Τό Σαββάτο 22 Αὐγούστου 2015, στόν Ἱερό Ναό Ἁγίου Γεωργίου τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου Ἄστρους Κυνουρίας, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μαντινείας καί Κυνουρίας κ.κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, τέλεσε Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία καί ἱερό Μνημόσυνο ὑπέρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς τοῦ Ἁγιαννίτη μακαριστοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κυροῦ ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ Πρωτοπαππᾶ.
Πλῆθος ἐνοριτῶν, τοπικῶν ἀρχόντων καί κατοίκων τῶν γύρω χωριῶν καί τῆς Κυνουρίας, παρέστησαν καί συμμετεῖχαν προσευχόμενοι τόσο κατά τόν Ὄρθρο καί τήν Θεία Λειτουργία, ὅσο καί κατά τήν ὥρα τῆς τελέσεως τοῦ ἱεροῦ Μνημοσύνου.
Ἀκολούθησε Τρισάγιο στήν πλατεία τοῦ χωριοῦ ἔμπροσθεν τῆς προτομῆς τοῦ μακαριστοῦ Πατριάρχου καί, ἐν συνεχείᾳ, ἔγινε ξενάγηση στό χωριό καί στήν θέση «Κουτρί». Τέλος, παρατέθηκε πρός ὅλους τους συμμετέχοντας παραδοσιακό γεῦμα.
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΠΡΩΤΤΠΑΠΠΑΣ (1839-1898)
Μητροπολίτης Σκυθουπόλεως,
ἔπειτα Πατριάρχης Ἀντιοχείας
καί. τέλος. Πατριάρχης Ἱεροσολύμων (1891-1897)
Γεννήθηκε στόν Ἅγιο Ἰωάννη τῆς Κυνουρίας τό ἔτος 1839. Ἔζησε τά πρῶτα του χρόνια στό χωριό του, τόπο πού ἀγαποῦσε ὑπερβολικά. Ἀγαποῦσε τόν Θεό καί ἔδωσε τόν ἑαυτό του γιά τήν Πατρίδα καί γιά τήν Ἐκκλησία. Ἀγαποῦσε τό Ἄστρος καί τόν Ἅγιο Ἰωάννη εἰδικότερα, ὥστε κάποιος δημοσιογράφος τῆς ἐποχῆς, ὁ ὁποῖος τόν ἐπισκέφθηκε στά Ἱεροσόλυμα, ἀναφέρει ὅτι ὁ Πατριάρχης τοῦ εἶπε, συγκινημένος καί ἐνθυμούμενος τόν τόπο του: «Θά ἔδινα τόν Θρόνο μου στή Ἱερουσαλήμ, προκειμένου νά περάσω μιά φεγγαρόλουστη βραδιά στό «ΚΟΥΤΡΙ» τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη, στήν Κυνουρία»· τόσο ἀγαποῦσε τήν Πατρίδα του. Γι' αὐτό σκόρπισε τήν ἀγάπη του μέ εὐεργεσίες καί δωρεές στίς Ἐκκλησίες καί στά Μοναστήρια. Δέν ὑπάρχει Ἐκκλησία σήμερα τῆς περιοχῆς τῆς Κυνουρίας, πού νά μήν ἔχει ἕνα δῶρο καί ἕνα ἀφιέρωμα, πού νά μήν προέρχεται ἀπό τό χέρι τοῦ Πατριάρχη τῶν Ἱεροσολύμων ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ.
