Επιστολή με αιχμές για τον μητροπολίτη Μεσσηνίας από ιερέα του

Εκκλησία της Ελλάδος | Δημοσίευση: 09/03/2011

Επιστολή που περιέχει αιχμές για τον μητροπολίτη Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομο, απέστειλε στον σεβασμιώτατο ο ιερέας του Αγίου Φλώρου που το Ψυχοσάββατο (26/02) τιμωρήθηκε από τον μητροπολίτη με τρίμηνη αργία.

Στην μακροσκελή επιστολή του υποστηρίζει ότι αδίκως του επεβλήθη η ποινή αφού η αιτία του ατυχούς συμβάντος στο κοιμητήριο του Αγίου Φλώρου δεν ήταν τα "τυχερά". Ο ιερέας , που αντιμετωπίζει χρόνιο πρόβλημα υγείας, υποστηρίζει ότι στο πρόσφατο παρελθόν ο μητροπολίτης του είχε ζητήσει με τρόπο που τον σόκαρε, ή να μετατεθεί ή να συνταξιοδοτηθεί.

Επίσης ο ιερέας που είναι πτυχιούχος της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και 31 χρόνια κληρικός και σύμφωνα με την έκθεση πεπραγμένων που έστειλε στον μητροπολίτη έχει προσφέρει τα μέγιστα στην ενορία του, καλεί όσους ενορίτες του έχουν δώσει «τυχερά» να τον αναζητήσουν και θα τους τα επιστρέψει, υπονοώντας ότι ουδέποτε έχει ζητήσει χρήματα από ενορίτες του.

 

Ο ιερέας στην επιστολή του που δημοσιεύει το «ierovima» καταλήγει: «Σεβασμιώτατε, παρακαλώ ν' αναθεωρηθή η απέναντί μου συμπεριφορά σας, δηλαδή η επιβληθείσα ποινή τριμήνου αργίας και η μετάθεσή μου στην ενορία Βελανιδιάς και να επανέλθη η χριστιανική αγάπη μεταξύ μας. Κυρίως αιτούμαι την δικαίωσή μου εντός της Εκκλησίας μας. Όμως σε περίπτωση που δεν δικαιωθώ εντός αυτής, θα αναγκασθώ, εκ των πραγμάτων, να χρησιμοποιήσω κάθε νόμιμο μέσο, που απορρέει από το Σύνταγμα και τους νόμους του κράτους, προκειμένου να προασπίσω την τιμήν και την υπόληψίν μου»

 

Το πλήρες κείμενο της επιστολής έχει ως εξής:

 

«Σεβασμιώτατε

Εις απάντησιν των ανωτέρω μνημονευθέντων εγγράφων σας, λαμβάνω την τιμήν να σας γνωρίσω τα κάτωθι:

1. Εισήλθον εις την ιερωσύνην εις την ηλικίαν των 40 ετών, σύμφωνα με την λαϊκήν έκφρασιν "στά 30 η δύναμη και στα 40 η γνώση". Εγνώριζα τι ακριβώς απεφάσισα και επ' αυτού δεν είχα καμιά αμφιβολία ούτε και δικαιολογία για τυχόν παρέκκλιση από τα ιερατικά μου καθήκοντα, θεμελίωσα την άποφασή μου πάνω σε αξίες, όπως η αλήθεια, κατά το ρηθέν υπό του Κυρίου μας,"Εγώ είμί η αλήθεια..",και η αγάπη, κατά την υψίστη ιδιότητα του Θεού, "ο Θεός αγάπη εστί".

 

2. Πολλάκις εζήτησα να σας επισκεφθώ εις το γραφείον σας και  την μόνην και μοναδικήν φοράν που με καλέσατε ήταν τον παρελθόντα Νοέμβριον, όπου επί λέξει μού γνωρίσατε και εν ψυχρώ μού είπατε τα εξής: "Εχω να σου κάνω τρεις προτάσεις: α) Ή κάνεις αίτηση μεταθέσεως ή αίτηση συνταξιοδοτήσεως, διαφορετικά θα σε μεταθέσω εγώ μέσω του Συνοδικού Δικαστηρίου". Μετά το απίστευτο σοκ που υπέστην, σας ερώτησα: "Με ποια αιτιολογία θα γίνουν αυτά;" μου απαντήσατε: "Τη δικαιολογία θα την μάθης τότε". Πριν εγώ καταλήξω σε μια απόφαση τι να κάνω, έλαβα την κλήση να εμφανισθώ ενώπιον του Συνοδικού Δικαστηρίου στην Αθήνα, δίχως, και αυτό είναι πρωτάκουστο και απίστευτο, να γνωρίζω την αιτία της παραπομπής μου στο ανωτέρω Δικαστήριο. Η πρωτοφανής ενέργειά σας αυτή θα σόκαρε κάθε άνθρωπο υγιή, πόσω μάλλον εμένα που έχω χρόνιο πρόβλημα υγείας, του οποίου υπήρξατε γνώστης. Το άμεσο αποτέλεσμα της ενεργείας σας αυτής ήτο η εσπευσμένη εισαγωγή μου στο Νοσοκομείο Καλαμάτας προς νοσηλείαν. Μετά την βελτίωσιν της υγείας μου, μη θέλοντας ν'αντιδικήσω μαζί σας, προτίμησα να κάνω αναγκαστικήν αίτηση μεταθέσεως, επειδή αισθανόμουν άσχημα νά λειτουργώ έπ' ονόματί σας και να τρέχω στα δικαστήρια, δίχως αυτό να σημαίνει ότι υιοθέτησα τις εν τω μεταξύ ανακοινωθείσες κατηγορίες, που είναι παντελώς αβάσιμες.

3. Η αίτηση αναγκαστικής μεταθέσεως περιείχε την προϋπόθεση να ληφθή υπόψιν ο ορός της: Κάθε μετάθεση θα γίνη αποδεκτή εφ' όσον στηριχθή επί των τυπικών και ουσιαστικών προσόντων μου: α) Πτυχιούχος της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, β) 31 έτη ιερατικής διακονίας μου και γ) το πρόβλημα της υγείας μου, το οποίον δεν με εμποδίζει κατά την εκτέλεση των ιερατικών μου καθηκόντων, αλλά δεν συνηγορεί σε ταλαιπωρίες ορεινών και απομακρυσμένων ενοριών. Αντί όλων αυτών με μεταθέσατε στην πλέον ορεινή καί δύσβατη ενορία της περιοχής μου.

4. Ως αιτίαν των ενεργειών σας επικαλεστήκατε την δήθεν αδιαφορίαν μου διά την κατάστασιν των ιερών ναών της ενορίας μου. Σε απάντηση επισυνάπτεται έκθεση πεπραγμένων δια να καταρριφθή το έωλον των επιχειρημάτων σας.

 

5. Αναφορικώς με την επιβληθείσαν ποινήν της τριμήνου αργίας, σας απαντώ με την αρχαία ελληνική ρήση: "Μηδενί δίκην δικάσης πρίν αμφοίν μύθον ακούσης". Θέλω να πιστεύω ότι γνωρίζετε το νόημα της φράσεως αυτής. Σε περίπτωση που την αγνοείτε, σας βοηθώ: "Καμιά δικαστική διαδικασία και εξαγωγή αποφάσεως δεν επιτρέπεται, δίχως ν' ακουσθούν τα επιχειρήματα όλων των εμπλεκομένων σ' αυτήν. Στην περίπτωσή μου αγνοήσατε παντελώς την ιδικήν μου, την προσωπικήν μου άποψιν. Επομένως η απόφασίς σας, κατά την γνώμην μου, είναι εκ των πραγμάτων άδικη και νομικώς και ηθικώς ανυπόστατη.

6. Η πρώτη παρατήρηση που μου έχει γίνει από επισκόπου, μετά την χειροτονίαν  μου, επί λέξει είναι η εξής: "Παπα-Νικόλα, εγώ δέν εχω καταργήσει τά "τυχερά". Παρακαλώ να παίρνης ό,τι προσφέρουν οι ενορίτες Χριστιανοί, διότι δημιουργείς κακό προηγούμενο με τη στάση σου". Λυπούμαι βαθύτατα, διότι την αιτίαν της τιμωρίας μου αποκαλύπτει η φράσις σας:" Δεν ντρέπεται  τα γένια του ό φραγκοφονιάς…;". Αυτό σημαίνει ότι, κατά την γνώμην σας, αιτία του ατυχούς συμβάντος εντός του Ιερού Ναού του Κοιμητηρίου του Αγίου Φλώρου (εσπέρας Παρασκευής 25/2/11) είναι "η διαμάχη περί τα τυχερά", που καθόλου δέν   ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

 

Σεβασμιώτατε, μέσω του επιτρόπου του Ι.Ν. Αγίου Φλώρου κ. Ε. Παπαθανασίου και ημών παρακαλώ όλους τους ενορίτες μου, όσα χρήματα μου έχουν δώσει από την είσοδο του κοιμητηρίου και εντός αυτού, να έλθουν να τους επιστρέψω τα χρήματά τους που μου έδωσαν, "γιατί μπορεί να τα έχω πάρει και δεν τα θυμάμαι…". Αναφορικώς δε με τη διένεξή μου μετά του νέου ιερέως, τα πραγματικά γεγονότα έχουν ως εξής: α) Όταν απουσίασα εκ της ενορίας μου, δια λόγους υγείας, με πληροφόρησαν από τη μητρόπολη ότι θα με αντικαταστήση άλλος ιερέας. Επανελθών στα καθήκοντά μου, ο ίδιος με παρεκάλεσε να έρχεται στον ναό μου διά να τον βοηθήσω στην εκμάθηση του έργου του κατά τις Κυριακές. Επικοινώνησα μετά του πρωτοσυγκέλλου και μου είπε ότι θα ρυθμίση το θέμα να μην έρχεται πλέον, λόγω του ότι δεν είχα ανάγκη βοηθείας του. Το γεγονός αυτό σχολιάζεται από τον κόσμο δυσμενώς. Ο πρωτοσύγκελλος μού υπεσχέθη ότι θα τακτοποιηθή η υπόθεση. β)Την Παρασκευή 25/2/11μετέβην στο ναό του κοιμητηρίου για τα καθήκοντά μου και βρήκα τον ιερέα εντός του ναού. Αντικρύζοντάς τον, δίχως να έχω ενημερωθή για την έλευσή του, σκέφθηκα. Την εορτή του Αγίου Χαραλάμπους, φερώνυμη ημέρα του ναού, δεν ήλθε να με βοηθήση, τότε που υπήρχε πολύς κόσμος. Πράγματι του μίλησα σε έντονο ύφος. Αιτία δεν ήσαν τα "τυχερά", άλλα ή απρόσκλητη, κατ' εμέ παρουσία του. Ο ιερέας αμέσως απεχώρησε, απειλώντας με: "Φεύγω και πάω κατ' ευθείαν στο δεσπότη". Τονίζω ότι ο ίδιος ελησμόνησε την παρασχεθείσαν σ'αυτόν βοήθεια, καθώς και την πρόθεσή μου να τον βοηθήσω σε ό,τι είχε ανάγκη, πράγμα το οποίο είχε αποδεχθή. 

Σεβασμιώτατε,

Κατόπιν των ανωτέρω επιχειρημάτων μου, που αποκαθιστούν την αλήθεια, παρακαλώ ν' αναθεωρηθή η απέναντί μου συμπεριφορά σας, δηλαδή η επιβληθείσα ποινή τριμήνου αργίας και η μετάθεσή μου στην ενορία Βελανιδιάς και να επανέλθη η χριστιανική αγάπη μεταξύ μας. Κυρίως αιτούμαι την δικαίωσή μου εντός της Εκκλησίας μας. Όμως σε περίπτωση που δεν δικαιωθώ εντός αυτής, θα αναγκασθώ, εκ των πραγμάτων, να χρησιμοποιήσω κάθε νόμιμο μέσο, που απορρέει από το Σύνταγμα και τους νόμους του κράτους, προκειμένου να προασπίσω την τιμήν και την υπόληψίν μου, που τόσο βάναυσα επλήγησαν εκ της όλης υποθέσεως και του τρόπου αντιμετωπίσεώς της, κυρίως από τά μέσα επικοινωνίας. Προς τούτο, παρακαλώ και τον Τύπο και λοιπά μέσα επικοινωνίας που έδωσαν δημοσιότητα στο θέμα μου, ιδιαιτέρως την εφημερίδα "Ελευθερία" Καλαμάτας, να δημοσιεύσουν την παρούσαν ανασκευήν των κατ' εμού κατηγοριών, σύμφωνα άλλωστε με τις διατάξεις του νόμου "Περί Tύπου".

Μετά βαθυτάτου σεβασμού Ιερεύς Νικόλαος Θλιμμένος Πρεσβύτερος»