Τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων ὑπεδέχθη τήν Δευτέραν, 3ην Φεβρουαρίου 2025, τόν Ἐξοχώτατον Ὑπουργόν Ἐξωτερικῶν τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας κ. Γεώργιον Γεραπετρίτην, εἰς μίαν ἐπίσκεψιν, ἡ ὁποία ἐν τέλει ἐπεσφράγισε τούς βαθεῖς ἱστορικούς καί πνευματικούς δεσμούς μεταξύ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῶν Ἱεροσολύμων καί τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους.
Οὗτος ἐγένετο δεκτός εἰς τό Πατριαρχεῖον, συνοδευόμενος ὑπό ἐκλεκτῆς ἀντιπροσωπείας, ἤτοι τῆς Ἐξοχωτάτης κ. Μαρίας Σολωμοῦ, Πρέσβεως -Πληρεξουσίου Ὑπουργοῦ τῆς Ἑλλάδος, καί τοῦ Ἐξοχωτάτου κ. Δημητρίου Ἀγγελοσοπούλου, Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα. Ἡ παρουσία τοῦ Ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν τῆς Ἑλλάδος εἰς τό Πατριαρχεῖον ἀπέδειξε τόν διαρκῆ ἀδελφικόν δεσμόν τῆς Μητρός Ἐκκλησίας τῶν Ἱεροσολύμων μετά τῆς Ἑλλάδος καί τήν σύνδεσιν αὐτῶν εἰς τήν ἱεράν ἀποστολήν τῆς διασφαλίσεως τῆς Χριστιανικῆς παρουσίας εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν.
Ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων Θεόφιλος Γ΄ μετά τῶν Ἁγιοταφιτῶν Πατέρων ὑπεδέχθη ἐνθέρμως τόν κ. Γεραπετρίτην καί τήν ἀντιπροσωπείαν αὐτοῦ. Ἐν συνεχείᾳ ὁ Μακαριώτατος προσεφώνησε τόν Ὑπουργόν Ἐξωτερικῶν τῆς Ἑλλάδος ὡς ἕπεται:
“Ἐξοχώτατε Ὑπουργέ Ἐξωτερικῶν τῆς Ἑλλάδος κ. Γεραπετρίτη,
Μέ ἰδιαιτέραν χαράν τό Τάγμα τῶν Σπουδαίων, ἡ Ἁγιοταφιτική δηλονότι Ἀδελφότης καί Ἡμεῖς προσωπικῶς ὑποδεχόμεθα τήν Ἡμετέραν Ἐξοχότητα εἰς τό Παλαίφατον Πατριαρχεῖον τῶν Ἱεροσολύμων γνωστόν, εἰς τόν Ἀραβόφωνον καί Ἰσλαμικόν κόσμον ὡς Rum Orthodox.
Ἡ παρουσία σας ἐν μέσῳ ἡμῶν ἐνέχει μεγάλην σημασίαν, δεδομένου ὅτι ἡ ἐνταῦθα ἐπίσκεψίς σας λαμβάνει χώραν ἐν καιρῷ πολεμικῆς κρίσεως καί ἀπροβλέπτων πολιτικῶν ἐξελίξεων διά τήν Μέσην Ἀνατολήν.
Ἡ ab antiquo ἐνεργός καί ἀδιάκοπος Ἀποστολή τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων ἦτο καί παραμένει ἀφ’ ἑνός μέν ἡ διαφύλαξις τῶν Παναγίων Προσκυνημάτων ὡς τόπων λατρείας ἀλλά καί ὡς τόπων ἱστορικῶν καί φυσικῶν μαρτυρίων τῆς Ἱερᾶς Ἱστορίας, ἀφ’ ἑτέρου δέ, ἡ διατήρησις τῆς ἑλληνοχριστιανικῆς κληρονομίας καί ταυτότητος.
Μέ ἄλλα λόγια, τό ἑλληνικόν ἔθνος καί γένος, ὡς ὀρθῶς ἐλέχθη, κατέχει αὐτοφυῆ προνόμια καί ἀπαράγραπτα κυριαρχικά δικαιώματα κατοχυρωμένα διά διεθνῶν συνθηκῶν.
