Η 13η Σεπτεμβρίου, αποτελεί για την Κέρκυρα και ειδικά για το προάστειο του Ποταμού, τραγική επέτειος καθώς κατ΄αυτήν την ημέρα, του 1943, επλήγη ο ιστορικός Ναός της Υπερ. Θεοτόκου Ελεούσης. Ήταν ημέρα Δευτέρα, όταν ο τότε εφημέριος του Ποταμού, Ιερεύς π. Κωνσταντίνος Σαββάτης, ετοιμαζόταν να βγεί από το κατάλυμά του που βρισκόταν στο ισόγειο τμήμα του παλαιού Δημοτικού Σχολείου, παραπλεύρως του Ναού, προκειμένου να τελέσει την Θεία Λειτουργία και το Μνημόσυνο του Παύλου Σπυρ. Περούλη. Ξαφνικά την 08:00ην ώραν ακούστηκε ένας τρομερός θόρυβος. Τι άραγε είχε συμβεί; Λίγα λεπτά πριν τρία γερμανικά πολεμικά αεροσκάφη είχαν απογειωθεί απ' το αεροδρόμιο του νησιού. Ένα από αυτά εβλήθη από ιταλικά αντιαεροπορικά πάνω από τη νησίδα Βίδο, και κατέπεσε φλεγόμενο στο μικρό κωδωνοστάσιο αλλά και στην άκρη της στέγης του Ναού της Ελεούσης. Αποτέλεσμα: να γκρεμισθεί το κωδωνοστάσιο και ο ιστορικός Ναός, κτίσμα του 1562, να παραδοθεί στις φλόγες και να καταστραφεί ολοσχερώς. Οι δεκάδες αργυρές και χρυσές κανδήλες, οι αμύθητης αξίας φορητές Ιερές Εικόνες, τα δεκάδες αργυρά Ιερά Σκεύη και σπανίων εκδόσεων Εκκλησιαστικά Βιβλία έγιναν παρανάλωμα του πυρός. Τα μόνο που σώθηκαν ήταν η τοιχογραφία της Παναγίας της Ελεούσης, ένα ασημένιο "ντορτσόνι" κατασκευής του 1740 καθώς κατόρθωσε και το μετέφερε μέσα από τις φλόγες ο Παπικινός Σπυρίδων και ένα Μ. Ωρολόγιο (εκκλ. βιβλίο) εκδόσεως 1876, στο πίσω μέρος του οποίου αναφέρεται χειρογράφως και εν συντομία το τραγικό συμβάν.
Μετά διάστημα λίγων ωρών το σημείο της καταστροφής επισκέφθηκε με δάκρυα στα μάτια ο μακαριστός γέροντας Μητροπολίτης Κερκύρας και Παξών ΜΕΘΟΔΙΟΣ Κοντοστάνος ο Κερκυραίος.
Οι κάτοικοι αμέσως μετά την πτώση του αεροσκάφους συνέλεξαν τις σωρούς των νεκρών γερμανών στρατιωτών και τις ενταφίασαν στο παρακείμενο ενοριακό Κοιμητήριο. Μετά δε από χρόνια, συγγενείς των νεκρών ερχόμενοι στο νησί ζήτησαν και παρέλαβαν τα οστά και ώς ένδειξη ευγνωμοσύνης και ευχαριστίας δια την συμπεριφορά των κατοίκων προς τους νεκρούς στρατιώτες, δωρίζοντας δύο καμπάνες εις αντικατάσταση των ήδη κατεστραμμένων από την πτώση του αεροσκάφους.
Έκτοτε οι Ποταμίτες αγωνίσθηκαν και ξανάφτιαξαν τον Ναό της Παναγίας "τους" και τον στόλισαν με τα δώρα της αγάπης και της ευσέβειάς τους. Ολοκλήρωσαν το ήδη και από πολλών ετών θεμελιωμένο και μερικώς ανυψωμένο πυργοειδές κωδωνοστάσιο, ύψους 25 μέτρων. Στη θέση δε του παλαιού έχει τοποθετηθεί ένα πέτρινο, της εποχής εκείνης, στρογγυλό λιθάρι.
Δεν χωράει αμφιβολία οτι η πτώση του γερμανικού αεροσκάφους από τα ιταλικά ανταεροπορικά, αποτέλεσε τον προάγγελο της μετά ολίγων ωρών καταστροφής της πόλεως της Κερκύρας και των περιχώρων, από τις γερμανικές εκρηκτικές και εμπρηστικές βόμβες.
Η νύχτα της 13ης Σεπτεμβρίου του 1943, υπήρξε η χειρότερη στην σύγχρονη ιστορία του ακριτικού νησιού.
Από τριετίας έχει καθιερωθεί όπως την 08:00ην ώραν της 13ης Σεπτεμβρίου εκάστου έτους οι καμπάνες του Ναού της Ελεούσης να ηχούν πένθιμα εις τρόπον ώστε οι νεώτεροι να ενθυμούνταιτο τραγικό εκείνο γεγονός που σημάδεψε τον τόπο τους. Η δε εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού τελείται με μεγαλοπρέπεια κάθε χρόνο
στον ανακαινισμένο Ναό της Παναγίας.
Μόλις πέρσυ σε σχετική εκδήλωση η ενορία Ποταμού βράβευσε τον μοναδικό επιζώντα αυτόπτη μάρτυρα της καταστροφής, 92χρονο σήμερα Αντώνιο Παπικινό.