Χειροτονία διακόνου από τον Μαντινείας

Την Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2014, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μαντινείας  και Κυνουρίας κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ χοροστάτησε στον Όρθρο και προεξήρχε της Αρχιερατικής Θείας Λειτουργίας στον ενοριακό Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Πάπαρι Μαντινείας, κατά την διάρκεια της οποίας τέλεσε την εις Διάκονον χειροτονίαν του π. Αριστείδου Ηλ.  Σκόρδου, ο οποίος εισέρχεται στον έγγαμο Ιερό κλήρο της Ιεράς Μητροπόλεως μας. Ο π. Αριστείδης  κατάγεται από το χωριό Πάπαρι  και είναι απόφοιτος της Ανωτάτης Εκκλησιαστικής Σχολής   Αθηνών.

Η χειροτονία του νέου διακόνου πραγματοποιήθηκε εν μέσω  πολυπληθούς εκκλησιάσματος από το χωριό Πάπαρι και την γύρω περιοχή της Αρχιερατικής Περιφερείας Βαλτετσίου, αλλά και συγχωριανών  από την Αθήνα.

 Στην ομιλία του ο νέος Διάκονος αναφέρθηκε με πολλή συγκίνηση στην ευλογημένη  πορεία που τον οδήγησε στη μεγάλη απόφαση να Ιερωθεί   και ευχαρίστησε θερμά όλους όσους τον στήριξαν στη ζωή του και τον χειραγώγησαν, λέγοντας χαρακτηριστικά:

«Η Θεία Χάρις η πάντοτε τα ασθενή θεραπεύουσα

και τα ελλείποντα αναπληρούσα»

Σεβασμιώτατε  Μητροπολίτα

Μαντινείας & Κυνουρίας κ.κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΕ,

Σεβαστοί Πατέρες,

Αγαπητοί εν Χριστώ Αδελφοί,

        Είναι τα Άγια λόγια, που ακούει ο κάθε Ιερέας κατά την ώρα της χειροτονίας του.

Γίνεται από την πρώτη στιγμή σαφές, ότι το έργο που αναλαμβάνει ο Ιερέας δεν είναι μετρημένο στα ανθρώπινα μέτρα, αλλά τα υπερβαίνει σε πολύ μεγάλο βαθμό, αφού είναι φτιαγμένο με τα μέτρα του Θεού.

Η Ιεροσύνη είναι το Δώρο του Τριαδικού Θεού προς τον άνθρωπο.

Ο χοϊκός Άνθρωπος γίνεται φορέας της θείας Χάριτος για να απεκδυθεί τον Παλαιό άνθρωπο και  να μεταδίδει στην Χριστιανική κοινότητα Σώμα και Αίμα Χριστού κηρύττοντας την Αλήθεια ώστε να εκπληρωθεί ο σκοπός του κάθε Χριστιανού, δηλαδή η αιώνια Ζωή.

Ο Ιερέας  είναι ο εργάτης του αμπελώνος Χριστού, πρέπει να αυξάνει τα πνευματικά του τάλαντα,  έτσι ώστε να είναι παράδειγμα για τους υπόλοιπους Χριστιανούς, για να τους οδηγήσει στο δρόμο της Εκκλησίας.

Έτσι και εγώ Σεβασμιώτατε, σήμερα δέχομαι και αποδέχομαι αυτό το Δώρο, μέσω των Αγίων Χειρών σας και συναισθανόμενος την αναξιότητά μου προσεύχομαι να αδειάσει η καρδιά μου από σκέψεις, επιθυμίες και μέριμνες βιοτικές για να προσφέρω τον εαυτό μου ανοιχτό  και καθάριο στη σοφία του Θεού και να γίνω πιστός στρατιώτης του Αρχηγού της ζωής, Χριστού.

Δεχόμενος αυτό το δώρο της Ιεροσύνης οφείλω να αγωνίζομαι με ταπεινοσύνη ώστε να ζήσω εν μετανοία αυτό το Μέγα  μυστήριο.

 Έτσι επιτυγχάνετε συνδυαστικά  να κάνω περήφανο και εσάς που σε λίγο θα  θέσετε την χείρα σας επί της κεφαλής μου και  θα με εμπιστευτείτε κάνοντάς με λειτουργό του Υψίστου.

Βαθιά συγκίνηση με διακατέχει Άγιε Γέροντα  την Ιερή αυτή στιγμή, που βρίσκομαι ενώπιόν Σας, συναισθανόμενος βαθύτατα αυτό το υψηλό Λειτούργημα της Ιερατικής Κλήσεως, γιατί ο πόθος που είχα από παιδί σήμερα παίρνει Σάρκα και Οστά στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου στο χωριό σας, στο χωριό μας, στο Αγαπημένο μας Πάπαρι Αρκαδίας.

 Είμαι ιδιαίτερα συγκινημένος  γιατί σε αυτόν τον Ιερό Ναό, στον Άγιο Νικόλα μας, ξεκίνησε να διαγράφετε η Χριστιανική μου πορεία.

Στο κέντρο αυτού του Ιερού Ναού ο μακαριστός παπα – Κώστας Παπανικολάου ο γνωστός Παπακωτσιούλας  με βάπτισε, εν  συνεχεία, μου μετέδωσε την πρώτη μου Θεία Ευχαριστία και ύστερα σαν παπαδάκι διακονούσα στο Ιερό μαζί με τα άλλα παιδιά.

Στην συνέχεια  υπηρέτησα στο Αναλόγιο  ως  Ιεροψάλτης και προσφάτως προσέφερα εκ της Θέσεως του  Εκκλησιαστικού Επιτρόπου.

Σεβασμιώτατε η ζωή μου είναι συνυφασμένη με τον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου και σας Ευχαριστώ που επιλέξατε αυτό το σπουδαίο Δώρο, δηλαδή να  μου δώσετε σε αυτόν  εδώ τον Ιερό Ναό τον Α΄ Βαθμό της Ιεροσύνης.

 Από την πρώτη στιγμή που στάθηκα ταπεινά μπροστά σας ζητώντας την συστατική επιστολή για την Ριζάρειο Εκκλησιαστική Σχολή εκφράζοντάς σας τον πόθο ότι κάποια στιγμή θα ήθελα να Ιερωθώ.

 Εσείς με στηρίξατε όχι μόνο τότε αλλά και μετά από τέσσερα χρόνια που ήρθα να σας ξαναζητήσω συστατική επιστολή για την Ανώτατη Εκκλησιαστική Ακαδημία Αθηνών.

Κάθε φορά που σας συναντούσα τα λόγια σας ήταν νουθετικά προς το πρόσωπό μου και προσπαθούσα να κάνω πράξη αυτά που μου λέγατε με Αγάπη Χριστού.

Σας ευγνωμονούμε Σεβασμιώτατε που όταν ήρθαμε με την σύζυγό μου Ιωάννα  να σας επισκεφθούμε και να σας προσκαλέσουμε στο Γάμο μας εσείς όχι μόνο δεχθήκατε την πρόσκληση αλλά μας τιμήσατε και μας παντρέψατε.

Αυτό είναι μεγάλη τιμή για εμάς.

Και να τώρα ήλθε το πλήρωμα του χρόνου ώστε σήμερα να λαμβάνω τον πρώτο βαθμό της Ιεροσύνης από τα Άγια και Τίμια χέρια σας.

Σας ευχαριστώ για την περισσή Πατρική Αγάπη που μου δείχνετε και για την εμπιστοσύνη με την οποία με περιβάλλετε έως σήμερα.

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να εκφράσω με ην άδειά σας τις ευχαριστίες μου προς κάποια πρόσωπα που συνέβαλλαν και αυτά στην διαχρονική πορεία της Ιερατικής μου κλήσεως.

Αρχικά  ευχαριστώ τον Πνευματικό μου καθοδηγητή Αρχιμανδρίτη πατέρα Θεόκλητο Ντούλια ο οποίος από την εφηβική μου ηλικία με αγκάλιασε πατρικά φυτεύοντας μέσα μου τον Χριστό.

 Όλα αυτά τα χρόνια στάθηκε στο πλευρό μου ενισχύοντάς με στην πνευματική μου πορεία, με τις συμβουλές και τη συμπαράστασή του με έκανε να νιώθω ασφάλεια και σιγουριά.

Ευχαριστώ τον πατέρα Ιωάννη Σουρλίγγα προϊστάμενο του Μητροπολιτικού Ι. Ν. Αγίου Βασιλείου Τριπόλεως και εφημέριο του Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου Πάπαρι που σαν μεγάλος αδερφός με πήρε από το χέρι και με μύησε στα Εκκλησιαστικά δρώμενα.

 Στον πατέρα Ιωάννη οφείλω πάρα πολλά για όσα μου έμαθε μέσα από την συνύπαρξή μας στο Εκκλησιαστικό Συμβούλιο.

