Σεραφείμ: Κίνδυνος να ακυρωθεί η διαδικασία εκλογής μητροπολίτη Πρεβέζης

Στην Ιεραρχία του Οκτωβρίου θα πρέπει να συζητηθούν τα υψίστης σημασίας ομολογιακά θέματα που δεν είχαν συζητηθεί στην προηγούμενη συνεδρίαση, τονίζει μεταξύ άλλων στην επιστολή που απέστειλε στον Αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο ο μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ.

Ο σεβασμιότατος επικαλούμενος  άρθρο του Καταστατικού Χάρτη, υπογραμμίζει το εξής:» Όθεν, η πρόδηλος καταστρατήγησις  τής προβλέψεως τού Νόμου διά τήν νομιμότητα τής καταρτισθείσης ημερησίας διατάξεως εγκυμονεί υψίστους νομικούς κινδύνους διά τήν ακύρωσιν τής διαδικασίας πληρώσεως τής χηρευούσης Ι. Μητροπόλεως Νικοπόλεως καί Πρεβέζης, εφ’ όσον προσβληθεί υφ’ οιουδήποτε κακοπίστου καί ακυρωθεί η ημερησία διάταξις υπό τού Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου».
 

Η επιστολή του κ. Σεραφείμ έχει ως ακολούθως:

«Μακαριώτατε Δέσποτα,
Σεβασμιώτατοι Άγιοι Συνοδικοί...

Προαγόμεθα διά τού παρόντος, λαβόντες γνώσιν διά τού Υμετέρου ανακοινωθέντος τής καταρτισθείσης ημερησίας διατάξεως τής προσεχούς τακτικής συνελεύσεως τής Ι. Συνόδου τής Ιεραρχίας τής Αγιωτάτης ημών Εκκλησίας (2 - 5 Οκτωβρίου ε.έ.) όπως πάνυ ευλαβώς υπομνήσωμεν Υμίν ότι διά τής ειρημένης ημερησίας διατάξεως παραβιάζεται σαφώς η διάταξις τού άρθρου 6 παραγρ. 2 εδαφ. 3 τού Νόμου 590/1977 «Περί Καταστατικού Χάρτου τής Εκκλησίας τής Ελλάδος» δι’ ής προβλέπεται ότι: «Η ΙΣΙ συνεδριάζει βάσει ημερησίας διατάξεως. Επί τακτικής συνελεύσεως η ΔΙΣ καταρτίζει τήν ημερησίαν διάταξιν καί ο Πρόεδρος κοινοποιεί ταύτην... Εάν αι εργασίαι τής τακτικής συνόδου τής ΙΣΙ περατωθούν χωρίς νά εξαντληθή η ημερησία διάταξις τά υπολειπόμενα θέματα συζητούνται υ π ο χ ρ ε ω τ ι κ ώ ς καί  κατά   π ρ ο τ ε ρ α ι ό τ η τ α κατά τήν αμέσως προσεχή τακτικήν σύνοδον τής Ιεραρχίας».

Λαμβανομένου υπ’ όψιν ότι κατά τήν προλαβούσαν τακτικήν σύνοδον τής Ιεράς Συνόδου τής Ιεραρχίας τής Εκκλησίας τής Ελλάδος τόν Οκτώβριον τού έτους 2011, τά εις τήν ημερησίαν διάταξιν θέματα τής υποβολής προτάσεως εις τήν Γραμματείαν τής μελλούσης Πανορθοδόξου Συνόδου διά τήν επίσημον αναγνώρισιν υπό τής Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας ως Η΄ καί Θ΄ Οικουμενικών Συνόδων τής όντως Οικουμενικής Συνόδου τού έτους 880 εν Κωνσταντινουπόλει συνελθούσης επί τού αγίου ενδόξου Ισαποστόλου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Μεγάλου Φωτίου, προστάτου καί εφόρου τής καθ’ ημάς Ι. Συνόδου καί τής εν Κωνσταντινουπόλει ωσαύτως συνελθούσης Συνόδου τού έτους 1351 επί τού εν Αγίοις Πατρός ημών Γρηγορίου Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τού Παλαμά, δι’ ής ωλοκληρώθη η Θεόσδοτος θεολογία τής Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας διά τής θεοπρεπούς διακρίσεως αμεθέκτου θείας ουσίας καί μεθεκτών ακτίστων θείων ενεργειών τού Θεού, ανεβλήθησαν καί δέν συνεζητήθησαν ευλόγως ανιδρύεται θέμα νομιμότητος τής καταρτισθείσης υφ’ Υμών ημερησίας διατάξεως τής προσεχούς τακτικής συνελεύσεως τής ΙΣΙ, εφ’ όσον δέν περιλαμβάνοται εις τά υπό συζήτησιν θέματα «υποχρεωτικώς καί κατά προτεραιότητα» τά ως άνω υπολειφθέντα καί μή συζητηθέντα θέματα.

