Ο Δ΄ Κατανυκτικός Εσπερινός στον Ι.Ν. Αγίου Ανδρέου Αιγίου

Εκκλησία της Ελλάδος | Δημοσίευση: 19/03/2012

Προσκεκλημένος στον Δ΄ Κατανυκτικό Εσπερινό, την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως, ο οποίος πραγματοποιήθηκε στον περικαλλή Ιερό Ναό του Αγίου Ανδρέου Αιγίου, ήταν ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Αμβρόσιος Γκουρβέλος, Προϊστάμενος του Ιερού Ναού Ευαγγελισμού, της Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών, ο οποίος ανέπτυξε  θέμα με τίτλο «Ο Σταυρός του Κυρίου, οδός ζωής ».

Ο ομιλητής, με τον καθαρό θεολογικό του λόγο, με απλό   επαγωγικό τρόπο, και πολλά παραδείγματα,  αναφέρθηκε στην σημασία της εορτής της Σταυροπροσκυνήσεως.

Το σημείο του Τιμίου Σταυρού, είπε, κυριαρχεί στη ζωή της Εκκλησίας και τον τιμούμε διότι έγινε το θυσιαστήριο, πάνω στο οποίο προσέφερε ο Χριστός θυσία τον εαυτό Του για όλο τον κόσμο, ως θύτης και θύμα ταυτόχρονα. Ο θάνατός  Του πάνω στον Σταυρό είναι η μεγαλειώδης αποκάλυψη της φιλανθρωπίας και της αγάπης Του. Από τιμωρία γίνεται πράξη  που αντανακλά αγάπη και συγχώρηση,  δηλαδή ο σταυρικός θάνατος γίνεται το τέλος  της αποξένωσης του ανθρώπου από το Θεό.

Ο Χριστός πέρασε από τον σταυρικό θάνατο για να τον νικήσει με την ανάστασή Του και να ανοίξει το δρόμο της αιώνιας ζωής για μας. Η καταδίκη του Θεανθρώπου μας καταδίκασε στην σωτηρία.

Η ζωή των Αγίων αποτελεί επανάληψη της ζωής του Κυρίου και αυτό διότι ένας νέος κόσμος ξεκίνησε από τον Σταυρό και βιώνεται στην Εκκλησία, που είναι ο χώρος της προσωπικής μας συνάντησης με τον Χριστό. Εάν πιστεύουμε στον Σταυρωμένο Κύριο και την αιώνιο ζωή οφείλουμε να ακολουθήσουμε τα βήματά του.   

Θα πρέπει να συσταυρωθούμε, να αναλάβουμε τον δικό μας σταυρό χωρίς αμφιβολίες, δυσανασχετήσεις, γογγυσμούς και αρνητική διάθεση ή τάση αποφυγής των σταυρικών προβλημάτων και δυσκολιών της ζωής μας. Συσταύρωση με τον Χριστό σημαίνει:  α. ότι αντικρίζω ένα και μόνο δρόμο στη ζωή μου, β. ότι δεν ξαναγυρίζω ποτέ πίσω στην παλιά μου ζωή και γ. ότι εγκαταλείπω το δικό μου θέλημα και επομένως δίνω τον εαυτό μου σε Εκείνον.

Η ελεύθερη άρση του προσωπικού μας σταυρού είναι μια υπεύθυνη στάση, μια υπόθεση ζωής και απαιτεί αυταπάρνηση, θυσία ανιδιοτέλεια, ομολογία, κάθαρση από τα πάθη μας, αύξηση των υποχρεώσεων και συνειδητά μείωση των δικαιωμάτων μας.

Ο σταυρικός τρόπος ζωής προϋποθέτει σταύρωση του παλαιού ανθρώπου και ξερίζωμα των παθών μας. Υπομονή στις ακούσιες δοκιμασίες της ζωής με καρτερία και ευχαριστία στο Θεό. Ανάληψη εκουσίων πόνων και στερήσεων για την αγάπη του Θεού.

Και ο ομιλητής κατέληξε υπογραμμίζοντας ότι η εύρεση της χαράς και της εσωτερικής γαλήνης σήμερα βρίσκεται ακριβώς στην άρση του προσωπικού μας σταυρού και όχι η απόρριψή του. Το μυστικό έγκειται στο να αγκαλιάσουμε και να καταφιλήσουμε ελεύθερα, με συνέπεια και προθυμία  και να σηκώσουμε το σταυρό μας μέχρι τέλους. Ζώντας τον Σταυρό αρχίζουμε να βιώνουμε την χαρά της προσωπικής μας Αναστάσεως.