Συνέντευξη στον Κώστα Ζαφειρίου
«Το ποιμαντικό και κοινωνικό χρέος των Ποιμένων της Εκκλησίας εντείνεται και αναπτύσσεται σε περιόδους κρίσεων και κοινωνικής αστάθειας», τονίζει μεταξύ άλλων στη συνέντευξη που παραχώρησε αποκλειστικά στο “ierovima.gr», ο μητροπολίτης Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου κ. Προκόπιος, ο οποίος στο νέο Εκκλησιαστικό έτος θα είναι μέλος της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου καθώς και αντιπρόεδρός της.
Ο πολύπειρος ιεράρχης απαντά στα ερωτήματά μας, όπως ποιες θα είναι οι προτεραιότητες της νέας ΔΙΣ καθώς και σε ποιο βαθμό θα επηρεάσει η οικονομική κρίση και η πολιτική ρευστότητα τα εκκλησιαστικά πράγματα.
Επίσης ο μητροπολίτης Φιλίππων, στην άκρως ενδιαφέρουσα συνέντευξή του στο «ierovima», αναφέρεται στον χωρισμό Εκκλησίας και Πολιτείας, στην «αμύθητη εκκλησιαστική περιουσία»,ενώ απαντά σε εκείνους τους κληρικούς και λαϊκούς «που επιλέγουν την επαίσχυντη ανωνυμία ή την απαξίωση της δημοσιογραφικής δεοντολογίας».
Το κείμενο της αποκλειστικής συνέντευξης έχει ως ακολούθως:
ierovima:Σεβασμιώτατε, ποιές εκτιμάτε πως πρέπει να είναι οι προτεραιότητες της νέας Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, της οποίας θα είσθε Αντιπρόεδρος; Υπάρχουν ειδικά θέματα που θα απασχολήσουν την Δ.Ι.Σ.;
Μητροπολίτης Φιλίππων: Βασιζόμενος εις τα όσα ορίζουν οι Ιεροί Κανόνες της Εκκλησίας και η εκκλησιαστική νομοθεσία της Πολιτείας δια την οργάνωση και τις αρμοδιότητες των Συνοδικών Οργάνων, θα σας έλεγα πως ό,τι απειλεί ή διασαλεύει και απειλεί την πνευματική ζωή και την εκκλησιαστική ευταξία συνιστά προτεραιότητα δια την Ιεραρχία, το σύνολο των Επισκόπων, που είναι η ανωτάτη εκκλησιαστiκή Αρχή, και τη Διαρκή Ιερά Σύνοδο, που την εκπροσωπεί.
Ειδικά, η Διαρκής, η οποία με τη νέα της 12μελή σύνθεση, αρχίζει τις εργασίες της από την 1η Σεπτεμβρίου, είναι το διαρκές διοικητικό όργανο της Εκκλησίας μας, και με μόνιμο Πρόεδρο της τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος, άμεσα και συλλογικά αντιμετωπίζει κάθε ζήτημα, τακτικό ή έκτακτο, που ανακύπτει. Αυτό στην πράξη σημαίνει, ότι όλα τα Συνοδικά Μέλη συμπροβληματίζονται και συναποφασίζουν, πάντοτε μέσα στα πλαίσια των ιερών Κανόνων και των παραδόσεων και των νόμων της Πολιτείας. Ως εντολοδόχοι της Ιεραρχίας, υλοποιούν τις αποφάσεις Εκείνης καί προετοιμάζουν τα θέματα που θα την απασχολήσουν στην κατ' έτος σύγκλησή Της. Και ως εκπρόσωποι Της, αφού με ευαισθησία αφουγκράζονται και αποκωδικοποιούν τά μηνύματα των καιρών, προσλαμβάνουν τις αγωνίες και τους προβληματισμούς του Πληρώματος και επομένως άμεσα αντιμετωπίζουν την εκκλησιαστική και κοινωνική καθημερινότητα με συνείδηση ευθύνης. Συνεπώς οι προτεραιότητες και τα ειδικά θέματα αντιμετωπίζονται όταν προκύπτουν. Δεν προκαθορίζονται. Πάντως προέχει η προετοιμασία και η ετοιμότητα δια την άμεση και αποτελεσματική επίλυσή τους.
ierovima: Σε ποιό βαθμό Σεβασμιώτατε, η οικονομική κρίση και η πολιτική ρευστότητα θα επηρεάσουν τα εκκλησιαστικά πράγματα;
Μητροπολίτης Φιλίππων: Η συνείδηση της Συνοδικής ευθύνης υπαγορεύει τη συνεπή και συνεχή διακονία των πνευματικών και υλικών αναγκών του λαού. Το ποιμαντικό και κοινωνικό χρέος των Ποιμένων της Εκκλησίας εντείνεται και αναπτύσσεται σε περιόδους κρίσεων και πολιτικής αστάθειας. Επηρεάζει, λοιπόν, η απότοκος της ηθικής και κοινωνικής κρίσεως οικονομική κρίση, πρός την κατεύθυνση του να γίνει περισσότερο ουσιαστικό και αποτελεσματικό το ποιμαντικό μας έργο. Η κρίση γίνεται πρόκληση και πρόσκληση δια την ανάπτυξη προγραμμάτων κοινωνικής προσφοράς και ευποιΐας. Αυτό που γίνεται ανά τη Χώρα. Έχοντας στήριγμα και τα διαθέσιμα της Εκκλησίας και τις εκούσιες προσφορές εκείνων, που εξακολουθούν να μας εμπιστεύονται, ανεπηρέαστοι από τις προκατειλημμένες και άδικες, τις περισσότερες φορές, σκόπιμες φωνασκίες. Με τον τρόπο αυτό στηρίζουμε τους κλονιζομένους, συντηρούμε την ελπίδα και αποζητούμε την ενίσχυση του Θεού για να ξεπεραστούν όλες οι δυσκολίες ώστε να σκηνώσει η γαλήνη στις ψυχές μας και η ηρεμία και η πρόοδος στη Χώρα μας. Ως πρός την πολιτική ρευστότητα και αστάθεια, που αναφέρετε, σας διαβεβαιώ ότι ευχόμαστε και προσδοκούμε την ευστάθεια την κοινωνική ειρήνη και ομοψυχία.
