμολογοῦμε τήν πίστη μας στόν Χριστό, τόσο μέ τόν λόγο μας ὅσο καί μέ τά ἔργα μας, ὥστε νά ἑλκύουμε καί τούς ἀδελφούς μας στήν πίστη ἀλλά καί νά δοξάζουμε τό ὄνομα τοῦ Θεοῦ, ὅπως καί ὁ τιμώμενος σήμερα ἅγιος Νεομάρτυς Νικόλαος ὁ Κοκοβίτης, οἱ πρεσβεῖες τοῦ ὁποίου μαζί μέ τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ, εὔχομαι νά σᾶς συντροφεύουν καί νά σᾶς στηρίζουν πάντοτε.
Φωτογραφιες του π. Παντελεημονος Προδρομιτη