Ενταύθα δέον όπως επισημειωθή ότι οι αξιολογώτατοι καί αρμόδιοι καθ’ ύλην ορισθέντες εισηγηταί Σεβ. Μητροπολίται Ναυπάκτου καί Αγ. Βλασίου κ.κ. Ιερόθεος καί Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως κ.κ. Ιερεμίας οτρηρώς ηργάσθησαν επί τών εν λόγω θεμάτων καί σαφώς απέδειξαν τήν αξίαν καί περιωπήν Οικουμενικών Συνόδων τών ως είρηται Συνόδων διότι τόσον η εν Κων/πόλει συνελθούσα τό έτος 880 Σύνοδος επί μεγάλου Φωτίου, συνεκλήθη υπό τού Βασιλέως ως καί αι λοιπαί 7 Οικουμενικαί Σύνοδοι, μετείχεν αυτής ο Ορθόδοξος Πάπας Ρώμης Ιωάννης Η΄ διά τών αντιπροσώπων του, διεκήρυξεν τήν Οικουμενικότητα Αυτής, ανεγνώρισεν τήν Ζ΄ Οικουμενικήν Σύνοδον ως τοιαύτην, απεκήρυξεν τήν μεταβολήν τού Συμβόλου τής Πίστεως (Νικαίας-Κων/πόλεως), εδικαίωσεν τόν Μ. Φώτιον εκ τής ληστρικής Συνόδου τού έτους 870 καί επανεβεβαίωσεν τά κανονικά όρια δικαιοδοσίας τών Θρόνων πρεσβυτέρας καί Ν. Ρώμης, καθώς καί η εν Κων/πόλει συνελθούσα τό έτος 1351 κατεδίκασεν τάς κακοδοξίας τών Βαρλαάμ καί Ακινδύνου, εδικαίωσεν τόν ιερόν Γρηγόριον τόν Παλαμάν καί διετύπωσεν τήν ορθόδοξον θεολογίαν περί τών ακτίστων θείων ενεργειών επιλύουσα ούτως τάς ησυχαστικάς έριδας.

Τυγχάνει δέ εξόχως απαράδεκτον τό γεγονός η καθ’ ημάς Ι. Σύνοδος αφ’ ενός νά θεωρή ως προστάτην καί έφορον Αυτής τόν Ισαπόστολον Μ. Φώτιον, νά μήν χωρή εις τήν διαδικασίαν υποβολής προτάσεως ανακηρύξεως ως Η΄ Οικουμενικής τής δικαιωσάσης αυτόν Συνόδου τού έτους 880 καί αφ’ ετέρου νά συνομιλή καί νά συναγελάζεται μετά τής Ρωμαιοκαθολικής θρησκευτικής κοινωνίας, η οποία διά προφανείς ιδιοτελείς λόγους αποδέχεται ως Η΄ Οικουμενικήν Σύνοδον τήν ληστρικήν Σύνοδον τού έτους 870, η οποία καθυβρίζει τόν Μ. Φώτιον ως δήθεν «αιρεσιάρχην».

Όθεν, η πρόδηλος καταστρατήγησις  τής προβλέψεως τού Νόμου διά τήν νομιμότητα τής καταρτισθείσης ημερησίας διατάξεως εγκυμονεί υψίστους νομικούς κινδύνους διά τήν ακύρωσιν τής διαδικασίας πληρώσεως τής χηρευούσης Ι. Μητροπόλεως Νικοπόλεως καί Πρεβέζης, εφ’ όσον προσβληθεί υφ’ οιουδήποτε κακοπίστου καί ακυρωθεί η ημερησία διάταξις υπό τού Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου.

Οφείλομεν όπως δηλώσωμεν τή Ιερά Συνόδω, ότι ιδιαιτάτως σεβόμεθα τάς αποφάσεις Αυτής καί μετ’ αφοσιώσεως πειθόμεθα Αυτή, αλλά επειδή εν τή παρούση περιπτώσει αναλαμβάνει έκαστος ενώπιον τού αιωνίου καί Τρισαγίου Θεού τάς προσωπικάς αυτού ευθύνας ως Επίσκοπος τής Εκκλησίας, χρεωστώμεν όπως καταθέσωμεν τήν προσωπικήν ημών έντονον διαμαρτυρίαν διά τήν μεθόδευσιν τής περιθωριοποιήσεως, απομειώσεως καί ουσιαστικής εγκαταλείψεως συζητήσεως τών υψίστων αυτών διά τήν Αγιωτάτην ημών Εκκλησίαν ομολογιακών θεμάτων, γεγονός όπερ αποδεικνύεται διά τής απαραδέκτου τύποις καί ανεπερείστου ουσία ενστάσεως κατά τής ημερησίας διατάξεως τής προλαβούσης τακτικής συνελεύσεως τής ΙΣΙ υπό τού Σεβ. Μητροπολίτου Μεσσηνίας κ.κ. Χρυσοστόμου, τής επακολουθησάσης ψηφοφορίας περί τής αναβολής συζητήσεως καί τής πρότριτα καταρτισθείσης κατά παράβασιν τών ως άνω διατάξεων ημερησίας διατάξεως τής τακτικής συνελεύσεως τής προσεχούς ΙΣΙ.

Παρέλκει όπως αναφέρωμεν Υμίν ότι εκ τών θεμάτων τούτων ασφαλώς οχλείται ο δαίμων τού συγκρητιστικού οικουμενισμού καί οι συνοδοιπορούντες αυτώ, αλλά ταπεινώς φρονούμεν ότι δι’ ημάς πρωτιστεύουσα καί ουσιώδης κρίσις δέον νά αποτελή μόνον τό θέλημα καί η βούλησις τού Παναγίου Θεού καί οδοδείκτης τής ημετέρας πορείας δέον όπως είναι η ένθεος βιοτή τών Αγίων καί Θεοφόρων Πατέρων καί ο κραταιός αυτών καί άφθιτος λόγος.

Κατασπαζόμενοι τάς Υμετέρας σεπτάς Δεξιάς διατελούμεν.