Εκκλησία της Ελλάδος | Δημοσίευση: 10/07/2012
(εκ του Ι.Ν.) Μέσα σε συγκινητική ατμόσφαιρα τελέσθηκε στον Ιερό Ναό Αγίας Μαρίνης Ηλιουπόλεως, Ιερό Μνημόσυνο, για τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Κυπριανό και τους Εθνομάρτυρες της 9ης Ιουλίου 1821, για τους Κυπρίους και Ελλαδίτες που έπεσαν κατά τη διάρκεια του προδοτικού πραξικοπήματος αλλά και κατά την βάρβαρη τουρκική εισβολή στην Κύπρο.
Το μνημόσυνο τέλεσε ο παρεπιδημών στην Αθήνα, Μητροπολίτης Κυρηνείας, έξαρχος Λαπήθου και Καραβά Χρυσόστομος, ο οποίος προηγουμένως τέλεσε την Θεία Λειτουργία, στην οποία παρέστη συμπροσευχόμενος και ο Δημοτικός Σύμβουλος Ιωάννης Πούλος.
Αμέσως μετά το μνημόσυνο τιμήθηκε ο Ηλιουπολίτης Διονύσιος Πατεράκης, για την ηρωική συμμετοχή του στον Κυπριακό αγώνα. Το μετάλλιο τιμής ένεκεν, εκ μέρους της ενορίας, επέδωσε ο Μητροπολίτης Χρυσόστομος, ενώ ο τιμηθείς συγκλόνισε τους εκκλησιασθέντες κατά την ευχαριστήριο προσλαλιά του, λέγοντας μεταξύ άλλων για τους νεκρούς συναδέλφους του "τ΄αδέλφια μου που χάθηκαν από τους δυό συμμάχους την Κύπρο ελευθερώσετε φωνάζουν απ΄ τους τάφους. Θεέ μου σήμανε κάποτε της λευτεριάς καμπάνα και με στοργή ν΄αγκαλιαστεί η κόρη με την μάνα".
Ακολούθως ο Μητροπολίτης Κυρηνείας κατά την ομιλία του μίλησε για την σημερινή κρίση λέγοντας «χρειάζεται μετάνοια,αγάπη προς τον συνάνθρωπο και να ξεναεπιστρέψουμε στα λόγια του Ευαγγελίου να μάθουμε δηλαδή να αγαπούμε ο ένας τον άλλον, να θυσιαζόμαστε ο ένας για τον άλλον, ενώ σήμερα δυστυχώς προσπαθούμε να θυσιάζουμε τους άλλους για να περνούμε εμείς καλά» συνεχίζοντας αναφέρθηκε στο ιδανικό της ελευθερίας και στην επαρχία Του αναφέροντας «δυστυχώς η λαχούσα μοι επαρχία Κερήνεια, της οποίας ηγούμαι ως Μητροπολίτης, είναι εξ ολοκλήρου κατεχόμενη, αγωνιζόμαστε όπως και οι προκάτοχοι μου, να βρισκόμαστε κοντά στο λαό, και αν οι πολιτικοί μας προσπαθούν να πείσουν τις ξένες κυβερνήσεις και τους διπλωμάτες ότι η Κερύνεια είναι ξεχασμένη, ότι πλέον οι νέες γενιές που γεννιούνται μετά το ΄74 στην προσφυγιά, πως δεν θυμούνται την Κερύνεια και όλη την κατεχόμενη επαρχία, πως πρέπει να την έχουμε ξεγραμμένη, δεν θα τους κάμουμε αυτό το χατίρι, διότι πολλοί και όπως και η μακαρισμένη μάνα μου εδώ και 38 χρόνια, όταν ξυπνούσε το παράπονο της ήταν -γίνεται γιέ μου στον 21ο αιώνα να υπάρχει τέτοια αδικία, να μας διώξουν από τα σπίτια μας και να μην μπορούμε να πάμε πίσω.»