Μητροπολίτης Ν. Σμύρνης Συμεών: «Η Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ παραμένει πηγή χαρᾶς καί ἐλπίδας»

Ο μητροπολίτης Νέας Σμύρνης κ. Συμεών στο μήνυμά του που θα διαβασθεί σήμερα στον Εσπερινό της Αγάπης, αναφέρεται στο συγκλονιστικό μήνυμα της Ανάστασης και τονίζει μεταξύ άλλων: «Ὅ­σο κι ἄν ἡ πρα­γμα­τι­κό­τη­τα πού μᾶς πε­ρι­βάλ­λει εἶ­ναι ζο­φε­ρή· ὅ­σο κι ἄν ἡ οἰ­κο­νο­μι­κή κρί­ση σέ ἐ­θνι­κό καί προ­σω­πι­κό ἐ­πί­πε­δο μᾶς κά­νει νά ἀ­γω­νι­οῦ­με γι­ά τό αὔ­ρι­ο· ὅ­σο κι ἄν πολ­λοί συ­νάν­θρω­ποί μας ὑ­φί­στα­νται ἤ­δη τίς τρα­γι­κές συ­νέ­πει­ές της, τή φτώ­χει­α, τήν ἀ­νέ­χει­α, τήν ἀ­νερ­γί­α, τή στέ­ρη­ση· ἡ Ἀ­νά­στα­ση τοῦ Χρι­στοῦ μας εἶ­ναι καί πα­ρα­μέ­νει ἡ πη­γή τῆς χα­ρᾶς καί τῆς ἐλ­πί­δας. Γι­ά μᾶς πού πι­στεύ­ου­με, ἀλ­λά καί γι­ά τόν κό­σμο ὁ­λό­κλη­ρο.»

ΠΑ­ΣΧΑ 2011

Π Ο Ι Μ Α Ν Τ Ο Ρ Ι Κ Η    Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ι Ο Σ

Πρός

τόν Ἱ­ε­ρό Κλῆ­ρο

καί τούς εὐ­σε­βεῖς Χρι­στι­α­νούς

τῆς Ἱ­ε­ρᾶς Μη­τρο­πό­λε­ώς μας

Ἀ­γα­πη­τοί μου ἀ­δελ­φοί,

ΧΡΙ­ΣΤΟΣ Α­ΝΕ­ΣΤΗ !

ΟΙ ΔΥ­Ο αὐ­τές λέ­ξεις πού ἠ­χοῦν χαρ­μό­συ­να τήν πα­νέ­ορ­τη καί φω­ταυ­γῆ νύ­χτα τοῦ Πά­σχα καί θά ἐ­πα­να­λαμ­βά­νο­νται ἀ­να­ρί­θμη­τες φο­ρές στά χεί­λη ὅ­λων μας γι­ά σα­ρά­ντα ὁ­λό­κλη­ρες ἡ­μέ­ρες, ἀ­πο­τε­λοῦν τό πι­ό συ­γκλο­νι­στι­κό μή­νυ­μα πού ἀ­κού­στη­κε πο­τέ πά­νω στό πρό­σω­πο τῆς γῆς. Δυ­ό λέ­ξεις! Κι ὅ­μως οἱ λέ­ξεις αὐ­τές πε­ρι­κλεί­ουν ὅ,τι πι­ό ἱ­ε­ρό καί ὅ,τι πι­ό με­γά­λο δι­α­μη­νύ­θη­κε στούς ἀν­θρώ­πους.

Χρι­στός ἀ­νέ­στη! Τό θε­μέ­λι­ο τῆς χρι­στι­α­νι­κῆς πί­στε­ως. Ἡ ἀ­κλό­νη­τη βε­βαι­ό­τη­τα τῆς Ἐκ­κ­λη­σί­ας. Ἡ νί­κη ἐ­πί τοῦ θα­νά­του. Ἡ πη­γή τῆς ἀ­λη­θι­νῆς χα­ρᾶς. Τό δῶ­ρο τῆς αἰ­ώ­νι­ας ζω­ῆς. Ἡ ἐγ­γύ­η­ση τῆς ἀ­να­καί­νι­σης τοῦ ἀν­θρώ­που καί τῆς με­τα­μόρ­φω­σης τοῦ κό­σμου.

