Ο Μητροπολίτης Νικοπόλεως κ. Μελέτιος χωρίς την άδεια της Ιεράς Συνόδου συνεχίζει την τέλεσι της δημοσίας Λατρείας με μεταγλωττισμένα κείμενα, με αποτέλεσμα να συνεχίζωνται και οι κατά της πράξεως αυτής αντιδράσεις, αναφέρει σε επιστολή του ο εορτάζων σήμερα μητροπολίτης Ηλείας κ. Γερμανός και συνεχίζει:
«Το πρόβλημα είναι αν στις ημέρες μας πρέπει να γίνουν μεταγλωττίσεις των κειμένων της Λατρείας μας (ευχών, ύμνων και αγιογραφικών περικοπών) και εάν ναι, ποίον εκκλησιαστικόν όργανον είναι αρμόδιον να εγκρίνη την εισαγωγή των μεταγλωττισμένων κειμένων στην δημόσια λατρεία.
Σ’ αυτά τα ζητήματα πρέπει να μας δώση σαφή απάντησι ο άγιος Νικοπόλεως και όχι στο ψευτοδίλημμα Μέθεξη ή κατανόηση (τίτλος του βιβλίου του αγίου Νικοπόλεως)».
Ιστορικόν.
1. Ως γνωστόν ο Σεβ. Μητροπολίτης Νικοπόλεως κ. Μελέτιος από ολίγου χρόνου προέβη εις την μεταγλώττισι των κειμένων ( ευχών, ύμνων και αγιογραφικών περικοπών) της έκπαλαι χρησιμοποιουμένης θείας Λατρείας της Εκκλησίας μας και αυτοβούλως τα εισήγαγε εντός της δημοσίας θείας Λατρείας στην Επαρχία του. Τούτο, ως ήτο φυσικόν, εδημιούργησε ποικίλες αντιδράσεις Πιστών, Θεολόγων, εκκλησιαστικών προσώπων, Αρχιερέων και της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, ήτις και κατά την Συνεδρία της 14-4-2010 απεφάσισε τα εξής·
«Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος, ύστερα από διάφορα κείμενα που κατατέθηκαν στην Ιερά Σύνοδο για την μετάφραση των λειτουργικών κειμένων, άκουσε την εισήγηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης κ. Ανδρέα, που του είχε ανατεθεί από προηγούμενη Συνεδρία, και εν συνεχεία δέχθηκε διευκρινήσεις του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Νικοπόλεως και Πρεβέζης κ. Μελετίου για το θέμα αυτό από την πρακτική που γίνεται στην Ιερά Μητρόπολή του. Ακολούθως έγινε ευρύτατη συζήτηση, κατά την οποία, λόγω της σοβαρότητος του θέματος, τοποθετήθηκαν όλοι οι Αρχιερείς, οι οποίοι εξέφρασαν τις απόψεις τους μέσα από την θεολογική τους γνώση και την ποιμαντική τους αγωνία. Το θέμα αποδεσμεύθηκε από την πρακτική που τηρείται στην Ιερά Μητρόπολη Νικοπόλεως και Πρεβέζης και αντιμετωπίσθηκε γενικά, από πλευράς θεολογικής, λειτουργικής και ποιμαντικής. Κοινό σημείο των συζητήσεων ήταν ότι η Ορθόδοξη Λατρεία και δη η θεία Λειτουργία είναι ένας μεγάλος λειτουργικός πλούτος, τον οποίο μας παρέδωσαν οι Άγιοι Πατέρες και όλη η διαχρονική παράδοση, όπως θαυμάζεται από τους ετεροδόξους, σε συνδυασμό με την ποιμαντική προσπάθεια μυήσεως των πιστών στα γινόμενα και τελούμενα της Θείας Λατρείας. Μετά την ολοκλήρωση των συζητήσεων η Διαρκής Ιερά Σύνοδος κατέληξε στα εξής:
1.Η Λατρεία της Εκκλησίας και μάλιστα η θεία Λειτουργία, αποτελούν το κέντρο της Εκκλησιαστικής ζωής, την καρδιά της Εκκλησίας, γι’ αυτό και κάθε προσέγγιση σε αυτήν πρέπει να γίνεται με βαθύτατο σεβασμό. Δεν πρόκειται μόνο για μία λογική κατανόηση, αλλά για μύηση στο «πνεύμα» της, για ένωση των Χριστιανών με το Χριστό. Γι’ αυτό η Διαρκής Ιερά Σύνοδος εμμένει στην παράδοση του γλωσσικού ιδιώματος του παραδεδομένου τρόπου τελέσεως της θείας Λειτουργίας και των Ιερών Μυστηρίων. Οιαδήποτε μετάφραση λειτουργικών κειμένων μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στην ενότητα της Εκκλησίας.
