Άρθρο του Κώστα Ζαφειρίου
Κάποιοι ιεράρχες δεν αρκούνται μόνο στα εκκλησιαστικά τους καθήκοντα, αλλά κατεβαίνουν από το θρόνο τους και έρχονται κοντά στο λαό και τα προβλήματά του. Μεταξύ αυτών είναι οι μητροπολίτες Καλαβρύτων Αμβρόσιος, ο Θεσσαλονίκης Άνθιμος, ο Κονίτσης Ανδρέας, ο Γλυφάδας Παύλος, ο Πειραιώς Σεραφείμ και μερικοί άλλοι. Είναι οι μητροπολίτες που έχουν άποψη για θέματα που απασχολούν το ποίμνιό τους όπως κοινωνικά, οικονομικά και εθνικά. Και τις απόψεις τους αυτές τις εκφράζουν όποτε κριθεί απαραίτητο. Είναι οι ιεράρχες που δεν στέκονται προσοχή απέναντι σε Συνοδικές εντολές, αλλά αφουγκράζονται τη λαϊκή βούληση και την εκφράζουν. Πολλές φορές το μήνυμα που δεν μπορεί να στείλει ο λαός προς την πολιτεία το στέλνει ο μητροπολίτης. Άλλωστε, καλό είναι το «Κύριε Ελέησον», αλλά καλό είναι και το «πολιτεία άκουσον…».
Ένας από τους μητροπολίτες αυτούς είναι ο Κονίτσης Ανδρέας ο οποίος τις τελευταίες μέρες στοχοποιήθηκε και κάποιοι του διεμήνυσαν πως πρέπει να σταματήσει να μιλά και να αρκεστεί στα αρχιερατικά του καθήκοντα. Όμως ο αγωνιστής ιεράρχης θεωρεί αρχιερατικό του καθήκον την έκφραση της άποψής του που συχνά πηγάζει από τη λαϊκή βούληση και είναι έκφραση της λαϊκής εντολής και της αγωνίας του λαού για το αύριο.
Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως,Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης κ. ΑΝΔΡΕΑΣ, απαντώντας στην ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της Ιεράς Συνόδου, ἔκανε τὶς ἀκόλουθες Δηλώσεις :
«Ἐξ ἀφορμῆς τοῦ θορύβου ποὺπροκλήθηκε, ὡς μὴ ὤφελε, ἀπὸ τὸ περιεχόμενο τῆς προσφωνήσεώς μου στὴν Βούρμπιανη τοῦ Γράμμου κατὰ τὸ μνημόσυνο τῶν ἡρώων τοῦ ἀντισυμμοριακοῦ ἀγῶνος,τὴν Κυριακὴ 28 Αὐγούστου, ἔχω νὰ παρατηρήσω τὰ ἑξῆς :
1) Τὸ Γραφεῖο Τύπου τῆς Ἱερᾶς Συνόδου ἐξέδωσε ἀνακοίνωση, σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία ἀποτελοῦν προσωπικές μου ἀπόψεις τὰ ὅσα εἶπα στὸν Γράμμο «καὶ ὄχι ἀπόψεις ποὺἔχει υἱοθετήσει ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος». Δὲν γνωρίζω ποιὲς ἐν προκειμένῳ εἶναι οἱ ἀπόψεις τῆς Συνόδου.
2) Ὁ Γενικὸς Γραμματέας Θρησκευμάτων Γ. Καλαντζῆς σὲ δηλώσεις του λέει ὅτι«ὁρισμένοι (ὑπονοῶντας ἐμένα) ἐπιλέγουν νὰ κηρύξουν τὸ λόγο τοῦ μίσους καὶ τῆς σύγκρουσης», «τὴν ἴδια στιγμὴ ποὺ ἡ Ἐπιτροπὴ Διαλόγου μὲ τὴν Ἐκκλησία προσφέρει λύσεις σὲ χρόνια προβλήματα». Καὶ ἐπιλέγει : «Θὰ ἦταν χρήσιμο νὰ ἀντιληφθοῦν (οἱ «ὁρισμένοι», δηλαδὴ ἐγώ) ὅτι πριονίζουν τὸ κλαδὶ ποὺ κάθονται». Δηλώνω εὐθέως καὶ ἄνευ περιστροφῶν, ὅτι οὔτε τὸν κ. Καλαντζῆ γνωρίζω, οὔτε ἄν κάθωμαι σὲ κάποιο ... κλαδί ! Γνωρίζω, ὅμως, τὴνἀγωνία τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ καὶ τὰ πολυποίκιλα καὶ ἐξόχως πιεστικὰ προβλήματά του, καθὼς καὶ τὸ ἐπισκοπικό μου χρέος στὴν ἀκριτικὴ καὶ αἱματοβαμμένη Μητρόπολή μου.
Γι’ αὐτό, ἄς γνωρίζουν καὶ στὴν Ἱερὰ Σύνοδο καὶ στὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας, ὅπως καὶ τὰ διάφορα «ἀλαλάζοντα κύμβαλα» ποὺ βρῆκαν εὐκαιρία νὰ προβοῦν σὲ δηλώσεις ἐναντίον μου γιὰ νὰ βγοῦν ἀπὸ τὴν ἀφάνειά τους, ὅτι αὐτὴ ἡ πολεμικὴ δὲν μὲ φοβίζει καθόλου. Διότι ὡς διάδοχος τοῦ μεγάλου καὶ ἡρωϊκοῦ ἹεράρχουΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ, βάζω ὄχι τὸν θρόνο πάνω ἀπὸ τὶς ἀρχές μου, ἀλλὰ τὶς ἀρχές μου πάνω ἀπὸ χίλιους θρόνους. Κι’ ὅπως ἐτόνισα στὴν λιτανεία τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ (23Αὐγούστου), μόνον ὁ θάνατος θὰ μοῦ κλείσῃ τὸ στόμα. Τελεία καὶ παῦλα ».