Ρεπορτάζ | Δημοσίευση: 23/08/2011
Την πικρία του για την απόφαση της κυβέρνησης να κλείσει το Νοσοκομείο Κυπαρισσίας, εξέφρασε μέσω του «ierovima» ο μητροπολίτης Τριφυλίας και Ολυμπίας κ. Χρυσόστομος. «Είναι λυπηρό να κλείνει ένα νοσοκομείο που εξυπηρετεί ασθενείς όχι μόνο από την Τριφυλία και την Ολυμπία αλλά και από άλλες περιοχές. Οι ιατρικές και νοσηλευτικές υπηρεσίες του νοσοκομείου είναι άριστες και το λέω αυτό εξ ιδίας πείρας, δεδομένου ότι είχα νοσηλευτεί εκεί επί δεκαήμερο».
Ο μητροπολίτης κ. Χρυσόστομος είχε προ μηνός αποστείλει επιστολή στον Υπουργό Υγείας κ. Λοβέρδο και ζητούσε την διατήρηση και αναβάθμιση του νοσοκομείου. Δυστυχώς όμως η επιστολή του σεβασμιωτάτου, δεν επηρέασε την γνώμη του υπουργού.«Δυστυχώς η επαρχία οδηγείται, σε μαρασμό», τόνισε ο μητροπολίτης.
Το πλήρες κείμενο της επιστολής που είχε αποστείλει ο αγωνιστής μητροπολίτης στον κ. Λοβέρδο, έχει ως εξής:
«Εξοχώτατε Κύριε Υπουργέ
Επληροφορήθην ότι εις τα πλαίσια της αναδιαρθρώσεως του τομέως της Υγείας μελετάται και συζητείται από το Υπουργείον σας η υποβάθμισις του Νοσοκομείου Κυπαρισσίας.
Θεωρώ ότι μία τοιαύτη ενέργεια είναι εντελώς άστοχος και αδικαιολόγητος. Αδικεί την υπερεξηκονταετή ιστορίαν προσφοράς του Ιδρύματος αυτού εις την Τριφυλίαν και Ολυμπίαν, ιδρυθέντος διά δωρεάς και εν μέρει χρηματοδοτούμενου υπό κληροδοτημάτων, αλλά και αγνοεί τας συγχρόνους ανάγκας περιθάλψεως των κατοίκων της εκτεταμένης περιοχής ολοκλήρου της Νοτιοδυτικής Πελοποννήσου, οι οποίοι άλλως θα αναγκάζωνται να αναζητούν θεραπείαν εις τα απομεμακρυσμένα Νοσοκομεία των μεγάλων πόλεων.
Την ανεκτίμητον όσον και αναγκαίαν προσφοράν του Νοσοκομείου Κυπαρισσίας διαπιστώνω συνεχώς κατά τας συχνάς ποιμαντικάς επισκέψεις μου προς ενίσχυσιν και παρηγορίαν των εκεί νοσηλευομένων. Την διεπίστωσα όμως και ως ασθενής, νοσηλευθείς πέρυσι επί δεκαήμερον εις αυτό.
Παρ’ ότι πολλοί με συνεβούλευον να διακομισθώ εις κεντρικόν Νοσοκομείον, προετίμησα την παραμονήν μου ενταύθα γνωρίζων καλώς και την προθυμίαν του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, όσον και την ποιότητα των παρεχομένων υπηρεσιών. Το αποτέλεσμα ήτο η πλήρης αποθεραπεία και αποκατάστασις της υγείας μου. Ας σημειώσω δε όταν μετά ταύτα ευρέθην εις Αθήνας και προέβην εις σχετικάς εξετάσεις, ειδικοί καθηγηταί με διεβεβαίωσαν ότι η παρασχεθείσα μοι περίθαλψις ήτο η ενδεδειγμένη, αυτή που θα μου προσεφέρετο εάν κατέφευγον ακόμη και εις Νοσοκομείον τής Ευρώπης.
Ενώνω, λοιπόν, την φωνήν μου μετά των τοπικών αρχών και φορέων και απάντων των πνευματικών μου τέκνων, τίθεμαι αλληλέγγυος εις την προσπάθειαν αυτών δι’ αρτιωτέραν εξυπηρέτησιν αυτών και υποβάλλω την ολόθυμον παράκλησίν μου προς την υμετέραν Εξοχότητα διά την διατήρησιν και αναβάθμισιν του Νοσοκομείου Κυπαρισσίας».