Στο πλευρό του βρήκα τον μεγάλο αδερφό που μου έλειπε μου έδειξε πώς να ξεχωρίζω το σωστό από το λάθος και το καλό από το κακό. Ακόμα τον ευχαριστώ γιατί μαζί με την Πρεσβυτέρα του Ελένη, μας άνοιξαν το σπίτι τους και γίναμε μαζί με τη σύζυγό μου Γιαννούλα μέρος της οικογενείας τους αφού μας στεφάνωσαν.

 Παπαγιάννη μου έτσι σε ξέρω, έτσι σε λέω, έτσι θα σε λέω. Θυμήσου με στις προσευχές σου. Τι να πρωτοθυμηθώ.

Σε ευχαριστώ για όλα.

Αυτή τη στιγμή θα ήθελα να ευχαριστήσω την πολυαγαπημένη σύντροφο της ζωής μου, την συνοδοιπόρο μου, Ιωάννα.

Θέλω να γνωρίζεις ότι στο πρόσωπό σου βρήκα την εκπλήρωση του Ιερού μου πόθου.

Πάντοτε άοκνη, με  απέραντο ζήλο, με φόβο  Θεού, διακατέχεσαι  πάντοτε στη ζωή σου.

 Εύχομαι η Παναγία να είναι πάντοτε στο πλευρό μας και  να  μας  φωτίζει  καθοδηγώντας  και  στηρίζοντάς μας.

Ακόμα θα ήθελα να ευχαριστήσω τους αγαπημένους μου γονείς Ηλία και Βασιλική που με την σωστή τους ανατροφή, με φόβο Θεού αλλά και αγάπη με οδήγησαν πρώτοι στην Εκκλησία.

Χωρίς την εν Χριστώ ανατροφή και αγάπη σας σεβαστοί μου γονείς δεν θα ήμουν εδώ σήμερα.

Με στηρίξατε σε κάθε μου απόφαση για αυτό σας είμαι ευγνώμων.

 Ευχαριστώ πολύ τα αδέρφια μου Σταυρούλα, Θεοφάνη και Ιωάννη που πάντοτε   με στηρίζουν  σε κάθε μου απόφαση.

Προσεύχομαι για  την οικογένεια της συζύγου μου, τους γονείς της Σταύρο και Παναγιώτα, τα αδέρφια της και τους λοιπούς οικείους τους, που με δέχτηκαν στην οικογένειά τους με αγάπη, σαν να είμαι δικό τους παιδί, δικός τους αδελφός.

Ευχαριστώ τους πολυαγαπημένους μου παππούδες Αριστείδη  και Θεοφάνη και τη γιαγιά μου Γιαννούλα, που με αγαπούν και με στηρίζουν και με ανέθρεψαν με τους γονείς μου εν νουθεσία Κυρίου.

Είναι Ιερό μου χρέος να μακαρίσω την σεβαστή γιαγιά μου Σταυρούλα, που αναπαύεται εν Κυρίω και συναγάλλεται  μετά των Αγίων των Αγγέλων συμμετέχοντας στη σημερινή ξεχωριστή ημέρα για μένα.

Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω τους Ιερείς της Αρχιερατικής Περιφερείας Βαλτετσίου, π. Γεώργιο Κωστόγιαννη  Εφημέριο του Ι.Ν. Αγίου Νικολάου Ασέας και Αγίας Αικατερίνης Τριπόλεως, τον π. Λάμπρο Αποστολόπουλο  εφημέριο της Ενορίας  Λιανού και Αθηναίου και  όλους τους Ιερείς της Μητροπόλεώς μας που με στήριξαν και με το καλό του λόγο και την προσευχή τους καθώς και τους συμμετέχοντας Ιερείς που  σήμερα συμπροσεύχονται για μένα  στην Προσωπική μου Πεντηκοστή..

Εκ βάθους Καρδίας ευχαριστώ στην κυρία Κων/να Παπαδοπούλου ή αλλιώς την κυρά Ντίνα που όλα αυτά τα χρόνια με στήριξε σαν παιδί της, με προστάτευσε όπου χρειάστηκε με αγκάλιασε με περισσή αγάπη.

Παράλειψις θα ήταν να μην μνημονεύσω  τον μακαριστό σύζυγό της  Θεόδωρο Παπαδόπουλο ή αλλιώς κυρ Θοδωρή.

Στον άνθρωπο αυτό χρωστάω το ότι μυήθηκα στην Ιεροψαλτική τέχνη και σήμερα αναξίως υμνολογώ τον Θεό.

Αυτός ήταν ο άνθρωπος που με ανέβασε στο Ψαλτήρι μόλις σε ηλικία 10 ετών.

