Απόψεις - Άρθρα - Σχόλια | Δημοσίευση: 21/11/2013
του Κώστα Ζαφειρίου
Το ράσο, η ιδιαίτερη αυτή ενδυμασία των ορθοδόξων κληρικών, έχει την ιστορία του, μια ιστορία ζυμωμένη με δάκρυα και πόνο, μια ιστορία μακραίωνη.
Για να ενδυθείς το ράσο πρέπει να το λέει η ψυχή σου, να ξέρεις τα όρια του εαυτού σου και αν νομίζεις πως δεν τα ελέχγεις μή τα αγγίξεις!
Η Εκκλησία μας στις μέρες της δοκιμασίας που ζούμε δεν έχει ανάγκη από εξωτερικές μεταρρυθμίσεις, αλλά από εσωτερικές αλλαγές. Έχει ανάγκη από αγίους και εμπνευσμένους κληρικούς, που θα φορέσουν και θα τιμήσουν το ράσο και θα το κάνουν λάβαρο των πιο ωραίων αγώνων για τη θρησκευτική, ηθική και εθνική αναγέννηση του Γένους μας.
Και ευτυχώς η πλειονότητα των κληρικών της Ορθοδόξου Εκκλησίας ΤΙΜΟΥΝ το ράσο.
Το ράσο,ξεχωρίζει τον ιερέα από τους λαϊκούς. Προφυλάσσει τον ιερέα από δημόσιες εκτροπές. Για αυτό οι ιερείς που θέλουν να ζουν κοσμική ζωή και να απολαμβάνουν και αυτοί τις κοσμικές ηδονές, είναι συνήγοροι της κατάργησης του ράσου, του ράσου που δόξασαν αναρίθμητοι ευσεβείς κληρικοί της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας.
Δυστυχώς άνθρωποι που είναι κληρικοί, δεν σεβάστηκαν το ράσο. Δεν σεβάστηκαν τίποτα. Ούτε την αποστολή που δήθεν είχαν αναλάβει, ούτε τους πιστούς που έβρισκαν καταφύγιο στην εκκλησία.
Τέτοιοι κληρικοί ξευτελίζουν τον εαυτό τους και δεν έχουν θέση στις τάξεις του ΤΙΜΗΜΕΝΟΥ ΚΛΗΡΟΥ
Και αυτοί οι κληρικοί ΔΥΣΤΥΧΩΣ ανήκαν μέχρι πρότινος στο δυναμικό της ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ. ΝΑΙ!
Αποστολή του δημοσιογράφου είναι να αποκαλύπτει και όχι να αποκρύπτει.
Σήμερα το λόγο έχουν άλλοι...