ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ: Ο απόστολος των Εθνών Θείος Παύλος αναφερόμενος στους μακράν του αληθινού Θεού ευρισκομένους και στερουμένους της Θείας Χάριτος και του Θείου φωτισμού γράφει στην προς Ρωμαίους (1:22) επιστολήν του «παρεδόθησαν εις αδόκιμον νουν. Και φάσκοντες είναι σοφοί εμωράνθησαν». Η ουσιώδης αυτή κρίσις αρμόζει adhocσε όλους εκείνους που με εμπάθεια, κακότητα και με πρόδηλη φασιστική νοοτροπία αφού μόνον η δική τους «αλήθεια» πρέπει να υπάρχει και απαγορεύεται επί ποινή γελοιοποιήσεως, εξυβρίσεως και ευτελισμού η δημοκρατικά κατοχυρωμένη έκφρασις αντιθέτου γνώμης μεθοδευμένα επεδόθησαν σε συστηματική διαστρέβλωση των θέσεών μου, με αφορμή το πρόσφατο ανακοινωθέν μου για την «θεοποιημένη» εκτίμηση των αποτελεσμάτων του πειράματος Cern, όχι ασφαλώς σε επιστημονικό πεδίο αλλά σε ηθικό, υπαρξιακό, πνευματικό και φιλοσοφικό.
Η εμπαιχτική απομείωση του ανακοινωθέντος που δεν επετίθετο στην επιστήμη όπως κακεντρεχώς και αναληθώς ανέφεραν οι επικριτές μου διότι η επιστήμη αποτελεί έργο της θεόσδοτης στον άνθρωπο λογικής αφού μόνο ο άνθρωπος από όλα τα έμβια όντα είναι κατ’ εικόνα Θεού δημιουργημένος και ως εκ τούτου κέκτηται το «είναι» και το «συνειδέναι» και επομένως παρατηρεί και πειραματίζεται και αποπειράται από τον αβόλιστο ωκεανό της πανσοφίας και παντοδυναμίας του Δημιουργού να αντλήσει με το «κοχλιάριό» του μερικές σταγόνες, αλλά κατεδέικνυε το σαθρό και απαράδεκτο να προσδίδεται σε μία άλογη και ασυνείδητη υπομονάδα ενεργείας η τελονομία, η σκοπιμότης και η αρμονία του Σύμπαντος που προϋποθέτει σκέψη και ασφαλώς νουν σκεπτόμενο.
Στους ελλογιμωτάτους και εντιμολογιωτάτους επικριτάς και υβριστάς μου που ενσυνείδητα διεστρέβλωσαν την θέση μου για να δικαιώσουν με κάθε αντιδημοκρατικό τρόπο το ανύπαρκτο κοσμοείδωλό τους αφιερώνω μερικά ερωτήματα:
1. Η σύνθεσις του ατμοσφαιρικού αέρα που δεν τον βλέπουμε, δεν τον ακουμπάμε αλλά χωρίς αυτόν πεθαίνουμε, μπορούν να μας εξηγήσουν ποιός είναι ο χημικός που ώρισε την εκπληκτικής σοφίας χημική ποσόστοση αερίων, να απαρτίζεται δηλαδή από 78% άζωτο, 20,9% οξυγόνο, 00,10% διοξείδιο του άνθρακος, 0,02% νέον, 0,0053 ήλιο και 0,001% κρυπτό;
Εάν ο αέρας αποτελείτο από 100% οξυγόνο που είναι το αέριο της ζωής, ο πλανήτης θα ανεφλέγετο σε κλάσματα δευτερολέπτων. Αυτή τη θαυμαστή χημική ποσόστοση αερίων μπορεί λογικός άνθρωπος να την αποδόσει σε άλογη και ασυνείδητη μονάδα ενεργείας η σε άλογη και ασυνείδητη φυσική επιλογή;
2. Το θαλασσινό νερό που αποτελεί τα 2/3 του πλανήτου μας έχει τις ιδιότητες να μην σαπίζει, να μην βρωμίζει και να συντηρεί εκατομμύρια ειδών ζωής. Δεν είναι όμως μόνο Η2Ο αλλά τις ιδιότητες αυτές τις προσδίδει η εκπληκτική χημική ποσόστοση διαλελυμένων σε αυτό αλάτων που είναι τα ακόλουθα: Χλωριούχο Νάτριο (NaCI) 23,48, Χλωριούχο ασβέστιο (MgCI2) 4,98, Θειϊκό νάτριο (Νa2SO4) 3,92, Χλωριούχο ασβέστιο (CaCI2) 1,10, Χλωριούχο κάλιο (KCI) 0,66, Δισανθρακικό νάτριο (NaHCO3) 0,19, Βρωμιούχο κάλιο (KBr) 0,10, Βορικό οξύ (H3BO3) 0,03, Χλωριούχο στρώντιο (SrCL2) 0,02 Αυτή τη θαυμαστή χημική ποσόστοση ιχνοστοιχείων μπορεί λογικός άνθρωπος να την αποδόσει σε άλογη και ασυνείδητη μονάδα ενεργείας η σε άλογη και ασυνείδητη φυσική επιλογή;
3. Ο μικροσκοπικός αδένας της υποφύσεως που ευρίσκεται στον ανθρώπινο εγκέφαλο έχει 3 λωβούς, ο ένας λωβός εκκρίνει την σωματότροπο αυξητική ορμόνη που διαπλάθει το σώμα, ο δεύτερος λωβός εκκρίνει τις γοναδοτροπίνες ορμόνες που τρέπουν σε λειτουργία του γεννητικούς αδένες οι οποίοι εκρίνουν τα ανδρογόνα η τα οιστρογόνα αναλόγως με το φύλο και διαμορφώνονται έτσι τα δευτερογενή χαρακτηριστικά του φύλου και ο τρίτος λωβός εκκρίνει την ορμόνη που ελέγχει την λειτουργία του θυροειδούς αδένα ο οποίος έχει την καθολική ευθύνη του μεταβολισμού στον οργανισμό.
Αυτή το θαυμαστό αδένα με τις τρεις κεχωρισμένες και διάφορες λειτουργίες μπορεί λογικός άνθρωπος να την αποδόσει σε άλογη και ασυνείδητη μονάδα ενεργείας η σε άλογη και ασυνείδητη φυσική επιλογή;
4. Πως η δια διχοτομήσεως αναπαραγωγή των πρώτων μονοκυττάρων οργανισμών μετεβλήθη και διεμορφώθησαν πολυκύτταρα όντα ιδιαίτερα συστήματα και όργανα ζωής και αναπαραγωγής στα οποία εξαστράπτει άπειρος σοφία, αρμονία, σκοπιμότης και πρόνοια;
Πως τα ζώα και ο άνθρωπος στερήθηκαν της ειδικής ικανότητος της μεταβολής ανοργάνων στοιχείων την οποίαν ικανότητα με την φωτοσύνθεση έχουν τα φυτά και τα δένδρα;
Πως υπό τις αυτές συνθήκες και τις αυτές γεωλογικές περιόδους μερικά από τα όντα ανεπτύχθησαν σε κολοσσούς (πανύψηλα δένδρα, φάλαινα, ελέφας) και άλλα παρέμειναν νάνοι;
Πως προήλθε ο απ’ αρχής ισχύον νόμος της κληρονομικότητος και πως χωρίσθησαν τα άτομα του ιδίου είδους η γένους με ειδικά και αναλλοίωτα έκαστο απ’ αρχής όργανα αναπαραγωγής;
