Οικουμενικό Πατριαρχείο | Δημοσίευση: 28/02/2024
Ήταν 29 Φεβρουαρίου 1940, όταν γεννήθηκε στο χωριό Άγιοι Θεόδωροι, στο πονεμένο νησί της Ίμβρου. Γονείς του ήταν ο Χρήστος και η Μερόπη Αρχοντώνη και το κοσμικό του όνομα ήταν Δημήτριος. Χειροτονήθηκε Διάκονος το 1961, Πρεσβύτερος το 1969 και Μητροπολίτης Φιλαδελφείας το 1973. Το 1990 προήχθη σε Μητροπολίτη Γέροντα Χαλκηδόνος και στις 22 Οκτωβρίου 1991 εξελέγη παμψηφεί Οικουμενικός Πατριάρχης. Από τότε μέχρι τώρα Διακονεί με ζήλο και αυταπάρνηση τον Πρώτο Θρόνο της Ορθοδοξίας Με τις ρηξικέλευθες πρωτοβουλίες του και με το πολυσχιδές έργο του, ο Προκαθήμενος της Ορθοδοξίας κατόρθωσε να καταστεί προσωπικότητα διεθνούς κύρους και να ανυψώσει τον ρόλο του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Κυρίως, όμως, με αποφασιστικότητα και με θυσιαστικό φρόνημα, πορεύτηκε και συνεχίζει να πορεύεται την οδό που περιέγραψε την ημέρα που αναλάμβανε το «πηδάλιο» της Μητρός Εκκλησίας, πριν από 30 χρόνια: «… παραλαμβάνομεν από των χειρών του μακαριστού και μεγάλου εν Πατριάρχαις Δημητρίου του Α’ τον σταυρόν Ανδρέου του Πρωτοκλήτου, εις συνέχισιν της ανόδου εις τον Κρανίου Τόπον, εις συσταύρωσιν ημών τω Κυρίω και τη Αυτώ συνεσταυρωμένη Εκκλησία, εις συντήρησιν του φωτός της Αναστάσεως». Σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά η σκέψη και οι προσευχές μας ας είναι κοντά του, να τον έχει καλά ο Θεός να του χαρίζει δύναμη στους δύσκολους τούτους καιρούς για το καλό της Εκκλησίας και της Ρωμιοσύνης. Οι ταπεινές μας ευχές ας γίνουν κύμα κι αεράκι στο Αιγαίο και στ αγιονέρια του Βοσπόρου κι ας φτάσουν στο Φανάρι αύρα αγάπης σεβασμού και αμέριστης συμπαράστασης στους αγώνες και τις αγωνίες του Πατριάρχη μας. Έτη πολλά Παναγιώτατε Πάτερ και Δέσποτα!