Την Κυριακή 6η Δεκεμβρίου ε.ε., η Α.Θ.Μ. ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ.Θεόδωρος Β’ ετέλεσε στον Ιερό Πατριαρχικό Ναό Αγίου Νικολάου Καΐρου την χειροτονία του Θεοφ.Επισκόπου Κισούμου και Δυτικής Κένυας κ.Αθανασίου.
Αφ΄εσπέρας, ο Μακαριώτατος εχοροστάτησε κατά τον Μεγ.Εσπερινό στον εορτάζοντα Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Νικολάου και εν συνεχεία εδόθησαν ενώπιον Αυτού τα Μεγάλα Μηνύματα των προσφάτως εψηφισμένων Επισκόπων Μοζαμβίκης κ.Χρυσοστόμου, Νιέρι και Όρους Κένυας κ.Νεοφύτου και Κισούμου και Δυτικής Κένυας κ.Αθανασίου.
Στην Ευχαριστιακή Σύναξη της κυριωνύμου ημέρας της εορτής, καθώς και στην χειροτονία του Θεοφιλεστάτου συμμετείχαν οι Σεβ.Μητροπολίτες Γέρων Λεοντοπόλεως κ.Γαβριήλ, Γεν.Πατριαρχικός Επίτροπος, Ναϊρόμπι κ.Μακάριος, Νιγηρίας κ.Αλέξανδρος, Ερμουπόλεως κ.Νικόλαος, Μέμφιδος κ.Νικόδημος, Πατριαρχικός Επίτροπος Καΐρου, Πηλουσίου κ.Νήφων, Ηγούμενος της Ιεράς Πατριαρχικής Μονής Αγίου Γεωργίου Καΐρου, Ζάμπιας κ.Ιωάννης, και οι Θεοφ. Επίσκοποι Μοζαμβίκης κ.Χρυσόστομος και Νιέρι κ.Νεόφυτος.
Στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό προσήλθε πλήθος πιστών εκ του ελληνικού και αραβοφώνου ποιμνίου της αιγυπτιακής πρωτευούσης.
Ο Μακαριώτατος, κατά την ομιλία Του, με συγκίνηση είπε τα εξής:
Θεοφιλέστατε εψηφισμένε Επίσκοπε Κισούμου και Δυτικής Κένυας και εν Κυρίω αγαπητέ αδελφέ κ. Αθανάσιε,
«εν πάση δυνάμει δυναμούμενοι ευχαριστούντες τω Θεώ και Πατρί τω ικανώσαντι ημάς εις την μερίδα του κλήρου των Αγίων εν τω φωτί» (Κολασ. Α΄).
Η ώρα της Ιεραποστολής στην απέραντη και μεγάλη χώρα της Κένυας «ελήλυθεν». Ήλθε το «πλήρωμα του χρόνου», έφθασε ο καιρός του θερισμού αλλά και της συγκομιδής. Τούτη την άγια ώρα και στιγμή της εις Επίσκοπον χειροτονίας σου, επιθυμώ πατρικά να σταθώ απέναντί σου και με πνεύμα αγάπης και νουθεσίας, να υφάνω στη σκέψι σου τις προσδοκίες και τους οραματισμούς μου για σένα αγαπητέ μου υιέ, π. Αθανάσιε.
Κατά πρώτον να σού πω ότι η Θεολογία της Εκκλησίας μας δεν παράγεται μόνον μέσα από τα Πανεπιστημιακά έδρανα και τα αμφιθέατρα των Θεολογικών Σχολών. Η Θεολογία της Εκκλησίας μας δεν είναι δικεφαλική Θεολογία. Δεν είναι ακαδημαική. Δεν αρχίζει και δεν τελειώνει μέσα σε βιβλιοθήκες και εργαστήρια Πανεπιστημιακά. Η Θεολογία της Εκκλησίας μας ξεκινάει από την Αγία Τράπεζα! Αυτή είναι το μεγαλύτερο Θεολογικό Τραπέζι που παράγει την μία Θεολογία- την Θεολογία του Άμωμου Άμνού.
