(Ι.Μ.Λαγκαδά) Την εις Πρεσβύτερον χειροτονία του Ιερολογιωτάτου Διακόνου Παρθενίου, ο οποίος την περασμένη Τρίτη έλαβε τον πρώτο της Ιερωσύνης βαθμό, ετέλεσε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ.κ. Ιωάννης, την Κυριακή 17 Μαρτίου ε.έ, Κυριάκή της Τυρινής που η Αγία μας Εκκλησία θυμάται την από του Παραδείσου εξορία του πρωτοπλάστου Αδάμ και τιμά την μνήμη του Αγίου Αλεξίου, του ανθρώπου του Θεού, στην Ιερά Μονή Αναστάσεως του Κυρίου-Εμμαούς.
Στο κατάμεστο από πλήθος πιστών Καθολικό της Ιεράς Μονής, παρέστησαν μεταξύ των άλλων και οι καθηγητές της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. κ. Δημήτριος Τσελεγγίδης και ο κ. Λάμπρος Σιάσσος.
Στην προσλαλιά του ο π. Παρθένιος αναφέρθηκε μεταξύ των άλλων στα συναισθήματα που τον διακατέχουν αυτή την Ιερή στιγμή ενώ παράλληλα αναφέρθηκε και στα λόγια του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, ο οποίος στον έργο του «Απολογητικόν της εις Πόντον φυγής» αναφέρει τα προσόντα του Ιερέα τονίζοντας «Ο ιερεύς πρέπει να είναι καθαρός και γνήσιος σαν το χρυσάφι και το ασήμι, να μην έχει τίποτε που να ηχεί σαν χαλκός. Πρέπει να διακρίνεται για τις αρετές του, να προχωρεί διαρκώς προς τα επάνω, να μην συγκρίνει τον εαυτό του με τους άλλους, όχι μόνο αν είναι κακοί, αλλά ακόμη και αν έχουν φθάσει ψηλά στην αρετή. Δικό του μέτρο αρετής είναι ο Χριστός, που δημιούργησε τα πάντα και στον Οποίο οφείλει η αρετή τα πάντα». Ενώ κατέληξε εκφράζοντας βαθύτατες ευχαριστίες προς το πρόσωπο του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας, αλλά και προς τον Γέροντά του, Πανοσιολογιώτατου Αρχιμανδρίτου π. Μάξιμου Ψιλόπουλου καθώς και προς το πρόσωπο του Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας-Αγίου Όρους Αρχιμανδρίου π. Προδρόμου διά την ευλογία που του δόθηκε ώστε να καταστεί εφικτή η χειροτονία του ως Πρεσβύτερου.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ.κ. Ιωάννης κατά την ομιλία του προς το παριστάμενο πολυπληθές Εκκλησίασμα αλλά και απευθυνόμενος προς τον Ιερολογιώτατο Διάκονο π. Παρθένιο τόνισε: ότι σήμερα που η Αγία μας Εκκλησία μνεία ποιεί της εξόδου των Πρωτοπλάστων εκ του Παραδείσου, είναι ήδη ανοιχτή η πύλη της Εδέμ και σε λίγο θα εισέλθεις εις την χαρά του Παραδείσου την οποία χαρίζει προς όλους μας ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός μέσα στην ζωή της Αγίας μας Εκκλησίας. Ανοίγει λοιπόν η πύλη του Παραδείσου για σένα σήμερα για να εισέλθεις σε αυτή την χαρά, για να υπηρετήσεις αυτή την χαρά στην ζωή των ανθρώπων.