 Ο Θεός να αναπαύσει την ψυχούλα του.

Ευχαριστίες οφείλω  στον κ. Γεώργιο Παπαδόπουλο νυν Ιεροψάλτη του Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου Πάπαρι που με αγαπάει σαν δικό του παιδί και με στηρίζει μέχρι σήμερα.

Ακόμα ευχαριστώ τις οικογένειες του κ.  Δημητρίου Τσάφου και της κ. Ευγενίας  Αρμούτη μελών  του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου του Αγίου Νικολάου που συνεργαστήκαμε άριστα για  τόσα χρόνια.

Ευχαριστώ  όλους τους συγγενείς μου που με στήριξαν έως σήμερα, τους κατοίκους του χωριού Πάπαρι, τους κατοίκους και το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο του Προφήτου Ηλίου Δάφνης – Μανιατίου και τους κατοίκους όλων των χωριών του Δήμου Βαλτετσίου που είχαν έναν καλό λόγο να πουν.

Ξεχωριστή ήταν και η στήριξη  των προσωπικών μου αδελφικών φίλων Νικολάου,  Χρήστου και Δημητρίου που μόνο καλές στιγμές θα έχω να θυμάμαι από αυτούς.

Θα προσεύχομαι για  τους καθηγητές της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής Αθηνών και Ανωτάτης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Αθηνών που μου δίδαξαν τα Ιερά Γράμματα.

Άριστη ήταν η συνεργασία μου  με τον Διευθυντή του Πολυκαταστήματος «Α/Β Βασιλόπουλος», κ. Ανδρέα Καραβούλια, τους λοιπούς συνεργάτες της διοικήσεως και  όλους του Υπαλλήλους του εν λόγω καταστήματος που με στήριξαν έως την σήμερον.

Ευχαριστώ τους παρισταμένους Ιεροψάλτες και όλους τους αδελφούς Παπαραίους για  την παρουσία τους σήμερα εδώ, τους Προέδρους των δύο Συλλόγων του χωριού μας, και όλους όσους οδοιπόρησαν και βρέθηκαν σήμερα κάτω από την χάρη του Αγίου Νικολάου.

Πάντα στην Πρόθεση θα προσεύχομαι για Σας. 

Τέλος Σεβασμιώτατε παρακαλώ να εύχεσθε προς τον Κύριον, την Παναγία μας και τους Αγίους ώστε να αξιωθώ να διακονώ ακατακρίτως την Εκκλησία και η θεία Χάρις να συγχωρεί τις αμαρτίες μου, να καθαρίζει τους λογισμούς μου και να θεραπεύει τις αδυναμίες μου.

Ιδού ο δούλος Κυρίου!

 Γένοιτό μοι Κύριε κατά το ρήμα σου και το Θέλημά σου!

Ενίσχυσε την ιερατική μου διακονία και αξίωσέ με να εισέλθω κα να υπηρετώ εις τα ενδότερα του καταπετάσματος, όπου άγγελοι επιθυμούσι παρακύψαι πρεσβείαις της Υπεραγίας Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, του Αγίου Ενδόξου Νικολάου Επισκόπου Μύρων της Λυκίας του Θαυματουργού, των Αγίων Νεομαρτύρων Δημητρίου και Παύλου Πολιούχων Τριπόλεως, του Αγίου Χαραλάμπους και πάντων σου των Αγίων. Αμήν.

Ο Σεβασμιώτατος Ποιμεναρχης μας απηύθυνε πατρικές συμβουλές και νουθεσίες προς τον χειροτονούμενο, εξήρε το μεγαλείο της Ιερωσύνης και υπογράμμισε ότι ο κληρικός πρέπει να είναι εργατικός, προσεκτικός, φιλακόλουθος, να φοβάται τον Θεό και ντρέπεται τον λαό   έτσι ώστε όλος του ο αγώνας να αποσκοπεί στην πραγμάτωση αγιασμένης πορείας και ζωής με σκοπό την διαφύλαξη του ποιμνίου που ο Κύριος του εμπιστεύεται  κατά την ώρα της χειροτονίας του.

Ευχόμαστε στον νέο Διάκονο της Εκκλησιάς μας καλή διακονία  και  η Χάρις του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού και η Αγάπη του Θεού και Πατρός και κοινωνία του Αγίου Πνεύματος να είναι πάντοτε μαζί του.

Βιογραφικό  Σημείωμα

Ιεροδιακόνου Αριστείδου Ηλ. Σκόρδου