Πως η χημική σύστασις του αίματος διηρέθη σε ειδικές παραλλαγές για κάθε γένος αποκλειούσας την μετάγγιση από ένα γένος σε άλλο και πως το αίμα του ανθρώπου έγινε τελείως διάφορο του αίματος όλων των άλλων ζώων (μηδέ του τόσο υμνηθέντος πηθίκου εξαιρουμένου), ώστε να αποκλείεται η μετάγγισις στον άνθρωπο αίματος οιουδήποτε ζώου επιφέρουσα αμέσως τον θάνατο;
Πως ανεπτύχθησαν απ’ αρχής τα υπέροχα ένστικτα ορισμένων ζώων, εντόμων κλπ και ιδιαίτερα στους απογόνους τους που δεν γνωρίζουν τους γεννήτορές τους από της πρώτης εμφανίσεώς τους αναλλοίωτα μεταβιβαζόμενα;
Πως ανεπτύχθησαν οι αισθήσεις στα ανώτερα όντα που δεν υπάρχουν στα μονοκύτταρα και στα κατώτερα με τα υπέροχα συστήματα και όργανα και τα συναισθήματα χαράς, λύπης, αγάπης, φόβου;
Πως έγινε ο χωρισμός των μικροβίων σε ωφέλιμα και επιβλαβή, ο έμφυτος μεταξύ τους πόλεμος αλλά και η μυστηριωδώς διατηρουμένη μεταξύ τους ισορροπία;
Πως στα αυτά εδάφη χωρίζονται τα δένδρα σε διαφορετικά είδη, καρποφόρα και μη και αναθάλλουν οι υπέροχοι ιδιαίτεροι χρωματισμοί των ανθέων και η ιδιαίτερα εύοσμη απόπνοιά τους;
Πως οι σπόνδυλοι των καλάμων των σιτηρών κλπ και το κοίλο κενό του εσωτερικού τους για να αντέχουν περισσότερο στο βάρος των κορυφών και στις ταλαντεύσεις του ανέμου;
Ποιός διδάσκει την κοινωνική ζωή στα μυρμήγκια και τις μέλλισσες και το εξάγωνο της κηρήθρας των τελευταίων;
Πως προέκυψαν οι θαυμάσιοι χρωματισμοί των δερμάτων και των τριχωμάτων των χερσαίων και εναλίων ζώων, οι υπέροχοι χρωματισμοί των πτηνών και ιδιαίτερα των παραδεισίων την εναρμόνιση και διάταξη των οποίων δεν είναι δυνατόν να σκεφθεί και ο καλύτερος καλλιτέχνης και διακοσμητής;
Όλα τα ανεφερθέντα και άπειρα άλλα, ιδιαίτερα οι παγκόσμοι και παγκρατείς νόμοι του σύμπαντος αποτελούν τυρρηνικές σάλπιγγες για την άπειρη σοφία, σκοπιμότητα, παντοδυναμία και πάνσοφη πρόνοια του Δημιουργού και όχι ασφαλώς κάποιας ασυνείδητης και άλογης υπομονάδας ενεργείας. Το να διερευνάς αυτήν την απερινόητη σοφία έστω και στο πολλοστημόριό της ασφαλώς είναι αξιόλογο έργο και επαινετό, το να την αρνείσαι όμως και να την αποδίδεις στο τίποτα και στον κανένα στην ασυνείδητη, απρόσωπη και άλογη ύλη είναι αναισχυντία και δαιμονισμός.
Και τέλος απαντά στα εκκλησιαστικά πρόσωπα που για προφανείς λόγους έσπευσαν να συσχηματισθούν με την παράνοια της αθεϊστικής προπαγάνδας ο Κυριακός λόγος: «ουαί όταν καλώς υμάς είπωσι πάντες οι άνθρωποι» (Λουκ. 6:26). Διερωτώμαι εννοούν άραγε αυτό που εκ καθήκοντος ψάλλουν πολλάκις και στον Κανόνα του Ακαθίστου Ύμνου: «ουκ ελάτρευσαν την κτίσιν οι θεόφρονες παρά τον κτίσαντα»;
Ο Μ Η Τ Ρ Ο Π Ο Λ Ι Τ Η Σ
+ ο Πειραιώς Σ Ε Ρ Α Φ Ε Ι Μ