Ο κάθε άνθρωπος ζει σε μια προσωπική εξορία, από την χάρη και την ευλογία του Θεού. Ο κάθε άνθρωπος στερείται αυτής της χαράς του παραδείσου εφόσον μένει μακριά της ανοιχτής πύλης, εφόσον δεν ζει το μυστήριο της αγάπης του Θεού, εφόσον δεν βιώνει το μήνυμα της καταλαγής, και της συμφιλιώσεως. Ο κάθε άνθρωπος ζει σήμερα την τραγωδία της εξόδου του Παραδείσου, όταν δεν είναι αληθινός με τον Θεό και τον εαυτό του, γι’αυτό ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός αρχίζει από την θεμελιώδη αρχή του ελέους που είναι η συγχώρεσις και λέγει εάν συγχωρείται από καρδίας τους αδελφούς σας τότε θα σας συγχωρήσει και ο Επουράνιος Πατήρ τις αμαρτίες και τα παραπτώματα σας. Θέτει δηλαδή ως προϋπόθεση της ευεργετικής επιδράσεως του Θείου Ελέους εις την ζωήν του ανθρώπου την διάθεση του ανθρώπου την αγαπητική του στάση προς τούτον το έλεος. Όλοι ζητούμε το έλεος του Θεού και όλοι μονολογίζουμε Κύριε ημών Ιησού Χριστέ, ελέησον με, το κατά πόσο όμως είμεθα αληθινοί αυτό φαίνεται από την διάθεση της καρδιάς μας να συγχωρήσει εκείνους που οφείλουν σε μας και μας έχουν αδικήσει ή συκοφαντήσει αφαιρώντας αυτό που μας ανήκει ενδεχομένως. Έχουμε την διάθεση να τους συγχωρήσουμε, όχι απλώς με τα χείλη αλλά και μέσα από την καρδιά μας; Tότε αυτό είναι το τεκμήριο της γνησιότητος ότι όντως είμεθα άνθρωποι που ζητούμε το έλεος του Θεού και εφόσον το ζητούμαι ειλικρινώς τότε αυτό το έλεος του Κυρίου θα μας επισκιάσει.
Ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, απευθυνόμενος προς τον χειροτονούμενο συμπλήρωσε ότι πορεύεσαι μία οδό η οποία είναι οδός ζωής αιωνίου. Όχι μόνο για σένα αλλά και γι’ αυτούς τους οποίους θα ποιμαίνεις και θα τους κατευθύνεις πνευματικά. Η οδός που πορεύεσαι δεν έχει σχέση με τους δρόμους αυτής της ζωής οι οποίοι είναι γεμάτοι από ανεκπλήρωτς υποσχέσεις, απάτες και από όλα εκείνα τα εφήμερα που έχουν την δύναμη να κατευθύνουν το ενδιαφέρον του ανθρώπου, μα που δεν έχουν την δύναμη να εκπληρώνουν τον πόθο της καρδίας. Ο θησαυρός τον οποίο καλείσαι να αποκτήσεις και τον οποίο θα έχεις ως τιμαλφέστατο ανεκτίμητο αγαθό εκτός οἵας δήποτε συναλλαγής ευρίσκεται εν ουρανοίς και αυτός ο θησαυρός είναι θησαυρός του Θείου Ελέους και είναι εκείνος με τον οποίο θα γίνεσαι πλούσιος και θα πλουτίζεις τις καρδιές των ανθρώπων. Η καρδιά του ανθρώπου δεν χορταίνει από τα υλικά πλούτη αλλά παρά μόνο από τον εν ουρανιοίς πλούτο γι’ αυτό κα ι λέγει ο Κύριος να μην θησαυρίζουμε θησαυρούς που τους τρώει η σήψης, που τους φθείρει η φθορά και τους αρπάζουν οι κλέφτες αλλά να προσέχουμε που θα είναι ο θησαυρός μας εκεί, θα βρίσκεται και η καρδιά μας. Και είμαι βέβαιος π. Παρθένιε, ότι ο δικός σου ο θησαυρός είναι στον ουρανό γιατί είναι ο Ιησούς Χριστός και ταυτόχρονα είναι και εδώ στην γη, είναι μέσα σου, γιατί είναι ο Ιησούς Χριστός αυτόν τον θησαυρό θα μοιράσεις στους ανθρώπους για να τους παρέχεις αυτή την ευλογία της χαράς και του αιωνίου μηνύματος «Ουκέτι φλογίνη ρομφαία φυλάττει τήν πύλην τής Εδέμ».
