Αρθρο του Σωτ. Μ. Τζούμα-Επικοινωνιολόγου
Διαβάζω την είδηση, που πρώτο ανέδειξε το «ierovima.gr» αμέσως μετά τη χθεσινή συνεδρίαση της ΔΙΣ.
Η είδηση αυτή, αφορά στην εμμονή Μητροπολίτη της Θεσσαλίας,που δεν θέλει να συμμορφωθεί με τις επανειλημμένες αποφάσεις της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, αλλά ζητεί-σχεδόν απαιτεί, εδώ και τώρα- κι ενώ δεν συντρέχουν οι συνθήκες που επιβάλλει ο σχετικός νόμος, την κατάργηση μίας προσωποπαγούς Μητροπόλεως, η οποία προήλθε από τη διάσπαση μιας μεγάλης κι ενιαίας Μητρόπολης, την οποία εποίμανε αρχικώς ,ως ενιαία,ο εν λόγω Μητροπολίτης που ζητεί τώρα, κατά τρόπο αψυχολόγητο, τη δέσμευση της Εκκλησίας για κατάργηση του τμήματος εκείνου που είχε παραχωρήσει με τη σύμφωνη γνώμη του (όπως ορίζουν άλλωστε οι Ιεροί Κανόνες) και μετά τα όσα του είχε πει ο μακαριστός Σεραφείμ,ο οποίος δε σήκωνε μύγα στο σπαθί του!
Προσωποπαγείς Μητροπόλεις, ονομάστηκαν οι Μητροπόλεις εκείνες που ιδρύθηκαν από την Εκκλησία, κατ' οικονομίαν,το έτος 1991,για να καλύψουν ένα τεράστιο και αντικανονικό πρόβλημα που δημιούργησε η ανθρώπινη απληστία,το έτος 1974,όταν ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ ο οποίος ήλεγχε απολύτως την Ιεραρχία, θέλησε να απαλλαχτεί από 12 Ιεράρχες, με το πρόσχημα ότι εξελέγησαν αντικανονικώς επί Ιερωνύμου του Α' και επί επταετίας! Λές και οι υπόλοιποι έχουν αδιάβλητη Κανονικότητα,'η οι εκλογές Μητροπολιτών σε ανώμαλες πολιτικά συνθήκες, δεν ήταν ένα σύνηθες γεγονός, δυστυχώς στην Εκκλησία μας και στην Ελλάδα και στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και στα λοιπά Πρεσβυγενή Πατριαρχεία!
Δεν θα μπω στην ουσία του θέματος, ούτε θα εξιστορήσω αναλυτικά τα γεγονότα. Είναι λίγο πολύ γνωστά!
Ούτε θα μπώ στον πειρασμό να αναφερθώ σε συγκεκριμένα ονόματα και να προσωποποιήσω τις απόψεις που εκφράζω, δεδομένου ότι με τον εν λόγω Μητροπολίτη, που ήγειρε το θέμα της κατάργησης μιας Μητρόπολης, βρίσκομαι σε δικαστική διαμάχη.
Καταλήγοντας την παρούσα παρέμβαση, θέλω να σημειώσω με πόνο ψυχής τα εξής: Έλυσε όλα τα προβλήματα του ποιμνίου του, στη δοκιμαζόμενη Θεσσαλία μας, ο εν λόγω Ιεράρχης, ώστε να επαναφέρει ένα θέμα, για το οποίο δεν έχει λόγο, μόνον ο ίδιος και η Ιεραρχία, αλλά και το χριστεπώνυμο πλήρωμα,ο λαός μας και μάλιστα της συγκεκριμένης προσωποπαγούς Μητροπόλεως ;'Η μήπως δεν θα ληφθεί υπόψη, στην όποια απόφαση, η γνώμη της τοπικής αυτοδιοίκησης της συγκεκριμένης Μητρόπολης?
Και μάλιστα σε αυτή τη συγκυρία η γνώμη του λαού είναι βέβαιο ότι θα εισακουσθεί περισσότερο και μάλιστα προσεκτικότερα και με κριτήρια που θα ικανοποιούν τις ανάγκες, κυρίως, του ποιμνίου. Ο λαός δεν είναι μόνο για να εκτελεί και να αποδέχεται αδιαμαρτύρητα όσα αποφασίζει η...κλειστή κάστα που διοικεί την Εκκλησία. Ας το πάρουν ,επιτέλους, απόφαση κάποιοι Ιεράρχες μας, ιδιαίτερα αυτή την εποχή! ..Εκκλησία είναι και σημαίνει.. κλήρος και λαός! Αλλά θα τα ξαναπούμε!