Μέ λειτουργική κατάνυξη, θεολογικό λόγο καί κατά τήν βυζαντινή τάξη ἑορτάσθηκε ἡ Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας στήν ἁγιοτόκο καί μαρτυρική ἀκριτική Ἱ. Μητρόπολη Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν.
Τό ἀπόγευμα τοῦ Σαββάτου ἐτελέσθη Μέγας Ἀρχιερατικός Ἑσπερινός στήν Ἱερά Νέα Μονή Χίου (1042 μ.Χ.), κτίσμα τοῦ αὐτοκράτορος Κωνσταντίνου Θ΄ τοῦ Μονομάχου καί τῶν αὐγουστῶν Ζωῆς τῆς Πορφυρογεννήτου καί τῆς ἀδελφῆς της Θεοδώρας, χοροστατοῦντος τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν κ. Μάρκου μέ τήν συμμετοχή ἱκανοῦ ἀριθμοῦ Κληρικῶν. Τό θεῖο λόγο ἐκήρυξε ὁ Αἰδεσιμολ. Πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Κωνσταντίνου μέ ἱστορική ἀναφορά στά τῆς προσκυνήσεως τῶν ἱερῶν εἰκόνων καί στά γεγονότα τῆς εἰκονομαχίας, λέγων μεταξύ ἄλλων:
«Ο τελικός θρίαμβος της Ορθοδοξίας εναντίον της εικονομαχίας καθιερώθηκε να εορτάζεται την πρώτη Kυριακή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, η οποία ονομάστηκε Kυριακή της Ορθοδοξίας. Kαθιερώθηκε να διαβάζεται το Συνοδικό της Ορθοδοξίας και να λιτανεύονται οι ιερές εικόνες.
Το Συνοδικόν της Ορθοδοξίας είναι οι αποφάσεις της Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου, που αναφέρονται στην προσκύνηση των ιερών Εικόνων. Η ανάγνωσή τους την Kυριακή της Ορθοδοξίας έδωσε τον τίτλο Συνοδικόν της Ορθοδοξίας.
Το Συνοδικόν της Ορθοδοξίας είναι ένα υπέροχο και πολύ συνοπτικό κείμενο, που είναι περίληψη όλης της ορθόδοξης διδασκαλίας της Εκκλησίας μας. Γι’ αυτό και η Εκκλησία το ενέταξε μέσα στην λατρεία της, την Kυριακή της Ορθοδοξίας και διαβάζεται σε στάση προσοχής και προσευχής.
Σε αυτό φαίνεται καθαρά τι είναι η Εκκλησία και ποια είναι τα μέλη της, τι είναι Σύνοδοι και πώς διακρίνονται από τις ψευδοσυνόδους, τι είναι οι άγιοι και πώς γίνονται άγιοι, τι είναι εκκλησιαστικό φρόνημα και πώς σώζεται κανείς.
Όποιος διαβάσει το Συνοδικόν τής Ορθοδοξίας, θα διαπιστώση αμέσως ότι αφ’ ενός μεν αναθεματίζονται οι αιρετικοί, αφ’ ετέρου δε επευφημούνται οι άγιοι Πατέρες και οι Ομολογητές.
Μερικοί σκανδαλίζονται, όταν βλέπουν και ακούν μια τέτοια ενέργεια και μάλιστα όταν ακούν το «ανάθεμα». Οι αναθεματισμοί δεν μπορούν να θεωρηθούν ως φιλοσοφικές έννοιες και ως μισαλλόδοξες καταστάσεις, αλλά ως ιατρικές ενέργειες. Ο αφορισμός έχει την έννοια της επισημοποιήσεως τού αποχωρισμού τού αιρετικού από την Εκκλησία. Οι άγιοι Πατέρες με την πράξη τους αυτή επιβεβαιώνουν την ήδη υπάρχουσα κατάσταση, και εκτός αυτού, βοηθούν τους Xριστιανούς να προφυλάσσονται από την αίρεση – ασθένεια».
Οι αιρετικοί είναι σεσηπότα μέλη της Εκκλησίας, τα οποία είναι ανίατα και γι’ αυτό εκκόπτονται από το Σώμα της Εκκλησίας. Στο Συνοδικόν της Ορθοδοξίας μνημονεύονται όλοι οι αιρετικοί. Με αυτό φαίνεται ότι όλοι οι αιρετικοί χρησιμοποίησαν την ίδια μέθοδο και στην ουσία συμπίπτουν μεταξύ τους».
Τήν Κυριακή ἐτελέσθη μέ βυζαντινή λαμπρότητα Ἀρχιερατική Θ. Λειτουργία στόν Ἱ. Μητροπολιτικό Ναό Χίου στόν Ἱ. Μητροπολιτικό Ναό Χίου παρουσίᾳ ὅλων τῶν τοπικῶν ἀρχῶν, πολλῶν πιστῶν καί ἰδιαιτέρως μεγάλου ἀριθμοῦ νέων τόσο ἀπό τήν Κατασκήνωση τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ὅσο καί σπουδαστῶν τῆς ΑΕΝ Μηχανικῶν Χίου. Ὁ Σεβασμιώτατος ἐκήρυξε ἀναφερόμενος στήν Εὐχαριστιακή διάσταση τῆς Ὀρθοδοξίας καί τήν Χριστολογική, Ἐκκλησιολογική καί Σωτηριολογική Θεολογία της λέγων μεταξύ ἄλλων:
«Mέσα στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία δὲν ἀναπολοῦμε ἱστορικὰ γεγονότα, ἀλλὰ ζοῦμε λειτουργικὰ τὴ σωτηρία ποὺ διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐγένετο καὶ γίνεται. Εἶναι ὅλα παρόντα. Συνεορτάζουν τὰ ἐπουράνια καὶ τὰ ἐπίγεια.
Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία δὲν εἶναι ἕνας ἐσμὸς κοσμικῶς ἐπιτυχημένων καὶ καλῶς διοργανωμένων γιὰ τὴν πρόσκαιρη ζωή. Ἀλλὰ τὸ σύνολο τῶν ἀληθινῶν καὶ ἀπεγνωσμένων ἀπὸ τὶς κοσμικὲς ἐπιτυχίες καὶ εὐτυχίες, ποὺ εἶναι ἀνάξιες τοῦ ἀνθρώπου. Kαὶ καταφεύγουν στὸν Ζωοδότη ποὺ εἶναι «ἡ βοήθεια τῶν ἀβοηθήτων, ἡ ἐλπὶς τῶν ἀπηλπισμένων, ὁ τῶν χειμαζομένων σωτήρ, ὁ τῶν πλεόντων λιμήν, ὁ τῶν νοσούντων ἰατρός».
Στό πέρας τῆς Θ. Λειτουργίας ἔγινε ἡ λιτάνευση τῶν Ἱερῶν Εἰκόνων κατά τήν ὁποία οἱ σχετικές ἀπαγγελίες ἔγιναν πρό τῆς λάρνακος μέ τά λείψανα τοῦ Ἱερομάρτυρος Ἁγίου Πλάτωνος Μητροπολίτου Χίου καί πρό τῆς προθήκης μέ τά ἄμφια τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου.
Μετά τήν Θ. Λειτουργία ὁ Σεβασμιώτατος ἐδεξιώθη τίς τοπικές ἀρχές, τίς κυρίες τῶν φιλανθρωπικῶν σωματείων καί τήν νεότητα στό γραφεῖο του.
(ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ)