Γραφείο επί των αιρέσεων και των παραθρησκειών Ι.Μ. Πειραιώς
Οι εξελίξεις στον οικουμενιστικό κατήφορο είναι καταιγιστικές.Οι προσπάθειες αθετήσεως των Ιερών Κανόνων βρίσκονταισε πλήρη εξέλιξη. Οι αιρετικοί προτείνουν τρόπους κατεδαφίσεως και ορισμένοι δικοί μας μεγαλόσχημοι κληρικοί, δυστυχώς, το συζητούν!
Η νέα «βόμβα», την οποία έριξε ο αιρεσιάρχης του Βατικανού Πάπας Φραγκίσκος ο Α΄, για καθορισμό κοινής ημερομηνίας εορτασμού του Πάσχα από όλους τους Χριστιανούς, αιρετικούς και Ορθοδόξους, έγινε αντικείμενο ευρείας δημοσιότητας και πολλών σχολιασμών.
Ο αιρετικός καταληψίας του παλαιφάτου και σεβασμίου Πατριαρχείου της Δύσεως προτείνει να «πετάξουμε στον κάλαθο των αχρήστων» τον Ιερό Κανόνα της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου (325 μ. Χ.), ο οποίος ορίζει ρητά και κατηγορηματικά τον χρόνο του εορτασμού του Πάσχα, της μεγάλης Εορτής των Εορτών και ο οποίος δεν αφήνει κανένα περιθώριο για αλλαγές και να ευθυγραμμιστούμεμε τις ιδικές του προτάσεις.
Σύμφωνα με πληροφορίες ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος έδωσε συνέντευξη στον δημοσιογράφο κ. Andrea Tornielli της ιταλικής εφημερίδος «LA STAMPA», στην οποία ο κ. Βαρθολομαίος σχολιάζει μεταξύ άλλων καιτην εγκύκλιο του Πάπα Φραγκίσκου του Α΄ για το περιβάλλον.
Πλην όμως η τελευταία ερώτηση του κ. Tornielli, που αφορά τον κοινό εορτασμό του Πάσχα είναι αποκαλυπτική. Ο ιταλός δημοσιογράφος του έθεσε το εξής ερώτημα: «O κ. Φραγκίσκος πρότεινε και πάλι μια συμφωνία για μια συγκεκριμένη ημερομηνία για τον εορτασμό του Πάσχα. Συμφωνείτε σ’ αυτή την υπόθεση;».
Και ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης απήντησε: «Η Ορθόδοξη Εκκλησία συζητά το ενδεχόμενο για μια ενιαία ημερομηνία για τον εορτασμό του Πάσχα, την Εορτή των Εορτών, περισσότερο από μισό αιώνα. Στην πραγματικότητα, στο πλαίσιο της προετοιμασίας για το μεγάλο ιερό Συμβούλιο που έχει προγραμματιστεί για το επόμενο έτος στην Κωνσταντινούπολη, την Πανορθόδοξη, έχουν εξεταστεί διάφορες επιλογές σε επιστημονικό και λειτουργικό επίπεδο, γι’ αυτό το ενδεχόμενο. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια και ιδιαίτερα μετά τη διάλυση του Σιδηρού Παραπετάσματος, σημαντικά στοιχεία μέσα σε μερικές εθνικές εκκλησίες έχουν δυστυχώς αντισταθεί σε αυτήν την ιδέα της αλλαγής. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μια συμφωνία σχετικά με μια κοινή καθορισμένη ημερομηνία για τον εορτασμό του Πάσχα θα είναι ένα πλεονέκτημα ιδιαίτερα για τους Χριστιανούς που ζουν στην Αμερική, στη Δυτική Ευρώπη και την Ωκεανία. Αλλά ανεξάρτητα από το αν εσείς προσωπικά συμφωνείτε ή όχι, μια τέτοια πρόταση θα πρέπει να αποφασιστεί από όλες τις Ορθόδοξες Εκκλησίες για να μην τεθεί σε κίνδυνο η ενότητα του Ορθόδοξου κόσμου».
Οι παρά πάνω δηλώσεις του κ. Βαρθολομαίουείναι ξεκάθαρες και αποκαλυπτικές.
Στην αλλαγή αυτή βλέπει πλεονεκτήματα «για τους Χριστιανούς που ζουν στην Αμερική, στη Δυτική Ευρώπη και την Ωκεανία».
Φυσικά ούτε καν διανοείται να νουθετήσει τον Πάπα,να επιστρέψει στις θεόπνευστες αποφάσεις της Α΄ Οικουμενικής, τις οποίες ακολουθούσε και το εκπεσόν πρεσβυγενές Πατριαρχείο της Παλαιάς Ρώμης-Δύσεως επί σειρά αιώνων.Δεν τον προβληματίζει η καταπάτηση της αγίας Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, η οποία θεοπνεύστως καθόρισε μια για πάντα τον χρόνο εορτασμού της μεγάλης αυτής Εορτής.
Εκείνο που τον προβληματίζει είναι η «αντίδραση» «μερικών εθνικών εκκλησιών» οι οποίες επιμένουν να σέβονται την απόφαση της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου!