Ἀλλά δέν ἦταν μόνο φιλόπατρης ὁ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ, ἦταν καί ἀγωνιστής γιά τά δίκαια τοῦ Πατριαρχείου. Εἶχε συνείδηση τοῦ χρέους καί τῶν ὑποχρεώσεων πού ἀνέλαβε, ἀπό τή στιγμή πού κατετάγη στόν ἱερό καί ἁγιασμένο τόπο τοῦ Παναγίου Τάφου καί ἔγινε Μοναχός καί, στή συνέχεια, Κληρικός, γιά νά καταλήξει στό τέλος μέ τήν Χάρι τοῦ Θεοῦ Πατριάρχης αὐτοῦ τοῦ Θρόνου. Ἀγωνίστηκε στή Εὐρώπη. Οἱ Γερμανοί ἀκόμα τόν θυμοῦνται καί τόν μνημονεύουν, ὅταν ἀγωνίστηκε νά κατοχυρωθοῦν τά δικαιώματα τοῦ Πατριαρχείου τῶν Ἱεροσολύμων μέσα στήν παγκόσμια κίνηση. Μέ σθένος καί μέ δύναμη ἐπέτυχε νά ἐπιβάλει τήν ἀλήθεια. Ὄχι ὅπως σήμερα, μέ λογοπαίγνια, μέ ἀτιμίες καί παρανομίες, πού προσπαθοῦν νά κοροϊδέψουν ὁ ἕνας τόν ἄλλον, πού προσπαθοῦν νά κατασπαταλήσουν καί νά ἐξαφανίσουν τόν θησαυρό πού ἔχει ἡ Ἐκκλησία μας στά Ἱεροσόλυμα. Δέν μιλᾶμε γιά ὑλικό θησαυρό ἀλλά γιά τόν πνευματικό θησαυρό.
Ὁ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ἔγινε ἀγωνιστής, ἔφυγε ἀπό τά Ἱεροσόλυμα καί ἦρθε στήν Ἀθήνα νά σπουδάσει, ὄχι τήν Θεολογία, τήν ὁποία εἶχε ἐπιτυχῶς σπουδάσει στά Ἱεροσόλυμα, ἀλλά νά σπουδάσει φυσικομαθηματικός καθηγητής. Πῆρε τό πτυχίο του ἀπό τό Πανεπιστήμιο τῶν Ἀθηνῶν καί ἐπέστρεψε στά Ἱεροσόλυμα νά γίνει ὁ δάσκαλος τῆς Σχολῆς τοῦ Πατριαρχείου, ὥστε τά νέα παιδιά, τά νέα βλαστάρια, νά μήν ὑστεροῦν στή γνώση, νά ἔχουν γνωρίσει τήν κοσμική γνώση καί τήν θύραθεν σοφία.
Κατόπιν στή Κωνσταντινούπολη, Ἔξαρχος καί ἀπεσταλμένος τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων, ὅπου ἐκεῖ ἐπέβαλε τήν ἄποψή του μέχρι καί στόν Σουλτάνο. Ἦταν ἡ προσφορά του στό διάβα τῆς πορείας του τόσο μεγάλη, ὥστε τόν ἔκαναν Μητροπολίτη Σκυθουπόλεως, σέ μιά εὐλογημένη Μητρόπολη κοντά στά Ἱεροσόλυμα.
Ἦταν τόσο λαμπρός καί ἐπιβλητικός καί εἶχε ἐπιτελέσει τόσο μεγάλο ἔργο, ἔτσι ὥστε ὅταν χήρεψε τό Πατριαρχεῖο Ἀντιοχείας ὅλοι οἱ χριστιανοί τοῦ Πατριαρχείου Ἀντιοχείας ἔστρεψαν τό βλέμμα τους στόν Μητροπολίτη Σκυθουπόλεως ΓΕΡΑΣΙΜΟ καί τόν ἐξέλεξαν Πατριάρχη Ἀντιοχείας.
Ὡς Πατριάρχης Ἀντιοχείας δέν ἔμεινε ἄπραγος. Ὀργάνωσε τά ἐκκλησιαστικά πράγματα, καλλιέργησε τήν Θεολογία καί τήν πίστη, ρύθμισε τά ἐκκλησιαστικά ζητήματα, ἀνέδειξε Ἱερεῖς καί Ἐπισκόπους, ὥστε τήν περίοδο τῆς διακονίας του τό Πατριαρχεῖο Ἀντιοχείας νά εἶναι ἕνα λαμπρό καί ἐξαίσιο Ἑλληνικότατο Πατριαρχεῖο. Τό ὁποῖο Πατριαρχεῖο αὐτό, χάρις στήν ἀμέλεια καί τήν ἀδιαφορία τῶν Ἑλλήνων ἀρχόντων, κατέληξε στό νά τό καταλάβουν οἱ Ἄραβες καί σήμερα νά ψυχορραγεῖ καί νά πεθαίνει.
