Η εξομολόγηση του μητροπολίτη Ιλίου κ. Αθηναγόρα

Εκκλησία της Ελλάδος | Δημοσίευση: 07/01/2013

(Ι.Μ.Ιλίου) Τα «Πεμπταστέρια» μας είχαν υποσχεθεί ότι θα λάβουμε τη συνέντευξη που πήραν από τον Μητροπολίτη μας, κ. Αθηναγόρα (θυμηθείτε: Τα «Πεμπταστέρια» ρωτούν).

Έτσι λοιπόν τη δημοσιεύουμε με χαρά, ενώ ταυτόχρονα σας δίνουμε τη δυνατότητα να κατεβάσετε ολόκληρη την εφημερίδα τους, για να χαρείτε με την όμορφη δουλειά που κάνουν!

 

Καλημέρα Σεβασμιότατε, είμαστε μαθητές του Ε1 του 8ου Δημοτικού Σχολείου Πετρούπολης κι ήρθαμε σήμερα εδώ για να σας γνωρίσουμε και να μάθουμε για το έργο σας. Σε ποια ηλικία νιώσατε την ανάγκη να αφοσιωθείτε στο Θεό;

Καταρχάς θέλω να σας πω, πως κι εγώ ήμουν ένα παιδί σαν και εσάς, δηλαδή μιας οικογένειας που έχει μια «χαλαρή» σχέση με την εκκλησία. Πήγαινα στις μεγάλες γιορτές. Θυμάμαι την γιαγιά μου που με πήγαινε κάθε Κυριακή στην εκκλησία, αλλά όχι οι γονείς μου. Εγώ ήθελα να γίνω δάσκαλος σαν την δασκάλα σας, για την ακρίβεια καθηγητής… και έγινα! Έδωσα εξετάσεις και πέρασα στην Φιλοσοφική της Αθήνας. Τελείωσα, πήρα το πτυχίο μου,
έκανα και τα χαρτιά μου και πήγα για φαντάρος. Κατόπιν διορίστηκα στο Καρπενήσι ως φιλόλογος και μετά μου ήρθε η διάθεση να αφοσιωθώ στον Θεό… Γιατί κατά τη διάρκεια των σπουδών μου, συναντήθηκα με έναν πάρα πολύ καλό κληρικό, ο όποιος δεν είναι στην ζωή τώρα πια, και μαζί με άλλα παιδιά σχηματίσαμε μια μικρή μοναστική αδελφότητα, δηλαδή ένα μοναστήρι. Ήμασταν πέντε και ξεκινήσαμε αυτή την μοναστική αδελφότητα στην μονή Σαλβατά (σ.σ. λάθος μεταγραφής, εννοούν «Σαγματά») στην Βοιωτία.

Στην αρχή έγινα μοναχός, μετά Διάκονος και κατόπιν Ιερέας. Ωστόσο δεν μπορούσα να κάνω παράλληλα και τα δυο πράγματα και να είμαι στο σχολείο και στο μοναστήρι. Έτσι διάλεξα και τελικά έμεινα στην Ιεροσύνη.

Τι είναι ο Μητροπολίτης και για να γίνεις Μητροπολίτης ποιες σπουδές πρέπει να έχεις κάνει;

Ο Μητροπολίτης, ο Επίσκοπος δηλαδή, είναι ο τρίτος βαθμός της ιεροσύνης του διακονήματος, δηλαδή που έχουν κάποιοι άνθρωποι στο χώρο της εκκλησίας να λειτουργούν και να μας δίνουν τη δυνατότητα να κοινωνήσουμε και να κάνουμε τα Μυστήρια: το βάπτισμα, το γάμο, το ευχέλαιο κ.ά.

Οι τρεις βαθμίδες της ιεροσύνης, όπως ίσως μάθετε αργότερα στα θρησκευτικά, είναι:
Διάκονος, Ιερέας, Επίσκοπος ή Μητροπολίτης.

Ένας Μητροπολίτης έχει στην ευθύνη του μια περιφέρεια. Ένας Ιερέας έχει στην ευθύνη του ένα ναό, την ενορία. Ένας Μητροπολίτης έχει στην ευθύνη του πολλούς ναούς. Ο Ιερέας είναι σαν το διευθυντή του σχολείου σας και ο Μητροπολίτης είναι σαν το διευθυντή της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Όσον αφορά στις σπουδές, σύμφωνα με τον καταστατικό χάρτη της εκκλησίας μας θα πρέπει ένας Μητροπολίτης να έχει σπουδάσει οπωσδήποτε Θεολογία, ανεξάρτητα από τυχόν άλλες σπουδές που έχει κάνει, όπως Πολυτεχνείο, Φιλοσοφική κ.ά.

Εκτός όμως από το πτυχίο της Θεολογίας πρέπει να έχει και μια ζωή που να ανταποκρίνεται σ' αυτό που καλείται να ασκήσει, γιατί ένας Μητροπολίτης επιβλέπει τις ενορίες. Είναι ο πατέρας για τους κληρικούς του, όπως είναι και ο πατέρας για τους ενορίτες των κληρικών του.

Τι θα λέγατε σήμερα σε ένα παιδί που κάνει κακές πράξεις για να αλλάξει συμπεριφορά;

Καταρχάς θα ήθελα να πω ότι ο ορισμός του καλού και του κακού είναι σχετικός, άρα λοιπόν, πρέπει να δούμε πριν του πούμε ο,τιδήποτε, για ποιο λόγο αυτό το παιδί έχει αυτή την συμπεριφορά. Μήπως είναι κάτι που το σπρώχνει σε αυτήν και δεν ευθύνεται το ίδιο άμεσα; Άρα πρώτα πρέπει να εξετάσουμε τους λόγους για τους οποίους έχει μια συμπεριφορά που δεν είναι αυτή που αρμόζει στα παιδιά της ηλικίας του, και μετά να δώσουμε κάποιες συμβουλές. Χρειάζεται, λοιπόν, μια γνωριμία μ' αυτό το παιδί και με το περιβάλλον στο οποίο ζει, με την οικογένειά του.

Γιατί πιστεύετε ότι ένα παιδί πρέπει να πηγαίνει στο κατηχητικό;

Δεν ξέρω αν ένα παιδί πρέπει να πηγαίνει στο κατηχητικό, αλλά ξέρω τι μπορεί να βρει στο κατηχητικό. Επειδή όλοι βαπτιστήκαμε όταν ήμασταν πολύ μικρά παιδάκια, δεν έχουμε γνώση αυτών που πιστεύει η εκκλησία μας και το κατηχητικό είναι ένας τρόπος να γνωρίσουμε τι είναι ο Χριστός, η Παναγιά,
οι Άγιοι, η Εκκλησία και τα Μυστήρια μας. Η κατήχηση αποτελεί ένα σημαντικό τομέα της εκκλησίας μας και καλούμε τα παιδιά να έρθουν. Εξάλλου πέραν της κατήχησης γίνονται και κοινωνικές δραστηριότητες, που βοηθούν τους ανθρώπους να έρθουν σε επαφή.

Σήμερα πολλά παιδιά περνούν δύσκολες στιγμές λόγω της οικονομικής κρίσης. Δεν έχουνε να φάνε, να ντυθούνε και να ζεσταθούνε. Τι κάνει η εκκλησία για να βοηθήσει αυτά τα παιδιά;

Παρόλο που η εκκλησία δεν είναι Υπουργείο Κοινωνικών Υπηρεσιών, στους δύσκολους καιρούς που περνάμε, συνεργάζεται με τους δήμους για να παρέχει τροφή, ρουχισμό και κάποια οικονομική ενίσχυση στους ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Για παράδειγμα, με επισκέφτηκαν από το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων ενός σχολείου και μου είπαν ότι κάποια παιδιά έχουν πρόβλημα σίτισης. Εμείς αμέσως στείλαμε βοήθεια και αυτό είναι ένα από τα πολλά που έχουμε κάνει.

Αρκετές ενορίες ετοιμάζουν φαγητό και κάθε μεσημέρι το προσφέρουν σε συνανθρώπους μας που το έχουν ανάγκη. Είτε στα φιλόπτωχα γραφεία των
ενοριών, είτε εδώ στην Μητρόπολη, έρχονται και τους προσφέρουμε βοήθεια στο μέτρο του δυνατού.

Όλα τα παιδιά κάνουν ζαβολιές. Εσείς όταν ήσασταν παιδί κάνατε ζαβολιές; Μπορείτε να μας πείτε μία;

Όταν ήμουν μικρός διάβαζα τον «Μικρό Ήρωα». Θυμάμαι μια μέρα, όταν γύρισε ο πατέρας μου από την δουλειά του, ξυλουργός ήταν, είπε στον μικρότερο αδελφό μου να πάει να πάρει κρασί για να πιει με το φαγητό του. Τότε εγώ ζήτησα από τον αδελφό μου να ανταλλάξει, όπως συνηθίζαμε, μερικά τεύχη του περιοδικού «Μικρός Ήρωας» στο βιβλιοπωλείο που ήταν δίπλα στο μαγαζί που θα αγόραζε το κρασί. Ο αδελφός μου καθυστέρησε πολύ λόγω της δουλειάς που του είχα αναθέσει και ο πατέρας μου είχε φάει. Ο αδελφός μου τού είπε ότι εγώ τον έστειλα κάπου, αλλά εγώ το αρνήθηκα και έτσι ο πατέρας μου μάλωσε τον αδελφό μου!

Στα παιδικά σας χρόνια ποιος ήταν ο αγαπημένος σας ήρωας;

Όταν ήμουν μικρό παιδί, στη δεκαετία του '60, έβγαινε το περιοδικό ο «Μικρός Ήρωας» που ήρωας ήταν ο Γιώργος Θαλάσσης ή αλλιώς «το παιδί φάντασμα» που έκανε ηρωικές πράξεις τα χρόνια της γερμανικής κατοχής. Αυτός ήταν ο αγαπημένος μου ήρωας. Δεν υπήρχαν στην εποχή μας εικονογραφημένα, όπως έχετε εσείς τα Μίκυ Μάους. Ήταν μόνο κείμενο. Όταν μεγάλωσα, ωστόσο, διάβασα και Αστερίξ και Μίκυ Μάους, Λούκι Λουκ και
Τεν-Τεν.

Όταν πηγαίνατε σχολείο ποιο ήταν το αγαπημένο σας μάθημα;

Το αγαπημένο μου μάθημα ήταν τα Ελληνικά. Δεν άντεχα τα Μαθηματικά. Θυμάμαι ότι στην Γ' τάξη του Δημοτικού δεν καταλάβαινα την διαίρεση και τις
«έφαγα» από τον πατέρα μου, γιατί έφερα στο σπίτι ένα διαγώνισμα στο όποιο δεν είχα λύσει τις διαιρέσεις. Η μητέρα μου με βοήθησε με μεγάλη
υπομονή, αλλά και πάλι τα έκανα μηχανικά. Είχα πάντα δυσκολία στα μαθηματικά. Τα θεωρητικά μαθήματα, όπως Αρχαία και Λατινικά, τα αγαπούσα περισσότερο.

Όταν βοηθάτε ένα παιδί πώς νιώθετε;

Νιώθω πολύ καλά, όταν το ίδιο το παιδί έχει έρθει να ζητήσει βοήθεια ή να ρωτήσει μια απορία και μπορώ να ανταποκριθώ. Δεν μ' αρέσει ωστόσο να πλησιάσω ένα παιδί, που δεν ξέρω και να του κάνω κατήχηση. Αντίθετα, αισθάνομαι χαρά, όταν μπορώ να απαντήσω σε απορίες παιδιών και να γίνω αντιληπτός παρά τη διαφορά ηλικίας.

Τι σας αρέσει να κάνετε το χρόνο που δεν αφιερώνετε στην εκκλησία; Ασχολείστε με κάποιο άθλημα;

Όταν ήμουν μικρός ήμουν πολύ κακός στα αθλήματα. Μου αρέσει όμως το ποδόσφαιρο και είμαι Παναθηναϊκός. Επίσης μου αρέσει να διαβάζω βιβλία, όχι αποκλειστικά θεολογίας, αλλά και λογοτεχνία και επίσης μου αρέσει το θέατρο και ο κινηματογράφος.

Αν δεν γινόσασταν Μητροπολίτης τι θα γινόσασταν και γιατί;

Θα γινόμουν φιλόλογος. Θα ήθελα να είμαι καθηγητής, να με αγαπούν τα παιδιά και να τα αγαπώ κι εγώ.

Ευχαριστούμε για τον πολύτιμο χρόνο που μας διαθέσατε. Όλα αυτά που μας είπατε θα μας βοηθήσουν να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι.

 

Δημοσιογραφική ομάδα:

Αγγελική Κ., Γιώργος Λ.,  Γιώργος Π., Παρασκευή Π., Άρης Χ., Γιώργος Β., Ιωάννα Ρ.