Στα πλαίσια του πρωτοποριακού μαθήματος «Θρησκευτικός Τουρισμός», που διδάσκεται από τον Γιάννη Παναγιωτόπουλο στο Έργο «Κωστής Παλαμάς», που υλοποιεί το Πανεπιστήμιο Αθηνών εντός των προγραμμάτων ΕΣΠΑ της διά βίου εκπαίδευσης, οι ωφελούμενοι πέρασαν περισσότερες από 3 ώρες στο χώρο του «Πύργου Βασιλίσσης». Ο χώρος είναι ιδανικός για βιωματική μάθηση, να εξέλθουν οι εκπαιδευόμενοι των ορίων της αίθουσας, να περιδιαβούν και να μάθουν όλα όσα μας διδάσκει το τοπίο και τα έργα των ανθρώπων.
Μόλις, πέντε (5) χλμ. από την Ομόνοια, βρίσκεται ο γνωστός ως «Πύργος Βασιλίσσης» στο Ίλιον (σήμερα Κτήμα Σερπιέρη). Σε έναν κατάφυτο αγρόκτημα που περικλείει δραστηριότητες που λίγοι μπορούν να πιστέψουν ότι υπάρχουν λίγα λεπτά από το κέντρο της σημερινής Αθήνας, αμπέλια και οινοποιείο, άλογα και ιπποστάσια, οπωροφόρα δέντρα (ελιές, φιστικιές, λεμονιές) και κηπευτικά, και ένα κέντρο περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης. Το σπουδαιότερο, όμως, είναι ότι διασώζει ένα κτιριακό συγκρότημα του οποίου η ανοικοδόμηση ολοκληρώθηκε το 1854, με προσωπική επίβλεψη της βασίλισσας Αμαλίας (1818-1875). Ένα γοτθικός πύργος, σχεδιασμένος από τον περίφημο François Louis Florimond Boulanger (1807-1875) δεσπόζει του αττικού τοπίου, το οποίο εδώ διατηρεί την αυθεντικότητά του. Απέναντι σε αυτήν την όαση, ο επισκέπτης θλίβεται από την εγκατάλειψη του πάρκου «Αντώνης Τρίτσης».
Ο Γιάννης Παναγιωτόπουλος σημείωσε εντός του πύργου, ότι είναι μοναδική εμπειρία, να μιλάς για το παρελθόν μέσα στο τόπο που διαμορφώθηκε. Βρισκόμαστε σε ένα κτήμα που η τότε Βασίλισσα Αμαλία το ονόμασε Επτάλοφο, ως υπόμνηση των επτά λόφων της Κωνσταντινούπολης. Όταν ο Ιωάννης Κωλέττης (1773-1847) εισηγήθηκε για πρώτη φορά την «Μεγάλη Ιδέα» στη Βουλή των Ελλήνων τον Ιανουάριο του 1844, ως τη διαρκή ιδεολογική αναφορά του νέου Ελληνικού Κράτους, δεν περίμενε ότι μόλις δέκα (10) χρόνια μετά, ο Γάλλος αρχιτέκτονας Boulanger θα πραγμάτωνε στους τοίχους ενός μικρού πύργου το όραμα της εθνικής ολοκλήρωσης των Ελλήνων.
Ο κ. Παναγιωτόπουλος συνέχισε: ο ιδεολογικός πυρήνας ενός κράτους, τα θεμέλιά του, πρέπει να υποστηρίζονται και να διατηρούνται, ώστε όταν οικοδομούμαι το αύριο, αυτό να γίνεται με στέρεο τρόπο. Όποιος παραβιάζει αυτές τις αρχές τιμωρείται από την ίδια την ιστορία. Και ολοκλήρωσε, ότι το σημερινό μάθημα ήταν μια ευκαιρία να δούμε ότι η Αθήνα και τα προάστιά της έχουν πολλούς χώρους που πρέπει να αναδειχθούν, και να ενταχθούν στο θεματικό τουρισμό, είτε αυτός λέγεται οικοτουρισμός ή θρησκευτικός τουρισμός. Είναι πολλά αυτά που πρέπει να κάνουμε ακόμη, αλλά το κυριότερο είναι να αναδείξουμε μια γενιά στελεχών στο χώρο του τουρισμού, που να πρωτοπορήσει με νέες ιδέες και προγράμματα. Η Αθήνα, η Αττική πρέπει να κερδίσουν αυτό το στοίχημα. Οφείλουμε να αναδείξουμε όλα τα αυθεντικά στοιχεία του τόπου μας, την αυθεντικότητά μας ως Έλληνες!