Αποχαιρέτησε τις φιλοδοξίες του ο Μεσσηνίας-Το άρθρο που εξόργισε ιεράρχες

Ρεπορτάζ | Δημοσίευση: 13/01/2012

Φιλόδοξος ιεράρχης ο Μεσσηνίας Χρυσόστομος και σε συζητήσεις του με άλλους ιεράρχες όχι μόνο δεν το έκρυβε αλλά διερευνούσε τις δυνατότητες συμμαχιών. Τα τελευταία μηνύματα δεν ήταν θετικά για τον άγιο Μεσσηνίας και μέρος της αντίδρασής του το άρθρο που δημοσίευσε στο aixmi.gr.

Το άρθρο προκάλεσε τις εύλογες αντιδράσεις Συνοδικών και όχι μόνο ιεραρχών. Μπορεί ο σεβασμιώτατος να μην συμπαθεί κάποιους από τους Συνοδικούς αλλά αυτό δεν δικαιολογεί αυτό το σκληρό και απαξιωτικό για πολλούς άρθρο του.Ο μόνος ψύχραιμος ήταν ο αρχιεπίσκοπος: «Δεν πειράζει…Είναι ελεύθερος να εκφράζει τις απόψεις του», φέρεται να είπε ο μακαριώτατος, αλλά για πολλούς ιεράρχες ο Μεσσηνίας βρίσκεται πλέον στο στόχαστρο.

«Ένα είναι σίγουρο: ο Μεσσηνίας θα πρέπει να ξεχάσει τις φιλοδοξίες του…Θα μείνει μόνος του», σχολίασε ιεράρχης και ίσως να έχει δίκιο.

 

Το άρθρο του μητροπολίτη Μεσσηνίας, έχει ως ακολούθως:

 

"Ο Αρχιεπίσκοπος κάνει μεγάλο λάθος με τον Εφραίμ"

Δυσάρεστη έκπληξη προξένησε το περιεχόμενο του ανακοινωθέντος της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, σχετικά με τη διαδικασία και την προφυλάκιση του Αρχιμανδρίτη Εφραίμ, όταν μάλιστα στην υπόθεση καθίσταται μέρος του όλου ζητήματος και ο Πρόεδρος της Συνόδου, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος , ο οποίος ανακοίνωσε ότι θα συμμετάσχει και αυτός στην «παρέλαση» των υποστηρικτικών παρουσιών και δηλώσεων έξω από τις φυλακές Κορυδαλλού.

Τα δυσάρεστα αυτά συναισθήματα διαδέχεται και μια σειρά ερωτημάτων, τα οποία – κατά το μάλλον ή ήττον – επισημαίνουν μια διαφορετική παράδοση αρμοδιοτήτων ενός θεσμικού οργάνου και μάλιστα εκκλησιαστικού, όπως είναι η Ιερά Σύνοδος .

Όλα τα παραπάνω, αλλά και όσα θα ακολουθήσουν, δεν σχετίζονται με προσωπικές επιλογές ή τοποθετήσεις του καθενός μπροστά στο συγκεκριμένο θέμα, δεν μπορεί όμως να αποτελέσουν αυτές οι προσωπικές επιλογές ή τοποθετήσεις , το πρότυπο ή το μέτρο λειτουργίας και έκφρασης των θεσμών.

Πότε, λοιπόν, θεσμικό εκκλησιαστικό όργανο,όπως η Διαρκής Ιερά Σύνοδο, ανεμίχθη σε δικαστικές – πολιτειακές υποθέσεις κληρικών ή μοναχών, οι οποίοι ανήκουν σε άλλη εκκλησιαστική δικαιοδοσία και, εν προκειμένω στο Οικουμενικό Πατριαρχείο ;

Δεν θεώρησεη Διαρκής Ιερά Σύνοδο τη σοβαρή, αντικειμενική και ισορροπημένη ανακοίνωση του Οικουμενικού Πατριαρχείου ως μια αρκετά αποδεκτή παρέμβαση επί του συγκεκριμένου θέματος;

Πότε άλλοτε,κατά το παρελθόν, η Εκκλησία της Ελλάδος εξέφρασε με τόσο έντονο και θεσμικό τρόπο την αγωνία της για τη δήθεν παραβίαση των ιερών θεσμίων και τη μη τήρηση των, εκ του αυτοδιοικήτου του Αγίου Όρους απορρεόντων, καταστατικών όρων ;

Θεωρείη Διαρκής Ιερά Σύνοδο ότι η πνευματική δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου επί της Αγιορειτικής Κοινότητος, είναι αναποτελεσματική ;

2.

Πότε άλλοτεη Εκκλησία της Ελλάδος εξεφράσθη υποστηρικτικά προς Ιερές Μονές και Μοναχούς του Αγίου Όρους, όταν «ασελγούσαν» επάνω τους άλλες εκκλησιαστικές δικαιοδοσίες;

Είναι δυνατόνένα θεσμικό όργανο της Εκκλησίας , όπως είναι η Ιερά Σύνοδος, να αμαυρώνει και να αμφισβητεί με μια αμφίσημη φρασεολογία , αποφάσεις ενός άλλου θεσμικού φορέος, κορυφαίου της ελληνικής κοινωνίας, όπως είναι η Ελληνική Δικαιοσύνη, στην οποία μάλιστα διαγιγνώσκει και ρωγμές ως προς την ορθότητα των αποφάσεών της ;

Πότε άλλοτε,κατά το παρελθόν, εκκλησιαστικά πρόσωπα και ταγοί επεσκέφθησαν προφυλακισμένους ή φυλακισμένους κληρικούς ή μοναχούς και με δακρύβρεχτα λόγια και δηλώσεις εξέφρασαν τη συμπαράστασή τους;

Πότε, κατά το παρελθόν, η Διαρκής Ιερά Σύνοδο διετύπωσε, έστω και ευχητικά , την ελπίδα της για επανεξέταση δικαστικών αποφάσεων με το ενδεχόμενο, μάλιστα, αποφυλακίσεως και για άλλους κληρικούς και μοναχούς;

Μήπως η Διαρκής Ιερά Σύνοδο, με το ανακοινωθέν της αυτό, δεν κατάλαβε ότι εξυπηρετεί ιδιοτέλειες, επιδιώξεις και σκοπιμότητες άλλων Εκκλησιών, όχι μόνο στο κανονικό έδαφος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, αλλά και στα όρια της δικής της δικαιοδοσίας;

Ελπίζω το απαράδεκτο αυτό ανακοινωθέν να αποτελέσει τον επίλογο ενός «παράλογου μονόπρακτου», και ότι ο δι’ ού το σκάνδαλον ήλθε , να έλθει εις εαυτόν και αν εκφράσει τη συγνώμη του και τη μετάνοιά του για το καίριο πλήγμα που προκάλεσε στο κύρος της Εκκλησίας, στο σκανδαλισμό του ποιμνίου, στο μοναστικό ιδεώδες και στην Αγιορειτική Παράδοση.

(Από το aixmi.gr)