Μητροπολίτης Σερρών:"Αναθέτουμε σε Αυτήν τις ελπίδες μας"

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΔΙΔΑΧΗ   
ΕΠΙ Τῌ ΠΑΝΕΝΔΟΞῼ ΚΟΙΜΗΣΕΙ ΤΗΣ ΥΠΕΡΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗΣ ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ ΗΜΩΝ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ


«Γιατί ἐσύ, Δέσποινα, συγκεντρώνεις ὅλες τίς χάρες, εἶσαι ἡ ἔκφραση κάθε τελειότητας, ζωντανός πίνακας καί εἰκόνα κάθε ἀγαθοῦ καί κάθε τιμιότητας, ἐπειδή μόνον ἐσύ, ἀξιώθηκες καί ἔλαβες ὅλα τά χαρίσματα τοῦ ἁγίου Πνεύματος, ἀφοῦ μάλιστα μόνον ἐσύ κατά παράδοξο τρόπο κράτησες μέσα στά σπλάχνα σου καί ἔγινες κατά θαυμαστό τρόπο κατοικία αὐτοῦ ἀπό τόν ὁποῖο πηγάζουν ὅλοι αὐτοί οἱ θησαυροί. Μετά ἀπ’ αὐτά καί τώρα μέ τόν θάνατό σου προχώρησες στήν ἀθανασία καί δίκαια ἀπό τή γῆ πέρασες στόν οὐρανό, ὥστε στά ὑπερουράνια νά εἶσαι αἰωνίως συγκάτοικος μέ τόν Κύριο καί ἀπό ἐκεῖ εὐεργετώντας τήν κληρονομία σου καί μέ τίς ἀσταμάτητες προσευχές σου στόν Κύριο νά εἶναι αὐτός εὐνοϊκός γιά ὅλους»#. (Ἁγ. Γρηγορίου Παλαμᾶ, ὁμιλία ΛΖ’, 6).     

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Μέ συναισθήματα θρησκευτικῆς εὐλάβειας καί ψυχικῆς ἀνατάσεως ἑορτάζουμε σήμερα τήν πανευφρόσυνη καί φωτοφόρο μνήμη τῆς Κοιμήσεως τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τῆς θερμῆς προστάτιδος τῶν χριστιανῶν καί μητέρας ὅλων τῶν ἀνθρώπων. Ἕνα ἀνθρώπινο ποτάμι, μέ δάκρυα χαρᾶς καί προσμονῆς στά μάτια, μέ τά κεριά τῆς πίστεως ἀναμμένα στά χέρια καί στίς ψυχές, στέκεται μέ ἱερό δέος μπροστά στήν πανσεβάσμια καί ἱερώτατη μορφή τῆς Παντοβασίλισσας, γιά νά ἀναθέσει σέ αὐτήν τίς ἐλπίδες, τούς πόνους, τούς ἱερούς πόθους, τίς δυσκολίες καί τούς στεναγμούς του, προσβλέποντας μέ ἐμπιστοσύνη στίς ἀκοίμητες  πρεσβεῖες της πρός τόν Σωτῆρα τοῦ κόσμου.
 Στήν Παναγία Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἀλλά καί ἰδική μας, κατά χάριν, Μητέρα καί ἐγγυήτρια τῆς σωτηρίας μας ὀφείλουμε αἰώνια εὐγνωμοσύνη, καθώς ἐκείνη ὡς ἡ ἀληθῶς Κεχαριτωμένη, ὁ πανευκλεής καρπός τοῦ ἀνθρωπίνου γένους εὐαρέστησε στόν Θεό, ἀφοῦ «μόνον αὐτή στάθηκε ἀνάμεσα στόν Θεό καί σ’ ὁλόκληρο τό ἀνθρώπινο γένος καί ἔκανε τόν Θεό, Υἱό ἀνθρώπου καί τούς ἀνθρώπους υἱούς τοῦ Θεοῦ, ἀφοῦ τήν γῆ τήν ἔκαμε οὐρανό καί τό ἀνθρώπινο γένος τό ἐθέωσε» (Ἁγ. Γρηγορίου Παλαμᾶ, ὁμιλία λζ’ 3, 26-28). Ἡ Κοίμησή Της, τήν ὁποία ἱεροπρεπῶς ἑορτάζουμε σήμερον, εἶναι κατά τόν Θεοφόρο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ ζωηφόρος, καθώς δι’ αὐτῆς ἡ Κυρία Θεοτόκος μεταβαίνει σέ οὐράνια καί ἀθάνατη ζωή.
Ἡ εὐκλεής μνήμη τῆς ἐνδόξου Κοιμήσεως τῆς ὑπερευλογημένης Δέσποινας εἶναι, παρά πᾶσαν ἀνθρωπίνη λογική, χαρμόσυνη ἑορτή καί παγκόσμια πανήγυρις, καθώς ὄχι μόνο ἀνανεώνει τή μνήμη τῶν θαυμασίων Της, ἀλλά καί ἐπιχορηγεῖ μέ ἐλπίδα καί δύναμη ὁλόκληρη τήν ζωή μας. Αὐτῆς τῆς μεγάλης παγκοσμίου πνευματικῆς χαρᾶς καλούμεθα
σήμερον ὅλοι μας νά γίνουμε μέτοχοι καί κοινωνοί. Τήν ἁγία καί φωτοφόρο χάρη Της ἐπιζητοῦμε ἐκ βάθους ψυχῆς πάντοτε καί  μέ πίστη προστρέχουμε στήν ἁγία σκέπη Της, γιά νά βροῦμε ἔμπνευση στόν ἀγώνα μας, ἀσφαλῆ προσανατολισμό καί νόημα στήν ζωή μας, στήριγμα καί ἀνακούφιση στούς πειρασμούς καί τίς ταλαιπωρίες τῆς ζωῆς μας, παράκληση καί παρηγορία στίς πτώσεις καί τίς ἀστοχίες μας. Σέ αὐτήν μέ ἐμπιστοσύνη ἀναθέτουμε τίς ἐλπίδες μας γιά τήν παροῦσα καί γιά τήν μέλλουσα ζωή. Αὐτῆς τίς φιλόστοργες καί μητρικές προσευχές πρός τόν φιλάνθρωπο Θεό ἐπικαλούμεθα ὡς προστασίαν ἀπό πάσης ἐπιβουλῆς «ὁρατῶν καί ἀοράτων ἐχθρῶν». Τήν μεγαλύνουμε ὡς τήν μόνην Θεοτόκον, τήν τιμοῦμε ὡς ἀληθῶς Ἀειπάρθενον, τήν μακαρίζουμε μέ  ὕμνους ὡς τήν «Κεχαριτωμένην», «τήν καλήν ἐν γυναιξί», τήν ἱκετεύουμε ὡς πηγήν ἀκένωτον καί τάμεῖον ἀσύλητον ζωῆς, χάριτος καί δυνάμεως, τήν ἀτενίζουμε ὡς σκέπη τοῦ κόσμου «πλατυτέρα νεφέλης», τήν νιώθουμε ὡς τό ἀληθινό καί ἀξεπέραστον πρότυπον τοῦ κατά Θεόν πιστεύοντος ἀγωνιζομένου καί θεουμένου ἀνθρώπου.

