Αρκετές επιστολές έχει δεχθεί και από μητροπολίτες (Αιτωλίας κ. Κοσμά, Θεσσαλιώτιδος κ. Κύριλλο και Σπάρτης κ. Ευστάθιο ) ο αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος με θέμα την εκπλήρωση του «τάματος του Έθνους», την ανέγερση δηλαδή του Ιερού Ναού του Σωτήρος Χριστού εις ένδειξη ευγνωμοσύνης «δια την ελευθερίαν του γένους ημών εκ της καταδυναστείας των Αγαρηνών».
Το ζεύγος των κ.κ. Ιωάννου και Αικατερίνης Αναγνωστοπούλου προσέφερε οικόπεδο και μεγάλο χρηματικό ποσόν χρημάτων δια την εκπλήρωσιν αυτού του θεάρεστου έργου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το «Τάμα του Έθνους» ετέθη και στις 14 Δεκεμβρίου 1968, όταν ο Γεώργιος Παπαδόπουλος εξήγγειλε « την ανέγερση ενός μνημειώδους Ναού του Σωτήρος στα Τουρκοβούνια ως εκπλήρωση, της σχετικής υπόσχεσης της Δ’ Εθνοσυνέλευσης του 1829 προς τον Θεό σε περίπτωση απελευθέρωσης της Ελλάδας».
Ίσως λοιπόν, το παρελθόν της ιδέας του «Τάματος του Έθνους» να προβληματίζει την Αρχιεπισκοπή αλλά και ιεράρχες.
Απόφαση της Δ Εθνοσυνέλευσης του 1829
«Η Δ΄ Εθνική των Ελλήνων Συνέλευσις, νομίζει εάν την ευτυχή, γενομένη όργανον, δι΄ου το Έθνος εκπληροί το πλέον εφετόν των χρεών του, δηλαδή το να ανάπεμψη την ευγνωμοσύνην τον προς τον Θεόν, Όστις έδειξε τοσαύτα θαύματα δια να το σώση.
Κατά συνέπειαν,η Δ΄ Εθνική των Ελλήνων Συνέλευσις ψηφίζει: Α΄. Όταν η τοπική περιφέρεια της Ελλάδος και η καθέδρα της Κυβερνήσεώς της κατασταθώσιν οριστικώς, οι δε οικονομικοί πόροι του κράτους το επιτρέψωσιν, η Κυβέρνησις θέλει διατάξει να έγερθή εις την καθέδραν εις Ναός επ΄ ονόματι του Σωτήρος.»
Το κείμενο της επιστολής του μητροπολίτη Σπάρτης προς τον Αρχιεπίσκοπο, έχει ως εξής:
«Μακαριώτατε,
Ὁ κ. Ἰ. Ἀναγνωστόπουλος, Πρόεδρος τοῦ Διορθόδοξου Συνδέσμου «Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ», θά Σᾶς εἶναι ἀσφαλῶς γνωστός, ἄν ὄχι ἀπό τήν ἐκπληκτική δραστηριότητά του ὡς Πρόεδρου τοῦ ἀνωτέρω Συνδέσμου, τουλάχιστον ἀπό τίς πολλές «ὀχλήσεις» του, ἀπό τά ἀλλεπάλληλα ἔγγραφά του πρός τή Μακαριότητά Σας καί τήν Ἱερά Σύνοδο καί ἀπό τή δικαιολογημένη καί ἀξιέπαινη ἐπιμονή του γιά τήν πραγματοποίηση τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους.
Δέ λέγω ὅτι εἶναι εὔκολη ἡ ἐκπλήρωση αὐτοῦ τοῦ Τάματος τῶν γενναίων ἀγωνιστῶν τοῦ Ἔθνους μας, οἱ ὁποῖοι «διά τοῦ Χριστοῦ τήν πίστιν τήν Ἁγίαν καί τῆς πατρίδος τήν ἐλευθερίαν» ἔδωσαν ὅ,τι πολύτιμο διέθεταν καί μάλιστα τή ζωή τους, καί ἰδιαιτέρως στήν ἐποχή τῆς οἰκονομικῆς ὕφεσης, πού ἡ πεῖνα πλησίασε πολλές οἰκογένειες καί ἡ ἀνέχεια εἶναι πλέον ἐξόφθαλμη, γιατί περιφέρεται σέ κάθε δρόμο πόλης ἤ χωριοῦ.
Δέν μπορῶ, ὅμως, νά δικαιολογήσω τήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος καί τήν Πολιτεία, γιατί μέχρι σήμερα δέν ἔδειξαν ἐνδιαφέρον γιά ἕνα τόσο σπουδαῖο κεφαλαιώδους σημασίας θέμα, πού μᾶς ἐκθέτει παγκοσμίως, πού μᾶς προσβάλλει διεθνῶς καί μᾶς ζημιώνει ὡς ὀρθοδόξους, ἐνῶ δημιουργεῖ καί θέμα συνείδησης στόν κάθε Ἕλληνα πολίτη.
Ὅμως ἐδῶ, Μακαριώτατε, δέν ἐπιθυμῶ νά ἀξιολογήσω τή θέση ὅλων τῶν ὑπευθύνων ἀπ΄ἀρχῆς καί μέχρι τῶν ἡμερῶν μας, οὔτε νά καταγράψω τά ἀναρίθμητα καί ἀκαταμάχητα ἐπιχειρήματα γιά τήν ἀναγκαιότητα τοῦ ἔργου.
Μέ τήν ἐπιστολή μου αὐτή θερμότατα Σᾶς παρακαλῶ νά δεχθεῖτε τόν κ. Ἀναγνωστόπουλο, νά συζητήσετε μαζί του, νά τόν συγχαρεῖτε, ἀφοῦ διαθέτει ἕνα τεράστιο χρηματικό ποσό γιά τήν ἔναρξη αὐτοῦ τοῦ ἔργου, τό ὁποῖο ταπεινά θεωρῶ ὅτι πρέπει νά πραγματοποιηθεῖ γιά τούς πιό πάνω λόγους καί γιά τήν ἀξιοπρέπεια τοῦ γένους μας.
Ἀκόμη παρακαλῶ τό θέμα νά εἰσαχθεῖ στήν Ἱερά Σύνοδο καί, ἄν εἶναι δυνατό, νά συζητηθεῖ καί στήν Ἱεραρχία τοῦ μηνός Μαΐου, γιά νά ὑπάρξει μιά δυναμική ἀπόφαση πρός ἀποκατάσταση τῆς τρωθείσης ὑπόληψης τῆς Χώρας μας.»
Ἐν Σπάρτῃ τῇ 24ῃ Μαρτίου 2011