Ο μητροπολίτης Ν.Σμύρνης για το γλυπτό

Απόψεις - Άρθρα - Σχόλια | Δημοσίευση: 08/01/2018

Με­τά ἀ­πό μί­α εἰ­λι­κρι­νῆ συ­ζή­τη­ση πού εἶ­χε ὁ Σε­βα­σμ. Μη­τρο­πο­λί­της μας κ. Συ­με­ών προ­χθές τά Θε­ο­φά­νεια κα­τά τήν κο­πή τῆς Βα­σι­λό­πι­τας στήν αἴ­θου­σα τοῦ Ἱ­ε­ροῦ Να­οῦ τοῦ ἁ­γί­ου Ἀ­λε­ξάν­δρου μέ τόν Δή­μαρ­χο Πα­λαι­οῦ Φα­λή­ρου κ. Δι­ο­νύ­σιο Χα­τζη­δά­κη, τοῦ ἀ­πηύ­θυ­νε σή­με­ρα καί τήν ἀ­κό­λου­θη ἐ­πι­στο­λή.

 

«Ἀ­γα­πη­τέ μου κ. Δή­μαρ­χε,

Με­τά ἀ­πό τή συ­ζή­τη­ση πού εἴ­χα­με προχθές τά Θε­ο­φά­νεια, μέ τήν εὐ­και­ρί­α τῆς κο­πῆς τῆς Βα­σι­λό­πι­τας στήν αἴ­θου­σα τῆς ἐ­νο­ρί­ας τοῦ Ἱ­ε­ροῦ Να­οῦ τοῦ ἁ­γί­ου Ἀ­λε­ξάν­δρου, ἀ­να­φο­ρι­κά μέ τό γλυ­πτό πού προ­σφά­τως το­πο­θε­τή­σα­τε στόν πα­ρα­λια­κό δρό­μο τῆς πό­λε­ώς μας καί γιά τό ὁ­ποῖ­ο τό­σος θό­ρυ­βος προ­κλή­θη­κε, θε­ώ­ρη­σα κα­λό καί γρα­πτῶς νά σᾶς δι­α­τυ­πώ­σω τίς σκέ­ψεις μου. Τό κά­νω ἀ­κό­μη καί γιά τόν λό­γο πού σᾶς ἀ­νέ­φε­ρα, ὅ­τι δη­λα­δή καί ἐ­γώ ἔ­γι­να δέ­κτης πολ­λῶν πα­ρεμ­βά­σε­ων τη­λε­φω­νι­κῶν καί γρα­πτῶν (ἄλ­λων εὐ­γε­νι­κῶν καί ἄλ­λων ἄ­κρως ἐ­πι­θε­τι­κῶν) γιά τό ποι­ά εἶ­ναι ἡ γνώ­μη μου γιά τό θέ­μα καί σέ ποι­ές ἐ­νέρ­γει­ες προ­έ­βην ὡς ὑ­πεύ­θυ­νος ἱ­ε­ράρ­χης τοῦ τό­που.

1. Γιά τήν καλ­λι­τε­χνι­κή ἀ­ξί­α τοῦ ἔρ­γου ἐ­κτι­μῶ ὅ­τι δέν εἶ­ναι θέ­μα τῆς ἁρ­μο­δι­ό­τη­τός μου. Ἄλ­λοι ἄς τό ἀ­πο­τι­μή­σουν· οἱ εἰ­δι­κοί καί οἱ φι­λό­τε­χνοι καί καλ­λι­ερ­γη­μέ­νοι Πα­λαι­ο­φα­λη­ρι­ῶ­τες συμ­πο­λί­τες μας. Πάν­τως θά πρέ­πει νά πα­ρα­τη­ρή­σω πώς ὁ σχε­δια­σμός καί τό χρῶ­μα του δέν ἔ­χουν κα­μιά σχέ­ση μέ τή ζω­γρα­φι­κή ἤ γλυ­πτι­κή ἀ­πει­κό­νι­ση τῶν ἀγ­γέ­λων εἴ­τε ἀ­πό τήν ἐκ­κλη­σι­α­στι­κή εἴ­τε ἀ­πό τήν «κο­σμι­κή» τέ­χνη.

