Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΑΝΘΙΜΟΣ
Προς τους ευσεβείς Ορθοδόξους Χριστιανούς της πόλεως,
της ενδοχώρας και της νήσου
απευθύνω τον εγκάρδιο χαιρετισμό:
Αδελφοί και αδελφές μου, παιδιά μου·
Χριστός Ανέστη!
Οι άνθρωποι της εποχής του Τον αμφισβήτησαν, Τον κορόιδεψαν, Τον περιέπαιξαν. Έπειτα, Τον βασάνισαν, Τον πόνεσαν, Τον θανάτωσαν. Περισσότερο κακό δεν έμεινε να Του κάνουν. Και Τον έθαψαν.
Όμως, η αγάπη συγχωρεί, δεν εκδικείται. Η αγάπη αντέχει, ελπίζει, υπομένει.
Γι’ αυτό και αναστήθηκε από τον τάφο. Επανήλθε στη ζωή μας, ξαναγύρισε η αγάπη στον κόσμο που την είχε εκδιώξει.
Σήμερα στέκεται μπροστά μας και μας καλεί. Να κάνουμε το ίδιο.
Ναι, αγαπητοί μου!
Πιο χαμηλά να πέσουμε δεν έχει. Πιο πολύ να πεθάνουμε δεν γίνεται.
Γι’ αυτό, μόνο να αναστηθούμε μένει!
Εμείς, οι Έλληνες, που διδάξαμε στον αρχαίο κόσμο την αρετή· εμείς, οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, που διδάξαμε στην οικουμένη την αγιότητα· ναι! εμείς, σήμερα θα δείξουμε στην ανθρωπότητα πως μπορεί να αναστηθεί.
Ένα σύστημα νεκρό, μας παρέσερνε μέχρι τώρα σε καπιταλιστικό τάφο. Οικονομικά μεγέθη, μέχρι τώρα, μας μετέδιδαν το παγερό τους ρίγος. Μια νεκρική πομπή προχωρούσε, μέχρι τώρα, ολόκληρο τον πλανήτη. Όμως, πόσο μπορούν να αγαπηθούν τα πορτοφόλια; Πόσο μπορούν να φιληθούν οι μάσκες; Πόσο μπορούν τα συμφέροντα να ζεστάνουν καρδιές;
Ήρθε η ώρα να διορθωθεί το σαθρό σανίδι που πατούσαμε. Να ξεσκεπαστεί το ψέμα που βιώναμε. Ήρθε η ώρα να σηκωθούν οι πεσμένοι. Να αναστηθούν οι πεθαμένοι, όλης της γης. Ήρθε η ώρα μας!
Ο Θεός, διάλεξε πάλι εμάς, τους Έλληνες, για να αποδείξουμε το λαθεμένο τρόπο που ζούσε η Ευρώπη. Ο Θεός επέτρεψε να είμαστε εμείς που θα ξυπνήσουμε τον δυτικό πολιτισμό από τον λήθαργο της ξέφρενης πορείας, που τον οδηγούσε στον χαμό του. Παραχώρησε ο Θεός, η κρίση και η καταστροφή να αρχίσουν από την Πατρίδα μας, που έχει μέσα της τα γονίδια της αιωνιότητος. Η Ελλάδα είναι ζυμωμένη με το ζυμάρι της ζωής. Είναι μπολιασμένη με τον ατέλειωτο χρόνο.
Εμπρός, λοιπόν, αδελφοί μου αγαπητοί! Έχουμε δρόμο μπροστά μας, ανηφορικό, μα, γνώριμο!
Όλοι οι λαοί της γης, μας κοιτούν απορημένοι! Ελπίζουν, όμως, σε μας.
Όλοι οι μαθηματικοί λογαριασμοί έγιναν! Περιμένουν, όμως, την ανατροπή τους!
Όλες οι βεβαιότητες είναι δεδομένες! Λαχταρούν, όμως, την έκπληξη!
Ο τάφος είναι βέβαιος, όμως και η ανάσταση είναι γεγονός.
Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν αγαπητοί μου!
Να διαβάσουμε όσα κείμενα των προγόνων μας απετέλεσαν απόσταγμα ανθρωπιάς και ηρωισμού. Να μελετήσουμε όσα στη γλώσσα μας φανέρωσε ο Χριστός και απεκάλυψε στον κόσμο. Να ζήσουμε όσα οι Πατέρες και οι πρόγονοί μας έζησαν με ευσέβεια και πίστη.
Να συμμαζέψουμε τον πλάνητα νου μας. Να διορθώσουμε τις όμορφες οικογένειές μας. Να αγκαλιάσουμε τα κυνηγημένα παιδιά μας. Να γονατίσουμε μπροστά στην Αγία μας Πίστη. Να ζήσουμε την δροσιά των Μυστηρίων της Εκκλησίας μας. Να ξαναφέρουμε το φιλότιμο στη ζωή μας. Να πάψουμε τις πονηριές και τις κακίες. Να χαμογελάσουμε με σεβασμό στον συνάνθρωπό μας. Να σπογγίσουμε το δάκρυ των πονεμένων. Να αντλήσουμε γάργαρο νερό από την Ιστορία μας κι όχι λασπόνερα ξένης θολοκουλτούρας. Να σεβαστούμε το διαφορετικό και να το εντάξουμε στον πολιτισμό μας. Να κάνουμε την Πατρίδα μας σχολική τάξη κι όχι ακαλλιέργητο αμπέλι. Να εργαστούμε συστηματικά και εντατικά. Να τιμήσουμε τις αξίες που δώσαμε στον κόσμο, της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Να μιλήσουμε με ευπρέπεια και υπευθυνότητα. Να αναπτύξουμε υγιή φρονήματα αλληλεγγύης και κοινωνικότητας.
Θέλω να σας προτείνω και κάτι ακόμα: σας παρακαλώ, μη ποτίζετε με απελπισία τα νέα παιδιά. Μην τα στερείτε την ελπίδα, μην τα απογοητεύετε. Μην αφήνετε τη μιζέρια να πνίξει τις οικογένειές σας. Χρειάζεται να απαλλαγούμε από τον μαρασμό που επιβάλλει η τηλεόραση. Δώστε στα παιδιά σας ελπίδα, δώστε τα θάρρος, δείξτε τα προσανατολισμό, δείξτε τα ουρανό.
Αυτό θα πει Ανάσταση! Ένας κόσμος πεσμένος που σηκώνεται. Ένας κόσμος πεθαμένος που αποφασίζει να ζήσει ξανά!
Αυτό μας χρειάζεται, σήμερα, περισσότερο από οποτεδήποτε.
Αν πετύχουμε στη Χώρα μας, τότε θα ανασάνει ολόκληρος ο κόσμος. Σήμερα, όλοι οι λαοί βρίσκονται μέσα σ’ ένα δίχτυ, πιασμένοι σαν τα ψάρια. Δεν μπορούν να βγουν, ούτε να συνεχίσουν να ζουν. Γι’ αυτό, ξαφνιάζονταν με τον τρόπο που ζούσαμε εμείς και με την πορεία που είχαμε χαράξει. Κάποιοι αποφάσισαν να μας τα αλλάξουν. Κάναμε το λάθος και δεν το ψυλλιαστήκαμε. Κανείς δεν σήμανε συναγερμό. Όμως, δεν πειράζει! Εμείς δεν θα χαθούμε. Θα τους ξαφνιάσουμε όλους και σε λίγα χρόνια θα μιλούν με θαυμασμό και απορία για την νεκρανάσταση της Ελλάδας. Θα αναστηθούμε, θα σηκωθούμε, θα ανασκουμπωθούμε και θα γίνουμε ξανά το αλάτι της γης, η περίβλεπτη πόλη, ο φάρος της ασέληνης νύχτας.
Ξέρουμε τον τρόπο, γνωρίζουμε το δρόμο, δεν τα χάνουμε!
Από αύριο η φράση «ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ» θα ακούγεται μυριάκις στην Χώρα μας. Κάποιοι απαντούν λαθεμένα «Χρόνια Πολλά». Εμείς θα βροντοφωνάζουμε «ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ» για να μας ακούσει ο κόσμος όλος. Για να ελπίσει και να σωθεί.
Θα τραβήξουμε μπροστά και επάνω. Θα διδάξουμε πάλι, θα παραδειγματίσουμε σωστά, θα καθοδηγήσουμε.
Ο Χριστός δεν αναστήθηκε μόνο μέσα στα ιστορικά δεδομένα, αλλά αναστήθηκε και πραγματικά στην πεσμένη μας υπόσταση.
Εμείς τον ακολουθούμε σ’ αυτήν την πορεία του, εδώ και 2000 χρόνια. Το ίδιο θα κάνουμε και τώρα. Μετά τον Σταυρό και τον Γολγοθά, μας προσμένει η Ανάσταση. Την προγευόμαστε σήμερα, μα, θα μας φέρει κι άλλες ομορφιές, κι άλλες χαρές, κι άλλες δόξες. Αρκεί να κρατάμε γερά τον Αναστημένο Χριστό από το χέρι.
Με αυτήν την βεβαιότητα, σας χαιρετώ με τον αναστάσιμο και πάλι χαιρετισμό που είναι ό,τι καλύτερο, ό,τι ωραιότερο και δυναμικότερο κομίζει η Εκκλησία στην εποχή μας.
Αδελφοί, αδελφές και παιδιά μου αγαπημένα,
Χριστός Ανέστη!
Ευχέτης στο Θεό για όλους σας
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
✥ Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΑΝΘΙΜΟΣ