Κραυγή αγωνίας από τους εργαζομένους προς τον υπ. Εργασίας για να μείνει ανοιχτό το ιστορικό ίδρυμα!
Του Δημήτρη Ριζούλη
(από το ένθετο Ορθοδοξία της εφημερίδας «Δημοκρατία»)
Το δικό τους δράμα ζουν εδώ και πολλούς μήνες οι ήρωες εργαζόμενοι του Γηροκομείου Αθηνών. Το πιο ιστορικό φιλανθρωπικό ίδρυμα της χώρας βρίσκεται σε πολύ δύσκολη οικονομική κατάσταση, παρά τη μεγάλη ακίνητη περιουσία που διαθέτει. Η έλλειψη ρευστότητας και η κατάρρευση των εσόδων από ενοίκια δημιουργούν εδώ και καιρό πρόβλημα επιβίωσης. Παρόμοια κατάσταση βέβαια παρατηρείται σε πολλά ιδρύματα της πατρίδας, ενώ ορισμένα (που ανήκουν και σε ιερές μητροπόλεις) έβαλαν ήδη λουκέτο. Αρκετοί μητροπολίτες ενημέρωσαν το ποίμνιό τους ότι αδυνατούν να συντηρήσουν τις φιλανθρωπικές δράσεις του παρελθόντος, παρότι οι ανάγκες των δυσπραγούντων πολιτών έχουν εκτοξευτεί.
Στο Γηροκομείο Αθηνών μέχρι στιγμής οι υπηρεσίες προς τους γέροντες δεν έχουν υποβαθμιστεί και αυτό είναι το σημαντικότερο. Ομως υπάρχουν και οι οικογένειες των εργαζομένων που βιώνουν το δικό τους δράμα και μέχρι σήμερα έχουν «βάλει πλάτη» για να μη μείνουν αβοήθητοι οι ηλικιωμένοι.
Ογδόντα από τους εργαζομένους με επιστολή τους προς τον υπουργό εργασίας Γιάννη Βρούτση κάνουν έκκληση για την εξεύρεση λύσης. Στην επιστολή (με αρ. Πρωτ. 6314/1225 και ημερομηνία 27/2/2013) αναφέρουν τα εξής: «Είμαστε εργαζόμενοι του Γηροκομείου Αθηνών που ανήκει στο φιλανθρωπικό σωματείο Ελεήμων Εταιρεία Αθηνών και απευθυνόμαστε σε εσάς ζητώντας τη βοήθειά σας για να διατηρηθούν οι θέσεις εργασίας μας και να εξοφληθούν τα δεδουλευμένα μας και να συνεχίσει τη λειτουργία του το Γηροκομείο Αθηνών που από το 1864 προσφέρει τις υπηρεσίες του κυρίως σε αναξιοπαθούντες - απόρους ηλικιωμένους.
Είμαστε η πλειοψηφία των εργαζομένων που από ανθρωπιά συνεχίζουμε να προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας απλήρωτοι με μικρές προκαταβολές τους τελευταίους οκτώ μήνες γιατί θέσαμε σε προτεραιότητά μας, όπως το έχουμε δηλώσει και στη διοίκηση του γηροκομείου, τις ανάγκες των ηλικιωμένων μας. Δεν προσφύγαμε σε δικαστήρια για να πάρουμε τα δεδουλευμένα μας, όπως μερικοί συνάδελφοί μας, ούτε εξουσιοδοτήσαμε τους εκπροσώπους μας μέλη του συλλόγου μας να κάνουν κάτι τέτοιο για λογαριασμό μας μέσω του υπουργείου Εργασίας.
Γνωρίζουμε ότι τα έσοδα του γηροκομείου που προέρχονται από μισθώσεις ακινήτων και εξασφαλίζουν τη σίτιση των ηλικιωμένων, τη μισθοδοσία μας και τις ασφαλιστικές εισφορές έχουν μειωθεί τραγικά λόγω της οικονομικής κρίσης και μετά βίας διασφαλίζουν τη σίτιση των ηλικιωμένων, τα φάρμακά τους, τη θέρμανσή τους κ.λπ.
Ζητάμε λοιπόν, όπως πολλές φορές στο παρελθόν έχει κάνει και η διοίκηση του γηροκομείου, με πρωτοβουλία σας να χρηματοδοτηθεί η λειτουργία του γηροκομείου ή να δανειοδοτηθεί από κρατικές τράπεζες, αφού το γηροκομείο διαθέτει μεγάλη ακίνητη περιουσία και μπορεί να την προσημειώσει ή με οποιονδήποτε τρόπο που εσείς γνωρίζετε να συμβάλετε στην επίλυση του προβλήματος της ταμειακής ρευστότητας που θα διασφαλίσει τη λειτουργία του γηροκομείου και τις θέσεις εργασίας. Μην αφήσετε οι οικογένειες 145 εργαζομένων να βρεθούν στον δρόμο. Δεν αντέχουμε άλλο!
Με εκτίμηση, οι εργαζόμενοι της ΕΕΑ».
Βεβαίως το οικονομικό δεν είναι το μόνο πρόβλημα του γηροκομείου. Μάχες εξουσίας, μηνύσεις, χτυπήματα κάτω από τη ζώνη και δυσφημιστικές εκστρατείες εμφανίστηκαν πολλές φορές τα τελευταία χρόνια . Παρά τις ταλαιπωρίες και τις ατελείωτες διαμάχες, το φιλανθρωπικό έργο συνεχίζεται. Πρόσφατα μάλιστα δύο δικαστικές αποφάσεις ξεκαθάρισαν ακόμα περισσότερο την κατάσταση. Το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών με απόφασή του στις 21 Ιανουαρίου έβαλε στο αρχείο όλες τις καταγγελίες κατά της διοίκησης του γηροκομείου και αποφάσισε ότι δεν θα ασκηθεί καμία περαιτέρω δίωξη. Με άλλη απόφαση του Β΄ Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών ο πρόεδρος της ΟΣΝΙΕ (ομοσπονδία νοσηλευτών) Βασίλειος Γκλεζάκος υποχρεώθηκε να ζητήσει συγγνώμη από τον πρόεδρο του γηροκομείου, αρχιμανδρίτη Προκόπιο Μπούμπα, για παλαιότερες δυσφημιστικές δηλώσεις του στον Τύπο. Ο κ. Γκλεζάκος απέδωσε τις δηλώσεις του σε παραπληροφόρηση, όπως είπε στο δικαστήριο.
Ο γολγοθάς πάντως για το ιστορικό ίδρυμα συνεχίζεται εν μέσω οικονομικής ασφυξίας και δικαστικών περιπετειών. Το μέλλον θα δείξει αν θα καταφέρει να αντέξει και να παραμείνει ανοιχτό σε πείσμα των καιρών.