Αποκαλυπτικός υπήρξε ο κ. Βαρθολομαίος και για «το ενδεχόμενο για μια ενιαία ημερομηνία για τον εορτασμό του Πάσχα … στο πλαίσιο της προετοιμασίας για το μεγάλο ιερό Συμβούλιο που έχει προγραμματιστεί για το επόμενο έτος στην Κωνσταντινούπολη, την Πανορθόδοξη».
Μ’ άλλα λόγια ένα από τα θέματα στην «ατζέντα» της Μεγάλης Συνόδου του 2016 θα είναι και η αλλαγή του Πασχαλίου, αφού όπως εξήγησε, «έχουν εξεταστεί διάφορες επιλογές σε επιστημονικό και λειτουργικό επίπεδο, γι’ αυτό το ενδεχόμενο»!
Δηλαδή η προετοιμαζόμενη για το 2016 Πανορθόδοξη Σύνοδος, υπάρχει περίπτωση, να ανατρέψει την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο!
Για την ιστορία αναφέρουμε,ότι ο εορτασμός του Πάσχα υπήρξε μείζον πρόβλημα στην αρχαία Εκκλησία, και είχε προκαλέσει σοβαρότατες έριδες. Μέχρι την σύγκληση της Α΄ Οικουμενικής οι χριστιανοί της Μικράς Ασίας, οι λεγόμενοι «Τεσσαρεσκαιδεκατίτες», εόρταζαν το Πάσχα στις 14 του εβραϊκού μηνός Νισάν, ενώ στη Δύση και σε άλλες περιοχές της Ανατολής εόρταζαν το Πάσχα σε άλλες ημερομηνίες. Ήδη από τα μέσα του Β΄ αιώνος άρχισαν προσπάθειες για να επιτευχθεί ομοιομορφία σε όλες τις τοπικές εκκλησίες.
Το ζήτημα του κοινούεορτασμού συζήτησαν στη Ρώμη το 155 μ. Χ. ο επίσκοπος Σμύρνης Πολύκαρπος και ο Ρώμης Ανίκητος, χωρίς όμως να καταλήξουν σε κάποια συμφωνία. Η Α΄ Οικουμενική έβαλε τέρμα στις έριδες και επέτυχε μια συμφωνία για τον κοινό εορτασμό του Πάσχα σε Ανατολή και Δύση.
Ωστόσο οι Παπικοί τον 16ον αιώνα επί Πάπα Γρηγορίου του 13ου, όταν προχώρησαν στην διόρθωση του Ημερολογίου, συμμετέβαλαν και τον Πασχάλιο Κανόνα κατά τρόπο που αντιβαίνει στις αποφάσεις της Α΄ Οικουμενικής.
Η Β΄ Βατικανή Σύνοδος δήλωσε σχετικά με το θέμα αυτό ότι «η Αγία Σύνοδος δεν εναντιούται εις το να ορισθεί παγία Κυριακή δια την εορτήν του Πάσχα εν τω Γρηγοριανώ ημερολογίω».
Απόλυτα σύμφωνος με την παπική αυτήδήλωση ο μακαριστός ΟικουμενικόςΠατριάρχης κυρός Αθηναγόρας, πρότεινε ως ημέρα κοινού εορτασμούτου Πάσχα την Δευτέρα Κυριακή του Απριλίου.
Ωστόσο ούτε η Α΄ Οικουμενική, ούτε ο Α΄ Κανών της εν Αντιοχεία Συνόδου (341μ.Χ.), που αναφέρεται στο θέμα αυτό, αλλά ούτε και οι Πατέρες της Εκκλησίας κάνουν λόγο περί «παγίας Κυριακής» για τον εορτασμό του Πάσχα.
Οι παρά πάνω δηλώσεις του κ. Βαρθολομαίου, ξένες προς τις αποφάσεις της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου βεβαίως δεν πρόκειται να γίνουν δεκτές από τον πιστό λαό του Θεού, ακόμη και αν θεσμοθετηθούν Συνοδικώς, στην μέλλουσα να συνέλθει το 2016 Πανορθόδοξη Σύνοδο, την οποία θα απορρίψει ως ψευδοσύνοδο.
Ωστόσο περιμένει ο πιστός λαός του Θεού να ακούσει και την φωνή της Ιεραρχίας πάνω στο πολύ σημαντικό αυτό ζήτημα.
Περιμένει να ακούσει την ομολογιακή μαρτυρία της πιστότητας και της προσηλώσεως στην Ορθόδοξη παράδοσή μας τουλάχιστον από Ιεράρχες, οι οποίοι μέχρι τώρα έδωσαν δείγματα γραφής, ότι είναιαποφασισμένοι να παραμείνουν εδραίοι και αμετακίνητοι προς όσα οι άγιοι Πατέρες μας παρέδωσαν ως πολύτιμη παρακαταθήκη.
Η Ορθόδοξη σώζουσα πίστη και Παράδοσή μας δεν είναι «διαχειρίσιμο» μέγεθος, ούτε μπορεί να μπει σε τραπέζι διαπραγματεύσεων από κανέναν.