Στή συνέχεια, ὅταν ὁ θρόνος τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων χήρεψε, τότε σύσσωμο τό Πατριαρχεῖο ἐστράφη στόν ΓΕΡΑΣΙΜΟ. Ζήτησε νά ἐπανέλθει ἐκεῖ ἀπό ὅπου ξεκίνησε, στόν Πανάγιο Τάφο, στόν Ναό τῆς Ἀναστάσεως, στόν φρικτό Γολγοθά, στόν θρόνο τοῦ πρωτογενοῦς καί πρωτοπόρου Πατριαρχείου τῶν Ἱεροσολύμων.
Οἱ τότε ἐφημερίδες, γράφουν καί διηγοῦνται, τή συγκίνηση πού ἔνιωσε ὁ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ μέ τήν ἐκλογή του στόν Πατριαρχικό Θρόνο, ἀλλά καί τό κλάμα καί τόν θρῆνο ὅλου τοῦ λαοῦ τοῦ Πατριαρχείου τῆς Ἀντιοχείας. Ἡμέρες τόν ἀποχαιρετοῦσαν, λειτουργοῦσε γιά τελευταία φορά στήν Ἀντιόχεια, πλῆθος λαοῦ ἔτρεχε νά ἐκφράσει τήν ἀγάπη του καί νά λάβει τήν εὐχή του, δείχνοντας τήν εὐγνωμοσύνη τους καί τόν θαυμασμό τους, ζητώντας του, νά μήν τούς λησμονήσει καί νά τούς ἔχει στήν προσευχή του.
Χαρακτηριστικά γράφουν οἱ ἐφημερίδες τῆς ἐποχῆς ὅτι ταξίδεψε τέσσερις ὁλόκληρες ἡμέρες μέ τό τραῖνο, καί αὐτό γιατί ὁ λαός τοῦ Θεοῦ τόν σταματοῦσε συνεχῶς, εἴτε γιά νά ἀποχαιρετίσουν τόν Πατριάρχη πού ἔφευγε, εἴτε νά καλωσορίσουν τόν Πατριάρχη πού ἐρχόταν, νά τοῦ φιλήσουν τό χέρι, νά λάβουν τήν εὐχή καί τήν εὐλογία του.
Ὅταν ἔφτασε στήν Βηρυτό γιά νά πάρει τό καράβι νά πάει στή Χάιφα, ὁ συγκεντρωμένος κόσμος δέν ἄφηνε τό καράβι νά φύγει, κρατοῦσαν μέ τά χέρια τους τά σχοινιά, λέγοντας μή φεύγεις Πατριάρχη μας.
Ὅμως τό καθῆκον τοῦ Πατριάρχη πρόσταζε νά φτάσει στά Ἱεροσόλυμα, στόν Πανάγιο Τάφο, ὅπου ἔγινε ἡ τελετή τῆς Ἐνθρονίσεώς του, παρουσίᾳ ὅλων τῶν λαῶν, τῆς Εὐρώπης, τῆς Ἀσίας, τῆς Ἀφρικῆς κ.ἅ.
Πάντες τότε ἐπεφήμησαν τόν Πατριάρχη καί ζήτησαν τήν εὐλογία του. Ὁ Θεός ἀπό τόν οὐρανό εὐλόγησε τόν Πατριάρχη νά γίνει ὁ δυναμικότερος, ὁ δημιουργικότερος, ὁ σπουδαιότερος Πατριάρχης τῶν τεσσάρων - πέντε αἰώνων μετά τήν ἅλωση τῆς Κωνσταντινουπόλεως.
Πέρασαν πολλοί Πατριάρχες καί μνημονεύονται τά ὀνόματά τους, ἀλλά ὁ Πατριάρχης ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ, ἔμεινε καί μνημονεύεται καί ἐξιστορεῖται καί, ὅταν πάει κάποιος στόν Πανάγιο Τάφο καί ἀκούσει τήν μεγάλη καμπάνα ἀπό τό καμπαναριό τῆς Ἀναστάσεως πού χτυπάει, θυμίζει τόν ΓΕΡΑΣΙΜΟ, γιατί καί αὐτό εἶναι ἔργο τοῦ ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ.
Ἄς εἶναι εὐλογημένα τά ἅγια χώματα πού τόν σκεπάζουν.
Εὐχόμαστε ἡ εὐχή καί ἡ εὐλογία τοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ νά εἶναι πάντα μαζί μας. + Ἱερεὺς Ἰωάννης Σουρλίγγας