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Μέ ἱερό θάμβος καί δέος στεκόμεθα σήμερον ἐνώπιον τῆς ὁλόφωτης μορφῆς τῆς Παναγίας καί ἐπιποθοῦμε μέ ὅση δύναμη ἔχουμε νά τιμήσουμε, νικώντας τόν φόβο μέ τόν πόθο, ἐκείνη πού εἶναι τό «πανάρρητον τῆς οἰκονομίας κειμήλιον» κατά τόν ἅγιον Ἐπιφάνιον Κύπρου, «τό κάλλος τῆς ἀνθρώπινης φύσεως» κατά τόν ἅγιο Ἰωάννη τόν Δαμασκηνό καί «τό μεθόριον κτιστοῦ καί ἀκτίστου» κατά τόν Ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ. Ἄς τήν παρακαλέσουμε λοιπόν θερμῶς, δανειζόμενοι τούς λόγους τοῦ
Μεγάλου Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, λέγοντες πρός αὐτήν. «Ἆρον σου τά ὄμματα Μαριάμ καί ἴδε εὐσπλάχνως τους, Εἰκόνι Σου τῇ Σεπτῇ παρεστώτας Κόρη καί σέ παρακαλοῦντας καί πλήρωσον αἰτήσεις τούτων Πανύμνητε». Δηλαδή: «Σήκωσε τά μάτια σου Μαριάμ καί δές μέ τό σπλαχνικό σου βλέμμα ὅλα τά παιδιά σου πού κυκλώνουν τήν σεπτή Σου Εἰκόνα καί Σέ θερμοπαρακαλοῦν γιά νά μεσιτεύῃς στόν Κύριο, ὥστε νά ἐκπληρωθοῦν οἱ ἐπιθυμίες τῆς ψυχῆς τους καί τά πρός Αὐτόν αἰτήματά τους».
Ἡ πλουσία χάρις, ἡ κραταιά σκέπη καί οἱ ἀκοίμητες προσευχές τῆς ὑπερευλογημένης καί ἐνδόξου Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας εἴθε νά προστατεύουν τήν πατρίδα μας στίς δύσκολες αὐτές ὥρες καί νά μᾶς σκεπάζουν στοργικῶς καί προστατευτικῶς ὅλες τίς ἡμέρες τῆς ζωῆς μας. Ἀμήν.

Χρόνια πολλά, ἅγια καί θεοχαρίτωτα
Μετ’ εὐχῶν καί ἀγάπης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ


Ο ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