π. Αυγουστίνος Βλάχος-Τρισευλογημένες στιγμές ζήσαμε το τριήμερο 13 - 16 Οκτωβρίου 2024, όταν σεπτή εντολή του Σεβασμιωτάτου πατρός και ποιμενάρχου μας κ. Γαβριήλ, κατόπιν ευγενούς προσκλήσεως του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σύρου, Τήνου & Μυκόνου κ. Δωροθέου του Β', στο πλαίσιο των εορτασμών της συμπληρώσεως 1990 ετών από το μαρτύριο του Αγίου Πρωτομάρτυρος και Αρχιδιακόνου Στεφάνου, μεταφέραμε το άφθαρτο δεξί πόδι του, στην Ιερά Μονή Παναγίας Τουρλιανής Μυκόνου, η οποία εόρταζε την ενιαύσιαν Σύναξιν των Οσίων και Θεοφόρων Πατέρων ημών, Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου, Παϊσίου του Αγιορείτου και Ιακώβου του εν Ευβοία του «Με συγχωρείτε». Είδαμε τον φιλάγιο λαό της Μυκόνου, στη θέα του αρχαιότερου λειψάνου της Ορθοδοξίας, να χαιρετίζει με ενθουσιασμό, να το ραίνει με ροδοπέταλα, να υμνεί και να δοξολογεί Τον Θεό, Τον Θαυμαστό εν τοις αγίοις Του. Διακρίναμε στις όψεις και στις καρδιές τους, την αγαλλίαση, την κατάνυξη και το σεβασμό, την δίψα τους να λάβουν την χάρη που πλούσια πηγάζει από το σεπτό λείψανο του πρώτου των μαρτύρων της Εκκλησίας. Αντικρίσαμε να στέκει αγέρωχο το εμβληματικό πανύψηλο καμπαναριό της μονής και μία καταπληκτική μποκαμβίλια να γεμίζει με χρώμα την υποδοχή στον Άγιό μας.
Βιώσαμε την πνευματική γαλήνη που χαρακτήριζε όλες τις ιερές ακολουθίες που έλαβαν χώρα σ' έναν χώρο που προκαλεί ιερό δέος και συγκίνηση. Συναχθήκαμε ευχαριστιακά σ' ένα καθολικό το οποίο χτίστηκε το 1542. Θαυμάσαμε το αριστουργηματικό τέμπλο και τις απαράμιλλης τέχνης αγιογραφίες.
Εκείνο όμως που μας έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση και αισθανόμαστε την ανάγκη να αναφέρουμε, είναι η αγάπη, η ορμητική και άδολη νεανική δύναμη, ο έρωτας ο άγιος και θεόσδοτος του Αγίου Καθηγουμένου, Αρχιμανδρίτου Αλεξίου Παπαδοπούλου, να στηρίξει, ν' ανακαινίσει και να μετατρέψει σε λιμένα πνευματικό για τα τσακισμένα ανθρωποκάραβα που πλέουν στις φουρτουνιασμένες θάλασσες του σύγχρονου κόσμου, την ιστορική αυτή μονή.
Ένας άνθρωπος, ο οποίος βάσταξε το βάρος, τις ευθύνες, τους κόπους και τους μόχθους που απαιτούνταν, για να μετατρέψει μια κατοικία τρωκτικών και ερπετών, διότι αυτό παρέλαβε, σε αυτό το μεγαλοπρεπέστατο οικοδόμημα, που είναι και η μοναδική μορφή που ταιριάζει σ' εκείνον τον καθαγιασμένο τόπο.
Η δε φιλοξενία του προς πάντας, είναι ικανή να μετατρέψει άπαξ και δια παντός τον χαρακτηριστικό όρο «Αβραμιαία» σε «Αλεξιαία».
Στο τέλος αυτού του τριημέρου ωστόσο, εκείνο που κυριάρχησε, είναι η ουσία αυτής της ιεράς αποδημίας: Η χάρις και το έλεος Του Θεού που αυτή εξασφάλισε σε αυτό το νησί και στον ευσεβή λαό του.
Άγιε Καθηγούμενε, ευλαβέστατε Άγιε Διάκονε πάτερ Φιλάρετε, Αρετή, Κωνσταντίνε, Φωτεινή, Απόστολε, ευλογημένε λαέ της Μυκόνου, έχετε πλέον μια θέση στην καρδιά μας και από μια μερίδα στην Ιερά Πρόθεση του Ιερού Ναού Αγίου Στεφάνου Σαφραμπόλεως Νέας Ιωνίας Αττικής. Έχετε κι εμάς στις προσευχές σας, μέχρι ν' ανταμώσουμε ξανά!