“Η ώρα της Κρίσεως”

Εκκλησία της Ελλάδος | Δημοσίευση: 12/03/2013

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

ΣΧΟΛΗ ΓΟΝΕΩΝ

11.03.2013

 

 

Την Δευτέρα 11.03.2013 πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια της ΣΧΟΛΗΣ ΓΟΝΕΩΝ της Ιεράς Μητροπόλεώς μας, η ομιλία του Αιδεσιμολογιωτάτου Πρωτοπρεσβυτέρου π. Δαμιανού Σταυρίδη, Εκπαιδευτικού- Θεολόγου,  με τίτλο «Πότε θα έλθει η ώρα της Μεγάλης Κρίσεως για τον καθένα μας ;».

Ο ομιλητής με την ευγλωττία και την ρητορική του δεινότητα αφ ενός,  και αφετέρου με την άψογη  θεολογική κατάρτιση και εμπειρία του, τόνισε ότι οι γονείς στα πλαίσια της σωστής διαπαιδαγώγησης των παιδιών τους είναι υποχρεωμένοι να τα ενημερώσουν για τον ουσιαστικό σκοπό της ζωής και να απαντήσουν στα ερωτήματά τους «από που ερχόμαστε και πού πηγαίνουμε».

 Στην πορεία της ζωής τους θα ακούσουν οπωσδήποτε πολλά και διάφορα αντιφατικά πολλές φορές από το σχολείο, τις συναναστροφές τους  και τις διάφορες επιρροές. Ουσιαστική όμως παιδεία για το θέμα θα πάρουν σίγουρα από την οικογένειά τους.

Στη συνέχεια,  αφού παρουσίασε συνοπτικά τα στάδια της εσχατολογικής διδασκαλίας της Εκκλησίας μας και τα γεγονότα ή τα σημεία που χαρακτηρίζουν το καθένα, θεμελιώνοντάς τα αγιογραφικά,  τόνισε ότι η ώρα της Μεγάλης Κρίσεως του Θεού δεν γνωρίζουμε πότε θα σημάνει .

Μέχρις εκείνης της ώρας όμως, στη ζωή του καθενός μας συμβαίνουν πολλές μικρές ή μεγαλύτερες κρίσεις, στις οποίες όλοι μας καλούμαστε να δώσουμε σημαντική προσοχή, καθώς η στάση μας σ αυτές, η σωστή αντιμετώπιση και διαχείρισή τους, προδικάζουν και προδιαθέτουν σε μεγάλο βαθμό, την τελική μας κατάσταση στην Μεγάλη Κρίση του Χριστού. 

Και για το σημείο αυτό, εμείς οι μεγάλοι, υπό την οποιαδήποτε ιδιότητά μας, έχουμε χρέος να βοηθήσουμε τα παιδιά μας, ώστε να μάθουν να διαχειρίζονται σωστά και σωστικά αυτές τις μικρές κρίσεις της ζωής τους.

Έτσι κρίση είναι, όταν το παιδί αρχίζει να καταλαβαίνει με την βοήθεια των γονέων του, ότι δεν μπορεί να γίνεται πάντοτε η δική του θέληση. Ότι έχει όχι μόνο δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις. Κρίση,  όταν ανοίξει τα φτερά του και φύγει από το σπίτι για το νηπιαγωγείο ή το σχολείο. Όταν θα χρειαστεί να διαλέξει τους φίλους του. Όταν θα αρχίσει στην εφηβεία του να συνειδητοποιεί περισσότερο το φύλο του και να έχει τα πρώτα σκιρτήματα. Όταν θα χρειαστεί να ξεχωρίζει από τα καλά ακούσματα και διαβάσματα την αλήθεια από το ψέμα και την πλάνη. Όταν διαμορφώνει τις αξίες πάνω στις οποίες θα στηρίξει την πορεία του. Όταν θα διαπιστώνει ότι συχνά εκείνοι που  πρώτοι θα έπρεπε να στηρίξουν αυτές τις αξίες, είναι εκείνοι οι «μεγάλοι» και  δήθεν υπεύθυνοι, οι οποίοι ενώ  πρώτοι θα έπρεπε να στηρίξουν αυτές τις αξίες, σήμερα τις αθετούν και τις απαξιώνουν. Και φυσικά δεν πρέπει να παραλείπουμε, αλλά να θυμόμαστε και να θυμίζουμε στα παιδιά μας, ότι πρακτικά η ώρα της προσωπικής κρίσεως του καθενός μας είναι η ώρα του θανάτου μας.

Σε όλες αυτές τις μικρές κρίσεις οφείλουμε να είμαστε κοντά στα παιδιά μας, να τα στηρίζουμε και να τα βοηθάμε να βρουν την ισορροπία τους και να μην καταβάλλονται από αισθήματα ανασφάλειας, αβεβαιότητας, απογνώσεως, εν μέσω μάλιστα των δυσκόλων συγκυριών της επικαιρότητας. 

Οι συμβουλές, το προσωπικό μας παράδειγμα πρωτίστως θα πρέπει να αποβλέπουν στο να μη χαθεί η πίστη-εμπιστοσύνη στον Άγιο Θεό και Πατέρα μας.  Να προβάλλουμε την αξία της ανθρωπίνης υπάρξεως όχι μόνο από την πρόσκαιρη εγκόσμια διάστασή της , αλλά από την προοπτική της αιωνιότητας. Με αυτό δε τον τρόπο  να πείσουμε ότι αξίζει κάθε προσπάθεια, κάθε θυσία, ώστε το  ισοζύγιο των επιλογών μας στις μικρές κρίσεις της επίγειας ζωής μας να είναι θετικό, όταν σταθούμε μπροστά στον Δίκαιο Κριτή την ώρα της Μεγάλης Κρίσεως. Ακολούθησε γόνιμος και εποικοδομητικός διάλογος με τους γονείς.

Η επόμενη συνάντησή μας στη Σχολή Γονέων θα πραγματοποιηθεί την Δευτέρα 1ηΑπριλίου 2013. 

ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