Ομιλία του π. Ιωάννη Καλογερόπουλου, υπεύθυνου του Ενοριακού Φιλοπτώχου Ταμείου, στην κοπή πίτας προς τιμήν των εθελοντών αγάπης της ενορίας μας 20.1.2013
Σεβαστέ Προϊστάμενε π Συμεών , Σεβαστοί πατέρες, αξιότιμοι κύριοι και κυρίες
Σήμερα που η χώρα μας διέρχεται προβλήματα, οι εθελοντές εμφανίζονται και πάλι σε διαφόρους τομείς της εκκλησιαστικής και κοινωνικής ζωής και προσφέρουν τις πολύτιμες υπηρεσίες τους.
Στην Εκκλησία μας οι εθελοντές και οι εθελόντριες αποτελούν μια διαχρονική πραγματικότητα! Υπηρετούν το έργο της Εκκλησίας με υπακοή, με αγάπη, χωρίς θόρυβο, χωρίς δημοσιότητα, χωρίς τυμπανοκρουσίες! Είναι κατ΄ αρχήν τα Εκκλησιαστικά Συμβούλια των ανά τη χώρα Ορθοδόξων Ναών. Σε κάθε ενοριακό Εκκλησιαστικό Συμβούλιο υπηρετούν και μοχθούν σε ημερήσια σχεδόν βάση τέσσερις τουλάχιστον Επίτροποι, οι οποίο δαπανώνται για την προώθηση όλων των υποθέσεων του Ναού που διακονούν.
Έπειτα είναι οι Κατηχητές και οι Κατηχήτριες καθώς και οι κυρίες που υπηρετούν τον τομέα της νεότητας. Είναι αυτές που τακτικά, κάθε σαββατοκύριακο, φροντίζουν να είναι παρούσες για τις νεανικές συνάξεις των νέων μας, να επιστατούν και να φροντίζουν όλα τα θέματα αυτά αλλά και εκτάκτως τα αναφυόμενα, μαζί με τον υπεύθυνο Ιερέα της Νεότητος.
Έπειτα είναι και οι κυρίες του Φιλοπτώχου Ταμείου, οι οποίες μαζί τον εντεταλμένο επίτροπο του Ναού, συγκροτούν τα ενοριακά Φιλόπτωχα Συμβούλια, περιφέρουν το δίσκο στην Εκκλησία κάθε Κυριακή, πραγματοποιούν επισκέψεις στα σπίτια των ενδεών αδελφών μας, καθημερινά μια από τις έξι κυρίες είναι στο Κέντρο Ενοριακής Αγάπης στο «Σήμαντρο» και διακονεί τις υποθέσεις του φιλοπτώχου, δηλ. παραλαμβάνουν και προσφέρουν τακτικά δύο φορές το μήνα τρόφιμα, αλλά και καθημερινά σε έκτακτες περιπτώσεις, διανέμουν καθημερινά το μαγειρεμένο φαγητό, παραλαμβάνουν και διαχωρίζουν τον προσφερόμενο ιματισμό που προσφέρουν καθημερινά σε ενδεείς αδελφούς μας, και το περίσσευμα το ετοιμάζουν κατάλληλα για να προωθηθεί σε ευαγή ιδρύματα, τρέχουν στους δρόμους για τη διενέργεια του Εράνου της Αγάπης, που γίνεται κατά τον μήνα Δεκέμβριο κάθε χρόνο. Με κάθε τρόπο και με όλες τους τις δυνάμεις στηρίζουν το φιλανθρωπικό έργο της Ενορίας.
Δεν περιορίζονται μόνο σε αυτή τη διακονία, αλλά έκτακτα ετοιμάζουν και εκδηλώσεις του Ναού, φροντίζουν τη διακονία καθημερινά στο παγκάρι του Φιλοπτώχου, την ετοιμασία των εκδρομών, ετοιμάζουν χειροποίητες λαμπάδες, διακοσμητικά κεριά, διάφορες χειροτεχνίες και πολλά άλλα που διατίθενται προς ενίσχυση του φιλανθρωπικού έργου της ενορίας μας.