Ὁ Χρι­στός ἀ­νέ­στη! Καί μέ τήν Ἀ­νά­στα­σή Του νι­κᾶ τόν θά­να­το καί μᾶς χα­ρί­ζει ζω­ή· τή δι­κή Του ζω­ή. Ὁ Χρι­στός ἀ­νέ­στη! Καί μέ τήν Ἀ­νά­στα­σή Του μᾶς ἐ­λευ­θε­ρώ­νει ἀ­πό τή φθο­ρά καί λαμ­βά­νου­με ὅ­λοι μας «ἀ­φθαρ­σί­αν καί ζω­ήν». Ὁ Χρι­στός ἀ­νέ­στη! Καί μα­ζί Του ἀ­να­στή­θη­κε ἡ ἀν­θρώ­πι­νη φύ­ση, τήν ὁ­ποί­α προ­σέ­λα­βε.     

*  *  *

          ΤΗΝ Α­ΝΑ­ΣΤΑ­ΣΗ τοῦ Χρι­στοῦ μας ἄλ­λοι τήν πί­στε­ψαν καί ἄλ­λοι τήν ἀρ­νή­θη­καν καί τήν πο­λέ­μη­σαν. Ἀ­πό τά πρῶ­τα βή­μα­τα τοῦ Χρι­στι­α­νι­σμοῦ μέ­χρι καί τίς μέ­ρες μας. Ἡ Ἐκ­κ­λη­σί­α ὅ­μως ἔ­μει­νε ἀ­κλό­νη­τη  στήν  πί­στη  της  στόν ἀ­να­στά­ντα Κύ­ρι­ο· στή βε­βαι­ό­τη­τα καί

τήν ὁ­μο­λο­γί­α τῆς Ἀ­να­στά­σε­ως. Καί τοῦ­το γι­α­τί πι­στεύ­ει, ὅ­πως δι­α­κή­ρυ­ξε καί ὁ ἀ­πό­στο­λος Παῦ­λος, ὅ­τι ἄν ὁ Χρι­στός δέν ἔ­χει ἀ­να­στη­θεῖ, τό­τε τό κή­ρυ­γμά της εἶ­ναι χω­ρίς νό­η­μα, τό ἴ­δι­ο καί ἡ πί­στη μας (Α­’ Κορ. 15,14). Χω­ρίς τήν Ἀ­νά­στα­ση ἡ χρι­στι­α­νι­κή πί­στη εἶ­ναι «κε­νή», δη­λα­δή ἄ­δει­α, χω­ρίς πε­ρι­ε­χό­με­νο.

          Τό εὐ­αγ­γε­λι­κό κή­ρυ­γμα γι­ά τήν ἀ­γά­πη καί τή δι­και­ο­σύ­νη, γε­νι­κό­τε­ρα αὐ­τό πού ὀ­νο­μά­ζου­με χρι­στι­α­νι­κή ἠ­θι­κή μέ ὅ­λο τόν πλοῦ­το μο­να­δι­κῆς ἀ­ξί­ας δι­δα­γμά­των, δέν στέ­κο­νται χω­ρίς τήν Ἀ­νά­στα­ση. Ἡ Ἀ­νά­στα­ση τοῦ Χρι­στοῦ συ­νι­στᾶ τήν οὐ­σί­α καί τή δύ­να­μη τοῦ Εὐ­αγ­γε­λί­ου. Ἡ Ἀ­νά­στα­ση φω­τί­ζει τήν ἐ­γκό­σμι­α πο­ρεί­α μας, νο­η­μα­το­δο­τεῖ τήν ὕ­παρ­ξή μας, ἐγ­γυ­ᾶ­ται τήν ἐλ­πί­δα καί γι­ά ­τή δι­κή μας ἀ­νά­στα­ση. «Ὁ Χρι­στός ἔ­χει ἀ­να­στη­θεῖ», ὑ­πο­γραμ­μί­ζει ὁ Ἀ­πό­στο­λος, «κά­νο­ντας τήν ἀρ­χή γι­ά τήν ἀ­νά­στα­ση ὅ­λων τῶν νε­κρῶν. Γι­α­τί, ὅ­πως ὁ θά­να­τος ἦρ­θε στόν κό­σμο ἀ­πό ἕ­ναν ἄν­θρω­πο, ἔ­τσι ἀ­πό ἕ­ναν ἄν­θρω­πο ἦρ­θε καί ἡ ἀ­νά­στα­ση τῶν νε­κρῶν» (Α­’ Κορ. 15, 20-21). Καί αὐ­τός ὁ ἄν­θρω­πος εἶ­ναι ὁ Θε­άν­θρω­πος Ἰ­η­σοῦς, ὁ ἀ­να­στάς ἐκ τῶν νε­κρῶν.  

* * *

ΧΡΙ­ΣΤΟΣ Α­ΝΕ­ΣΤΗ! Ὡς χρι­στι­α­νοί εἴ­μα­στε πρω­τί­στως καί κυ­ρί­ως οἱ μάρ­τυ­ρες τῆς Ἀ­να­στά­σε­ως τοῦ Χρι­στοῦ μας. Ἡ πί­στη στήν Ἀ­νά­στα­ση καί ἡ ἀ­γά­πη πρός τόν Ἀ­να­στά­ντα ἀ­πο­τε­λεῖ τήν οὐ­σί­α τῆς χρι­στι­α­νι­κῆς μας ταυ­τό­τη­τας. Ἄν­θρω­πος πού θαυ­μά­ζει τό Εὐ­αγ­γέ­λι­ο, πού ἐν­δε­χο­μέ­νως τη­ρεῖ καί τίς ἐ­ντο­λές Του, ἀλλά δέν πι­στεύ­ει στήν Ἀνάσταση, δέν μπο­ρεῖ νά εἶ­ναι χρι­στι­α­νός. Τό Εὐ­αγ­γέ­λι­ο δέν ὑ­πάρ­χει, δέν στέ­κε­ται ἀ­πό μό­νο του. Ὑ­πάρ­χει καί ἀ­νή­κει στόν ἐ­σταυ­ρω­μέ­νο καί ἀ­να­στά­ντα Ἰ­η­σοῦ Χρι­στό.     

Ὡς Χρι­στι­α­νοί, λοι­πόν, ὁ­μο­λο­γοῦ­με­ πί­στη στήν Ἀ­νά­στα­ση. Πι­στεύ­ου­με μέ ὅ­λη τή δύ­να­μη τῆς ψυ­χῆς μας στόν Ἀ­να­στά­ντα Ἰ­η­σοῦ.

Χρι­στός ἀ­νέ­στη! Ἡ πί­στη μας στήν Ἀ­νά­στα­ση εἶ­ναι καί πί­στη στή ζω­ή. Στήν ἐν Χρι­στῷ ζω­ή. Στήν ἀ­να­στη­μέ­νη ζω­ή. Οἱ χρι­στι­α­νοί ζοῦ­με ἤ­δη ἀ­πό τόν πα­ρό­ντα κό­σμο μ᾽ ἕ­να και­νούρ­γι­ο, ἀ­να­στά­σι­μο τρό­πο. Ὁ εὐ­αγ­γε­λι­κός τρό­πος ζω­ῆς προϋ­πο­θέ­τει τήν Ἀ­νά­στα­ση καί ἐ­νι­σχύ­ε­ται ἀ­πό τόν ἀ­να­στη­μέ­νο Κύ­ρι­ο· τή μυ­στι­κή χά­ρη Του καί τήν ἄ­πει­ρη δύ­να­μή Του.