Σημειωτέον ὅτι ἡ ἀποστολή τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος εἶναι ἄρρηκτα συνυφασμένη μέ τήν Ἁγίαν Πόλιν Ἱερουσαλήμ καί τό ἰδιάζον αὐτῆς πολυθρησκευτικόν, πολυπολιτισμικόν καί πολυεθνικόν καί διπλωματικόν καθεστώς, τό γνωστόν ὡς corpus separatum. Τοῦτο ὑποδηλοῖ ὅτι τό ἡμέτερον Rum Orthodox Πατριαρχεῖον παραμένει «ἄχρι τοῦ νῦν» ἡ ἐγγύησις τῆς μή ἀλλοιώσεως τοῦ ὑφισταμένου πολιτικοῦ καί διπλωματικοῦ καθεστῶτος τῆς Ἁγίας Πόλεως Ἱερουσαλήμ. Τούτου ἕνεκεν, τό Ἑλληνορθόδοξον Πατριαρχεῖον εὑρίσκεται σήμερον εἰς τό ἐπίκεντρον τοῦ διπλωματικοῦ ἐνδιαφέροντος τόσον τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως, ὅσον καί τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν τῆς Ἀμερικῆς.
Περιττόν νά εἴπωμεν ὅτι ἡ πνευματική δικαιοδοσία τοῦ Πατριαρχείου, περιλαμβάνει τήν ἐπικράτειαν τοῦ Κράτους τοῦ Ἰσραήλ, τά Παλαιστινιακά κατεχόμενα ἐδάφη, τήν Λωρίδα τῆς δοκιμαζομένης Γάζης, τό Χασιμιτικόν Βασίλειον τῆς Ἰορδανίας καί τό Ἐμιρᾶτον τοῦ Qatar. Ἡ δέ ποιμαντική μέριμνα τοῦ Πατριαρχείου δέν περιστρέφεται εἰς τόν Ἐκκλησιαστικόν καί Πνευματικόν τομέα μόνον, ἀλλά καί εἰς τόν κοινωνικόν καί τόν ἐκπαιδευτικόν τοιοῦτον, διά τῆς λειτουργίας προτύπων Σχολῶν εἰς ὅλην τήν δικαιοδοσίαν τοῦ Πατριαρχείου, συμπεριλαμβανομένης καί τῆς Γάζης.
Κύριε Ὑπουργέ, δέν ὑπερβάλλομεν λέγοντες, ὅτι τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων ἀποτελεῖ ἐπίσης ἐγγύησιν τῆς Χριστιανικῆς παρουσίας γενικώτερον τῶν Rum Orthodox Χριστιανῶν εἰδικώτερον εἰς τήν εὐρυτέραν περιοχήν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς. Καί τοῦτο διότι τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων εἶναι ἡ Ἐκκλησία τοῦ τόπου τῆς Σταυρώσεως τοὐτέστιν τοῦ Γολγοθᾶ καί ἰδιαιτέρως τοῦ Παναγίου Τάφου, τοῦ ἀποτελοῦντος τό σημεῖον ἀναφορᾶς σύμπαντος τοῦ Χριστιανικοῦ κόσμου καί βεβαίως τῆς Οἰκουμενικῆς Ὀρθοδοξίας.
Ὁ αὐτόνομος καί ἀνεξάρτητος καί παλαίφατος θεσμός τοῦ Πατριαρχείου ἐν τῇ Ἁγία Γῇ διαδραματίζει σήμερον ἡγετικόν ρόλον ἀνεγνωρισμένον ὄχι μόνον ἀπό τάς πολιτειακάς ἀρχάς, ἀλλά καί ἀπό τάς ἐκκλησιαστικάς ἀρχάς τῶν ἐνταῦθα ὑφισταμένων ἄλλων δογμάτων.
Τόν ἡγετικόν τοῦτον ρόλον τοῦ Πατριαρχείου ἀπέδειξεν καί ἐπεκέντρωσεν ἡ ὑπό τοῦ Μετσοβίου Πολυτεχνείου Ἀθηνῶν ἀναστήλωσις καί ἀποκατάστασις τοῦ Ἱεροῦ Κουβουκλίου τοῦ Παναγίου Τάφου τοῦ ἔτους 2016.
Εἰς ἀναγνώρισιν τοῦ ποικιλοτρόπως καί παντοιοτρόπως ἐκδηλουμένου ἐνδιαφέροντος τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας καί τῶν κυβερνώντων αὐτῆς, ἰδίως τοῦ σεβαστοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν, παρακαλοῦμεν ὑμᾶς ὅπως δεχθῆτε τά διάσημα τοῦ Παναγίου Τάφου.
Καλῶς ἤλθατε καί ἐπιτυχίαν εἰς τήν δύσκολον καί ἀξιόλογον ἀποστολήν σας”.