Αρχίζει από σήμερα μια ευλογημένη περίοδος για την ζωή της Αγίας μας Εκκλήσιας. Μία περίοδος που ξεκινάει με την συγνώμη και στεφανώνεται με την νηστεία, μία περίοδος που ασκείται ο πιστός και αθλείται με την εγκράτεια, σε ένα στάδιο αρετών που οι βουλόμενοι αθλείσαι καλούνται να εισέλθουν. Παράλληλα όμως για εσένα π. Παρθένιε αρχίζει ένα ισόβιο στάδιο αρετής, αγιότητας, οσιότητος και δικαιοσύνης. Φρόντισε να δικαιώσεις τις προσδοκίες του γέροντος σου πατρός Μαξίμου, των Πατέρων που είναι εδώ και συμπροσεύχονται και συλλειτουργούν στον μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας αλλά και της χειροτονίας σου αλλά και όλων των παρισταμένων πιστών με επικεφαλής την γερόντισσα της Ιεράς μονής και της αδελφότητος. Τίποτα δεν πάει χαμένο σε αυτή την ζωή, διότι κάθε τι το οποίο είναι πνευματικό αποτελεί και επένδυση ουράνιον. Φρόντισε και αγωνίσου τον αγώνα τον καλό της Πίστεως, να είσαι υπερβατικός εκεί που υπάρχουν συγκρουσιακά πεδία όταν θα προκαλείσαι και έρχεται η σύγκρουσις θα κάνεις αυτό πού έκανε και ο Κύριος «διελθὼν διὰ μέσου αὐτῶν ἐπορεύετο», να μην μένεις στην σύγκρουση και να ακολουθείς ως τακτική μάχιμον η οποία θα οδηγεί στην νίκη. Έτσι μόνο θα ξεπεράσεις όλες τις παγίδες και όλους τους πειρασμούς που προέρχονται είτε εκ δεξιών, είτε εξ αριστερών, είτε δηλαδή είναι πόλεμος που έχει σχέση με τα πολλά και ψυχοφθόρα πάθη που εμφανίζονται μέσα από την σάρκα και μέσα από την ύλη είτε από τον πόλεμο που ξεκινάει με λογισμούς, με φαντασιώσεις και την δόξα του κόσμου τούτο και με ότι άλλο ήθελε πλανήσει τον λογισμό προκειμένου αυτός να σε οδηγήσει στην καταστροφή και στον όλεθρο. Ο άνθρωπος που πιστεύει στον Θεό, ο κάθε Χριστιανός αλλά πολλή περισσότερο ο κληρικός πρέπει να είναι νεκρός για αυτόν τον κόσμο και όταν τον βρίζουν να μην βιώνει αυτής της φθοράς την πικρία αλλά και όταν τον επαινούν να μην βιώνει της επάρσεως την ψυχοκτόνον παγίδευσιν. Φρόντισε λοιπόν να ζεις δια τον Χριστόν και ο θησαυρός της καρδία σους σου ένα είναι εκείνος ο οποίος θα σε οδηγήσει εις οδούς σωτηρίους για να οδηγείς και εσύ με την σειρά σου τις ψυχές στην σωτηρία. Αυτήν την στιγμή την Ιερά και Άγια, βάλε μέσα στην καρδιά αυτό που θα σε δοθεί και κράτησε το καλά γιατί αυτό δεν το λαμβάνει εύκολα κανείς. Θα λάβεις την χάρη της ιεροσύνης και θα υπουργείς το μυστήριο εκείνο ένθα άγγελοι παραλείψε ου δύνανται. Θα υπουργείς το μυστήριο εκείνο που θα σε ενώνει με τον Ουρανό και θα κατεβάζει στην γη την χάρη του βιωμένου μυστηρίου της σωτηρίας.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι στο τέλος της Αρχιερατικής Θείας Λειτουργίας και προ της Απολύσεως ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης απένειμε στο π. Παρθένιο το οφίκιο του Αρχιμανδρίτου.