2.Επειδή στην Εκκλησία όλα πρέπει να γίνονται «ευσχημόνως και κατά τάξιν» και τον αρμόδιο λόγο έχει η Ιερά Σύνοδος, γι’ αυτό ο Αρχιερεύς που ενδεχομένως έχει έναν ειδικό λόγο αναγνώσεως κάποιων κειμένων σε μετάφραση, θα πρέπει να λαμβάνει άδεια από την Διαρή Ιερά Σύνοδο.
3.Το θέμα όμως αυτό θα συνεχισθεί να συζητείται στις αρμόδιες Συνοδικές Επιτροπές, σε Συνέδρια που θα διοργανωθούν για τον σκοπό αυτόν, σε συνεργασία με τις Θεολογικές Σχολές και όταν ωριμάσει η συζήτηση, και κριθεί αναγκαίο, θα εισαχθεί στην Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος, η οποία είναι το ανώτατο όργανο διοικήσεως της Εκκλησίας, προκειμένου να αντιμετωπισθεί Συνοδικώς».
Παρά ταύτα ο Σεβ. Μητροπολίτης Νικοπόλεως κ. Μελέτιος χωρίς την άδεια της Ιεράς Συνόδου συνεχίζει την τέλεσι της δημοσίας Λατρείας με μεταγλωττισμένα κείμενα, με αποτέλεσμα να συνεχίζωνται και οι κατά της πράξεως αυτής αντιδράσεις.
2. Προς υπεράσπισι της ακολουθουμένης αυτής πράξεώς του ο άγιος Νικοπόλεως εξέδωκε το κρινόμενο σήμερα βιβλίο του, που ευγενώς μου απέστειλε ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ, και όπως ο ίδιος γράφει στο προς εμέ Σημείωμά του, το βιβλίο του τούτο σκοπό έχει να δώση απάντησι στα ερωτήματα· «-Χρειάζεται να κατανοούμε τον λόγο του Θεού ή ΟΧΙ;
- Τι το ζητούμενο; Μέθεξη ή κατανόηση;».
Όμως το δημιουργηθέν με τις πράξεις του αγίου Νικοπόλεως εκκλησιαστικόν πρόβλημα δεν είναι το περιεχόμενο των παραπάνω ερωτημάτων. Αυτά είναι θέματα, στα οποία δεν διαφωνούμε. Και μέθεξη χρειάζεται και κατανόηση της Αγίας Γραφής και των λειτουργικών κειμένων καλόν είναι να υπάρχη. Το πρόβλημα είναι αν στις ημέρες μας πρέπει να γίνουν μεταγλωττίσεις των κειμένων της Λατρείας μας (ευχών, ύμνων και αγιογραφικών περικοπών) και εάν ναι, ποίον εκκλησιαστικόν όργανον είναι αρμόδιον να εγκρίνη την εισαγωγή των μεταγλωττισμένων κειμένων στην δημόσια λατρεία. Σ’ αυτά τα ζητήματα πρέπει να μας δώση σαφή απάντησι ο άγιος Νικοπόλεως και όχι στο ψευτοδίλημμα Μέθεξη ή κατανόηση.
3. Όμως και το βιβλίο τούτο του αγίου Νικοπόλεως κινείται σε μη ορθή βάσι. Δια τούτο προβαίνω σε μια σύντομη αντίκρουσι των κυριωτέρων λανθασμένων θέσεων του βιβλίου τούτου του Σεβασμιωτάτου, δια να γίνη διάλογος και δια να μη γράφει· «Με ρώτησαν ποτέ, αν αυτά που μου αποδίδουν με εκφράζουν» (Πρόλογος, σελ. 5)1