Πάνω στην Αγία Τράπεζα είναι το εσφαγμένο αρνίο. Είναι ο μελιζόμενος, ο διαιρούμενος και μηδέποτε δαπανώμενος Χριστός. Αυτός είναι το κέντρο «της όλης Εκκλησίας». Αυτός είναι η φωτιστική δύναμις, η πηγή του Αγιασμού από την οποία πάσα κτίσις λογική τε και νοερά δυναμουμένη αναπέμπει την αΐδιον δοξολογίαν.
Έτσι η Ορθόδοξη πίστη μας δεν προτεσταντικοποιείται! Κι αυτό γιατί στο κέντρο της έχει τον Χριστό.
Έχει τον Σταυρωμένο Χριστό!
Έχει τον Αναστάντα Χριστό!
Έχει τον εν δόξη Αναληφθέντα αφ’ ημών εις τους Ουρανούς και τον αεί- τον πάντοτε μεθ’ ημών όντα.
Αυτή είναι η πίστις των Ορθοδόξων, αυτή είναι η πίστις των Πατέρων! Μία πίστις που δεν ιδιωτικοποιείται! Μία πίστις που δεν καταγράφεται στα όρια μιάς ιδιωτικής συμφωνίας ή μίας συμβολαιογραφικής πράξεως!
Το Συμβόλαιο της Εκκλησίας είναι ο Σταυρός του Κύριου με υπογραφή το αίμα Του!
Καί τώρα αφού επιγραμματικά σού είπα τι είναι η Ορθόδοξη Θεολογία και πίστι μας, θα σού πω και τα Ιεραποστολικά της μονοπάτια!
Η Αποστολή που τα τελευταία χρόνια καλείται και Ιεραποστολή, είναι μέσα στο DNA της Εκκλησίας μας. Είναι στη φύσι της. Είναι ο φυσικός της δρόμος. Είναι η ζωή της Ζωής της. Με βήματα προσεκτικά και δυναμικά κινείται προς τους έξω, κινείται προς συνάντηση του άλλου, του αλλόθρησκου, του διαφορετικού, του ξένου, του αλλοτρίου, με σκοπό να τον κάνει αδελφό του Χριστού. Όχι οπαδό! Όχι δικό της κτήμα! Όχι χειροκροτητή! Αλλά αδελφό και φίλο του Χριστού. Τού αιωνίου φίλου των νέων, αλλά και κάθε ηλικίας ανθρώπου.
Ειδικότερα η Ιεραποστολή στην χώρα των Κενυατών έχει σήμερα περισσότερο από ποτέ άλλοτε βαρύνουσα σημασία. Έχουν μπεί οι πρώτοι καρποί! Έχουν δημιουργηθεί τα πρώτα θεμέλια και έχουν δημιουργηθεί οι πρώτες βάσεις για μια πορεία Ευαγγελισμού ψυχών που πεινάνε για λόγο καθάριο, ανιδιοτελή και γνήσια Ορθόδοξο. Ταύτα παράγγελε και δίδασκε, όχι μόνο εν λόγοις. αλλά με έργα. Με ύφος και ήθος ζωής.
Η Ιεραποστολή δεν διαφημίζεται μέσα από φωτογραφίες και ηλεκτρονικά μέσα. Δεν είναι πάντοτε αυτό Ιεραποστολή. Ιεραποστολή κάνεις με τους χτύπους της καρδιάς σου όταν αυτή πονάει μ’ αυτούς που πονάνε. Όταν αυτή χαίρει μετά «χαιρόντων» και κλαίει «μετά κλαιόντων». Όταν ζυμώνεις το προζύμι της πίστης και το κάνεις πρόσφορο αγάπης με Σταυρό και Θάνατο, πεθαίνοντας και αναστημένος κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε λεπτό.
