Προσκυνηματικός πλους στον "τόπο των δακρύων"

Ρεπορτάζ | Δημοσίευση: 02/06/2013

  

του Κώστα Ζαφειρίου 

 

Εξήντα πέντε χρόνια είχε να τελεστεί Θεία Λειτουργία στον υπαίθριο ιερό ναό του Αγίου Αντωνίου στη Μακρόνησο, μέχρι που ο μητροπολίτης Σύρου κ. Δωρόθεος Β’  το περασμένο Σάββατο τέλεσε αρχιερατική Θεία Λειτουργία, στον «τόπο των δακρύων».

 

Ο κ. Δωρόθεος στην μητροπολιτική επαρχία του οποίου υπάγεται η «Ελένη» (αρχαία ονομασία του νησιού ), το δυτικότερο νησί των Κυκλάδων, μετέβη εκεί το περασμένο Σάββατο και τέλεσε αρχιερατική Θεία Λειτουργία και επιμνημόσυνο δέηση μαζί με τον πρωθιερέα του Μητροπολιτικού ναού της Αθήνας π.Θωμά Συνοδινό και τους ιερείς της νήσου Κέας, στη μνήμη εκείνων που εκτοπίστηκαν και μαρτύρησαν στο νησί.

 

Η Θεία Λειτουργία, που συμμετείχαν και δεκάδες Λαυρεώτες και Τζιώτες, τελέστηκε στον υπαίθριο ιερό ναό του Αγίου Αντωνίου. Η εκκλησία κατασκευάστηκε με πρωτοβουλία και σκληρή δουλειά των εξόριστων το 1948.

Mιλώντας προς τους προσκυνητές, κατά τη Θεία Λειτουργία, ο Σεβασμιώτατος, μεταξύ άλλων, ανέφερε τα εξής: “Ποιοι ήταν οι πραγματικά σκλαβωμένοι; Αυτοί που βρίσκονταν εδώ, ή οι απέναντι που ήταν υποδουλωμένοι στα πάθη τους και τις αμαρτίες τους; Και οι πρωτοχριστιανοί ήταν φυλακισμένοι σε μπουντρούμια αλλά στην πραγματικότητα ήταν ελεύθεροι, γιατί κανείς δεν μπόρεσε να υποδουλώσει το πιο πολύτιμο αγαθό που ήταν η εσωτερική ελευθερία. Η Ελευθερία περπάτησε εδώ και έδωσε δύναμη και κουράγιο στους ανθρώπους που βρέθηκαν εδώ γιατί έτυχε να έχουν διαφορετική άποψη από τους άλλους” και σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο κ. Δωρόθεος τόνισε: «Σήμερα οι εχθροί βρίσκονται πάνω από τα πληκτρολόγια των ηλεκτρονικών υπολογιστών κομματιάζοντας και μοιράζοντας τον κόσμο κατά τη βούλησή τους». Προ της απολύσεως εψάλη το “Χριστός Ανέστη” ενώ ερίφθησαν βάγια στη μνήμη εκείνων που μαρτύρησαν στο νησί.

 

Είναι η δεύτερη φορά που ο μητροπολίτης Σύρου Δωρόθεος επισκέπτεται αυτόν τον μαρτυρικό τόπο. Η πρώτη ήταν τον Σεπτέμβριο του 2011 όπου τέλεσε Θεία Λειτουργία στον ναΰδριο του Αγίου Νικολάου και επιμνημόσυνη δέηση στο ορειχάλκινο άγαλμα του Μακρονησιώτη Αγωνιστή. Στον ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου είχε να τελεστεί Θεία Λειτουργία από το 1953! 

  

Στη Μακρόνησο τις τελευταίες δεκαετίες διαμένουν 6-7 βοσκοί με τις οικογένειές τους. Τα πλινθόκτιστα σπίτια τους δεν διαθέτουν φυσικά ούτε ηλεκτρικό ρεύμα ούτε νερό. Μοναδική τους ασχολία η κτηνοτροφία. Στο νησί υπάρχει έντονη μελισσοκομική δραστηριότητα, ιδιαίτερα από μελισσοκόμους του Λαυρίου. Το οδικό δίκτυο του νησιού είναι κακοτράχαλοι δρόμοι βατοί μόνο με οχήματα 4Χ4. 

Αλγεινή εντύπωση προκαλεί το τεράστιο «γκράφιτι» νεοέλληνα στην είσοδο του ιστορικού κτιρίου όπου ήταν οι αρτοκλίβανοι, ενώ στην κορυφή του.Στην υψηλότερη κορυφή της Μακρονήσου, διακρίναμε κεραία ραδιοφωνικού ή τηλεοπτικού σταθμού που όπως μάθαμε είναι παράνομη…