2. Οἱ ἀν­τι­δρά­σεις προ­κλή­θη­καν καί ὁ θό­ρυ­βος ξέ­σπα­σε ἀ­πό τήν ἀρ­χι­κή δή­λω­σή σας ὅ­τι θά ἀ­πο­τε­λεῖ τόν φύ­λα­κα ἄγ­γε­λο τῆς πο­λε­ώς μας! Βε­βαί­ως μέ νε­ώ­τε­ρες δη­λώ­σεις σας προ­σπα­θή­σα­τε νά ἀ­να­σκευ­ά­σε­τε καί νά δι­ορ­θώ­σε­τε τήν ἀρ­χι­κή σας το­πο­θέ­τη­ση. Ἡ ζη­μιά ὅ­μως εἶ­χε γί­νει. Καί οἱ πολ­λοί ἔ­μει­ναν στόν ἀρ­χι­κό σας χα­ρα­κτη­ρι­σμό γιά τό γλυ­πτό.

3. Ἡ πό­λη μας, ἀ­γα­πη­τέ κ. Δή­μαρ­χε, ἔ­χει, με­τά Θε­όν, προ­στά­τη καί πο­λι­οῦ­χο της τόν με­γά­λο καί ἅ­γιο ἀρ­χι­ε­πί­σκο­πο Κων­σταν­τι­νου­πό­λε­ως Ἀ­λέ­ξαν­δρο καί πα­ράλ­λη­λα σε­μνύ­νε­ται για­τί στόν ἀρ­χαῖ­ο φα­λη­ρι­κό λι­μέ­να ἀ­πο­βι­βά­σα­τη­κε ὁ ἀ­πό­στο­λος τῶν Ἐ­θνῶν Παῦ­λος καί ἀπ᾽ἐ­κεῖ ὅ­δευ­σε πρός τήν πό­λη τῶν Ἀ­θη­νῶν γιά νά κη­ρύ­ξει ἀ­πό τόν Ἄ­ρει­ο Πά­γο τό εὐ­αγ­γέ­λιο    Ἰ­η­σοῦ Χρι­στοῦ. Ὡς ἐκ τού­του δέν νο­μί­ζω ὅ­τι ἔ­χει ἀ­νάγ­κη προ­στα­σί­ας ἀ­πό ἕ­να γλυ­πτό ἀμ­φι­βό­λου συμ­βο­λι­σμοῦ, ὅ­ποι­α —μι­κρή ἤ με­γά­λη— καλ­λι­τε­χνι­κή ἀ­ξί­α κι ἄν ἔ­χει.

4. Οἱ ἐ­πι­φυ­λά­ξεις μου ἑ­στι­ά­ζον­ται πε­ρισ­σό­τε­ρο στόν συγ­κε­κρι­μέ­νο χῶ­ρο πού τό το­πο­θε­τή­σα­τε. Ἀ­νά­με­σα σέ δύ­ο πα­ρεκ­κλή­σια ἰ­δι­αι­τέ­ρως ἀ­γα­πη­τά στούς Φα­λη­ρι­ῶ­τες, τήν ἁ­γί­α Σκέ­πη καί τόν ἅ­γιο Γε­ώρ­γιο, καί πο­λύ κον­τά στό μνη­μεῖ­ο τοῦ ἀ­πο­στό­λου Παύ­λου. Συμ­με­ρί­ζο­μαι τήν ἄ­πο­ψη πολ­λῶν χρι­στια­νῶν τῆς πό­λε­ώς μας ὅ­τι δέν θά ἔ­πρε­πε ἐ­κεῖ νά το­πο­θε­τη­θεῖ, ἀ­νε­ξάρ­τη­τα ἀ­πό τήν ὅ­ποι­α γνώ­μη μπο­ρεῖ νά ἔ­χει κα­νείς γιά τό γλυ­πτό. Εὔ­κο­λα κάποιος —καί ὄ­χι μό­νο ὁ κα­κο­προ­αί­ρε­τος— μπο­ρεῖ νά ὁ­δη­γη­θεῖ στή σκέ­ψη ὅ­τι τό ἐν λό­γω γλυ­πτό το­πο­θε­τη­μέ­νο στή συγ­κε­κρι­μέ­νη θέ­ση προ­σβάλ­λει τή χρι­στι­α­νι­κή πα­ρά­δο­ση τῆς πό­λε­ως.

