Απόψεις - Άρθρα - Σχόλια | Δημοσίευση: 06/02/2012
Άρθρο του Κώστα Ζαφειρίου
Τέσσερα χρόνια συμπληρώνονται αύριο, 7 Φεβρουαρίου, από την εκλογή του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, στο πηδάλιο της Εκκλησίας της Ελλάδος. Τέσσερα χρόνια μεστά, πολιτικών και κοινωνικών εξελίξεων που η Εκκλησία της Ελλάδος παρακολουθεί από κοντά.
Η πρώτη τετραετία του κ. Ιερώνυμου στον αρχιεπισκοπικό θρόνο, κλείνει με την επιστολή του προκαθημένου της Εκκλησίας της Ελλάδος προς τον πρωθυπουργό κ. Λουκά Παπαδήμο, επιστολή που δικαιολογημένα χαρακτηρίστηκε τόσο από κληρικούς, όσο και λαϊκούς, «επιστολή του οργισμένου και εξαθλιωμένου Λαού προς την πολιτική εξουσία».
Αν ανατρέξει κανείς στον Ενθρονιστήριο λόγο του μακαριωτάτου κ. Ιερώνυμου, θα διαπιστώσει πωςτο περιεχόμενο της επιστολής αυτής είχε -προφητικά θα έλεγε κανείς-προαναγγελθεί. Διαβάστε τι είχε πει τότε (16 Φεβρουαρίου 2008) ο κ. Ιερώνυμος:
«Αυτός είναι και ο λόγος που η Εκκλησία δεν έχει δικαίωμα να σιωπά και να αδιαφορεί για όσα ταλανίζουν τους ανθρώπους, είτε πρόκειται για τα μικρά προβλήματα της βιοτής τους, είτε για τα μείζονα προβλήματα της κοινωνίας μέσα στην οποία ζουν.
Εμείς δεν είμαστε πολιτικοί αλλά εκκλησιαστικοί άνδρες. Είμαστε κατά Χάριν και καθ’ υποχρέωσιν φορείς και εκφραστές του προφητικού χαρίσματος της Ιερωσύνης. Το νόημα της προφητείας, όμως, δεν είναι να προλέγεις τα μέλλοντα, αλλά να αποκαλύπτεις εν Πνεύματι Αγίω όσα στο παρόν τραυματίζουν την αλήθεια και υπονομεύουν το μέλλον, την ποιότητα της ζωής των ανθρώπων και τη σωτηρία τους.
Τούτο σημαίνει ότι η Εκκλησία έχει καθήκον να διατυπώνει τον λόγο της όχι για να αμφισβητήσει τους θεσμούς ή να εμπλακεί σε πολιτικές και κομματικές αντιπαραθέσεις αλλά για να εκφράσει την αγωνία της, όταν αισθάνεται ότι η έκπτωση των αρχών και των αξιών υποθηκεύει το μέλλον του λαού του Θεού και απαξιώνει τα ουσιώδη του βίου του. Η δική μας δουλειά είναι να παράγουμε πνευματικά αντισώματα, προστατευτικά του κοινωνικού οργανισμού από κάθε φθοροποιό νόσο που εκφυλίζει το ανθρώπινο πρόσωπο και οδηγεί σε εκπτωτικά φαινόμενα τον κοινό μας βίο.»