  Χρι­στός ἀ­νέ­στη! Ἡ Ἀ­νά­στα­ση «ἔ­δω­κεν ἡ­μῖν τήν αἰ­ώ­νι­ον ζω­ήν». Μᾶς ἄ­νοι­ξε προ­ο­πτι­κή αἰ­ω­νι­ό­τη­τας. Κα­τέ­στη­σε βα­τό τόν δρό­μο πού ὁ­δη­γεῖ στή Βα­σι­λεί­α τοῦ Πα­τρός καί τοῦ Υἱ­οῦ καί τοῦ Ἁ­γί­ου Πνεύ­μα­τος. Ὁ Χρι­στός ἀναστήθηκε, θ᾽ ἀναστηθοῦμε κι ἐμεῖς. Ὁ Χρι­στός βα­σι­λεύ­ει αἰ­ω­νί­ως, θά συμ­βα­σι­λεύ­σου­με κι ἐ­μεῖς μα­ζί Του. Στήν Ἀ­νά-­

στα­ση ἀ­γκυ­ρο­βο­λεῖ ἡ προσ­δο­κί­α μας γι­ά τήν κοι­νή ἀ­νά­στα­ση καί τή συμ­με­το­χή μας στή ζω­ή τοῦ μέλ­λο­ντος αἰ­ῶ­νος.

* * *

Ἀ­γα­πη­τοί μου ἀ­δελ­φοί,

Ὅ­σο κι ἄν ἡ πρα­γμα­τι­κό­τη­τα πού μᾶς πε­ρι­βάλ­λει εἶ­ναι ζο­φε­ρή· ὅ­σο κι ἄν ἡ οἰ­κο­νο­μι­κή κρί­ση σέ ἐ­θνι­κό καί προ­σω­πι­κό ἐ­πί­πε­δο μᾶς κά­νει νά ἀ­γω­νι­οῦ­με γι­ά τό αὔ­ρι­ο· ὅ­σο κι ἄν πολ­λοί συ­νάν­θρω­ποί μας ὑ­φί­στα­νται ἤ­δη τίς τρα­γι­κές συ­νέ­πει­ές της, τή φτώ­χει­α, τήν ἀ­νέ­χει­α, τήν ἀ­νερ­γί­α, τή στέ­ρη­ση· ἡ Ἀ­νά­στα­ση τοῦ Χρι­στοῦ μας εἶ­ναι καί πα­ρα­μέ­νει ἡ πη­γή τῆς χα­ρᾶς καί τῆς ἐλ­πί­δας. Γι­ά μᾶς πού πι­στεύ­ου­με, ἀλ­λά καί γι­ά τόν κό­σμο ὁ­λό­κλη­ρο.

Γι᾽ αὐ­τό καί σή­με­ρα ἑ­ορ­τά­ζο­ντας τό Πά­σχα χαι­ρό­μα­στε. Χαι­ρό­μα­στε καί πα­ρα­κα­λοῦ­με τόν ἀ­να­στη­μέ­νο Κύ­ρι­ο νά μᾶς φω­τί­ζει μέ τό ἀ­να­στά­σι­μό Του φῶς. Νά μᾶς στη­ρί­ζει μέ τή δύ­να­μή Του στήν ἀ­να­στά­σι­μη ζω­ή. Νά αὐ­ξά­νει μέ­σα μας τό ἀ­να­στά­σι­μο φρό­νη­μα. Νά δυ­να­μώ­νει στίς καρ­δι­ές μας τήν ἀ­να­στά­σι­μη ἐλ­πί­δα.   

Ἀ­δελ­φοί μου ἀ­γα­πη­τοί, ΧΡΙ­ΣΤΟΣ Α­ΝΕ­ΣΤΗ!

Μέ θερ­μές ἀναστάσιμες εὐ­χές

                                     ὁ Ἐ­πί­σκο­πός σας

† Ο ΝΕ­ΑΣ ΣΜΥΡ­ΝΗΣ ΣΥ­ΜΕ­ΩΝ