Ὁ Μακαριώτατος εἰς τήν προσφώνησιν Αὐτοῦ πρός τόν κ. Ὑπουργόν ἀνέλυσε γλαφυρῶς τήν ἱεράν εὐθύνην τοῦ Πατριαρχείου τῆς διαφυλάξεως τῶν Ἁγίων Τόπων, ὡς ἔργον ἱεραποστολικόν, τό ὁποῖον ὑπερβαίνει τά δεσμά τοῦ χρόνου καί τάς ἀντιξοότητας τῆς ἱστορικῆς ροῆς. Ἐτόνισεν ὅτι, ὡς ὁ Ποιμήν ὁ καλός, ὁ ὁποῖος «τίθησι τήν ψυχήν αὐτοῦ ὑπέρ τῶν προβάτων», (Ἰωάν. 10:11), οὕτως καί ἡ Ἐκκλησία ἵσταται ἀκλόνητος εἰς τήν διαποίμανσιν καί τήν παροχήν ἀνθρωπιστικῶν ὑπηρεσιῶν πρός τό ποίμνιον αὐτῆς ἐν μέσω τῶν τεραστίων προκλήσεων καί ἀσταθειῶν τῆς περιοχῆς.
Πρός ἀναγνώρισιν τῆς συνεχοῦς ὑποστηρίξεως τοῦ Πατριαρχείου καί τῆς διαρκοῦς δεσμεύσεως τῆς Ἑλλάδος διά τήν προστασίαν τῆς Χριστιανικῆς παρουσίας εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν, ὁ Μακαριώτατος ἀπένειμεν εἰς τόν κ. Γεραπετρίτην τήν τιμητική διάκρισιν τοῦ «Ἀνωτέρου Ταξιάρχου τοῦ Τάγματος τῶν Ἱπποτῶν τοῦ Παναγίου Τάφου». Ἡ τιμητική διάκρισις αὐτή ἀποτυπώνει τήν βαθεῖαν ἐκτίμησιν τοῦ Πατριαρχείου πρός τόν ζωτικόν ρόλον, τόν ὁποῖον διεδραμάτισεν ἡ Ἑλλάς εἰς τήν διατήρησιν τῆς ἱερότητος καί ἀκεραιότητος τῶν Ἁγίων Τόπων.
Ἐκφράζων ὁμοῦ τήν βαθεῖαν αὐτοῦ εὐγνωμοσύνην ὁ κ. Ὑπουργός ἐπεβεβαίωσε τό ἱστορικόν καί ἠθικόν καθῆκον τῆς Ἑλλάδας, νά εὑρίσκηται ἐνεργῶς εἰς τό πλευρόν τῆς Μητρός Ἐκκλησίας τῶν Ἱεροσολύμων, δεσμευομένη ὅτι θά ὑποστηρίζῃ πάντα τά θέματα, τά ἀφορῶντα τήν ἱερά ἀποστολήν αὐτῆς. Ἐν πνεύματι ταπεινώσεως καί ἀδελφοσύνης ἐνεπιστεύθη τάς ὑποδείξεις τοῦ Μακαριωτάτου διά τήν καλυτέραν ἐξυπηρέτησιν τῶν ἀναγκῶν τοῦ Πατριαρχείου.
Ὁ Μακαριώτατος, ἐπεσήμανε τήν μεγίστην σημασίαν τῆς διατηρήσεως τοῦ Status Quo εἰς τήν Παλαιάν Πόλιν τῶν Ἱεροσολύμων, διά τήν διασφάλισιν τῆς Ἱερότητος τῶν Ἁγίων Τόπων καί τήν ἐνίσχυσιν τοῦ πνευματικοῦ καί κοινωνικοῦ ἱστοῦ τῶν Χριστιανῶν πιστῶν. Ἐπί πλέον ἀνέλυσε τόν σημαντικώτατον ρόλον τοῦ Πατριαρχείου ὡς τῆς μοναδικῆς Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας εἰς τήν περιοχήν, ἡ ὁποία φέρει τήν ἱεράν εὐθύνην τῆς προωθήσεως τῆς ἑνότητος μεταξύ τῶν Χριστιανικῶν κοινοτήτων, καί ἡ ὁποία ταυτοχρόνως διασφαλίζει τήν προστασίαν τους ἐν μέσῳ τῶν αὐξανομένων πιέσεων.