Αδελφέ μου π. Αθανάσιε,
Τούτη την άγια ώρα κράτησε τα καρδιακά και πατρικά μου λόγια μέσα στην καρδιά σου. Καί πορεύου με υπακοή στο θέλημα του Κυρίου. Με υπακοή στον καλέσαντά Σε Αλεξανδρινό Θρόνο και τον Προκαθήμενον Αυτού. Από εδώ από την Πατριαρχική Καθέδρα θα παρακολουθώ με αγάπη και ενδιαφέρον τα βήματά σου και τις Αποστολικές σου προσπάθειες. Η εκτενής αναφορά σου στον δικό σου Πατριάρχη να είναι πάντοτε πρώτιστο μέλημά σου. Η Επισκοπή που σού ανατέθηκε δεν είναι ξένη για σένα. Είσαι σάρκα από την σάρκα των Κενυατών αδελφών μας. Αγάπησέ τους έτι περισσότερον ως Επίσκοπος και Πατέρας τους. Μάθε τους να αγαπούν το υπέρ παν του Χριστού όνομα. Δίδαξέ τους για τον Ευαγγελιστή Μάρκο. Κάντους να νιώσουν ότι είναι παιδιά ενός ένδοξου Πατριαρχείου, της Αλεξάνδρειας και ολοκλήρου της Αφρικής, που ξέρει καλά τι θα πεί Αγάπη. Αιώνες τώρα αυτήν την αγάπη αγωνίζεται να την κάνει τρόπο ύπαρξης και ζωής.
Στην προσωπικήν σου Πεντηκοστή, στην εις Επίσκοπον χειροτονίαν σου, μαζί με την αγάπην όλων ημών που ήλθαμε να χαρούμε μαζί σου, αοράτως παρίστανται και όλη η χορεία των μεγάλων Αγίων της καθ’ ημάς Εκκλησίας της Αλεξανδρείας, των μεγάλων Ιεραρχών μας και Οικουμενικών Διδασκάλων και των Οσίων Αββάδων της ερήμου της Θηβαΐδος. Είναι εξαιρέτως παρόντες, ο σήμερα εορτάζων Άγιος Νικόλαος και ο Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως, ο οποίος σ’ αυτήν την ίδιαν Αγίαν τράπεζαν εχειροτονήθη Αρχιερεύς. Εύχομαι ο Πανάγαθος Θεός να σού χαρίσει στην Αρχιερατική σου πορεία, την ανεξικακία, την σοφία και την ελεήμονα καρδία των Αγίων αυτών Ιεραρχών μας, την απλότητα, την υπομονή και την πραότητα των Αγίων Αββάδων μας.
Να ξέρεις ότι η πατρική μου αγάπη θα είναι πάντα μαζί σου, δίπλα σου, όπως και η αγάπη και η προσευχή των ψηφισάντων σε Αγίων Αρχιερέων, σε κάθε βήμα της αρχιερατικής σου πορείας. Σ’ αυτόν τον κόσμο που γίνεται όλο και πιο απάνθρωπος, γίνε κήρυξ της ελπίδας προς τον Ελεήμονα Θεό. Ως χριστιανοί έχουμε το προνόμιο να είμαστε χαρούμενοι άνθρωποι. Ο ίδιος ο Κύριός μας αμέσως μετά την Ανάστασή Του, η πρώτη λέξη που είπε, ήταν «χαίρετε». Ο λυπημένος και απελπισμένος άνθρωπος είναι ο πιο άδικος απέναντι στον Θεό. Έχουμε υποχρέωση ως Ιεραπόστολοι, να προχωρούμε με χαρά πάντα εμπρός, πολλές φορές εκεί που δεν υπάρχει δρόμος, γιατί τον δρόμο τον ανοίγουμε περπατώντας, εμπνέοντας τους αδελφούς μας πως ο Θεός δίνει λύσεις εκεί που σταματά η ανθρώπινη λογική και αδυναμία. Μόνο έτσι θα ανακαλύψουμε το αυθεντικό ανθρώπινο πρόσωπο, που ποτέ δεν είναι προβλέψιμο. Στην διαπίστωση της διαφορετικότητας, να μην τρομάζουμε αλλά να χαιρόμαστε με την έκπληξη της δυνατότητας εξεύρεσης συνάντησης με τον άλλον, τον διαφορετικό, σε πολλαπλά επίπεδα, γιατί στον πνευματικό κόσμο δεν υπάρχει μονοτονία και πλήξη. Καί η εν Χριστώ ενότητα δεν φοβάται την διαφορετικότητα, αλλά αυτή την νοηματοδοτεί και την εμπλουτίζει! Αυτήν την έμπνευση χρειάζεται ο σύγχρονος άνθρωπος, και αυτή είναι η μεγαλύτερη προσφορά της Εκκλησίας μας στην σκληρή πραγματικότητα της εποχής μας.
Αδελφέ μου π. Αθανάσιε,
Πορεύου εν ειρήνη!
«Καί ταύτα ποιών και σεαυτόν σώσεις και τους ακούοντάς σου»!
Καλή δύναμι στης Αρχιερωσύνης σου το μέγα Διακόνημα.
ΒΙΟΓΡΑΦΊΑ
Ο Θεοφιλ. Επίσκοπος Κισούμου καὶ Δυτικής Κένυας κ. Αθανάσιος Amos Akunda Masaba, γεννήθηκε στο Ebusiratsi Ebukhubi, Bunyore Δυτικής Κένυας.
Φοίτησε στο Mundecheyo Primary and Mill Hill Catholic High School στην Bunyore, στην Ιερατική Σχολή Μακάριος ο Γ΄ και στην Θεολογική Σχολή Τιμίου Σταυρού στις ΗΠΑ. Επίσης τυγχάνει Διδάκτωρ Θεολογίας (DTH), από το Κρατικό Πανεπιστήμιο της Νότιας Αφρικής (UNISA).
Διάκονος χειροτονήθηκε στις 12 Απριλίου 1998 από τον Σεβ. Μητροπολίτη Ζιμπάπουε κ. Σεραφείμ και Πρεσβύτερος στις 25 Ιουλίου 2002, από τον ίδιο Αρχιερέα ως Μητροπολίτη Ιωαννουπόλεως και Πρετορίας. Αρχιμανδρίτης χειροθετήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2010 από τον Σεβ. Μητροπολίτη Ιωαννουπόλεως και Πρετορίας κ. Δαμασκηνόν.
Υπηρέτησε στην Μητρόπολη Κένυας, στην Μητρόπολη Βοστόνης ΗΠΑ και στην Ιεραποστολή της νοτίου Αφρικής. Εχρημάτισε αναπληρωτής Κοσμήτορας στο Κατηχητικό σχολείο στην Yeovile Νότιας Αφρικής, Διευθυντής της Αποστολής και υπεύθυνος της Ιεραποστολής και Ποιμαντικής.
Επίσης ἐκπροσώπησε το Πατριαρχείον Αλεξανδρείας στο Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών, και στο Παναφρικανικό Συμβούλιο των Εκκλησιών ως μέλος της εκτελεστικής και της Γενικής επιτροπής.
Διετέλεσε Διευθυντής Ιεραποστολής και Ποιμαντικής της Νεολαίας. Επίσης Λέκτορας Τελετουργικής, Πατρολογίας, Πολιτισμικής Ανθρωπολογίας και Οικουμενισμού στην Πατριαρχική Ιερατική Σχολή Ναϊρόμπι της Κένυας, Μακάριος Γ΄. Είναι μέλος του Association of the Theological Institutions of Eastern Africa (ATIEA).