5. Δι­α­τυ­πώ­θη­κε ἡ ἄ­πο­ψη ὅ­τι οἱ ἀν­τι­δρά­σεις πού προ­κλή­θη­καν ἔ­χουν ἐν πολ­λοῖς πο­λι­τι­κά κί­νη­τρα καί ἀν­τι­πο­λι­τευ­τι­κή δι­ά­θε­ση. Δέν εἶ­μαι σέ θέ­ση νά τό γνω­ρί­ζω καί σέ κα­μιά πε­ρί­πτω­ση ὡς ἐ­πί­σκο­πος τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας δέν ἐ­πι­τρέ­πω στόν ἑ­αυ­τό μου­ νά ἐμ­πλα­κεῖ σέ τέ­τοι­ες πρα­κτι­κές. Καθ᾽ ὅ­λη τήν μα­κρά ἱ­ε­ρα­τι­κή καί ἀρ­χι­ε­ρα­τι­κή μου δι­α­κο­νί­α στά­θη­κα μα­κριά ἀ­πό κομ­μα­τι­κές ἀν­τι­πα­ραθέ­σεις καί «πο­λι­τι­κά παι­χνί­δια» καί αὐ­τό πού ἐ­πι­δί­ω­ξα πάν­το­τε ἦ­ταν (καί εἶ­ναι) ὁ λό­γος μου νά ἐκ­φρά­ζει τό ἦ­θος τοῦ Εὐαγγελίου καί τήν πί­στη τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας.

6. Καί τώ­ρα ἐ­πί τοῦ πρα­κτέ­ου. Εἶ­ναι τοῖς πᾶ­σι γνω­στός ὁ σε­βα­σμός καί ἡ ἀ­φο­σί­ω­ση πού τρέ­φε­τε στό τα­πει­νό μου πρό­σω­πο, ὅ­πως ἐ­πί­σης καί ἡ πολ­λή ἐ­κτί­μη­ση καί ἀ­γά­πη μέ τήν ὁ­ποί­α κι ἐ­γώ σᾶς πε­ρι­βάλ­λω. Ἐν ὀ­νό­μα­τι αὐ­τοῦ τοῦ πνευ­μα­τι­κοῦ δε­σμοῦ καί τῶν ἀ­μοι­βαί­ων αἰ­σθη­μά­των καί προ­κει­μέ­νου νά κο­πά­σει ὁ ὅ­ποι­ος θό­ρυ­βος ἔ­χει προ­κλη­θεῖ, πα­ρα­κα­λῶ θερ­μά νά με­τα­κι­νή­σε­τε καί νά το­πο­θε­τή­σε­τε τό ἐν λό­γω γλυ­πτό σέ κά­ποι­ον ἄλ­λο χῶ­ρο τῆς πό­λε­ώς μας. Ἐ­κτι­μῶ ὅ­τι μιά τέ­τοι­α ἐ­νέρ­γειά σας θά ἀ­πο­φορ­τί­σει τό κλί­μα.

Ὁ εὐ­θύς καί θα­ραλ­λέ­ος χα­ρα­κτή­ρας σας ἀλ­λά καί ἡ μα­κρά καί ἐ­πι­τυ­χής δη­μαρ­χια­κή σας θη­τεί­α, δεί­χνουν ὅ­τι μπο­ρεῖ­τε νά τολ­μᾶ­τε. Υἱ­ο­θέ­τη­ση, λοι­πόν, τῆς προ­τά­σε­ώς μου, κα­τά τήν ἐ­κτί­μη­σή μου, δέν θά ση­μαί­νει ὑ­πο­χώ­ρη­ση ἀλ­λά θά δεί­χνει ἄν­δρα μέ χρι­στι­α­νι­κή εὐ­αι­σθη­σί­α, τα­πει­νό φρό­νη­μα καί γεν­ν­α­ιο­ψυ­χί­α».         

Μέ πολ­λή ἐ­κτί­μη­ση καί ἀ­γά­πη ἐν Κυρίῳ

Ο  ΜΗ­ΤΡΟ­ΠΟ­ΛΙ­ΤΗΣ

†  Ο  ΝΕ­ΑΣ ΣΜΥΡ­ΝΗΣ ΣΥ­ΜΕ­ΩΝ

 

 

 

 

 

Υ.Γ. Κα­θη­κόν­τως σᾶς πλη­ρο­φο­ρῶ ὅ­τι ἡ πα­ρού­σα ἐ­πι­στο­λή εἶ­ναι «ἀ­νοι­χτή» καί θά ἀ­ναρ­τη­θεῖ γιά εὐ­νό­η­τους λό­γους στήν ἱ­στο­σε­λί­δα τῆς Μη­τρο­πό­λε­ώς μας.