Ἰδιαιτέραν ἀνησυχίαν προκαλεῖ ἡ κατάστασις τῶν ἐγχωρίων Χριστιανικῶν Κοινοτήτων, αἱ ὁποῖαι ἀντιμετωπίζουν προκλήσεις χωρίς προηγούμενον εἰς τήν γῆν τῆς ἐπιγείου διακονίας τοῦ Χριστοῦ. Ὁ Μακαριώτατος ἀνέπτυξε τήν σταθεράν δέσμευσιν τοῦ Πατριαρχείου διά τήν προστασίαν τῶν ἱστορικῶν Μονῶν καί Ναῶν αὐτοῦ, συμπεριλαμβανομένων τῶν εἴκοσι Μονῶν τῶν εὑρισκομένων ἐντός τῆς Παλαιᾶς Πόλεως τῶν Ἱεροσολύμων καί εἰς ἄλλα σημεῖα στρατηγικῆς σημασίας. Ἐπίσης, ἀνέλυσε τήν σοβαράν ἀνθρωπιστικήν κρίσιν, τήν ὁποίαν ἀντιμετωπίζει ὁ ἄμαχος πληθυσμός εἰς τήν Γάζαν, συμπεριλαμβανομένης τῆς Χριστιανικῆς Κοινότητος, πρός τήν ὁποίαν τό Πατριαρχεῖον παραμένει ἀκλόνητος πυλών διακονίας, προστασίας καί ἐλπίδος. Ἐξετάζων τά δεδομένα ταῦτα, ὁ κ. Ὑπουργός ἐπανέλαβε τήν ἀπόφασιν τῆς Ἑλλάδος, ὅπως παραμείνει ἀλληλέγγυος πρός τό Πατριαρχεῖον καί ἐδεσμεύθη διά τήν πρακτικήν ὑποστήριξιν τῶν συνεχιζομένων προσπαθειῶν ἀποκαταταστάσεως τῆς ζωῆς εἰς τήν Γάζαν.
Ἕτερον θέμα συζητήσεως μεταξύ των ἦτο ἡ κρισιμότης τῶν ἀκαδημαϊκῶν εὐκαιριῶν τῆς νεολαίας τῆς Παλαιστίνης. Ὁ Μακαριώτατος ἐτόνισε τήν ἀνάγκην ἀνανεώσεως τῶν προγραμμάτων ὑποτροφιῶν διά νέους, οἱ ὁποῖοι ἐπιθυμοῦν νά σπουδάσουν εἰς τά Ἑλληνικά Ἀνώτερα καί Ἀνώτατα ἐκπαιδευτικά Ἱδρύματα, ἀναγνωρίζων ὅτι ἡ πνευματική καί διανοητική ἐπιμόρφωσις τῶν μελλοντικῶν γενεῶν εἶναι ζωτικῆς σημασίας διά τήν συνέχειαν τῆς Χριστιανικῆς ζωῆς εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν. Ὁ δέ κ. Ὑπουργός, ἐξέφρασε τήν προθυμίαν αὐτοῦ νά ἐξετάσῃ νέας ὁδούς ἐκπαιδευτικῆς ὑποστηρίξεως, ἀναγνωρίζων ὅτι ἡ ἐνίσχυσις τῆς Χριστιανικῆς παρουσίας ἔγκειται τόσον εἰς τήν διατήρησιν τῶν ἱερῶν τόπων, ὅσον καί εἰς τήν ἐνδυνάμωσιν τῶν πιστῶν μέσω τῆς γνώσεως καί τοῦ φωτισμοῦ.
Ὡς ἐπισφράγισιν ταύτης τῆς ἀδελφικῆς συναντήσεως ὁ Μακαριώτατος καί ὁ κ. Ὑπουργός ἐπεβεβαίωσαν καί πάλιν τήν κοινήν τους δέσμευσιν καί ἐμπιστοσύνην εἰς τάς ἀρχάς τῆς πίστεως, τῆς εἰρήνης καί τῆς προστασίας τῆς Ἱερᾶς κληρονομίας καί τοῦ Χριστιανισμοῦ εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν. Ὡς ἔνδειξιν ἀμοιβαίου σεβασμοῦ, ἀντηλλάγησαν τά καθιερωμένα δῶρα, συμβολίζοντα τόν ἀδιάρρηκτον δεσμόν μεταξύ τῆς Μητρός Ἐκκλησίας τῶν Ἱεροσολύμων καί τῆς Ἑλλάδος.
Τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων παραμένει σταθερόν εἰς τήν ἱεράν ἀποστολήν του, ἡ ὁποία ἀντέχει πλέον τῶν δύο χιλιετηρίδων. Εἰς τούς δυσκόλους τούτους καιρούς, οἱ λόγοι τοῦ Κυρίου ἀποτελοῦν φάρον ἀληθείας: «Μακάριοι οἱ εἰρηνοποιοί, ὅτι αὐτοί υἱοί Θεοῦ κληθήσονται», (Ματθ. 5:9). Ὡς Μητηρ τῶν Ἐκκλησιῶν, τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων θά συνεχίσῃ μαρτυροῦν τό Εὐαγγέλιον, ὡς ἀκλόνητος φύλαξ τῆς πίστεως, τῆς ἑνότητος καί τῆς εἰρήνης, ὡς ἐγγυητής τῆς διατηρήσεως τῆς σταθερᾶς καί ἀμεταβλήτου Χριστιανικῆς παρουσίας διά τάς ἐπερχομένας γενεάς εἰς τήν γῆν τῆς Σταυρώσεως καί τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ.