(π.Ιωάννης Σουρλίγγας) Το Ροεινό είναι ένα μικρό γραφικό χωριό, μεταξύ Δαβιάς και Πιάνας, σκαρφαλωμένο στις νότιες πλαγιές του Μαινάλου, σε υψόμετρο 1200 μ. Ξεχωρίζουν τα μεγάλα πετρόχτιστα σπίτια του χτισμένα τον 19ο αιώνα. Η περιοχή αποπνέει φυσική ομορφιά και γαλήνη. Το χωριό έχει άφθονα νερά, πολύ πράσινο και πανέμορφη θέα στο οροπέδιο της Δαβιάς (Μαινάλιο πεδίο) και στον ορεινό όγκο του Μαινάλου. Γύρω του απλώνεται πυκνό ελατόδασος που φθάνει μέχρι τα πρώτα σπίτια του χωριού. Η βουνοκορφή Αϊντίνη, η δεύτερη σε ύψος κορυφή του Μαινάλου, το καθιστά ιδεώδες ορμητήριο για ορειβασία και οδοιπορία.
Δυτικά του χωριού εκεί που αρχίζει η πυκνοί βλάστηση από πεύκα και τα μεγάλα όμορφα έλατα, στη θέση «Άσπρα Λιθάρια», οι παλαιότερες γενιές των κάτοικων του Ροεινού, έχουν ανεγείρει τον περίλαμπρο Ιερό Ναό του Προφ. Ηλιού του Θεσβίτου.
Πρόκειται για έναν πανέμορφο Ιερό Ναό που κάθε χρόνο στην χάρη του, υποδέχεται τους ευσεβείς χριστιανούς τόσο από το χωριό και την Τρίπολη, όσο από την Αργολίδα και την Μεσσηνία.
Την Πέμπτη 19ηΙουλίου ε.ε, ο Εφημέριος της Ενορίας του Αγίου Γεωργίου Ροεινού, π. Γεώργιος Καραλής, το εσπέρας τέλεσε τον Πανηγυρικό Εσπερινό παρουσία πλήθους πιστών και καλλικελάδων Ιεροψαλτών.
Ανήμερα της Εορτής, ημέρα Παρασκευή 20ηΙουλίου, τελέσθηκε η Ακολουθία του Όρθρου, προσφέρθηκε Αρτοκλασία εκ του Πολιτιστικού Συλλόγου του Χωριού « Ο ΠΑΝ », υπέρ υγείας πάντων των αδελφών Ροεινιωτών και ακολούθησε η Θεία Λειτουργία.
Τους ύμνους της Εορτής απέδωσαν άριστα οι Ιεροψάλτες Δαμιανός Τζαβάρας, Βασίλειος Ζάχος και Αλέκος Καρούντζος, που σε συνδυασμό με την άριστη ακουστική του Ναού, οι παρευρισκόμενοι και συμμετέχοντες στην Πανήγυρη βίωσαν με ξεχωριστό τρόπο τα διαδραματιζόμενα γεγονότα της ευχαριστιακής αυτής συνάξεως.
Αμέσως μετά κατά το έθιμο, οι προσκυνητές επιστρέφοντας με τα πόδια στο χωριό, έκαναν στάση για ανάπαυλα, στα πανέμορφα καταπράσινα πλατάνια και την βρύση με το πεντακάθαρο και γάργαρο νερό στη θέση «Παλαβουτίτσα». Εκεί προσφέρθηκαν λογιών - λογιών γλυκίσματα προς όλους και αφού ξεδίψασαν από το ευλογημένο νερό συνέχισαν, φτάνοντας στην πλατεία του χωριού και στα πανέμορφα παραδοσιακά καφενεία του Ροεινού.