Αν όμως στον συσχετισμό της πολιτικής ρευστότητας με τα εκκλησιαστικά πράγματα υπονοείται η όποια μεταβολή στην αρμονική και συνάλληλη πορεία Εκκλησίας και Πολιτείας, η πρωτοβουλία και οι ευθύνες ανήκουν εις την δεύτερη, εφ' όσον η Εκκλησία δεν ζητά χωρισμό. Ή αν αναφέρεσθε έμμεσα σε θέματα εκκλησιαστικής περιουσίας, στο ευνομούμενο Κράτος δικαίου με οδηγό την από το παρελθόν εμπειρία, υπάρχουν οι κανονικές και νόμιμες λύσεις. Αντί των όσων κάθε φορά υποστηρίζουν οι από άγνοια ομιλούντες δια την αμύθητη εκκλησιαστική περιουσία, όπως και δια το αφορολόγητό Της, ας βάλουν τα χέρια τους «εις τον τύπον των ήλων» της πραγματικότητος και της αληθείας και τότε, ασφαλώς, θ' αλλάξουν γνώμη.
ierovima:Στο νέο Εκκλησιαστικό Έτος, υπάρχει κάτι που σας ανησυχεί ιδιαίτερα;
Μητροπολίτης Φιλίππων : Δεν είναι σκόπιμη, ούτε έχει ιδιαίτερη σημασία η πρόβλεψη και απαρίθμηση όσων ιδιαίτερα με απασχολούν. Η εκκλησιαστική εμπειρία υπαγορεύει και απαγορεύει στους Ποιμένες να μεταφέρουν και ν' ακολουθούν κοσμικές και πολιτικές μεθόδους στο χώρο της Εκκλησίας. Δεν χρειάζονται «προγραμματικές δηλώσεις». Η εκκοσμίκευση Της μόνο βλάπτει και πουθενά δεν ωφελεί.
Η Διοικούσα και Ποιμαίνουσα Εκκλησία, χωρίς να πολιτεύεται, ασκεί με συνέπεια τις εκκλησιαστικές της αρμοδιότητες. Δηλαδή επαγρυπνεί και μεριμνά δια την τήρηση και την ενότητα της πίστεως, συμβουλεύει την εφαρμογή των αρχών της ηθικής στον κοινωνικό βίο, προασπίζεται τα δίκαια Της και είναι πάντοτε έτοιμη να συνεργασθεί με την Πολιτεία σε θέματα κοινού ενδιαφέροντος, όπως η κοινωνική ευποιΐα, η ενότητα και ομοψυχία του λαού, η έξοδος από την πολύμορφη και πολυεπίπεδη κρίση. Με τη συμβολή όλων να ανακοπεί η πτωτική πορεία, ώστε πρίν φθάσουμε στο τελευταίο σκαλοπάτι της σκάλας του κακού, ν' αρχίσει η βελτίωση σε όλες τις πτυχές του βίου, με ζωντανή τη πίστη εις τον Θεό και βέβαιη την ελπίδα της προκοπής. Αυτά με απασχολούν και συνέχουν την ψυχή μου.
Αλλά, τελειώνοντας, δώστε μου, σας παρακαλώ, την δυνατότητα να κάμω δύο διευκρινίσεις :
Η πρώτη: Οι απαντήσεις μου στα ερωτήματά σας δόθηκαν με την πεποίθηση, ότι το περιεχόμενο τους είναι εναρμονισμένο με την διδασκαλία και την ιεροκανονική παράδοση της Εκκλησίας. Χωρίς να δεσμεύουν άλλους, πολύ περισσότερον τα αρμόδια Συνοδικά Όργανα, αποτελούν υποκειμενικές απόψεις, κρίσεις και εκτιμήσεις ενός μέλους της Ιεραρχίας και της νέας Διαρκούς Συνόδου.
Και η δεύτερη: Τα Μέλη της Διαρκούς και της Συνόδου της Ιεραρχίας διατηρούν ευαίσθητη την αρχιερατική συνείδηση και ακέραιο το χρέος της ευθύνης στη Συνοδική λειτουργία. Δεν έχουν καμμία απολύτως σχέση με τις ψυχαναλυτικές διαπιστώσεις κληρικών ή λαϊκών, που επιλέγουν την επαίσχυντη ανωνυμία ή την απαξίωση της δημοσιογραφικής δεοντολογίας. Αυτές οι συμπεριφορές, χαρακτηριστικές ψυχολογικές προβολές, φανερώνουν τον ψυχισμό τους και δείχνουν, πως παραμένουν νοσταλγοί μεθόδων του όχι του μακρινού παρελθόντος.