Έπειτα είναι οι κυρίες της εθελοντικής αιμοδοσίας που φροντίζουν, όταν υπάρχει αιμοδοσία, να επιμεληθούν τις αφίσες, τα πανώ, τις προσκλήσεις των αιμοδοτών, το αρχείο τους, κατά την ημέρα της αιμοδοσίας με την γραμματειακή υποστήριξη, με το κέρασμα, και βέβαια δεν μένουν αμέτοχες, αλλά προσφέρουν και αυτές το δικό τους αίμα για τον άγνωστο συνάνθρωπο
Έπειτα είναι οι εθελόντριες μαγείρισσες, οι κυρίες που καθημερινά έρχονται κάθε εβδομάδα, από φυλακής πρωίας, στο «Σήμαντρο» και ετοιμάζουν με μεράκι και ιδιαίτερη φροντίδα το καθημερινό φαγητό, φροντίζοντας με σχολαστικότητα του κανόνες υγιεινής, την νοστιμιά σε 58 μερίδες μαγειρέματος, την καθαριότητα του χώρου και των μεγάλων μαγειρικών σκευών, την καθαριότητα και υγιεινή των ψυγείων, αλλά και τη διανομή του φαγητού στα τάπερ των δικαιούχων.
Έπειτα είναι οι 45 κυρίες που συγκροτούν τα 21 συνεργεία που πραγματοποιούν σε όλη την ενορία μας, τον ετήσια Έρανο της αγάπης. Είναι οι κυρίες που μέσα στο κρύο του Δεκέμβρη, επί μία εβδομάδα πρωινά και απογευματινά περιφέρονται και κυριολεκτικά ζητιανεύουν στις πολυκατοικίες των ενοριτών μας, εισπράττοντας πάρα πολλές φορές όχι χρήματα, αλλά ύβρεις και προσβλητικά λόγια, άπρεπες εκφράσεις και υποκρίσεις, που τα υπομένουν με υπομονή για τη συγκέντρωση των χρημάτων με τα οποία θα γίνει το επόμενο έτος η φιλανθρωπία της ενορίας μας.
Στον πολυάριθμο αυτό στρατό της ενορίας μας εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας και τον δίκαιο έπαινο της Εκκλησίας. Αφιερώνουμε την ημέρα αυτή για να δημοσιοποιήσουμε το έργο τους. Και επιτρέψτε μου να διαβάσω μέρος από ένα σχετικό κείμενο. που έγραψε, μία από τις εθελόντριες της ενορίας μας:
Σεβαστέ π Ιωάννη.
Εθελοντής, είναι ο άνθρωπος που προσφέρεται να πράξει κάτι με τη θέλησή του, χωρίς πίεση, χωρίς υποχρέωση από το νόμο και χωρίς να υπολογίζει σε αμοιβή.
Πίεση αισθάνεται ο υπάλληλος, είτε αυτός εργάζεται στο δημόσιο είτε στον ιδιωτικό φορέα. Η πίεση όμως αυτή ξεχνιέται, όταν πάει στο ταμείο, να πάρει το μισθό του. Άρα η πίεση αμείβεται.
Υποχρέωση από το νόμο έχουν οι άνδρες, να παρουσιαστούν στις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας. Άρα δεν είναι εθελοντές, εκτός και καταταγούν μόνοι τους, πριν τους καλέσει η πατρίδα.
Ερχόμαστε τώρα στο τρίτο στοιχείο του κανόνα, δηλ. ο εθελοντής δεν υπολογίζει σε αμοιβή, σε παροχή χρήματος.
Στο ΙΚΑ Χολαργού όπου υπηρέτησα ως υπάλληλος, υπήρχαν δύο είδη παροχών: οι παροχές σε χρήμα και οι παροχές σε είδος
Έτσι πιστεύω ότι είναι και η αμοιβή, που εισπράττει ο εθελοντής, δηλ. δεν είναι αμοιβή σε χρήμα, αλλά αμοιβή σε είδος, δηλ. ηθική αμοιβή.
Εγώ ασχολούμαι με τον εκκλησιαστικό εθελοντισμό. Ο Θεός δεν θέλει την αναγκαστική παροχή υπηρεσιών, αλλά την εθελοντική. Θέλει να τον υπηρετούμε με την ελεύθερη θέλησή μας.
Ξέρουμε όμως, ότι η ηθική αμοιβή, είναι «άυλος τίτλος» ο οποίος εξοφλείται, όταν παρουσιαστούμε ενώπιον του Μεγάλου Κριτή
Και όπως λέει ένα ωραίο ρητό: «Κατά την ημέρα της Κρίσης δεν θα εξετασθεί τι καλά είπαμε, αλλά τι καλά κάναμε», γιατί «Στιγμές κατάλληλες για λόγια, είναι λίγες, στιγμές κατάλληλες για έργα, είναι όλες», και τελειώνει η εθελόντρια κυρία γράφοντας:
«Γιατί όταν παίρνεις, πάτερ, γεμίζουν τα χέρια, όταν δίνεις, γεμίζει η καρδιά».
Οι εθελοντές και εθελόντριες της ενορίας μας είναι το καμάρι μας, για αυτό και τους τιμούμε σήμερα, και τους αγαπάμε και τους ευχαριστούμε πάντα.