Όπως έγραφα στο παρακάτω, παλαιότερο άρθρο μου περί της ευλογημένης περιόδου του Τριωδίου που ανοίγει απ' απόψε το βράδυ, οι θεοφώτιστοι πατέρες της Εκκλησίας μας, με τρόπο εξαιρετικά παιδαγωγικό και ελκυστικό θα λέγαμε, όρισαν να διαβάζονται τις επόμενες Κυριακές, αρχής γενομένης από την αυριανή, ιδιαιτέρως διδακτικές και συγκινητικές ευαγγελικές περικοπές.
Μία απ' αυτές είναι και η Παραβολή του Τελώνου και του Φαρισαίου που, πρώτα ο Θεός, θ' ακούσουμε αύριο.
Μελετώντας κανείς τη συγκεκριμένη παραβολή και επιχειρώντας να την ερμηνεύσει με τα δεδομένα της επικαιρότητας και της εποχής μας γενικότερα, αντιλαμβάνεται πως σήμερα, είναι πολύ εύκολο και πολύ δημοφιλές, να κάνεις αυτό που φαίνεται σωστό όταν οι άνθρωποι παρακολουθούν.
Τότε, ήταν η αίρεση των Φαρισαίων που παρακολουθούσε πάντα, για να δει αν έπλενες τα χέρια σου πριν φας ή αν μίλησες σε κάποιον που ήταν «ακάθαρτος». Όλ' αυτή η παρακολούθηση γινόταν για ν' ανιχνεύσει στους ανθρώπους της τότε εποχής, εξωτερικές αρετές, ψεύτικες αρετές κι όχι αληθινές, της καρδιάς.
Στην εποχή μας, έχουμε επίσης Φαρισαίους, μια μεγάλη, πανίσχυρη, ισχυρή ομάδα Φαρισαίων. Οι Φαρισαίοι της εποχής μας, είναι τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Όπως οι Φαρισαίοι του παρελθόντος, έτσι και οι Φαρισαίοι των μέσων μαζικής ενημέρωσης και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, περιφέρονται, αναζητώντας κάποιον να καταβροχθίσουν, αναζητώντας ψεύτικες, εξωτερικές αρετές. Χρησιμοποιούν ταμπέλες για να χωρίσουν τους ανθρώπους σε κατηγορίες «αποδεκτών» και «απαράδεκτων».
Χωρίζουν φίλους και οικογένειες, ακόμα και ολόκληρες χώρες! Εξαιτίας αυτών των Φαρισαίων, ένα εγάλο μέρος του κόσμου ζει με φόβο:
Φόβο μήπως κριθεί και καταδικαστεί, επειδή δεν ανταποκρίνεται στις εξωτερικές, ψεύτικες αρετές τους, τις οποίες η επηρεασμένη και πεπλανημένη απ' την προπαγάνδα τους κοινωνία, μπερδεύει με αληθινές και διαρκείς αρετές.
Υπάρχει αδέλφια μου ένα μάθημα που πρέπει να μάθουμε απ' αυτούς τους σύγχρονους Φαρισαίους:
Δεν πρέπει να πέσουμε στην εύκολη παγίδα του να τριγυρνάμε σαν τις ύαινες, αναζητώντας κάποιον να κρίνουμε και να καταβροχθίσουμε.
Άλλωστε τι διαφορετικό απ' αυτό κάνει ο διάβολος;
Δεν πρέπει να πέσουμε στη συνήθεια ν' αναζητούμε συνεχώς άλλους ανθρώπους που έχουν παραβεί κάποιον νόμο, κάποιον κανόνα, κάποιο μέτρο καλοσύνης, για να τον δικάσουμε και να τον καταδικάσουμε.
Ένας Χριστιανός πρέπει να είναι διαφορετικός. Ένας Χριστιανός πρέπει να έχει μια εντελώς διαφορετική οπτική. Ένας Χριστιανός, πρέπει ν' αναζητά αμαρτίες και παραβάσεις, σ' ένα μέρος μόνο:
Στη δική του καρδιά!
Τι μας δίδαξαν τα τελευταία χρόνια;
Δεν μας δίδαξαν πόσο ανίκανοι είμαστε να αλλάξουμε τη ροή των γεγονότων στον κόσμο; Δεν μας δίδαξαν πόσο μικρό αντίκτυπο μπορούμε να έχουμε στον καθορισμό και τη χειραγώγηση των αποφάσεων που λαμβάνονται από άλλους ανθρώπους, ακόμα και κρίσιμων αποφάσεων που αλλάζουν τη ζωή μας;
Εάν δεν μπορούμε να ασκήσουμε καμία επιρροή σε άλλους ανθρώπους σ' αυτά τα πράγματα, τι μας κάνει να πιστεύουμε ότι μπορούμε να διορθώσουμε τα λάθη των άλλων ανθρώπων; Τι μας κάνει να πιστεύουμε ότι μπορούμε να κατευθύνουμε τις αμαρτίες και τις παραβάσεις τους σε μια άλλη κατεύθυνση;
Αυτό ακριβώς προσπαθούν να κάνουν οι σύγχρονοι Φαρισαίοι στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης:
Να χειραγωγήσουν τη συμμόρφωση, μέσω κοινωνικής πίεσης και αμηχανίας!
Αλλ' αυτό δεν οδηγεί σε μια μόνιμη αλλαγή στην καρδιά. Είναι όλα επιφανειακά! Αυτός είναι ο λόγος που αυτό το είδος τεχνικής χρησιμοποιείται από επιφανειακούς ανθρώπους.
Εμείς όμως που πιστεύουμε και ακολουθούμε Τον Χριστό, πρέπει να προσπαθούμε να μην είμαστε επιφανειακοί. Πρέπει να μπούμε στα βάθη της καρδιάς, όπου μπορούμε να βρούμε Τον Χριστό και ο Χριστός να μας αλλάξει.
Αυτό είναι το αντίθετο των Φαρισαίων. Αυτός είναι ο ταπεινός δρόμος της εν Χριστώ ζωής.
Όταν λοιπόν ακούτε κάποιο δημόσιο πρόσωπο να μιλάει στα μέσα μαζικής ενημέρωσης ή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και να ντροπιάζει ομάδες ανθρώπων, όταν ακούτε να καταστρέφουν τη φήμη συνανθρώπων μας για κάποια υποτιθέμενη παράβαση, η οποία ως Χριστιανοί πρέπει πάντα να να έχουμε υπόψη μας ότι μπορεί να συγχωρεθεί, θυμηθείτε, πως αυτός είναι ο Φαρισαίος που κρύβεται μέσα στον καθένα μας.
Αυτός είναι ο Φαρισαίος που μπορώ τόσο εύκολα να γίνω!
Αυτός είναι ο Φαρισαίος που, χωρίς μετάνοια, θα γίνω!
Η ευλογημένη περίοδος που αρχίζει από απόψε, ας γίνει η αφορμή, η ευκαιρία, για να θυμηθούμε, ότι κάπου μέσα μας, ζει και κινείται κι η ευγενική μορφή του Τελώνη.
Του ανθρώπου εκείνου, που μέσα στο πλήθος των αμαρτημάτων του, μπορεί με την ταπείνωσή του, να κρατάει τον δρόμο ανοιχτό. Τον δρόμο, που θα φέρει μέσα μας, τη χάρη και το έλεος Του Θεού.
Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ και ελέησόν με!
ΑΡΘΡΟ π. Αυγουστίνου Βλάχου Ι.Μ.ΝέαςΙωνίας